Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

Η Μεγάλη Μάχη που δίνει η Ρωσσία

Η Μεγάλη Μάχη που δίνει η Ρωσσία

του Λεωνίδα Χ. Αποσκίτη*
Σήμερα, η ταυτόχρονη επίθεση του νεοταξικού αμερικανο-ευρωενωσιακού άξονα κατά της Ελλάδας και της Ρωσσίας, οικονομικά και στρατιωτικά, θυμίζει εν πολλοίς την γεωγραφία του «Πολέμου των Πολιτισμών» στην εκδοχή του Σάμιουελ Χάντιγκτον και την στοχοποίηση του «ορθόδοξου τόξου» κατ’ αυτήν.
Εχει γίνει αισθητό, λέει ο Paul Graig Robertso πρώην υφυπουργός Οικονομικών επί Ρήγκαν, ότι ισχυρά κέντρα στο Πεντάγωνο και στο Στέητ Ντηπάρτμεντ, ασπάζονται αυτή την θέση  και διακατέχονται από την ρεβανσιστική μανία να δώσουν ένα "σκληρό μάθημα" στην Ρωσσία που ...είχε το θράσος να σηκώσει το ανάστημα απέναντι στην προέλαση του 4ου Ράιχ των Γκλομπαλιστών.
Η νέα αυτή τυχοδιωκτική στάση της Δύσης, από τον Λευκό Οίκο μέχρι το Βερολίνο, έγκειται στον φόβο της υπερεθνικής, νεοταξικής, ελίτ ότι το χρονοδιάγραμμα των σχεδιασμών της έχει ανατραπεί από την αντίσταση των λαών στην Ευρώπη και την Μέση Ανατολή και κινδυνεύει να εκτροχιαστεί εντελώς, αν ισχυροποιηθούν περαιτέρω τα αντιτιθέμενα σ’ αυτούς κέντρα ισχύος όπως η Ρωσσία, το Ιράν, ο ευρωπαϊκός Νότος κ.ά.
Στα πλαίσια αυτά, εξελίσσεται ένας σκληρός γύρος οικονομικών πιέσεων με τις απαιτήσεις της τρόϊκας στην Ελλάδα και τις κυρώσεις που πλήττουν το ρούβλι στην Ρωσσία, αλλά και στρατιωτικών απειλών στην Κριμαία και το Αιγαίο.Ε

Τι θέλουν τα δυτικά αρπακτικά και οι στρατοκράτες του ΝΑΤΟ;


α) Να κρατήσουν υπόδουλη στον άξονά τους την Ελλάδα, μη αφήνοντάς της περιθώρια εναλλακτικής εθνικής και εξωτερικής πολιτικής με νέες συμμαχίες.
β) Να εμποδίσουν την Ρωσσία να αναδειχθεί στον ισχυρό, ανεξάρτητο πόλο που θα συσπειρώσει και θα οργανώσει την παγκόσμια αντίσταση των λαών απέναντι στον πλανητικό φασισμό και στην ερεβόφρονη, οργουελική εξουσία του.
Ο κόσμος βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι. Οι Ρώσσοι το γνωρίζουν αυτό και είναι φανερό από τις κινήσεις του τελευταίου τριμήνου ότι η ρωσσική πολεμική μηχανή έχει αναπτυχθεί και είναι σε ετοιμότητα για αποφασιστικό χτύπημα σε κάθε πρόκληση της Δύσης.
Πετρέλαια, ρούβλια και ... ΣΥΡΙΖΑ
Η σημερινή κατάσταση μετά την ουκρανική σύγκρουση, η οποία κάθε άλλο παρά εκτονώνεται, συγκρίνεται με ένα νέο «τείχος του Βερολίνου» που οδήγησε στον διχασμό της Ευρώπης και του κόσμου, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Βλαντίμιρ Πούτιν κατά την καθιερωμένη, ετήσια, συνέντευξη Τύπου που έδωσε στα μέσα Δεκεμβρίου στο Κρεμλίνο. 
Επικρίνοντας την στάση της Δύσης, ο Ρώσσος πρόεδρος άσκησε δριμεία κριτική στην αμερικανο-γερμανική επιθετικότητα λέγοντας χαρακτηριστικά ότι φέρονται σαν «αυτοκρατορία» με έπαρση νικητών απέναντι σε «υποτελείς» που πρέπει να υπακούσουν.
Προς επίρρωση της διαπίστωσης του Πούτιν, λιγες ημέρες μετά,  ήρθε το γερμανικό Der Spiegel να προειδοποιήσει τους «υποτελείς» ότι, αν «το ρωσσικό πρόβλημα εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες» και «στην Ελλάδα έρθουν οι λάθος άνθρωποι στην εξουσία», εννοώντας βέβαια τον ΣΥΡΙΖΑ, θα υπάρξει αναταραχή και νέα παγκόσμια κρίση... Είχε προηγηθεί μια άλλη, τεράστιας σημασίας, πρόκληση των ΗΠΑ για την οποία υπήρξε απόλυτη αποσιώπηση από τα εταιρικά ΜΜΕ.
Πρόκειται για την υιοθέτηση ενός σημαντικού νομοθετικού πλαισίου από την Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ στις 4 Δεκεμβρίου (H. Res. 758)  που είναι ένα ντε φάκτο «πράσινο φως» για τη νέα παγκόσμια σύρραξη.
Δίνει στον Αμερικανό πρόεδρο και διοικητή των ενόπλων δυνάμεων την άδεια να ξεκινήσει, χωρίς την έγκριση του Κογκρέσσου, την διαδικασία στρατιωτικής σύγκρουσης με την Ρωσσία
Απαντώντας σε μια, σχετική με την πολεμική περιρρέουσα ατμόσφαιρα, ερώτηση του John Simpson από το BBC, ο Πούτιν είπε ότι το μόνο πράγμα που έκανε έως τώρα η Ρωσσία είναι να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της· δεν επιτίθεται σε κανένα, δεν έχει παρά μόνο δύο στρατιωτικές βάσεις στο εξωτερικό, και έχει σταματήσει τις στρατηγικές πτήσεις βομβαρδιστικών από τις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Αντιθέτως, οι ΗΠΑ, κατά παραβίαση των διεθνών συμφωνιών, συνεχίζουν τις πτήσεις αεροσκαφών με πυρηνικές κεφαλές, έχουν στρατιωτικές βάσεις σε ολόκληρο τον κόσμο και ο προϋπολογισμός του Πενταγώνου είναι δεκαπλάσιος από αυτόν της Ρωσσίας. «Ποιος είναι ο επιθετικός; Εμείς; Είναι αυτό λογικό;», τόνισε ο Πούτιν. «ΟΙ ΗΠΑ αναπτύσσουν τους αντιβαλλιστικούς πυραύλους τους στην Ευρώπη γύρω στα σύνορά μας και εμείς είμαστε αυτοί που επιδιώκουμε επιθετική πολιτική;», κατέληξε ο Πούτιν χειροκροτούμενος.
Βλέπουμε την ιστορία να επαναλαμβάνεται, όπως παρατηρεί ο αναλυτήςJames Petras, καθηγητής στο Binghamton University της Νέας Υόρκης. Ο ιδεολογικός πυρήνας της αμερικανο-γερμανικής ιμπεριαλιστικής επέκτασης και κατάκτησης στην Ευρώπη και τον Καύκασο είναι η «Ρωσσική Απειλή», ακριβώς όπως ο ίδιος λόγος χρησιμοποιήθηκε για να δικαιολογήσει, από την ναζιστική Γερμανία, την κατάκτηση και κατοχή της Ελλάδας, των Βαλκανίων, της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλτικών χωρών, με την βοήθεια των ντόπιων συνεργατών των Ναζί, πριν από 73 χρόνια, σημειώνει ο συγγραφέας. [James Petras, The Rise of German Imperialism and the Phony «Russian Threat», www.informationclearinghouse.info, 08/12/2014].
Το κεντρικό μιλιταριστικό κίνητρο των Ναζί, το οποίο ανέλαβαν να υλοποιήσουν τα δύο τρίτα από τα επίλεκτα στρατεύματά τους, έβλεπε ανατολικά με στόχο την κατάκτηση και την καταστροφή της Ρωσσίας.
Μεταπολεμικά, ιδιαίτερα στα τέλη της δεκαετίας του ’60, η Γερμανία επανέκτησε την οικονομική πρωτοκαθεδρία της στην Ευρώπη, επωφελούμενη από την αμερικανονατοϊκή υπονόμευση και περικύκλωση της Ρωσσίας, της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλκανικών κρατών.
Μετά την πτώση του τείχους και την ένωση των δύο γερμανικών κρατών, η άνοδος της γερμανικής ισχύος  σε παγκόσμια κλίμακα δεν θα συνέβαινε ποτέ, αν το καθεστώς της Βόννης δεν είχε λεηλατήσει τα εργοστάσια, τις παραγωγικές φάρμες και, το πιο σημαντικό, τις ρωσσικές και ανατολικοευρωπαϊκές αγορές, μαζί με αρκετά εκατομμύρια εξειδικευμένους μηχανικούς, εργάτες και τεχνικούς.
Η γερμανική πολιτικο-οικονομική επέκταση μέσω των «λαϊκών εξεγέρσεων» συνοδεύτηκε σύντομα από την αμερικανική και νατοϊκή στρατιωτική επιθετικότητα –που πυροδοτήθηκε από αποσχιστικά κινήματα και στρατιωτικά πραξικοπήματα όπως στην Γιουγκοσλαβία και την Ουκρανία.
Καθένα από αυτά τα κέντρα εξουσίας, η Γερμανία και η ΗΠΑ, συμμερίζονταν την κοινή αναζήτηση μιας «νέας τάξης πραγμάτων», βασισμένης σε μια μονοπολική στρατιωτική υπεροχή και στην επιβολή της βάρβαρης νεοφιλελεύθερης πολιτικής του «Σοκ και Δέος».
Η μετατροπή της Ρωσσίας σε «failed state», παραδομένο στους ολιγάρχες, τους γκάνγκστερς και τους δυτικο-δωσίλογους που ακολούθησε την πτώση της ΕΣΣΔ –κάτι ανάλογο με αυτό που γίνεται στην Ελλάδα μετά το ΔΝΤ και την τρόϊκα-, δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει την καταστροφή που επιδίωκαν γιατί τους σταμάτησε η «απρόοπτη άνοδος του Βλαντίμιρ Πούτιν» στην εξουσία.
Ο Πούτιν με την έμπιστη ομάδα του αποδυνάμωσε τους ολιγάρχες, ξαναζωντάνεψε και αποκατέστησε την κρατική εξουσία και την οικονομική, βιομηχανική, επιστημονική, πνευματική και στρατιωτική ισχύ της Ρωσσίας μακριά από τα δυτικά κέντρα αποφάσεων.
Στην αρχή, ο Πούτιν, εξηγεί ο James Petras, «θεώρησε με περισσή αισιοδοξία» ότι η σταθεροποίηση μιας Ρωσσίας με ελεύθερη αγορά «θα ήταν καλοδεχούμενη από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε.», αποδεχόμενή την, μάλιστα, σαν ισότιμο εταίρο. Αλλά, γρήγορα, έγινε απολύτως σαφές ότι οι ΗΠΑ και η Γερμανία ήθελαν να στείλουν την Ρωσσία πίσω στο καθεστώς δουλοπαροικίας της δεκαετίας του ’90, «εξοντώνοντας τους συμμάχους της, τους εμπορικούς συνεταίρους της και τα ανεξάρτητα κράτη»..., αναζητώντας νέους κλώνους του άθλιου Γιέλτσιν.
«Το όνειρο του Χίτλερ για την κατάκτηση της Ανατολής μέσω μιας μονοπολικής στρατιωτικής δύναμης έχει τώρα, υπό την Γερμανίδα πρωθυπουργό Άγγελα Μέρκελ, πάρει την μορφή της κατάκτησης “αθέατα” της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης, με οικονομικό εκβιασμό των Βαλκανίων, και με βίαια πραξικοπήματα στην Ουκρανία και την Γεωργία», τονίζει χαρακτηριστικά ο James Petras.
Είναι φανερό ότι «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη τ' άλλαξε, μήτε την κεφαλή του», ότι τα δυτικά όρνεα, που έκαναν πάνω στις στάχτες του Βυζαντίου το «διδακτορικό» τους στην αποικιοκρατία για να κουρσέψουν αργότερα ολάκερο τον πλανήτη, ακολουθούν τα ίδια βήματα απέναντι στην «Ρωσσική Απειλή». Ζούμε μια επανάληψη του ίδιου δόγματος, που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ για να εξασφαλίσει την υποστήριξη από τους Γερμανούς καπιταλιστές, τους τραπεζίτες και τους φιλοναζί συνεργάτες πέραν του Ατλαντικού για να ανοίξει το ανατολικό μέτωπο, το 1941.
Η νεοταξική αμερικανική και γερμανική ελίτ και οι banksters πιστεύουν ότι, αν εξουδετερώσουν την Ρωσσία και τον Πούτιν, θα μπορέσουν να περικυκλώσουν την Κίνα και να εδραιώσουν την Νέα Τάξη τους στον πλανήτη.
Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών, στις 18 Νοεμβρίου, η σημαντική απόφαση H.Res.758 που προσκομίστηκε στην Βουλή των Αντιπροσώπων περιγράφει την Ρωσσία ως «Επιθετικό Κράτος», ζητώντας στρατιωτική δράση εναντίον της.
Δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με έναν «Ψυχρό Πόλεμο» αλλά με κάτι πολύ πιο επικίνδυνο και ανεξέλεγκτο. Καμμιά από τις εγγυήσεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου δεν ισχύει.
Το Δόγμα του νέου Παγκόσμιου Πολέμου - 
Το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων
Είναι γεγονός ότι τελευταία έχει επέλθει μια ρήξη στις σχέσεις Ανατολής και Δύσης, η οποία συνοδεύεται από ακραία πολεμική προπαγάνδα και τα Ηνωμένα Έθνη κάνουν πως δεν βλέπουν τα εκτεταμένα εγκλήματα πολέμου που διαπράττει η αμερικανο-νατοϊκή στρατιωτική μηχανή.
Προειδοποίηση για το ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά σε μια επικίνδυνη κλιμάκωση της αμερικανορωσσικής σύγκρουσης είχε κάνει από πέρσι, μέσω των στηλών της εφημερίδας Financial Times, ο καθηγητής γεωπολιτικών συγκρούσεων Dennis Sandole του πανεπιστημίου George Mason των ΗΠΑ (www.ft.com, 16/8/2014).
Eίχε προηγηθεί ένα κυνικό δημοσίευμα των New York Times (13/6/2014, www.nytimes.com), με τίτλο "Τhe Lack of Major Wars May Be Hurting Economic Growth" το οποίο προσπαθεί να περάσει την αντίληψη ότι, αν η Δύση αποφασίσει να προχωρήσει σε μια νέα σύρραξη στο μοντέλο του β' παγκ. πολέμου, τότε θα ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, θα διαγράψουν δυναμικά, έτσι, οι ΗΠΑ το Υπερ-χρέος των 3 τρις δολλαρίων που χρωστούν στην Κίνα και άλλες χώρες, θα έλθει οικονομική ανάπτυξη και στο τέλος θα επικρατήσει παγκόσμια ευημερία.
Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων που αποκάλυψε τοCentre for Research on Globalization (05/12/2014), τον Μάϊο του 2014, ο Νόμος Αποτροπής της Ρωσσικής Επιθετικότητας (RAPA) που εισήχθη στην αμερικανική Γερουσία (S 2277) νομοθετεί την στρατιωτικοποίηση της Ανατολικής Ευρώπης και των Βαλτικών χωρών και:
Διατάσσει τον Πρόεδρο: (1) να εφαρμόσει ένα σχέδιο για την αύξηση της υποστήριξης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στις ένοπλες δυνάμεις της Πολωνίας, της Εσθονίας, της Λιθουανίας και της Λετονίας, και άλλων κρατών-μελών του ΝΑΤΟ, και (2) διατάσσει τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ να ζητήσει την εξέταση μόνιμης στάθμευσης στρατευμάτων του ΝΑΤΟ σε αυτές τις χώρες.
Επίσης διατάσσει τον Πρόεδρο να υποβάλει ένα σχέδιο στο Κογκρέσο για την επιτάχυνση των προσπαθειών πυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης.
Το ψήφισμα S 2277 εστάλη στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας για αναθεώρηση, αλλά οι βασικές προτάσεις του βρίσκονται ήδη στο στάδιο της εφαρμογής.
Η φιγούρα του Dr Strangelove (Πήτερ Σέλλερς), πρώην Ναζί επιστημόνα και συμβούλου του Αμερικανού προέδρου, σε αναπηρική καρέκλα [όπως ο σημερινός Οικονομικός Φύρερ της Ευρώπης Δρ Σόϊμπλε] στην  αξεπέραστη αντι-ψυχροπολεμική κωμωδία του Στάνλεϋ Κιούμπρικ "S.O.S. Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα" με πολλούς συμβολισμούς από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Στα μέσα Ιουλίου, ο διοικητής του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη στρατηγός Philip Breedlove [σ.σ.: το όνομα του οποίου θυμίζει συμπτωματικά τον Dr Strangelove (Πήτερ Σέλλερς), πρωταγωνιστή της γνωστής ταινίας του Κιούμπρικ, της οποίας το σενάριο σατίριζε τους πολεμοκάπηλους του Πενταγώνου που ήθελαν να ρίξουν ατομικές βόμβες στην Μόσχα], σε συνεννόηση με το Πεντάγωνο και το υπουργείο Άμυνας της Βρετανίας, ζήτησε:
«Την δημιουργία μιας βάσης στην Πολωνία με αρκετά όπλα, πυρομαχικά και άλλα εφόδια για να στηριχθεί η ταχεία ανάπτυξη χιλιάδων στρατευμάτων εναντίον της Ρωσίας». (Russia Today, 24 Ιουλίου 2014).
Σύμφωνα με τον στρατηγό Breedlove, το ΝΑΤΟ χρειάζεται «βάση με εφόδια και δυνατότητες, έτοιμη να δεχθεί ταχέως αναπτυσσόμενες δυνάμεις» και « να συστήσει την αποθήκευση προμηθειών - όπλων, πυρομαχικών και τροφίμων - στο αρχηγείο που θα στηρίξουν μια ξαφνική εισροή χιλιάδων νατοϊκών στρατευμάτων» (Times, 22 Αυγ 2014).
Το «Σενάριο Blitzkrieg» του Breedlove -που θα μπορούσε ίσως να οδηγήσει σε στρατιωτική κλιμάκωση- επαναβεβαιώθηκε κατά τη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ τον Σεπτέμβριο στην Ουαλία. Εκεί αποφασίστηκε το αποκαλούμενο σχέδιο δράσης του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Η Σύνοδος Κορυφής της Ουαλίας είχε δώσει το «πράσινο φως».
Μόλις ένα μήνα αργότερα, τον Οκτώβριο, στις χώρες της Βαλτικής πραγματοποιήθηκαν αμερικανο-νατοϊκές στρατιωτικές ασκήσεις. Στις αρχές Νοεμβρίου, έγινε και δεύτερος γύρος  ασκήσεων τόσο στα κράτη της Βαλτικής, όσο και της Ανατολικής Ευρώπης.
Ως μέρος αυτής της ευρύτερης προσπάθειας, οι νατοϊκές στρατιωτικές ασκήσεις Iron Sword 2014 –στις οποίες συμμετείχαν εννέα χώρες-μέλη της Ατλαντικής Συμμαχία- ξεκίνησαν στη Λιθουανία στις αρχές Νοεμβρίου:
«Αμερικανικά τάνκς αντήχησαν στην Λιθουανία ως επίδειξη δύναμης προς τη Ρωσία ότι δεν είναι καλοδεχούμενη στην περιοχή».
Οι στρατιωτικές ασκήσεις στρέφονται ρητά κατά της Ρωσίας. Σύμφωνα με τη Μόσχα, αυτές συνίσταντο στην «αυξανόμενη ετοιμότητα λειτουργίας» καθώς και τη μεταφορά νατοϊκής «στρατιωτικής υποδομής στα ρωσικά σύνορα».
Σε απάντηση στις κινήσεις του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, η Ρωσική Ομοσπονδία πραγματοποίησε επίσης στις αρχές Νοεμβρίου εκτεταμένα παίγνια πολέμου στη θάλασσα του Barent. Οι ρωσικές ασκήσεις συνίσταντο σε δοκιμή «ολόκληρης της πυρηνικής τριάδας της, που αποτελείται από στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροπλάνα, υποβρύχια» και τον «διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο Topol-M, που εκτοξεύθηκε από το Plesetsk στην περιοχή του Aρχαγκέλσκ» την 1η Νοεμβρίου.
Αλλά, από τον περασμένο Δεκέμβριο, η Αμερική είναι πραγματικά επί ποδός πολέμου. Με βάση το σενάριο του Τρίτου Παγκόσμιου Πολέμου που έχει στο συρτάρι του το Πεντάγωνο εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, η στρατιωτική δράση εναντίον της Ρωσίας εξετάζεται πλέον σε «επιχειρησιακό επίπεδο». Επίσης, τόσο η Γερουσία, όσο και η Βουλή έχουν θεσπίσει νομοθεσία που κατοχυρώνει την διασφάλιση της νομιμότητας για την διεξαγωγή ενός πολέμου εναντίον της Ρωσίας.
Η υιοθέτηση ενός μεγάλου τμήματος της νομοθεσίας από την αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων στις 4 Δεκεμβρίου (House Resolution 758) δίνει (εν αναμονή της ψηφοφορίας στη Γερουσία) ντε φάκτο το «πράσινο φως» στον πρόεδρο των ΗΠΑ και αρχιστράτηγο να ξεκινήσει -χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου - την διαδικασία στρατιωτικής σύγκρουσης με τη Ρωσία.
Η παγκόσμια ασφάλεια βρίσκεται σε κίνδυνο. Αυτή η ιστορική ψηφοφορία -που μπορεί να επηρεάσει τις ζωές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως- δεν έχει προβληθεί καθόλου σχεδόν από τα ΜΜΕ. Υπάρχει απόλυτη σιωπή των μέσων ενημέρωσης.
Όποια και νάναι τα πιθανά οικονομικά πλεονεκτήματα μιας τέτοιας σύγκρουσης, με βάση την εμπειρία του παρελθόντος, σήμερα οι υπολογισμοί πρέπει να γίνονται με διαφορετικό τρόπο γιατί οι τεχνολογίες του πολέμου έχουν γίνει απείρως πιο καταστροφικές και, έτσι, μια μεγάλης κλίμακας παγκόσμια σύγκρουση μπορεί να είναι το τέλος του πολιτισμού.
Ο κόσμος βρίσκεται σε επικίνδυνο σταυροδρόμι. Η Μόσχα έχει ήδη δείξει ότι θα απαντήσει δυναμικά στις απειλές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ αφού τα σύνορά της απειλούνται.
Στις 3 Δεκεμβρίου, το Υπουργείο Άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας ανακοίνωσε την έναρξη της λειτουργίας της νέας στρατιωτικο-πολιτικής δομής που θα αναλάβει δράση στην περίπτωση του πολέμου.
Η Ρωσία εγκαινίασε το νέο κέντρο εθνικής άμυνας, με ισχύ πολλαπλάσια του αμερικανικού Πενταγώνου, που σκοπό έχει την παρακολούθηση των απειλών κατά της εθνικής ασφάλειας σε καιρό ειρήνης, αλλά θα αναλάβει τον έλεγχο ολόκληρης της χώρας σε περίπτωση πολέμου. (RT, 3η Δεκεμβρίου 2014).
Χωρίς αμφιβολία, σε κατάσταση πολιορκίας σήμερα, η Ρωσσία θα υποχρεωθεί να κάνει ξανά θυσίες αλλά στο τέλος ελπίζουμε όλοι ότι θα νικήσει, ακριβώς όπως στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο ρωσσικός λαός ανέτρεψε την πολεμική καταιγίδα μετά το Στάλινγκραντ. Το ίδιο και τώρα, θα επιβιώσει, θα μεγαλουργήσει και θα γίνει ξανά φάρος ζωής και ελπίδας για όλους τους ανθρώπους που αγωνίζονται να αποκρούσουν την επιβολή της νατοϊκής και γερμανο-ευρωενωσιακής, στρατιωτικής και οικονομικής, τυραννίας σε όλο τον κόσμο.
*Δημοσιεύθηκε στο  Hellenic Nexus τ.93, Φεβρουάριος 2015".
Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Η δυναστεία των Cargill είναι η πιο ισχυρή στον κόσμο σήμερα και κανείς δεν ξέρει τίποτα για αυτή


Η λίστα των πλουσίων του περιοδικού Forbes δημοσιεύθηκε για μία ακόμη φορά εχθές.

Ανάμεσα τους, τρεις Έλληνες που δεν είναι κάτοικοι Ελλάδος (θέση 733, Φίλιππος Νιάρχος με $2,5 δισ/ θέση 755, Σπύρος Λάτσης με $2,4 δις/ θέση 838, Αριστοτέλης Μυστακίδης με περιουσία $2,2 δις), ο κλασικά πιο πλούσιος από όλους εδώ και 16 χρόνια Μπιλ Γκέιτς, οι επίσης κλασικοί υπερππλούσιοι Κάρλος Σλίμ, Γουόρεν Μπάφετ και Αμάνθιο Ορτέγκα, του οίκου μόδας Zara, ο μόλις 24 ετών και βενιαμίν της παρέας συνιδρητής της εφαρμογής Snapchat, Εβαν Σπίγκελ και 14 κροίσοι που έχουν τον ίδιο σπόρο. Την ίδια οικογένεια. Το ίδιο γενεαλογικό δέντρο. 14 δισεκατομμυριούχοι μιας και μόνο δυναστείας που ελάχιστοι γνωρίζουν και όμως όλοι τρέφονται από αυτή. Η οικογένεια των Cargill είναι η πιο ισχυρή δυναστεία στον κόσμο και έχει καταφέρει να παραμείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας εδώ και σχεδόν ενάμισι αιώνα.



Όταν το 1865 ο W. W. Cargill ίδρυσε την οικογενειακή επιχείρηση στην Αϊόβα τα χρόνια που οι Βόρειοι και οι Νότιοι πάλευαν για τα δικαιώματα και τις αδικίες τους, προφανώς ήξερε τι έκανε. Σήμερα, ο αμερικανικού αγροτοεπιχειρηματικός γίγαντας διατηρεί 75 επιχειρήσεις σε 67 κράτη, απασχολεί περισσότερους από 143.000 υπαλλήλους, και το 2013 τα κέρδη της άγγιξαν τα 134 δις δολλαρίων. Οι 14 δισεκατομμυριούχοι της οικογένειας, ανάμεσα τους και οι διάδοχοι του θρόνου Τζειμς Καρτζιλ ο 2ος, ο Όστιν Καρτζιλ ο 2ος και η Μαριάν Λιμπμαν είναι μια περίπτωση μοναδικοί. “Για να καταλάβετε την αναλογία” σημειώνει το Business Insider, “εαν οι Κάρτζιλ ήταν κράτος θα είχαν τόσους δισεκατομμυριούχους όσους και η Σουηδία ή το Ισραήλ σήμερα”. Θα ήταν η 31η χώρα με τους πιο πλούσιους κατοίκους στα εδάφη της. Θα ήταν -όπως και είναι ισχυροί.  Εκαι είναι ισχυροί. 


Οι απόγονοι του W.W. Cargill εξακολουθούν να ελέγχουν το 88% της εταιρείας αν και κανείς δεν ξέρει που μένουν και τι κάνουν στην καθημερινότητα τους. Εξαιρετικά μυστικοπαθείς στις εργασίες και τις δραστηριότητες τους, οι συνεχιστές της δυναστείας γνωρίζουν ότι έχουν τον πλανήτη στα χέρια τους αφού ό,τι και αν έφαγες, ήπιες, απόλαυσες ή όχι μέσα από τη στοματική οδό σήμερα ανήκει σε αυτούς.






















Το Fortune έγραψε σε ένα όσο το δυνατόν εκτενές ρεπορτάζ για την οικογένεια και τις εργασίες της το 2011. “Δεν είναι απαραίτητο να εκτιμάς τα Egg McMuffins των McDonald's ή τα burger τους για να είσαι κάποιος που έφαγε ένα προιόν βγαλμένο από τα εργοστάσια της Cargill σήμερα. Τα 50 δις των “συστατικών” που διαθέτει αφορά σχεδόν οτιδήποτε είναι γλυκό, αλατισμένο, με συντηρητικά, οτιδήποτε η γεύση ή η μυρωδιά του είναι τέτοια ώστε πρέπει να επεξεργαστεί για να είναι βρώσιμο”.






«Το μεγαθήριο Cargill έχει δημιουργήσει ένα παγκόσμιο γεωργικό σύστημα, στο οποίο είναι ταυτοχρόνως αγοραστής και πωλητής, ενώ έχει αποκτήσει αθέμιτη επιρροή επάνω στην αμερικανική κυβέρνηση. […] Η Cargill κάνει ό,τι μπορεί για να διαμορφώσει προς όφελός της τις αμερικανικές αλλά και διεθνείς πολιτικές αποφάσεις, χρηματοδοτεί ακαδημαϊκούς και επαγγελματίες αναλυτές προκειμένου να την υποστηρίξουν […] και έχει τοποθετήσει πολλά στελέχη της σε υψηλές κυβερνητικές θέσεις. Δυστυχώς, η εταιρεία αποτυγχάνει συχνά να κατοχυρώσει την ασφάλεια των καταναλωτών».






Αυτά κατήγγειλε ανάμεσα σε άλλα η οργάνωση Food & Water Watch σε 16σέλιδη έκθεσή της με τίτλο «Cargill: Η εταιρεία - απειλή για τη διατροφή και τη γεωργία» για την επιχειρηματική δραστηριότητα μιας δυναστείας που δραστηριοποιείται και στην καυτή γεωπολιτική πατάτα της Ουκρανίας, τον σιτοβολώνα της πρώην ΕΣΣΔ. Ο νέος αιώνας δείχνει ότι το μητρώο της κάθε άλλο παρά καθαρό είναι. Το όνομα της Cargill έχει εμπλακεί σε ουκ ολίγα διατροφικά, οικολογικά και εργασιακά σκάνδαλα, ωστόσο κανένα από αυτά δεν έχει καταφέρει, να ανακόψει την πορεία της (ενδεικτικά το 2000 η εταιρεία αποσύρει τόνους καλαμποκιού μετά τον εντοπισμό τής μη εγκεκριμένης ποικιλίας γενετικά μεταλλαγμένου καλαμποκιού StarLink, το 2003 πληρώνει πρόστιμο 100.000 δολαρίων στην πολιτεία της Αϊόβα για την επιμόλυνση ποταμού της περιοχής, το 2005 βρίσκεται αντιμέτωπη με μήνυση για δουλεμπόριο, βασανισμό και αναγκαστική εργασία παιδιών από το Μαλί στις κακαοφυτείες της στην Αφρική, το 2007 850.000 κατεψυγμένα μπιφτέκια της Cargill αποσύρονται μετά τον θάνατο βρέφους από το Τενεσί, λόγω προσβολής από το βακτήριο E.coli ενώ εδώ και χρόνια, η Cargill κατηγορείται για την επιμόλυνση του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο, για την εντατική αποψίλωση των δασών του Αμαζονίου για την καλλιέργεια σόγιας αλλά και για την καταστροφή αρχαίων μνημείων της Βραζιλίας). Μόνο ουφ.




Η δυναστεία των Cargill έχει μια δυνατή ατζέντα συμφερόντων και αυτή περνάει από τον οισοφάγο μας. Στις μέρες μας που η διατροφική κρίση μοιάζει να αναδεικνύεται σε μείζον πρόβλημα καθώς ερευνητές υποστηρίζουν ότι η έλλειψη τροφίμων θα παρουσιαστεί μέχρι το 2030 η Cargill κυριαρχεί και κερδίζει χρήμα και επιρροή. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα οι παγκόσμιες τιμές τροφίμων αυξήθηκαν κατά 4% από τον Ιανουάριο μέχρι τον Απρίλιο φέτος, βάζοντας έτσι τέλος στην πτώση των τιμών των τροφίμων που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2012. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ αναφέρει ότι 842 εκατομμύρια άτομα υποσιτίζονται και ένα στα τέσσερα παιδιά κάτω από την ηλικία των πέντε ετών δεν αναπτύσσεται επαρκώς εξαιτίας του υποσιτισμού. Η παγκόσμια κοινότητα πρέπει να παράγει 50% περισσότερα τρόφιμα σε σχέση με σήμερα για να αποφύγει την εμφάνιση σοβαρών ελλείψεων τροφίμων μέχρι το 2050 συμπληρώνει στην έκθεση της η Παγκόσμια Τράπεζα και όταν οι επόμενοι πόλεμοι κηρυχθούν έυλογα για τη διεκδίκηση πόρων όπως το φαΐ και το νερό η δυναστεία με τους 14 δισεκατομμυριούχους θα έχει τον πρώτο λόγο στις νίκες και τις ήττες του πλανήτη ολόκληρου. Καλή όρεξη.". πηγη newsit






Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........