Τουρκία καί αγωγοί

Οι συνέπειες της ενεργειακής συνεργασίας Ρωσίας - Τουρκίας.

Του Θανου Π. Ντοκου*

Αν δεν αιφνιδίασε την Αθήνα η πρόσφατη υπογραφή πακέτου συμφωνιών ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, σίγουρα προκάλεσε έντονο προβληματισμό. Η ελληνική πλευρά αισθάνεται πιθανόν «προδομένη» από τη διαφαινόμενη αναβάθμιση του ενεργειακού ρόλου της Τουρκίας. Είναι δικαιολογημένη αυτή η ενόχληση; Τι ακριβώς συνέβη και ποιες θα είναι οι γεωπολιτικές συνέπειες;

Στο εξελισσόμενο «Μεγάλο Ενεργειακό Παιχνίδι» έχουν ήδη κατασκευαστεί κάποιοι αγωγοί μεταφοράς φυσικού αερίου και πετρελαίου και συζητείται η κατασκευή αρκετών άλλων, εκ των οποίων θα υλοποιηθούν ορισμένοι μόνο, με βάση οικονομικά και πολιτικά κριτήρια. Και εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η επάρκεια φυσικού αερίου για τη λειτουργία όλων των σχεδιαζόμενων αγωγών είναι εξαιρετικά αμφίβολη, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα. Μόνο η είσοδος του Ιράν στη δυτική αγορά φυσικού αερίου –ανέφικτη προς το παρόν για πολιτικούς λόγους– φαίνεται ικανή να αλλάξει την κατάσταση.

Είναι προφανές ότι οι «παίκτες» πρώτης κατηγορίας σε αυτό το παιχνίδι είναι οι χώρες παραγωγής ενεργειακών πόρων, οι «παίκτες» δεύτερης κατηγορίας οι χώρες που ελέγχουν διαδρομές μεταφοράς για τις οποίες δεν υπάρχει εναλλακτική οδός και οι «παίκτες» τρίτης κατηγορίας οι χώρες από το έδαφος των οποίων διέρχονται εναλλακτικοί αγωγοί. Σύμφωνα με την παραπάνω ταξινόμηση, η Τουρκία είναι σημαντικός «παίκτης» δεύτερης κατηγορίας, με δυνατότητα μάλιστα ανόδου στην πρώτη κατηγορία με κάποιο ειδικό στάτους, ενώ η Ελλάδα κατατάσσεται στην τρίτη κατηγορία. Βεβαίως, είναι σαφώς προτιμότερο να είναι κανείς «παίκτης» τρίτης κατηγορίας με σαφές όμως ίχνος στον ενεργειακό χάρτη παρά να απουσιάζει και να παρακολουθεί τις εξελίξεις ως απλός θεατής ή μάλλον καταναλωτής.

Εφόσον υλοποιηθεί η συμφωνία για τον αγωγό South Stream, η τρίτη μετά τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη και του αγωγού φυσικού αερίου Τουρκία-Ελλάδα-Ιταλία (ΙTGI), θα μεγεθυνθεί το ίχνος της Ελλάδας στον διεθνή ενεργειακό χάρτη. Αν και οι αγωγοί αυτοί δεν αναμένεται να έχουν καταλυτικές οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες για τη χώρα μας, αυτό δεν μειώνει τη σημασία τους αφού η Ελλάδα βρίσκεται σε μια περιοχή όπου τα διάφορα δίκτυα –ενέργειας, μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, κ.λπ.– συνεπάγονται πολιτικά και οικονομικά οφέλη για τις χώρες που συμμετέχουν. Αντίστροφα, μη συμμετοχή σημαίνει περιθωριοποίηση προς όφελος κάποιου άλλου.

Η προσπάθεια της Ε.Ε. (και των ΗΠΑ) για μείωση της ευρωπαϊκής εξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο μέσω της κατασκευής του αγωγού NABUCCO, προκάλεσε την αντίδραση της Μόσχας, αρχικά με την προσπάθεια ελέγχου των ενεργειακών αποθεμάτων του πρώην σοβιετικού χώρου και πρόσφατα με τη συμφωνία με την Αγκυρα για τον South Stream. Οι ρωσικές κινήσεις επηρεάστηκαν και από τη στάση της νέας βουλγαρικής κυβέρνησης, η οποία επανεξετάζει, τόσο για οικονομικούς, όσο και για πολιτικούς λόγους, την υλοποίηση των ενεργειακών έργων με τη Ρωσία.

Τι αλλάζει μετά την υπογραφή της ρωσοτουρκικής συμφωνίας; Κατ’ αρχήν, εκφράστηκαν ανησυχίες για ενεργειακή εξάρτηση –και άρα δυνατότητα «εκβιασμού»– της Ελλάδας από την Τουρκία. Εκτός του ότι ο South Stream θα διέρχεται απλώς από τα τουρκικά χωρικά ύδατα και η Αγκυρα δεν θα έχει τη δυνατότητα να κλείσει τις στρόφιγγες, η διακοπή της λειτουργίας του αγωγού θα είναι απόφαση αποκλειστικά της Μόσχας, ενώ στην περίπτωση του ITGI, αλλά και του South Stream, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες άλλων πελατών (Ιταλία, Βουλγαρία, κ.λπ.). Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα ήταν φρόνιμο για την Ελλάδα να διαφοροποιήσει όσο μπορεί τους προμηθευτές ενέργειας.

Η Αθήνα προβληματίζεται και για την υποβάθμιση της θέσης της έναντι της Μόσχας. Γράφαμε σε ανύποπτο χρόνο ότι η Ρωσία, όπως και κάθε σοβαρή χώρα, χαράζει εξωτερική πολιτική με κριτήριο τα εθνικά συμφέροντα και όχι συναισθηματικές θεωρήσεις (συχνά ανακριβείς) περί αδελφών λαών και ιστορικών συμμάχων. Η Αθήνα ούτε μπορεί να παίξει σημαντικά μεγαλύτερο ρόλο στο πλαίσιο των ρωσικών σχεδιασμών, ούτε και θα έπρεπε να το επιδιώξει, αφού η ικανοποιητική διευθέτηση των σημαντικότερων ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής, αλλά και η πορεία της ελληνικής οικονομίας, εξαρτώνται σε σημαντικό βαθμό από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον.

Βεβαίως, κάθε χώρα οφείλει να αναπτύσσει μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και να διευρύνει τα γεωπολιτικά ερείσματά της. Στην προκειμένη περίπτωση η Αθήνα επιδίωξε διπλωματική στήριξη και πολιτικά και οικονομικά οφέλη και πέραν του ευρω-ατλαντικού πλαισίου, ενώ επιθυμούσε να στείλει το μήνυμα προς την Ουάσιγκτον ότι δεν πρέπει να θεωρείται «απολύτως δεδομένη» σε όλα τα ζητήματα. Ορθώς, λοιπόν, έγινε το άνοιγμα προς τη Μόσχα, αλλά θα πρέπει να αποφευχθούν υψηλές προσδοκίες για ουσιαστική ρωσική στήριξη στα ελληνοτουρκικά ζητήματα ή ακόμα και στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.

Οσο για τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της γειτονικής μας χώρας, η Αγκυρα προσπαθεί να υλοποιήσει μια πολυεπίπεδη, πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, με ανοίγματα προς όλες τις κατευθύνσεις και επιδιώκει να δημιουργήσει την εντύπωση ότι είναι η χώρα-κλειδί για τη διευθέτηση σχεδόν κάθε περιφερειακού ζητήματος. Αν η προσπάθεια είναι επιτυχημένη, τότε ασφαλώς τα οφέλη θα είναι σημαντικά. Ωστόσο, είναι ενδιαφέρουσα η αμερικανική παροιμία ότι «αν περπατάς στη μέση του δρόμου, κινδυνεύεις να χτυπηθείς από τα αυτοκίνητα που κινούνται και προς τις δύο κατευθύνσεις», ιδιαίτερα όταν οι εταίροι της Τουρκίας έχουν αποκλίνοντα ή και συγκρουόμενα συμφέροντα σε κάποια ζητήματα.

Συμπερασματικά, (α) θα υπάρξουν αρκετά επεισόδια ακόμη στο σίριαλ των αγωγών (β) η επιλογή σύσφιγξης των ελληνο-ρωσικών σχέσεων θα μπορούσε να έχει γεωπολιτικά οφέλη για την Ελλάδα εφόσον βεβαίως αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης διπλωματικής στρατηγικής που δεν θα παρεκκλίνει σημαντικά –και πάντως όχι συστηματικά– από το ευρω-ατλαντικό πλαίσιο και (γ) παράλληλα με τη σώφρονα αξιοποίηση του «ρωσικού χαρτιού», η Αθήνα θα πρέπει να αναζητήσει περιφερειακό ρόλο, ενώ βασική πρόκληση θα αποτελέσει η αξιολόγηση και διαχείριση των συνεπειών της νεο-οθωμανικής πολιτικής της Αγκυρας, προσπάθεια καθόλου εύκολη σε περίοδο οικονομικής και πολιτικής κρίσης.

* Ο κ. Θάνος Π. Ντόκος είναι γενικός διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)

ΠΗΓΗ Καθημερινή

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Πώς η Ελλάδα υποχώρησε στις τουρκικές πιέσεις για το Κείμενο Εταιρικής Σχέσης

Oθωμανικός ναυτικός χάρτηςΔημοσιεύουμε μεταφρασμένο από τα τουρκικά κείμενο που αφορά τους σχεδιασμούς της Τουρκίας στο θέμα των 152 νησιών των οποίων αμφισβητείται η ιδιοκτησία από τουρκικής πλευράς.Το κείμενο δημοσιεύθηκε αμέσως μετά την έγκριση του Κειμένου Εταιρικής Σχέσης Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας.Πιστεύουμε ότι το κείμενο πρέπει να μελετηθεί προσεκτικά, γιατί, όπως έχουμε ξαναπεί, για να αντιμετωπίσεις τον αντίπαλο με επιτυχία, πρέπει να γνωρίζεις πώς σκέπτεται και τί σχεδιάζει.Η δυσφορία του τουρκικού ΓΕΕΘΑ για το ΑιγαίοΕγκρίθηκε το Κείμενο Εταιρικής Σχέσης (ΚΕΣ) που περιέχει τους όρους που αφορούν την Τουρκία για την είσοδό της στην ΕΕ.Αν δεν είχε εγκριθεί με τη μορφή που το ήθελε η Τουρκία, τη μεγαλύτερη ζημιά θα την πάθαινε η Ελλάδα. Και αυτό γιατί το τουρκικό ΓΕΕΘΑ και ΥΠΕΞ έχουν ετοιμάσει ένα πακέτο μέτρων για την Αθήνα, που περιμένει έτοιμο για υλοποίηση από τις αρχές του 1999 και περιέχει ενέργειες που θα της προκαλέσουν μεγάλο πονοκέφαλο στο Αιγαίο. Το πακέτο αυτό δεν τίθεται σε εφαρμογή για να μην προκαλέσει ζημιά στον Ε-Τ διάλογο.Ποιό όμως είναι το περιεχόμενο αυτών των μέτρων που η Τουρκία τα κρατάει σε ετοιμότητα εδώ και ένα χρόνο;Στην πραγματικότητα το «πακέτο μέτρων για το Αιγαίο» είναι κάτι που έχει ξεκινήσει με την ιστορία «της κρίσης των Ίμια».Το θέμα της λήψης των μέτρων συζητήθηκε για πρώτη φορά στη σύσκεψη του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) της 28ης Φεβρουαρίου 1997, αμέσως μετά την κρίση των Ίμια που μας είχε φέρει ένα βήμα πριν την σύγκρουση με την Ελλάδα.Στη συνέχεια το θέμα ήλθε στην επικαιρότητα και πάλι σε μία σύσκεψη του ΣΕΑ, τη φορά αυτή την 26η Μαρτίου 1999.Στη σύσκεψη αυτή αποφασίστηκε να σχηματιστεί μία ομάδα εργασίας η οποία θα είχε σαν αποστολή: • τον εντοπισμό ένα προς ένα όλων των «ακαθόριστης κυριαρχίας γεωγραφικών σχηματισμών» στο Αιγαίο και • την ανάλογη ενημέρωση της κοινής γνώμης για το θέμα.Το συντονισμό της ομάδας εργασίας ανέλαβε το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών. Μέσα στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής προετοιμάστηκε μία «οδηγία προς την κυβέρνηση» μετά από τις απαραίτητες πληροφορίες που ζητήθηκαν από το ΓΕΕΘΑ. Η οδηγία αυτή στάλθηκε στο Γραφείο του Πρωθυπουργού.Όμως ακριβώς την περίοδο εκείνη έγινε ο μεγάλος σεισμός στην Τουρκία. Στη συνέχεια ακολούθησε ο σεισμός στην Αθήνα και η προσέγγιση μεταξύ των λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας.Έτσι η «οδηγία προς την κυβέρνηση» που προετοίμασε το υπουργείο εξωτερικών, έμεινε στην αναμονή.152 νησιά χωρίς κυριαρχίαΗ ουσία των μέτρων που θα πάρει η Τουρκία στο Αιγαίο αφορά τους γεωγραφικούς σχηματισμούς ακαθόριστης ιδιοκτησίας και την κατάστασή τους.Κατά την εργασία που έκανε το υπουργείο εξωτερικών σε συνεργασία με το ΓΕΕΘΑ εντοπίσθηκαν 152 γεωγραφικοί σχηματισμοί «ακαθόριστης ιδιοκτησίας» οι οποίοι δεν αναφέρονται σε καμμία διεθνή συμφωνία που αφορά το καθεστώς του Αιγαίου.Από την ως άνω εργασία αποκαλύφθηκε ότι ορισμένα από τα 152 αυτά νησιά έχουν τέτοιο μέγεθος που επιτρέπουν και την οικονομική ανάπτυξη αλλά επηρρεάζουν και την κατανομή των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο.Έτσι με την έναρξη των συζητήσεων στην κοινή γνώμη για την κυριαρχία των νησιών αυτών θα καταστεί δυνατή η ανάδειξη στην επικαιρότητα και του θέματος της αλλαγής σε σημαντικό βαθμό της κατανομής των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο.Με βάση τα σχέδια της Άγκυρας η αλλαγή αυτή στα χωρικά ύδατα θα είναι υπέρ της Τουρκίας.Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τις αξιολογήσεις της Άγκυρας, η Αθήνα στα Ίμια έχασε την πρωτοβουλία που είχε και χρησιμοποιούσε συστηματικά από το 1974 δημιουργώντας συνεχώς κρίσεις στα θέματα των χωρικών υδάτων, του εναέριου χώρου και της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου.Γι’αυτό και οι Έλληνες αντιλαμβανόμενοι αυτή την απώλεια της πρωτοβουλίας προσπαθούν συνεχώς να καταστήσουν το πρόβλημα του Αιγαίου «πρόβλημα μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας».Η προσπάθεια της τουρκικής κυβέρνησης να απαλλείψει τα προβλήματα του Αιγαίου από το ΚΕΣ και από του όρους που πρέπει να εκπληρώσει η Τουρκία για να γίνει μέλος της ΕΕ, έγκειται στις παραπάνω εκτιμήσεις.Η τουρκική κυβέρνηση την περίοδο αυτή έχει παγώσει την «οδηγία προς την κυβέρνηση» για να μη βλάψει τις σχέσεις της με την ΕΕ και τον Ε-Τ διάλογο.Αυτοί που έχουν ενοχληθεί περισσότερο από το πάγωμα της οδηγίας είναι οι στρατιωτικοί.Τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη κατά τις πτήσεις τους στο Αιγαίο τον τελευταίο χρόνο προσπαθούν να μην πετούν κυρίως πάνω από τους «ακαθόριστης ιδιοκτησίας» γεωγραφικούς σχηματισμούς. Πετούν πάνω από αυτούς μόνο όταν είναι αναγκαίο.Όλη αυτή η κατάσταση που προκαλεί και τη δυσφορία των στρατιωτικών υπάρχει επειδή γίνεται προσπάθεια να μην δημιουργηθούν κρίσεις στο Αιγαίο και να κρατηθεί ανοικτός ο δρόμος για την ΕΕ. Σε περίπτωση που η Ελλάδα επέμενε να μπεί σαν όρος το Αιγαίο στο ΚΕΣ και χρησιμοποιούσε το δικαίωμα του βέτο, τότε θα σκλήρυνε τη στάση της η Άγκυρα.Θα έβγαινε στο προσκύνιο η «οδηγία στην κυβέρνηση» που είναι σε ετοιμότητα, θα ανακοινώνονταν ένας προς ένα οι «ακαθόριστης κυριαρχίας» γεωγραφικοί σχηματισμοί και θα προβάλλονταν τα δικαιώματα της Τουρκίας επί αυτών που απορρέουν από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Τέλος πάντων το ΚΕΣ εγκρίθηκε και αποσοβήθηκε την τελευταία στιγμή η κρίση.

ΠΗΓΗ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Διπλό παιγνίδι της Τουρκίας στον «ενεργειακό πόλεμο»

Η υπογραφή της συμφωνίας Πούτιν-Ερντογάν, για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream» και πώς αυτή εξυπηρετεί τις στρατηγικές φιλοδοξίες Άγκυρας και ΜόσχαςΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥΗ υπογραφή της συμφωνίας Πούτιν-Ερντογάν, για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream» και πώς αυτή εξυπηρετεί τις στρατηγικές φιλοδοξίες Άγκυρας και Μόσχας
Διπλό παιγνίδι της Τουρκίας στην «ενεργειακή» της προσέγγιση με τη Ρωσία και την υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου «South Stream», μεταξύ των πρωθυπουργών Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν, βλέπουν οι πολιτικοί επιστήμονες Άριστος Αριστοτέλους, Πρόδρομος Προδρόμου και Ανδρέας Θεοφάνους. Κρίνουν ότι η υπογραφή της συμφωνίας, στην οποία παρέστη συμβολικά και ο Ιταλός Πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι, «εκπροσωπώντας» τον ιταλικό ενεργειακό κολοσσό Eni, που είναι ο κύριος εταίρος της ρωσικής Gazprom στην κατασκευή του αγωγού, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία, αλλά εντάσσεται στις πολιτικές και οικονομικές φιλοδοξίες των δύο χωρών, για πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή και τον κόσμο, που ενώ εκθέτουν την ανταγωνιστική σχέση μεταξύ τους, ταυτόχρονα τις φέρνει κοντά τη μια στην άλλη.Οι κ. Θεοφάνους, Προδρόμου και Αριστοτέλους κλήθηκαν από τη «Σ» να τοποθετηθούν στο κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα και οι εκτιμήσεις τους συγκλίνουν εντυπωσιακά.Όχι απαραίτητα, στρατηγικοί εταίροι
Ανδρέας Θεοφάνους, καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας: «Υπάρχει σαφής αναβάθμιση των σχέσεων Ρωσίας-Τουρκίας, αλλά δεν εξέλιπαν οι λόγοι του στρατηγικού ανταγωνισμού μεταξύ τους. Ανέκαθεν οι σχέσεις τους περνούσαν από διάφορες φάσεις. Η υπογραφή της συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου "South Stream" δεν είναι κάτι νέο και δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Επεκτείνει σε ένα βαθμό μια ήδη υφιστάμενη ισχυρή οικονομική σχέση μεταξύ των δύο χωρών. Ένα σημείο που πρέπει να υπογραμμισθεί είναι ότι οι υπογραφές διάφορων συμφωνιών μεταξύ των δύο χωρών, δεν σημαίνουν απαραίτητα ότι Τουρκία και Ρωσία γίνονται στρατηγικοί εταίροι. Να μην ξεχνούμε ότι επιζητούν και οι δύο πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή, με την Τουρκία να καταβάλλει το τελευταίο διάστημα σοβαρή προσπάθεια ενίσχυσης του περιφερειακού και διεθνούς της ρόλου. Δεν είναι άσχετη με αυτό η εκλογή της ως μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας, ενώ τον ηγεμονικό της ρόλο στην ευρύτερη περιοχή τον στηρίζει και η ανάπτυξη της οικονομίας της, που περιλαμβάνεται στις 20 ισχυρότερες οικονομίες του κόσμου. Τώρα η Τουρκία θέλει να περάσει το μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και προς τις ΗΠΑ ότι έχει πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, και ότι είναι πραγματικά ανεξάρτητη. Από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι η Ρωσία επιδιώκει την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της, παρά τις παραδοσιακές φιλικές σχέσεις που έχει με την Κυπριακή Δημοκρατία. Πρέπει η Κύπρος να κατανοήσει τα χαρακτηριστικά και τα δεδομένα του περιφερειακού και του διεθνούς περιβάλλοντος, στα πλαίσια του μεγέθους και των δυνατοτήτων της. Πρέπει να έχει συμμαχίες που να τη στηρίζουν με βάση τα συμφέροντα αλλά και τις αρχές της, συμμαχίες τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και με άλλα κράτη. Υπάρχουν τεράστια περιθώρια προς αυτή την κατεύθυνση. Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης επικράτησε ως επί το πλείστον η ιδέα ότι η Κύπρος είναι μονοθεματική χώρα, ότι ασχολείται μόνο με το Κυπριακό και όχι με άλλα προβλήματα κι αυτό πρέπει ν' αλλάξει».Και πάλι σε δύο ταμπλό!
Πρόδρομος Προδρόμου, κοινωνιολόγος, μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου ΔΗΣΥ: «Η επίσκεψη του Πρωθυπουργού Πούτιν στην Τουρκία και η υπογραφή της συμφωνίας με τον Τούρκο Πρωθυπουργό για την κατασκευή του "South Stream" εγγράφεται στον "ενεργειακό πόλεμο" που κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια τη διεθνή πολιτική. Η συμφωνία προβλέπει ότι ο αγωγός θα περάσει από τα τουρκικά χωρικά ύδατα -ενώ στο μεταξύ η Ρωσία έχει δελεάσει την Άγκυρα, προσφέροντάς της από τον περασμένο μήνα την παροχή αζερινού αερίου μέσω αυτού του αγωγού, αλλά και τη συμμετοχή τουρκικών εταιρειών στην κατασκευή του.Η Άγκυρα, όμως, μόλις τον προηγούμενο μήνα έχει υπογράψει ανάλογη συμφωνία με την Ε.Ε. και τα άλλα 11 ενδιαφερόμενα κράτη για τον αγωγό "Nabucco", ο οποίος είναι το ανταγωνιστικό σχέδιο της Ε.Ε., που υποστηρίζεται και από τις ΗΠΑ, προκειμένου να ξεφύγει η ευρωπαϊκή αγορά από τη ρωσική ενεργειακή εξάρτηση. Έτσι φαίνεται να έπαιξε (και πάλι) παιχνίδι σε δυο ταμπλό!Παρά το γεγονός ότι η επίσημη τουρκική άποψη είναι ότι τα δυο σχέδια δεν είναι ανταγωνιστικά, στην πραγματικότητα δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα βιώσιμα. Με την υπογραφή του Ταγίπ Ερντογάν, μοιάζει να μπαίνει ταφόπλακα στον "Nabucco". Το κολοσσιαίου κόστους (8 δις ευρώ) και αμφίβολης πρακτικής εφαρμογής σχέδιο της Ε.Ε. φαίνεται τελικά να χάνει το παιχνίδι και να αποδεικνύεται, όπως πάντα ισχυρίζονταν οι Ρώσοι, μάλλον "πολιτικό σχέδιο" παρά αξιόμαχη πρόταση ενεργειακής πολιτικής. Έστω κι αν το Παρίσι, το Βερολίνο και η Ρώμη δεν φαίνονταν να είχαν πεισθεί εντελώς για τη βιωσιμότητα του "Nabucco", τον οποίο ανέλαβε να προωθήσει το περασμένο εξάμηνο η τσεχική προεδρία της Ε.Ε., μένει να φανεί πώς θα αντιδράσουν στο διπλό παιχνίδι της Άγκυρας.Στην πραγματικότητα, ο Πούτιν φάνηκε να κάνει ένα σημαντικό βήμα μπροστά, όταν από τον περασμένο Μάιο κατάφερε να φέρει τον Μπερλουσκόνι στην πανηγυρική τελετή υπογραφών στο Σότσι. Σε εκείνη τη συνάντηση, που θεωρήθηκε από τους Ρώσους ως γέννηση του "South Stream", εκτός των Βουλγάρων και των Σέρβων, συμμετείχε και η Ελλάδα με την υπογραφή της Δημ. Εταιρείας Φυσικού Αερίου.Ο Πρωθυπουργός Καραμανλής σχετικά νωρίς είχε κλίνει προς τη ρωσική επιλογή και η Ελλάδα δέχτηκε μάλιστα πιέσεις γι' αυτόν το λόγο από τις ΗΠΑ και προς στιγμήν είχε "παγώσει" κάπως τις ελληνο-ρωσικές συνεννοήσεις.Τελικά πάντως η Ελλάδα βρέθηκε στην "ίδια μεριά" με την Τουρκία. Ενώ από ρωσικής πλευράς καταγράφεται μια επιτυχία σε εκείνο που, από τον περασμένο Μάιο στο Σχέδιο Εθνικής Ασφάλειας της Ρωσίας μέχρι το 2020, καταγράφεται ως "ενεργειακός πόλεμος"».Γεωπολιτική αίσθηση στην Ευρώπη
Δρ Άριστος Αριστοτέλους, ειδικός σε θέματα Άμυνας και Στρατηγικής, βουλευτής ΑΚΕΛ: «Οι σχέσεις Ρωσίας - Τουρκίας είναι πολύ παλαιές, περίπλοκες και κατά καιρούς έντονα ανταγωνιστικές, αν και στη μεταψυχροπολεμική εποχή είναι και σημαντικοί εμπορικοί εταίροι. Η συμφωνία μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ευρώπη από τη Ρωσία μέσω Τουρκίας, το φιλόδοξο ρωσικό έργο ''South Stream'' -όπως και οι άλλες συμφωνίες στις οποίες κατέληξαν οι δύο χώρες- μπορεί να είναι αμφισβητήσιμο αν θα υλοποιηθεί, αλλά γεωπολιτικά θα προκαλέσει αίσθηση στην Ευρώπη. Η συμφωνία συνομολογείται σε μια περίοδο που η Ευρώπη επιχειρεί την ενεργειακή απεξάρτησή της από τη Μόσχα, με την προώθηση σχεδίων δημιουργίας αγωγών έλευσης φυσικού αερίου από τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία, οπότε και ενδεχόμενα να αντιστρατεύεται τα σχέδια των Ευρωπαίων, παρά τις προς το αντίθετο τουρκικές δηλώσεις. Το έργο που ευνοούν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί είναι γνωστό ως ''Nabucco'' και οι αγωγοί του θα διέρχονται επίσης από την Τουρκία.Η ρωσοτουρκική συμφωνία για το ''South Stream'' ίσως να είναι απίθανο να υλοποιηθεί, τουλάχιστο μεσοπρόθεσμα -κυρίως ένεκα λογισμικών και οικονομικών πραγματικοτήτων- όπως και η ''Nabucco''. Όμως στον κόσμο της γεωπολιτικής, συμφωνίες σαν αυτές, που αφορούν το ζωτικό θέμα της ενέργειας και τους παίκτες που εμπλέκονται σ' αυτές, μπορεί και από μόνες τους να έχουν σημασία. Η συμφωνία για το ''South Stream'' στέλλει, από τη μια, μηνύματα για την ευκολία με την οποία η Ρωσία μπορεί να επιστρατευθεί στρατηγικούς συνεταίρους στην Ευρώπη, όπως η Τουρκία ή και η Ιταλία, για να αναχαιτίσει τις εναλλακτικές ενεργειακές και ανταγωνιστικές λύσεις των Ευρωπαίων και των Αμερικανών. Από την άλλη είναι αποκαλυπτικές όχι μόνο του διπλού παιχνιδιού το οποίο η Άγκυρα παίζει εκμεταλλευόμενη τη στρατηγική της θέση, αλλά και των ευρύτερων περιφερειακών πολιτικών φιλοδοξιών της, που επεκτείνονται πέραν των παραδοσιακών σχέσεων με τους δυτικούς συμμάχους της. Επίσης, καθορίζει εν μέρει και το στίγμα των μελλοντικών ζυμώσεων, και τουρκικών πιέσεων σε προσεχείς συζητήσεις για το θέμα του κεφαλαίου της ενέργειας με την Ευρωπαϊκή Ένωση».Το πυρηνικό πρόγραμμα στη Μερσίνα
Πρόδρομος Προδρόμου: «Πέραν της συμφωνίας για την υλοποίηση του αγωγού ''SouthStream'', η Ρωσία υπέγραψε με την Τουρκία και μια σειρά από άλλες συμφωνίες ενεργειακής πολιτικής. Περισσότερο ανησυχητική μπορεί να θεωρηθεί η συμφωνία πυρηνικού προγράμματος που προβλέπει την κατασκευή τεσσάρων πυρηνικών αντιδραστήρων στη Μερσίνα, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα από τα κυπριακά παράλια».Ο ΡΩΣΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Προβληματισμός για αναφορά του Πούτιν για την Κύπρο
Έντονο προβληματισμό προκαλούν στην Κύπρο οι προχθεσινές δηλώσεις του Βλαδιμίρ Πούτιν, στην Άγκυρα. Αναφορά του Ρώσου πρωθυπουργού σε ελληνικό και τουρκικό τμήμα στην Κύπρο, όπως ήταν φυσικό, έδωσε τροφή για σκέψεις περί ενδεχόμενης αλλαγής της ρωσικής στάσης στο Κυπριακό.Ερωτηθείς από δημοσιογράφο σχετικά με τη διευθέτηση περιφερειακών προβλημάτων όπως το Κυπριακό και το Καραμπάχ, ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντίμιρ Πούτιν, στην κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Τούρκο ομόλογό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε επί λέξει, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ρωσικής κυβέρνησης (www.government.ru ): «Γνωρίζετε βέβαια τη θέση της Ρωσικής Ομοσπονδίας για το κυπριακό πρόβλημα, το πρόβλημα της κυπριακής διευθέτησης. Τασσόμαστε υπέρ της δίκαιης επίλυσης του ζητήματος, τόσο του τουρκικού, όσο και του ελληνικού τμήματος του νησιού. Υποστηρίζουμε τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας και τα σχέδια του ΟΗΕ, υποστηρίζουμε επίσης και το σχέδιο Ανάν».Και ο Ρώσος πρωθυπουργός συνέχισε: «Θα επιδιώξουμε και στο μέλλον την οικοδόμηση των σχέσεων και με τις δύο πλευρές, τα δύο τμήματα της Κύπρου. Θα αναπτύξουμε τις οικονομικές σχέσεις, συμπεριλαμβανομένων και αυτών με το τουρκικό τμήμα. Το έχουμε πει επανειλημμένα και το θεωρούμε σωστό βήμα, που λειτουργεί προς όφελος της διευθέτησης».Όπως είναι προφανές από την πλήρη βιντεοσκόπηση της συνέντευξης, η οποία παρατίθεται στην ιστοσελίδα της ρωσικής κυβέρνησης, ο κ. Πούτιν ανέφερε εκ παραδρομής ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να συνεργαστεί και με «τις δύο χώρες», σπεύδοντας να διορθώσει σε «δύο τμήματα», αν και η σχετική αναφορά «δύο χώρες» παραμένει στο απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης, που έδωσε στη δημοσιότητα η υπηρεσία Τύπου του Ρώσου πρωθυπουργού.Ο Ρώσος πρωθυπουργός αναφέρθηκε στην Κύπρο και όταν ρωτήθηκε για τον αγωγό φυσικού αερίου «South Stream», διευκρινίζοντας ότι μέσω του τουρκικού εδάφους θα γίνεται τροφοδοσία με αέριο τρίτων χωρών: «Ήδη έχουν ονομαστεί οι χώρες αυτές. Είναι η Κύπρος, το Ισραήλ, ο Λίβανος, η Συρία. Κατά τον τρόπο αυτό η Τουρκία καθίσταται πολύ μεγάλο διαμετακομιστικό κράτος για την περιοχή αυτή του κόσμου».Ερωτηθείς εάν υπάρχουν επαρκείς ποσότητες πετρελαίου, έτσι ώστε να τροφοδοτηθούν και οι δύο πετρελαιαγωγοί Σαμψούντα - Τσεϊχάν στην Τουρκία και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη σε Βουλγαρία-Ελλάδα, ο Β. Πούτιν δήλωσε ότι «ο ανταγωνισμός μεταξύ του ''Ναμπούκο'' και του ''South Stream'' είναι πολύ μεγαλύτερος απ' ό,τι οι αγωγοί Σαμψούντα - Τσεϊχάν και Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη» και συνέχισε, «εάν δείτε τους όγκους της αυξανόμενης εξόρυξης πετρελαίου στην Κασπία και μιλήσετε με τους επικεφαλής των πετρελαϊκών εταιρειών μας, τότε θα καταστεί προφανές ότι ο όγκος που εξορύσσεται συνολικά μπορεί να μοιραστεί μεταξύ των δύο αυτών σχεδίων, καθώς όσο περισσότερα έργα υποδομών υπάρχουν, τόσο καλύτερα, γιατί δημιουργεί αξιοπιστία και σταθερότητα στην ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης».H ρωσική πρεσβεία αναμένει ενημέρωση
Οι δηλώσεις του πρωθυπουργού Πούτιν τέθηκαν υπόψη του πρεσβευτή της Ρωσίας στη Λευκωσία κ. Βιάτσεσλαβ Σούμσκι, ο οποίος κλήθηκε ν' απαντήσει κατά πόσον αυτές σημαίνουν οποιαδήποτε αλλαγή στη ρωσική πολιτική στο Κυπριακό. Ο κ. Σούμσκι δήλωσε ότι η πρεσβεία αναμένει ενημέρωση από τη Μόσχα, σχετικά με το ακριβές περιεχόμενο της δήλωσης Πούτιν.Την ίδια στιγμή, ο πρεσβευτής της Ρωσίας υπογράμμισε ότι η θέση της Ρωσικής Ομοσπονδίας στο Κυπριακό, όπως αυτή έχει διατυπωθεί στην πολιτική διακήρυξη μεταξύ των Προέδρων της Κύπρου και της Ρωσίας, το Νοέμβριο του 2008, δεν έχει αλλάξει.Στη Διακήρυξη αναφέρεται ότι Ρωσία και Κύπρος επαναβεβαιώνουν την ανάγκη επίτευξης μιας συνολικής, δίκαιης και βιώσιμης διευθέτησης στην Κύπρο, στη βάση των σχετικών ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979. Γίνεται, επίσης, αναφορά στη «μετεξέλιξη του ενιαίου κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, με μία κυριαρχία, μία υπηκοότητα και μια διεθνή προσωπικότητα, που θα ενσωματώνει την πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».Ερωτηθείς σχετικά ο πρέσβης της Ρωσίας στη Λευκωσία, τόνισε ότι οι συμφωνίες που υπεγράφησαν χθες μεταξύ της χώρας του και της Τουρκίας δεν θα επηρεάσουν τις εγκάρδιες και στενές, όπως χαρακτήρισε τις σχέσεις μεταξύ Κύπρου και Ρωσίας.Χαρακτηρίζοντας ως φυσιολογική την υπογραφή συμφωνιών μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας στους τομείς της οικονομίας και της ενέργειας, τους οποίους χαρακτήρισε «ζωτικής σημασίας για τη Ρωσία», ο κ. Σούμσκι είπε χαρακτηριστικά ότι «δεν πιστεύω ότι υπάρχει σύνδεση μεταξύ των σχέσεων της Ρωσίας και της Τουρκίας, και τις πολύ εγκάρδιες και στενές σχέσεις της Ρωσίας με την Κύπρο, και την προσέγγισή μας σε ένα διεθνές ζήτημα που είναι η λύση του κυπριακού προβλήματος».Πρόσθεσε ότι θέματα οικονομίας και ενέργειας και το Κυπριακό είναι «πολύ απόμακρα ζητήματα».Ερωτηθείς για την αναφορά του τουρκικού πρακτορείου Ανατολή, ότι στις συμφωνίες που υπεγράφησαν χθες στην Άγκυρα περιλαμβάνεται συμφωνία για επέκταση του συμβολαίου για πώληση ρωσικού φυσικού αερίου στην Τουρκία, κάτω από συγκεκριμένους όρους και για επέκταση του αγωγού «Blue Stream» για μεταφορά αερίου «σε τρίτες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου, του Ισραήλ, του Λιβάνου και της Συρίας», ο κ. Σούμσκι διαβεβαίωσε πως όταν ολοκληρωθούν οι οικονομικές και τεχνικές πτυχές του όλου προγράμματος για την κατασκευή του «Blue Stream 2», που θα φτάνει μέχρι τη Μέση Ανατολή, «η λύση του κυπριακού προβλήματος θα είναι εκεί». «Δεν μιλάμε για ένα ή δύο χρόνια, είναι μια προοπτική τριών μέχρι πέντε χρόνων», είπε και υπέδειξε ότι ο πρωτόκολλο που υπεγράφη αφορά τη διακήρυξη προθέσεων.Επεσήμανε, εξάλλου, ότι όπως ο ίδιος γνωρίζει, δεν έγιναν διαπραγματεύσεις για μεταφορά αερίου με τη Συρία, το Ισραήλ, το Λίβανο και την κυπριακή κυβέρνηση. Υπενθύμισε ότι έγιναν συζητήσεις με την κυπριακή κυβέρνηση για παροχή υγροποιημένου αερίου στην Κύπρο, υπό το φως των περιορισμών και προστίμων που επιβάλλει η ΕΕ στις εκπομπές ρύπων από τη χρήση πετρελαίων για παραγωγή ενέργειας. «Η αρχική μου αντίδραση θα ήταν πολύ θετική αν ξεκινούσαμε διαπραγματεύσεις και έλθουμε στο συμπέρασμα ότι ένας αγωγός στην Κύπρο θα βοηθούσε και θα ήταν οικονομικά βιώσιμος, παρόλο που θα περνούσε από τουρκικό έδαφος», κατέληξε.

ΠΗΓΗ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Σκηνικό πολέμου με ήττα της Ελλάδας «χωρίς να πέσει σφαίρα»

Θεωρείται βέβαιο το «θερμό επεισόδιο»Το σκηνικό ενός εικονικού Περλ Χάρμπορ στο Αιγαίο περιγράφεται σε επιτελική έκθεση – σήμα κινδύνου για τη δυνητική εξέλιξη της καθημερινά κλιμακούμενης τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο, ειδικότερα στη ντε φάκτο αμφισβητούμενη ζώνη μεταξύ Φούρνων – Αγαθονησίου και Φαρμανκονησίου, που επί μήνες αποτελεί πεδίο εικονικών – ψηφιακών προσβολών από τους Τούρκους πιλότους.Επί των κεντρικών σημείων της έκθεσης τελεί ενήμερος ο πρωθυπουργός, ο οποίος έχει δώσει εντολή για «ακαριαία αναφορά» όλων των κινήσεων της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, που είναι δυνατό να επιβεβαιώσουν τις ανησυχίες του ΓΕΑ για την πιθανότητα στρατηγικής εξόδου στο Αιγαίο σχεδόν της μισής τουρκικής δύναμης σε αποστολή ή αποστολές εικονικών πληγμάτων, στο πρότυπο των καταγεγραμμένων επιχειρήσεών τους σε στοχοποιημένες ζώνες της Δωδεκανήσου.Το σενάριο, σε χρόνο έως και το τέλος του καλοκαιριού ή αρχές φθινοπώρου, οι Τούρκοι να αποφασίσουν να «σηκώσουν» ολόκληρες σμηναρχίες (περισσότερα από 100 μαχητικά), τα αεροσκάφη των οποίων θα επιδοθούν είτε σε «μία και έξω» είτε σε αλλεπάλληλες έως και σε καθημερινή βάση για αρκετές ημέρες επιχειρήσεις, στο πλαίσιο των στρατηγικών μαζικών παραβιάσεων και υπερπτήσεων, αξιολογείται ως το πλέον βάσιμο, βάσει των συμπερασμάτων επιχειρησιακής ανάλυσης στα οποία έχουν καταλήξει οι επιτελείς.Ως αντικειμενικός σκοπός της επιχείρησης έχει «οριστεί» ο εξαναγκασμός της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας σε εξαντλητικό stress test και παράλληλα σε αδυσώπητο ψυχολογικό κλοιό, με προεξοφλημένο το ότι από Ελληνικής πλευράς δεν θα δοθεί εντολή πυρός κι έτσι το ΓΕΑ θα πρέπει να εξαντλήσει τα περιθώρια αριθμητικής απάντησης με δυνάμεις αναχαίτισης αντίστοιχων αεροσκαφών στο πεδίο ενός ολοκληρωτικού εικονικού πολέμου πάνω από το Αιγαίο.«Χωρίς να πατηθεί ούτε μία φορά η σκανδάλη», σύμφωνα με αξιωματούχο του Πενταγώνου, «οι Τούρκοι θα έχουν την ευκαιρία να επιβεβαιώσουν τις υψηλές –σαφώς ανώτερες από τις δικές μας- διαθεσιμότητες μαχητικών (κυρίως των αναβαθμισμένων F-16 τους) και ανταλλακτικών και να πιέσουν, μετά από μία άνευ προηγουμένου επίδειξη υπεροπλίας, τη χώρα μας να προσέλθει υπό αμερικανική διαιτησία σε τραπέζι συνολικών διαπραγματεύσεων για Αιγαίο – Θράκη – Κύπρο.Εάν η Ελλάδα δεν απαντήσει στην αμφισβήτηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων με καταρρίψεις αεροσκαφών, θα έχει υποταχθεί χωρίς μία βολή, ούτε για την τιμή των όπλων. Θα πρόκειται για στρατηγική νίκη της Τουρκίας, χωρίς να κάνει πόλεμο…»Η παρέμβαση ΠαπανδρέουΤην παραμικρή αντιπολιτευτική διάσταση δεν περιείχε η παρέμβαση του Γιώργου Παπανδρέου, ο οποίος εκδήλωσε φόβους για θερμό επεισόδιο, σε βαθμό να εννοηθεί ότι το προεξοφλεί! Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φέρεται ενήμερος, βάσει μη δημοσιοποιήσιμων θεσμικών διαδικασιών, για την έκθεση κινδύνου των επιτελών, της οποίας η σημασία συνδέει με ειδικές αναφορές που έχει λάβει από στρατιωτικές πηγές και αφορούν μετακινήσεις ειδικών δυνάμεων στα μικρασιατικά παράλια και επιθετικές αναδιατάξεις τουρκικών μονάδων στη Θράκη.Ο ίδιος κρίνει ότι η προκλητικότητα της γείτονος έφτασε σε κρεσέντο με την αποδέσμευση της απόφασης του τουρκικού υπουργικού συμβουλίου να επαναλάβει τις γεωφυσικές έρευνες σε περιοχές της Νοτιο-ανατολικής Μεσογείου, μεταξύ των οποίων και η θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου, εντός της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Καθημερινά ενημερώνεται για τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου, για τις εικονικές προσβολές, τις επιχειρήσεις αεροφωτογράφησης ελληνικών εδαφών αλλά και για τα ζητήματα χειραγώγησης της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης.Κατά πληροφορία, στην οποία αποδίδεται ιδιαίτερη σημασία, η πρωτοβουλία Παπανδρέου, τελούσε σε γνώση της κυβέρνησης και συνδυάζεται με επαληθευμένες στη διάρκεια κρίσεων του παρελθόντος ενέργειες που έλαβαν χώρα σε «επίπεδο εθνικής ενδοσυνεννόησης».Φόντο μυστικής διπλωματίαςΣε «εν εξελίξει διαδικασία διαπραγμάτευσης – διαιτησίας για το Αιγαίο» αναφέρθηκε ο εκπρόσωπος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, Μπουράκ Οζουγκεργκίν, προκαλώντας την διάψευση του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και αγωνιώδεις απορίες στο Πεντάγωνο, οι επιτελείς του οποίου γνωρίζουν μόνο την εξέλιξη των διμερών στρατιωτικών συνομιλιών Αθήνας – Άγκυρας σε ειδική συντονιστική επιτροπή, υπό τον αμερικανό διοικητή αντιπτέραρχο McFaan του αεροπορικού στρατηγείου του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, με αντικείμενο τη διασύνδεση των ραντάρ του ΝΑΤΟϊκού ενδιαφέροντος των δύο χωρών και τον καθορισμό δυνάμεων για τη ΝΑΤΟϊκή άσκηση DYNAMIC MIX, που προγραμματίζεται στο Αιγαίο τον Μάιο του 2010.Αναφερόμενος στο Αιγαίο, ο κ. Μπουράκ Οζουγκεργκίν δήλωσε τα εξής: «Καθόμαστε με καλή πρόθεση και συζητάμε τα μεταξύ μας προβλήματα, τα δε στοιχεία πάνω στα οποία δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία τα πάμε σε τρίτες πλευρές».Ο εκπρόσωπος του Ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών διέψευσε τον Τούρκο ομόλογό του, λέγοντας ότι δεν γίνεται διαπραγμάτευση και επιδιαιτησία και επιμένοντας ότι το μόνο ζήτημα είναι η υφαλοκρηπίδα και μόνη μέθοδος η Χάγη.Τα ερωτήματα, ωστόσο, εξακολουθούν να παραμένουν. Έχει η Ελλάδα αποδεχθεί αμερικανική διαιτησία; Ποιες είναι οι «τρίτες πλευρές»; Επιβεβαιώνονται οι πληροφορίες που θέλουν την Άγκυρα να παραμένει ανένδοτη στο να ενταχθεί το ραντάρ της Λήμνου στη δύναμη του ΝΑΤΟ, επιμένοντας ότι η νήσος είναι αποστρατιωτικοποιημένη; Η κυβέρνηση θα συνεχίσει να επιμένει ότι η τοποθέτηση Τούρκου πτεράρχου στη Λάρισα δεν συνδέεται με τη διοίκηση των εθνικών αεροπορικών δυνάμεων;Οι πετρελαϊκές έρευνεςΤο πότε οι Τούρκοι θα αποφασίσουν να βγάλουν στο Αιγαίο σκάφος γεωφυσικών ερευνών, θα σημάνει και τη θρυαλλίδα των εξελίξεων στο Αιγαίο.Η εφημερίδα της τουρκικής κυβερνήσεως ήδη δημοσίευσε απόφαση του υπουργικού συμβουλίου του 2008, με την οποία εξουσιοδοτείται η κρατική εταιρεία πετρελαίου να προχωρήσει σε έρευνες για πετρέλαιο εκτός των τουρκικών χωρικών υδάτων. Οι έρευνες θα γίνουν σε τέσσερις περιοχές – δύο στην περιοχή της Αττάλειας και δύο στην περιοχή της Μούγλα – συνολικής θαλάσσιας έκτασης δύο εκατομμυρίων εκταρίων. Η πρώτη περιοχή «δέσμευσης» για τις σεισμολογικές έρευνες βρίσκεται ανοιχτά της πόλης Μούγλα και εκτείνεται σε μία απόσταση 681 χιλιάδων τετραγωνικών εκταρίων.Η περιοχή εκτείνεται σε μία ακτίνα από τα βόρεια της νήσου Κω έως τα νότια της Ρόδου. Το δεύτερο «δεσμευμένο» από τους Τούρκους θαλάσσιο κομμάτι είναι νότια της Αττάλειας, σε μία ακτίνα 227 χιλιάδων τετραγωνικών εκταρίων. Οι ζώνες αποτελούν τμήματα μίας θαλάσσιας έκτασης, όπου εδώ και καιρό η κυπριακή κυβέρνηση έχει αποφασίσει να κάνει έρευνες για πετρέλαιο, έχοντας μάλιστα προχωρήσει και σε διεθνή διαγωνισμό.Η απόφαση του τουρκικού συμβουλίου αναφέρει ότι η εντολή – άδεια στην κρατική εταιρεία για σεισμολογικές έρευνες έχει αρχικά διάρκεια ενός έτο9υς, με δικαίωμα παράτασης για ακόμη τέσσερα χρόνια. Ταυτόχρονα, της επιτρέπεται να κάνει τις έρευνές της μόνη της ή σε συνεργασία με διεθνείς εταιρείες.

ΠΗΓΗ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........