Η δωροδοκία Α. Παπανδρέου - Μητσοτάκη από την ITT (έγγραφο - βόμβα)

Στο άρθρο αυτό θα αναφερθούμε με συντομία στον τρόπο με τον οποίο επενέβη η γιγαντιαία αμερικάνικη εταιρεία ITT στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας το 1965 και στην απόφασή της να δωροδοκήσει με μεγάλο χρηματικό ποσό τους Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνο Μητσοτάκη (της Ένωσης Κέντρου) για να υπονομεύσουν την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου και να συμβάλλουν με διάφορους τρόπους στην πτώση της και στη δημιουργία κλίματος πολιτικής αστάθειας.

Η γιγαντιαία εταιρεία ITT Corporation (Διεθνής Τηλεφωνία Τηλεγραφία) εδρεύει στις ΗΠΑ (USA), είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστικός όμιλος εταιρειών τηλεπικοινωνιών στον κόσμο και διαθέτει πλήθος θυγατρικών εταιρειών. Έχει από παλιά συγκεντρώσει στα χέρια της και οικονομική και πολιτική δύναμη με αποτέλεσμα να δρα ανεξέλεγκτα και να επεμβαίνει ωμά και παρασκηνιακά στα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα διαφόρων χωρών, χρησιμοποιώντας διάφορα αθέμιτα μέσα για να ικανοποιήσει τα συμφέροντά της. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία και χρηματοδότηση τουστρατιωτικού πραξικοπήματος του ακροδεξιού Πινοσέτ (το 1973) που ανέτρεψε τον νόμιμα εκλεγμένο σοσιαλιστή πρόεδρο της ΧιλήςΣαλβαδόρ Αλιέντε, ο οποίος ήταν ένας από τους ικανότερους κυβερνήτες στην ιστορία της Νότιας Αμερικής.

Βρώμικο ρόλο δεν έπαιξε μόνο στη Χιλή η αμερικάνικη ITT, αλλά και στην Ελλάδα. Το 1965, όταν η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου βρισκόταν στην εξουσία, η πανίσχυρη εταιρεία ITT αποφάσισε να παρέμβει στα πολιτικά πράγματα της Ελλάδας και να χρηματοδοτήσει την πτώση της κυβέρνησης της Ένωσης Κέντρου (ΕΚ) και τη δημιουργία κλίματος πολιτικής αστάθειας, το οποίο θα οδηγούσε σε σύντομο χρονικό διάστημα στην πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας από τους ακροδεξιούς συνταγματάρχες.  ΕΟ Χάρολντ Τζενήν [Harold "Hal" Sydney Geneen (1910 - 1997)] ήταν ο πρόεδρος της ITT που αποφάσισε να θέσει σε εφαρμογή το βρώμικο σχέδιο αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα. Στενοί συνεργάτες του ήταν : 1) ο Ουίλιαμ Μέρριαμ (William R. Merriam), επικεφαλής στο γραφείο της ITT στην Washington των ΗΠΑ και 2) η Ντίτα Μπέαρντ (Dita Beard), γραμματέας της ITT, οπαδός των Ρεπουμπλικάνων και φίλη του επιχειρηματία Ροκφέλλερ (Rockefeller). 

Ο πρόεδρος της ITT κάλεσε τον Ουίλιαμ Μέρριαμ και του ανέθεσε το σχέδιο «Προσέγγιση» (Approaching Project), δηλαδή την αποστασία βουλευτών της Ένωσης Κέντρου (ΕΚ) για να πέσει η κυβέρνηση και να δημιουργηθεί κλίμα πολιτικής αστάθειας. Ο Ουίλιαμ Μέρριαμ ήρθε σε επαφή με υψηλόβαθμο στέλεχος της CIA, το οποίο του συνέστησε να απευθυνθεί στον Ουίλιαμ Μπρόου, πράκτορα εκπαιδευμένο στην αποσταθεροποίηση καθεστώτων (ο ίδιος ο Μπρόου εργάστηκε έπειτα στη Χιλή για την ανατροπή του σοσιαλιστή Προέδρου Αλλιέντε). 

Τελικά ο πράκτορας Μπρόου συναντήθηκε με τον Χάρολντ Τζενήν στην Ουάσινγκτον, στις 8 Απριλίου 1965 και του είπε ότι η CIA θα μπορούσε να εφαρμόσει το αποσταθεροποιητικό σχέδιο «Προσέγγιση» στην Ελλάδα με επιτυχία, αρκεί να είχε την απαραίτητη οικονομική υποστήριξη. Ο Τζενήν έμεινε ευχαριστημένος και του υποσχέθηκε ότι θα δώσει όσα χρήματα ήταν απαραίτητα. Η επόμενη συνάντηση των δύο ανδρών έγινε στις 16 Μαΐου 1965. Εν τω μεταξύ, στην Ελλάδα υπήρχαν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, ξέσπασε το σκάνδαλο της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ και οι σχέσεις του Γ. Παπανδρέου με το βασιλιά χειροτέρευαν όλο και περισσότερο.

Στο σημείο αυτό, αποφάσισε να αναλάβει δράση η Ντίτα Μπέαρντ (Dita Beard), γραμματέας της ITT και άτομο της απόλυτης εμπιστοσύνης του Χ. Τζενήν. Στις 13 Μαΐου 1965 η Ντίτα Μπέαρντ συνάντησε τον Μέρριαμ της ITT και τον πράκτορα Μπρόου της CIA.Στη συνάντηση αυτή, αποφασίστηκε να μεταφερθούν στην Αθήνα 50 εκατομμύρια δολλάρια, στο τέλος του μήνα, από τον Ουίλιαμ Μέρριαμ και τον Ρόμπερτ Μπέρετζετζ, υπό την κάλυψη της CIA στην Ελλάδα. Πριν το σχέδιο «Προσέγγιση» τεθεί σε εφαρμογή, η Ντίτα Μπέαρντ έστειλε στον Ρόστοου, σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, ένα εμπιστευτικό κείμενο όπου εξηγούσε σε ποιους Έλληνες θα δίνονταν τα 50.000.000 δολλάρια για να επιτευχθεί το σχέδιο πολιτικής αποσταθεροποίησης στην Ελλάδα.

Παραθέτουμε παρακάτω το έγγραφο – βόμβα, στο οποίο η Ντίτα Μπέαρντ, γραμματέας της αμερικάνικης ITT ανέφερε ότι μέρος των 50 εκατομμυρίων δολλαρίων θα δινόταν για τη δωροδοκία των Ανδρέα Παπανδρέου και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, με σκοπό να υπονομεύσουν με διάφορους τρόπους την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου (ΕΚ) και να συμβάλουν στην πτώση της. Το συγκεκριμένο έγγραφο δεν υπάρχει πουθενά στο Internet.

Στις 30 Μαΐου 1965 το βράδυ, προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού ένα ιδιωτικό τζετ. Ένας άντρας κατέβηκε και μπήκε σε ένα αυτοκίνητο που τον περίμενε. Μέσα σε αυτό ήταν ο Ρίτσαρντ Μπάρουμ, ο Τζων Πάτρικ Όουεν και ο υποσταθμάρχης της CIA στην Ελλάδα Σ. Γκρην. Κατευθύνθηκαν σε μια βίλα στο Παλαιό Ψυχικό. Εκεί τους περίμεναν ο Ρίτσαρντ Λούθερ (προσωπικός φίλος του μετέπειτα δικτάτορα Παπαδόπουλου), ο Ντάνιελ Μπρούστερ, ο Τζον Μώρυ της CIA και άλλοι. Ο άνδρας που ήρθε με το ιδιωτικό τζετ ήταν ο Ουίλιαμ Μέρριαμ (William Merriam) της ITT. Στη συνάντηση παρευρέθηκε και ο Ρόμπερτ Μπέρετζετζ της ITT, ο οποίος κρατούσε τη βαλίτσα με τα χρήματα για τη δωροδοκία των πολιτικών. 

Οι παρευρισκόμενοι απόφασισαν ότι θα έπρεπε να ρίξουν την κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου του Γ. Παπανδρέου μέσω της εξαγοράς συνειδήσεων. Η ITT υποσχέθηκε ότι θα έδινε ακόμα 20 εκατομμύρια δολάρια μετά την εκδήλωση του σχεδίου «Προσέγγιση». Συμφώνησαν να δωροδοκήσουν αρχικά : 1) τον Κ. Μητσοτάκη για να πληρώσει διάφορα μέλη της Ένωσης Κέντρου (ΕΚ) με σκοπό να αποχωρήσουν από αυτήν και να την ρίξουν από την εξουσία (να κάνουν δηλαδή Αποστασία) και 2) τον Ανδρέα Παπανδρέου για να μην αποκαλύψει το σχέδιο αποσταθεροποίησης και για να «σπρώξει» ορισμένους πολιτικούς της ΕΚ στην έξοδο από το κόμμα, απειλώντας τους ότι σε ενδεχόμενη αναρρίχησή του στην αρχηγία της ΕΚ θα τους διέγραφε ο ίδιος από το κόμμα με συνοπτικές διαδικασίες. 

Ο Αμερικανός πρεσβευτής Χένρυ Λαμπουίζ θα έκλεινε στις 20 Μαΐου 1965 συνάντηση με τους Α. Παπανδρέου και Κ. Μητσοτάκη στην Αθήνα, όπου ο Τζον Μώρυ της CIA θα τους μοίραζε τα χρήματα.

Το σχέδιο της εξαγοράς συνειδήσεων είχε τελικά μεγάλη επιτυχία. Ο Α. Παπανδρέου (που αργότερα ίδρυσε το ΠΑΚ και το ΠΑΣΟΚ) δεν αποκάλυψε ποτέ τίποτα για αυτό, παρακολουθώντας απτόητος και ατάραχος την πτώση της Ένωσης Κέντρου (ΕΚ), ο Κ. Μητσοτάκης (που αργότερα έγινε αρχηγός της ΝΔ) μαζί με Τσιριμώκο, Στέφανο Στεφανόπουλο και άλλους παράτησαν την ΕΚ, ρίχνοντάς την από την εξουσία και σχηματίζοντας βραχύβιες κυβερνήσεις αποστατών που στηρίχθηκαν με την ψήφο της ΕΡΕ. 

Τα δραματικά γεγονότα που ακολούθησαν είναι γνωστά.

15 Ιουλίου 1965 : παραίτηση Γ. Παπανδρέου. Ο Γεώργιος Αθανασιάδης - Νόβας που αποστάτησε από την ΕΚ, ορκίζεται Πρωθυπουργός.

4 Αυγούστου 1965 : καταψηφίζεται στη Βουλή η κυβέρνηση του αποστάτη Αθανασιάδη - Νόβα 

20 Αυγούστου 1965 : σε κλίμα μεγάλης έντασης και πολυάριθμων μαζικών διαδηλώσεων από υποστηρικτές της ΕΚ και της ΕΔΑ, ο αποστάτης Ηλίας Τσιριμώκος ορκίζεται Πρωθυπουργός. Στις 28 Αυγούστου η κυβέρνησή του καταψηφίζεται από τη Βουλή.

17 Σεπτεμβρίου 1965 : ορκίζεται Πρωθυπουργός ο αποστάτης Στέφανος Στεφανόπουλος. Αντιπρόεδροι ορκίζονται οι Τσιριμώκος και Νόβας, ενώ ο Μητσοτάκης γίνεται υπουργός Συντονισμού και Οικονομικών. Στις 21 Δεκεμβρίου 1966 πέφτει και αυτή η κυβέρνηση. Η πολιτική αστάθεια συνεχίζεται.

21 Απριλίου 1967 : Μια ομάδα ακροδεξιών στρατιωτικών κάνει πραξικόπημα, εγκαθιδρύοντας χούντα.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι οι κυβερνήσεις των αποστατών ήταν αυτές που τοποθέτησαν σε θέσεις – κλειδιά του στρατιωτικού μηχανισμού τους επίδοξους πραξικοπηματίες (π.χ. τοποθέτηση του Παττακού στα τεθωρακισμένα στο Γουδί τον Οκτώβριο του 1966 κ.α.).

Σχετικά με την αποστασία του 1965, προκύπτει (από το έγγραφο της δωροδοκίας και άλλα γεγονότα) το συμπέρασμα ότι μερίδιο ευθύνης για την πτώση της κυβέρνησης της ΕΚ είχαν
όχι μόνο οι Μητσοτάκης - Νόβας – Τσιριμώκος – Στεφανόπουλος, αλλά και ο Ανδρέας Παπανδρέου.πηγη ΦΙΠΠΑΚ".

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Ἡ διαφθορὰ εἶναι ἔμφυτη στὸν κοινοβουλευτισμό: Ἡ περίπτωση τοῦ Ἠλία Ἠλιοῦ

Μανώλης Γλέζος-Ηλίας Ηλιού- Νικολάε Τσαουσέσκου

Ὁ κοινοβουλευτισμὸς εἶναι τὸ χειρότερο σύστημα διακυβερνήσεως ποὺ ὑπῆρξε ποτὲ διότι βασίζεται σὲ ἀντιπροσώπους ὑποχρεωτικὰ ψεῦτες, ποὺ ὑποχρεωτικὰ ἐκμαυλίζονται καὶ ποὺ ἐκλέγονται  ἀπὸ τοὺς πάντες, ἠλιθίους καὶ μεγαλοφυεῖς, ὡς νὰ ὑπῆρχε ἰσότης μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ἐνῷ ἡ ἁπλὴ λογικὴ γνωρίζει ὅτι οἱ ἄνθρωποι δὲν εἶναι ἴσοι μεταξύ τους οὔτε εἶναι δυνατὸν νὰ εἶναι ἴσοι.

Ἐδῶ θὰ προβῶ γιὰ πρώτη φορὰ σὲ μία συνταρακτικὴ ἀποκάλυψη ποὺ ἀποδεικνύει τὰ ἀνωτέρω, ἀλλὰ ποὺ εἶχα κρατήσει μυστικὴ μέχρι στιγμῆς, ἀπὸ σεβασμὸ πρὸς τὸ ΚΚΕ ποὺ ἄλλωστε δὲν ὑπῆρξε ὑπεύθυνο γιὰ τὴν πορεία ἑνὸς ἐπιφανοῦς μέλους του, τοῦ Ἠλιοῦ.

 Ὁ πατέρας μου, ὁ κορυφαῖος ἐπιστήμων Νῖκος Κιτσίκης, εἶχε δεχθῆ, ὡς μέλος τοῦ ΚΚΕ καὶ ἐκ τῶν ἡγετῶν τῆς ΕΔΑ, νὰ ἐκλέγεται ἀπὸ τὸ 1956 μέχρι τὸ 1967, βουλευτὴς τῆς ΕΔΑ. Ὅμως, ἐνώπιον τῆς ἀβυσσαλέου μονίμου διαφθορᾶς τῆς ἑλληνικῆς Βουλῆς μοῦ ἐπανελάμβανε κάθε τόσο, «Δημήτρη, ντρέπομαι ποὺ εἶμαι βουλευτής». ΕΤὸ 1965, ἐσφυροκόπη ἀνηλεῶς στὴν Βουλὴ τὴν Κυβέρνηση ἡ ὁποία παρεῖχε ἠλεκτρικὸ ῥεῦμα σὲ ἐξευτελιστικὴ τιμὴ στὴν ἰδιωτικὴ ἑταιρεία ἀλουμινίου γαλλικῶν συμφερόντων Πεσινέ (Pechiney) ποὺ ἦταν ἐγκατεστημένη ἀπὸ τὸ 1960 στὴν τοποθεσία Ἄσπρα Σπίτια Βοιωτίας. Κάποιαν ἡμέρα μοῦ ἐτηλεφώνησε ὁ πρώην φοιτητής μου στὸ Παρίσι καὶ ἀκόλουθος Τύπου τῆς Ἑλληνικῆς πρεσβείας στὴν Γαλλία, ὁ Ἀλεξανδρινὸς Πέτρος Χαριτᾶτος (ἡ ἀδελφὴ τοῦ ὁποίου εἶχε παντρευτῆ τὸν  φιλόσοφο Στέλιο Ῥάμφο), καὶ ἀδελφὸς τοῦ Μάνου Χαριτάτου ἱδρυτοῦ τοῦ ΕΛΙΑ (Ἑλληνικοῦ Λογοτεχνικοῦ καὶ Ἱστορικοῦ Ἀρχείου), γιὰ νὰ μοῦ διαβιβάσῃ τὴν ἐπιθυμία τοῦ Αἰγυπτιώτη πατέρα του ποὺ ἦταν διευθυντὴς Δημοσίων Σχέσεων τῆς Πεσινέ, νὰ πείσω τὸν πατέρα μου νὰ πᾶμε ἐκδρομὴ στὰ Ἄσπρα Σπίτια, στὰ παρακείμενα κοιτάσματα βωξίτου, μὲ τὸ αὐτοκίνητο τοῦ πατέρα του καὶ μὲ πρόφαση νὰ ἐπισκεφθοῦμε τὴν παραπλήσια ἱστορικὴ μονὴ τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ.

Ὁ πατέρας μου ἐδέχθη καὶ ἔτσι ὁ πατέρας Χαριτᾶτος ἐπέρασε νὰ μᾶς πάρῃ μὲ τὸ αὐτοκίνητό του ἕνα πρωί, μὲ προοροσμὸ τὰ Ἄσπρα Σπίτια. Φθάνοντας ἐκεῖ μᾶς ὑπεδέχθη ἡ διεύθυνση τῶν Γάλλων τῆς Πεσινέ. Μᾶς ἔδειξαν ὅλες τους τὶς ἐγκαταστάσεις καὶ τὸ ἐργοστάσιο καὶ ἐνεθουσιάσθησαν ὅτι ὁ πατέρας μου εἶχε ἐμένα ὡς υἱὸ ποὺ ἡ μητρική μου γλῶσσα ἦταν ἡ γαλλικὴ καὶ ποὺ ἤμουν Γάλλος ὑπήκοος. Κατόπιν αὐτοῦ μᾶς παρέθεσαν ἕνα λουκούλειο γεῦμα μὲ χαβιάρι καὶ σαμπάνια καὶ ὅταν στὸ ἐπιδόρπιο ἀντελήφθησαν τὸν πατέρα μου νὰ ἔχῃ ἐπηρεασθῆ ἀπὸ τὰ ποτά, ἄρχισαν νὰ τοῦ λένε:

«Κύριε καθηγητά, γιατὶ μὲ τόση μανία μᾶς κτυπᾶτε στὴν Βουλή; Καὶ τοῦ ἀράδιασαν τὰ ἐπιχειρήματά τους ποὺ κεντρικὸ σημεῖο ἦταν ὅτι ἠργάζοντο γιὰ τὸ συμφέρον τῆς ἐκβιομηχανήσεως τῆς Ἑλλάδος. Ἀφοῦ τὸν παρεκάλεσαν ἐπανειλημμένως νὰ ἀλλάξῃ στάση καὶ βλέποντας ὅτι ὁ πατέρας μου δὲν ἀντεπεκρίνετο, κατέληξαν στὸ νὰ τοῦ ζητήσουν νὰ γράψῃ μία καλὴ λέξη γιὰ τὴν Πεσινὲ στὸ βιβλίο ἐπισκεπτῶν. Ἀλλὰ οὔτε αὐτὸ ἐδέχθη νὰ κάμῃ ὁ πατέρας μου. Ἀντ’ αὐτοῦ τοὺς εἶπε νὰ γράψω ἐγώ, ποὺ ἤμουν καὶ Γάλλος, ἕνα εὐχαριστῶ στὰ γαλλικά, στὸ βιβλίο τους, κάτι ποὺ ἔκαμα καὶ τοὺς εὐχαρίστησα γιὰ τὴν σαμπάνια.

Ἐπιστρέφοντας στὴν Ἀθήνα συναντηθήκαμε μὲ τὸν στενό μας φίλο τὸν Ἠλία Ἠλιοῦ ποὺ ἦταν καὶ ὁ κοινοβουλευτικὸς ἐκπρόσωπος τῆς ΕΔΑ καὶ μέλος τοῦ ἐκτὸς νόμου τότε ΚΚΕ, ὅπως καὶ ὁ πατέρας μου. Ὁ Ἠλιοῦ λέγει στὸν πατέρα μου. «Νῖκο τί σοῦ ἔδωσε ἡ Πεσινὲ σὲ ἀντάλλαγμα, γιὰ νὰ παύσῃς νὰ τοὺς ἐπικρίνῃς στὴν Βουλή;» Ὁ πατέρα μου ἐξεπλάγη ἀπὸ τὴν ἀπρόσμενη αὐτὴ ἐρώτηση καὶ τοῦ ἀπήντησε: «Μὰ φυσικὰ τίποτα, ἐφ’ ὅσον δὲν ἐνέδωσα». «Κρῖμα, τοῦ ἀπαντᾷ ὁ Ἠλιοῦ. Ἐγὼ ἐνέδωσα καὶ ἔλαβα χρήματα ἀπὸ αὐτούς!»

Ὁ υἱὸς τοῦ Ἠλία Ἠλιοῦ, ὁ ἱστορικὸς Φίλιππος Ἠλιοῦ, ἐσπούδαζε τότε στὸ Παρίσι μαζὶ μὲ τὴν γυναίκα του τὴν Μαρία Ἠλιοῦ. Καὶ οἱ δύο μέλη τοῦ ΚΚΕ. Ἤμασταν ἀχώριστοι καὶ μοῦ εἶχαν βαπτίσει τὴν  μεγάλη μου κόρη, τὴν Τατιάνα, γεννημένη τὸ 1960. Ὁ Φίλιππος ἐξεφράζετο πάντα ἄκρως ἀρνητικὰ γιὰ τὸν πατέρα του, κατηγορῶντας τον ὅτι ἦτο διεφθαρμένος. Μοῦ ἔλεγε ὅτι ἐκεράτωνε ἀνοικτὰ τὴν γυναίκα του, τὴν Ἐλευθερία Καλδῆ, καὶ μητέρα τοῦ Φιλίππου, μὲ μία Ἑλληνορουμάνα. Μάλιστα, εἶχε ἐπέμβει ὁ Ἠλίας Ἠλιοῦ ὡς κομμουνιστὴς ἠγέτης, στὸν σύντροφο Ῥουμᾶνο πρόεδρο Τσαουσέσκου μὲ σκοπὸ νὰ ἐπιστρέψῃ τὸ ῥουμανικὸ κράτος, τὴν περιουσία τῆς ἐρωμένης τοῦ Ἠλιοῦ, τῆς Ἑλληνορουμάνας, ποὺ εἶχε δημευθῆ, καὶ ὅτι αὐτὸ τὸ εἶχε ἐπιτύχει.

Αὐτὸς ἦταν ὁ κοινοβουλευτικὸς ἀνὴρ Ἠλίας Ἠλιοῦ γι’ αὐτὸ ἄλλωστε ἐπροβλήθη ὁμοφώνως ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Δημοκρατία μετὰ τὸ 1974. Τὸ 1981 εἶχε τολμήσει νὰ δηλώσῃ: «Οἱ γκάφες τῶν ὁμοφρόνων μου κατέστρεψαν ἕνα πανίσχυρο προοδευτικὸ κίνημα καὶ μᾶς πῆγαν πολλὲς δεκαετίες πίσω»! Τὸ ἀστικὸ κατεστημένο τὸν ἐτίμησε γιὰ τὴν συνεργασία του δίδοντας τὸ ὄνομά του, τὸ 1986 σὲ κεντρικὴ λεωφόρο τῶν Ἀθηνῶν.

            Δημήτρης Κιτσίκης                                 14 Σεπτεμβρίου 2014".

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........