ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Τα Βαλκάνια στα Δίχτυα της Νέας Τάξης Πραγμάτων

(Μέρος 1ο)

Του Pyotr Iskenderov*
Strategic Culture Foundation

Αντιμέτωπη με μια άνευ προηγουμένου οικονομική κρίση, η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιάζει να βιάζεται να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα με το μέρος της ατζέντας της που αφορά στα Βαλκάνια. Η σημαντικότερη φετινή συνάντηση για τα Βαλκάνια, η διάσκεψη κορυφής μεταξύ ΕΕ και Βαλκανικών χωρών, θα πραγματοποιηθεί στο Σεράγεβο στις 2 Ιουνίου. Η προηγούμενη διάσκεψη, που έγινε στο Μπρντό της Σλοβενίας στις 20 Μαίου, σημαδεύτηκε από σκάνδαλα και στη συνέχεια, όταν οι ηγέτες των κρατών-μελών της ΕΕ προτίμησαν τελικά να μη συμμετάσχουν, υποβαθμίστηκε σε μια ανούσια εθιμοτυπική εκδήλωση.
Η επικείμενη διάσκεψη κορυφής, ωστόσο, κατέχει ξεχωριστή θέση στην ατζέντα των θεμάτων εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ για το πρώτο εξάμηνο του 2010. Διοργανώνεται από την Ισπανία, τη χώρα που έχει φέτος την εκ περιτροπής προεδρία της ΕΕ, και ο Ισπανός υπουργός εξωτερικών διευκρίνησε ότι η διάσκεψη στο Σεράγεβο σχεδιάστηκε ως ένα ιδιαίτερης σημασίας γεγονός που θα τιμήσει την Ισπανία για τη θητεία της στην ηγεσία της ΕΕ. Σε αντίθεση με τη διάσκεψη του Μπρντό, που σκοπό είχε να συγκεντρώσει και να συμφιλιώσει μεταξύ τους ηγέτες Βαλκανικών χωρών και ανώτατους αξιωματούχους της.....ΕΕ με αρμοδιότητα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, η διάσκεψη του Σεράγεβο θα φιλοξενήσει τους υπουργούς εξωτερικών των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Τουρκίας, η οποία θα συμμετάσχει ως εκπρόσωπος του Οργανισμού της Ισλαμικής Διάσκεψης και ως εγγυήτρια δύναμη της ειρήνης στη Βοσνία. Στο φόρουμ θα συζητηθούν η τρέχουσα κατάσταση στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, το κοινό σχέδιο ΝΑΤΟ - ΕΕ που αφορά στη διοικητική οργάνωσή της, καθώς και τον σχεδιασμό ενός οδικού χάρτη που θα συμβάλει στην επίλυση προβλημάτων της ευρύτερης περιοχής των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένου του Κοσσυφοπεδίου και της ΠΓΔΜ.
Είναι προφανές ότι η ΕΕ διακινδυνεύει να πέσει στην ίδια παγίδα που έπεσε στο Μπρντό, ή μάλλον στο ίδιο βουνό, αφού Μπρντό σημαίνει οδόφραγμα στα Σλοβενικά. Οι Ισπανοί διοργανωτές της διάσκεψης κορυφής του Σεράγεβο, η αποστολή των Ηνωμένων Εθνών για προσωρινή διοίκηση στο Κοσσυφοπέδιο και η τοπική αποστολή της ΕΕ καλούνται να αντιμετωπίσουν το ίδιο πρόβλημα που ευθύνεται για την αποτυχία στης διάσκεψης του Μπρντό. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι με ποιά σημαία θα συμμετάσχει η αντιπροσωπεία του Κοσσυφοπεδίου, δεδομένου ότι, σε αντίθεση με τη σχετική απόφαση του ΟΗΕ, οι Κοσοβάροι απορρίπτουν όσες επιλογές ή προτάσεις δεν θεωρούν δεδομένο το γεγονός ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι ανεξάρτητο κράτος.
Απ' όσο γνωρίζω, η ισπανική πλευρά, υποβοηθούμενη από τον επικεφαλής της αποστολής του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο Ιταλό διπλωμάτη Lamberto Zannier, έχει εκ των προτέρων απεργαστεί αρκετά σχέδια που θα απαιτήσει να γίνουν δεκτά και από το Βελιγράδι και από την Πρίστινα. Ένα από αυτά είναι η συμμόρφωση με την απόφαση αρ.1422 της 10ης Ιουνίου 1999 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, η οποία δίνει στην αποστολή του ΟΗΕ την απόλυτη δικαιοδοσία να εκπροσωπεί το Κοσσυφοπέδιο διεθνώς. Ο υπουργός εξωτερικών της Σερβίας Vuk Jeremic αναφέρθηκε στο συγκεκριμένο σχέδιο όταν δήλωσε πριν από αρκετές μέρες ότι είχε επιτευχθεί συμφωνία με την Ισπανία, σύμφωνα με την οποία η οργάνωση της συμμετοχής της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών για προσωρινή διοίκηση στο Κοσσυφοπέδιο θα ήταν σε πλήρη αντιστοιχία με την απόφαση αρ. 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο υπουργός κατέστησε σαφές ότι το Κοσσυφοπέδιο θα εκπροσωπούσε η αποστολή του ΟΗΕ και ότι η συμφωνία αυτή δεν ήταν σε αντίθεση με τη θέση της Σερβίας όπως υπαγορεύεται από το σύνταγμά της.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, ωστόσο, η ΕΕ κάθε άλλο παρά θα επιχειρήσει να αποφύγει οποιαδήποτε αντίθεση με τη συνταγματική θέση της Σερβίας στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου. Οι διοργανωτές της διάσκεψης κορυφής του Σεράγεβο διαθέτουν δύο επιπλέον προσχέδια για την εκδήλωση. Σύμφωνα με το πρώτο, οι αντιπροσωπείες θα συναντηθούν στο Σεράγεβο δίχως εθνικά σύμβολα (σημαίες). Η σερβική πλευρά αντέδρασε έντονα στην ιδέα από την αρχή, δηλώνοντας ότι, ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη "φόρμουλα" που θα χρησιμοποιηθεί στη διάσκεψη κορυφής, το Κοσσυφοπέδιο -σε αντίθεση με τη Σερβία- δεν είναι δυνατόν να εκπροσωπηθεί ως κυρίαρχο κράτος στο Σεράγεβο ή οπουδήποτε αλλού. Ο Jeremic μάλιστα δήλωσε ότι για τη Σερβία αυτό αποτελεί το όριο που δεν προτίθεται ποτέ να υπερβεί.
Οι συναντήσεις κρατών δίχως τα εθνικά σύμβολά τους "δοκιμάστηκαν" για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων που έγιναν στην Γενεύη με σκοπό τη λήψη αποφάσεων για την πολεμική σύρραξη στον Καύκασο, στις οποίες συμμετείχαν αντιπρόσωποι του ΟΗΕ, της ΕΕ, του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), της Ρωσίας, της Γεωργίας, της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας. Στη πειραματική εκείνη φάση, ο τρόπος διοργάνωσης των συναντήσεων δίχως εθνικά σύμβολα κρινόταν από όλους τους συμμετέχοντες με μια κάποια κατανόηση, λόγω των περιστάσεων.
Σύμφωνα με πρόσφατες πληροφορίες, ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο θα εκπροσωπηθεί το Κοσσυφοπέδιο στην διάσκεψη του Σεράγεβο δεν έχει προηγούμενο. Ο επικεφαλής της αποστολής του ΟΗΕ Lamberto Zannier θα καθήσει στο ίδιο τραπέζι με τον αυτοαποκαλούμενο "υπουργό εξωτερικών του Κοσσυφοπεδίου" Skender Hyseni, με την εξής ιδιοτυπία: ο πρώτος θα εκπροσωπεί τον εαυτό του και τον οργανισμό που τον έστειλε εκεί, αφήνοντας στους Κοσοβάρους πλήρη ελευθερία κινήσεων να δρουν και να εκφράζονται κατά βούληση. Το σχέδιο αυτό περιέγραψε ο εκρόσωπος τύπου της αποστολής‚ των Ηνωμένων Εθνών για προσωρινή διοίκηση στο Κοσσυφοπέδιο Russell Geekie, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξη στην αλβανόφωνη εφημερίδα του Κοσσυφοπεδίου Koha Ditore ότι ο Zannier θα εκπροσωπούσε μεν την αποστολή του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, όχι όμως και τους φορείς ή όργανα του Κοσσυφοπεδίου.
Το σχέδιο, αποκύημα συνεργασίας του ΟΗΕ, της ΕΕ και της πολιτικής ηγεσίας του Κοσσυφοπεδίου, προκάλεσε κατακραυγή στους κύκλους της αλβανόφωνης αντιπολίτευσης στο Κοσσυφοπέδιο. Τα τρία αλβανόφωνα κόμματα της αντιπολίτευσης που εκπροσωπούνται στη βουλή (η Συμμαχία για το Μέλλον του Κοσσυφοπεδίου, η Νέα Συμμαχία για το Κοσσυφοπέδιο και η Δημοκρατική Παράταξη της Δαρδανίας) απαίτησαν από την κυβέρνηση του Hasim Thaci να διευκρινίσει ποιά ακριβώς θα είναι η σημασία της παρουσίας του Lamberto Zannier στην διάσκεψη μεταξύ ΕΕ και Βαλκανικών κρατών. Ο Bur
im Ramadani, αντιπρόσωπος του ισχυρότερου από τα τρία αλφανόφωνα κόμματα, της Συμμαχίας για το Μέλλον του Κοσσυφοπεδίου, τόνισε ότι η πολιτική ηγεσία του Κοσσυφοπεδίου θα πρέπει να φροντίσει να διασαφηνίσει πλήρως τη θέση και το ρόλο του Lamberto Zannier στην διάσκεψη, καθώς και ποιούς θα εκπροσωπεί. Παράλληλα, η Mimoza Kusari της Νέας Συμμαχίας για το Κοσσυφοπέδιο διαμαρτυρήθηκε για το ότι η αντιπροσώπευση του Κοσσυφοπεδίου θα γινόταν στα νομικά πλαίσια της απόφασης αρ. 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της υπόστασης του Κοσσυφοπεδίου πριν την αυ
τονόμησή του. Επιχειρώντας να κατευνάσει την αντιπολίτευση, ο αναπληρωτής του πρωθυπουργού του Κοσσυφοπεδίου Hairedin Kuci αναγκάστηκε να παρεδεχτεί ότι οι ανησυχίες της αντιπολίτευσης ήταν κατά κάποιον τρόπο δικαιολογημένες και ότι η παρουσία του Zannier όντως θα δημιουργούσε προβλήματα στη συμμετοχή του Κοσσυφοπεδίου στη συγκεκριμένη διάσκεψη.
Είναι αδύνατο προς το παρόν να γίνουν προβλέψεις ούτε γύρω από το αν η διάσκεψη θα αποτελέσει επιτυχία της ισπανικής και βοσνιακής διπλωματίας ούτε για το αν οι διοργανωτές της θα καταφέρουν να πείσουν όλους τους προσκεκλημένους που θα συσκεφθούν στο ίδιο τραπέζι. Οπωσδήποτε όμως η επικείμενη αυτή συνδιάσκεψη της ΕΕ και των χωρών της Βαλκανικής είναι τεράστιας σημασίας για την Ισπανία για διάφορους λόγους. Ως μία από τις χώρες που εμμένουν στην άρνησή τους να αναγνωρίσουν το Κοσσυφοπέδιο ως ανεξάρτητο κράτος (οι άλλες τέσσερεις είναι η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ρουμανία και η Σλοβακία), να πρέπει να βρει τους κατάλληλους ελιγμούς για να διατηρήσει το κύρος της στις διαπραγματεύσεις που θα αφορούν στο ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να κατευνάσει τα διορισμένα όργανα των Βρυξελλών που έχουν από καιρό ταχθεί υπέρ της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου. Η οικονομική κρίση που εξαπλώνεται σαν επιδημία στη νότια Ευρώπη μοιάζει έτοιμη να φαλκιδεύσει τις θέσεις της Μαδρίτης, με αποτέλεσμα σε πρακτικό επίπεδο η Ισπανία να μπορέσει να υπερασπίσει τα συμφέροντά της μόνο στο βαθμό που η απόκλισή της δεν θέτει σε κίνδυνο τις προοπτικές της για τη λήψη πακέτων οικονομικής στήριξης από την ΕΕ.
Αξίζει να σημειωθεί επίσης η παρέμβαση διπλωμάτη της ΕΕ, ο οποίος κατά τη διάρκεια των διαβουλεύσεων γύρω από τον τρόπο με τον οποίο θα εκπροσωπηθεί το Κοσσυφοπέδιο στην διάσκεψη του Σεράγεβο δήλωσε ότι "η Σερβία δεν έχει λόγους να είναι αισιόδοξη". Η δε λαλίστατη πρέσβειρα της Σουηδίας στο Βελιγράδι Kristen Bringeus τόνισε ότι η Σερβία δεν θα πρέπει να ευελπιστεί στην είσοδό της στην ΕΕ αν πριν δεν αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, στέλλοντας έτσι χωρίς υπεκφυγές μήνυμα στους Σέρβους για το πού ακριβώς βρίσκεται η "κόκκινη γραμμή" της ΕΕ όσον αφορά το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου.
Εξάλλου, υπάρχει και μια άλλη συγκυρία που πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν: το γεγονός ότι η διαφωνία με τους αλβανόφωνους αυτονομιστές του Κοσσυφοπεδίου απειλεί τη διάσκεψη στην οποία οι Βρυξέλλες ελπίζουν ότι θα δοθεί το πράσινο φως για την κατάργηση της Republika Srpska [ http://en.wikipedia.org/wiki/Republika_Srpska ], μιας από τις δύο περιφέρειες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, την οποία η ΕΕ θεωρεί προπύργιο του σερβικού εθνικισμού και αυτονομισμού. Κι όμως, οι διαμορφωτές της πολιτικής της Δύσης δεν μοιάζουν να ανησυχούν πολύ για αυτό το κώλυμα.
Τέλος, είναι βέβαιο ότι οι αποφάσεις που θα προκύψουν από τη διάσκεψη του Σεράγεβο θα τεθούν αμέσως στη διάθεση μιας από τις τρείς μεγάλες παραμασωνικές οργανώσεις που κρύβονται πίσω από τη Νέα Τάξη Πραγμάτων, της Λέσχης Μπίλντερμπεργ, της οποίας η ετήσια σύνοδος ανοίγει τις πύλες της στις 4 Ιουνίου.

Συνεχίζεται

*Ο Pyotr Iskenderov είναι καθηγητής πανεπιστημίου και διευθυντής του Κέντρου Ερευνών Σλαβικών Σπουδών της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών. ΠΗΓΗ kostasxan.blogspot Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

557 χρόνια από την Άλωση - Το ημερολόγιο ενός υπερασπιστή και οι τελευταίες στιγμές της Πόλης...

Σαν σήμερα 557 χρόνια πριν γράφτηκε μία από τις πιο μαύρες σελίδες της παγκόσμιας Ιστορίας και σίγουρα η πιο μαύρη του Ελληνισμού: Η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 δεν ήταν ένα απλό ιστορικό γεγονός. Ήταν η επικράτηση του κακού απέναντι στο καλό, του σκοταδιού επάνω στο φως. Ελάχιστα έλειψε τους δύο επόμενους αιώνες την τύχη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας να την ακολουθήσουν και τα δυτικά κράτη, τα οποία σώθηκαν στις δύο πολιορκίες της Βιέννης, μόνο όταν συνειδητοποίησαν ότι αν δεν ενωθούν και πράξουν αυτό που δεν έπραξαν στην πολιορκία της Πόλης, το μόνο που τους ανέμενε ήταν το σκοτάδι και το έρεβος που έφερναν οι εισβολείς από την Ανατολή. Παραθέτουμε ένα ιστορικό απόσπασμα μαρτυρίας από το ημερολόγιο υπεραπιστή της Πόλης, του οποίου δεν διασώζεται το όνομα, για να θυμόμαστε κια να μην ξεχνάμε τι μας περιμένει αν αφήσουμε την εθνική παρακμή που ζούμε σήμερα να διαβρώσει τον εθνικό ιστό μας: "10:54 Φοβάμαι. Τα δόντια μου τρίζουν κάθε φορά που ακούγεται μια........

δυνατή ομοβροντία. Το βλήμα ταξιδεύει στον αέρα και πέφτει πάνω στα τείχη σκορπίζοντας τους ηρωικούς υπερασπιστές τους. Το σφύριγμά του δεν είναι προειδοποιητικό –είναι το τραγούδι της φωτιάς πριν πέσει στα κεφάλια μας. Ίσως το επόμενο κεφάλι να ‘ναι το δικό μου. Για 56 ολόκληρες μέρες μας σφυροκοπάνε οι Οθωμανοί από τη στεριά και τη θάλασσα. Εμείς λιγοστεύουμε μέρα με τη μέρα, ενώ αυτοί μαζεύουν στρατό από όλες της πλευρές και μας σφίγγουν μέσα στα τείχη σαν τη θηλιά στο λαιμό.

Σήμερα βρέχει ασταμάτητα από το πρωί και μια πυκνή ομίχλη έχει θρονιαστεί πάνω στην Πόλη. Κακό σημάδι. Το Χρυσό Κέρας έχει χαθεί από τα μάτια μας. Καθώς σουλατσάρουν ανενόχλητα στα νερά του τα πλοία του εχθρού, το μόνο που φαίνεται είναι η φωτιά που φτύνουν τα κανόνια όταν βαράνε. Πίσω μου οι Βλαχερνές είναι παραδοσμένες στον καπνό και τη σκόνη.

Παντού πτώματα και οδυρμοί. Τα σοκάκια γέμισαν θρήνους και όσοι μείναμε να πολεμάμε έχουμε θεριστεί από την πείνα, τη βρώμα, την αϋπνία και τα κανόνια. Μόνο η Παναγιά των Βλαχερνών στέκεται όρθια, θαρρείς πως έχει ρίξει πάνω της ο Θεός ένα βέλο που την προστατεύει. Με το ηθικό μας να ‘χει γίνει σμπαράλια, ευτυχώς υπάρχει και η Παναγιά να μας κρατάει όρθιους στην άνιση τούτη μάχη. Βγάζω το σταυρό από το στήθος και τον φιλάω. Σφίγγω γερά τη σπάθα μου και την καρδιά μου για ν’ αντέξω.

12:04 Για μια στιγμή τα κανόνια σιωπούν. «Στα τείχη, στα τείχη γρήγορα!» ακούγεται η βροντερή κραυγή του γενοβέζου στρατηγού Ιουστινιάνη, καθώς πετάγεται όρθιος με το ξίφος στο χέρι. Οι Οθωμανοί απλώνουν σκάλες στα τείχη μας που έχουν χαμηλώσει και μας πιέζουν. «Κρατάτε γερά ορέ Ρωμιοί!» φωνάζει καθώς αποκρούουμε τα κύματα των γεννίτσαρων που προσπαθούν με λύσσα να μας απωθήσουν.

Σκαρφαλώνουν στα τείχη κι εμείς από πάνω τους ρίχνουμε καυτό λάδι και φωτιά, μα αυτοί, σαν να τους σπρώχνει ένα αόρατο χέρι, δεν εγκαταλείπουν, ούτε σκιάζονται, κατεχόμενοι από μια μανία απάνθρωπη πεθαίνουν με οργή στα μάτια, όχι με φόβο. Κάθε φορά τους νικάμε, κάθε φορά ξανάρχονται όλο και περισσότεροι, σαν τα κύματα της θάλασσας που φουρτουνιάζει και δεν την βαστάει ο μόλος.

Εμείς αντέχουμε, μα οι νίκες αυτές δεν φτάνουν για να μας ανεβάσουν το πεσμένο ηθικό, φαντάζουν προσωρινές μπρος στο κακό που έχει σκύψει από πάνω μας και μας πλακώνει. Φοβάμαι κι εγώ, φοβούνται κι όλοι δίπλα μου, ο φόβος μας μυρίζει στον αέρα και φτάνει στις μύτες των Οθωμανών. Τα αδύναμα τείχη αυτά είχαν προδώσει την Πόλη πριν από 250 χρόνια, όταν οι Φράγκοι είχαν πάρει την Πόλη. Οι εχθροί μας το ξέρουν, γι’ αυτό τώρα το χτυπούν με τα μεγάλα κανόνια τους. Και τι δεν έχουν δοκιμάσει για να μπουν στην Πόλη οι εχθροί…

Μέρες και νύχτες έσκαβαν Σέρβοι σκαφτιάδες ν’ ανοίξουν σήραγγα κάτω από τα τείχη, αλλά ανακαλύψαμε το κόλπο τους και τους σακατέψαμε. Από όλη την Ανατόλια έστειλαν άτακτους βαζιβουζούκους σαν πρόβατα σε σφαγή, αφού ήμασταν καλά ταμπουρωμένοι και τους διαλύσαμε. Κατάφεραν όμως να πάρουν τον Γαλατά και να κόψουν τις προμήθειες που μας έφερναν οι Γενοβέζοι με τα πλοία τους. Τότε μπήκαν στο Χρυσό Κέρας και από τότε μας χαλάνε τα τείχη πέτρα την πέτρα.

14:53 Οι γεννίτσαροι μας έχουν ζώσει από κάτω. Κάτι ετοιμάζουν.

19:41 Μια γερή κανονιά είχε γκρεμίσει το τείχος πάνω από την Κερκόπορτα και την άνοιξε. Όταν το κατάλαβαν οι Οθωμανοί, ξεχύθηκαν μέσα στην Πόλη. Πρώτος ο Ιουστινιάνης ορμά στη μάχη μαζί με τα πρωτοπαλίκαρά του για να σπρώξουν τους Οθωμανούς έξω από τα τείχη. Ανταμώσαμε τους γεννίτσαρους μέσα στα χαλάσματα και ήρθαμε στα χέρια. Πίσω τους ακολουθούν εκατοντάδες άλλοι κραυγάζοντας, ενώ εμείς είμαστε μια χούφτα πολεμιστές.

Οι κατάφρακτοι εφορμούν μέσα στη μάχη, τα άλογα πατάνε πάνω σε πτώματα αλλά εκεί τους περιμένουν με κοντάρια οι Οθωμανοί και τους ανακόπτουν. Δίχως ορμή οι καβαλάριδες μέσα στη μάχη παλεύουν να σταθούν, αλλά με τα χέρια και τις λόγχες τους πετάνε κάτω. Ο φόβος πλέον έχει κυριεύσει τα κορμιά μας που τρέμουν και σαν κλοτσιά στο στομάχι μας καλεί η φυγή, να φύγουμε όλοι, να ζήσουμε λίγο ακόμα, να κατεβάσουμε τα όπλα και να παραδοθούμε στον εχθρό μήπως δείξει επιείκεια και μας αφήσει να ζήσουμε. Η Πόλη όμως μας κοιτά και βασίζεται πάνω μας. Πρέπει να πολεμήσουμε. Για την Πόλη. Για τον Αυτοκράτορα. Για το Θεό μας.

Ξαφνικά ο Ιουστινιάνης πέφτει κάτω βαριά τραυματισμένος από μια λόγχη στο πλευρό. Οι Γενοβέζοι τρομάζουν βλέποντας τον ατρόμητο αρχηγό τους στα αίματα και κάνουν πίσω. Είναι πολλοί οι εχθροί και δεν τους βαστάμε άλλο. Πισωπατάμε και πέφτουμε ένας ένας. Τα πρώτα λάβαρα των Οθωμανών στήνονται πάνω στα τείχη. Τότε από άκρη σε άκρη η τρομακτική είδηση φτάνει σε όλη την Πόλη. «Η Πόλις Εάλω».

20:07 Πολή την λένε επειδή είναι η ομορφότερη πόλη του κόσμου. Ο Γαλατάς, η Πέρα, ο Βόσπορος και η Αγιά Σοφιά θα μείνουν θύμησες να ταξιδεύει ο νους μου εκεί στον κάτω κόσμο και να φχαριστιέται. Δεν με βαστά το βάρος του σπαθιού και η πανοπλία με κουράζει. Ας βγάλω την περικεφαλαία ν’ αντικρίσω καλά για τελευταία φορά την Πόλη. Ας γονατίσω περιμένοντας τη μοίρα μου. Δεν θα την ξαναδώ ποτέ".

Από το ημερολόγιο ενός υπερασπιστή της Πόλης.

ΠΗΓΗ defencenet Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Γεώργιος Σουρής (1853-1919) για το κράτος

Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς, νάχει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα;
Νάχει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε;


******



Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια,
κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια,
ο ένας κλέβει.......... όρνιθες και σκάφες για ψωμί
ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή.
*******
Όλα σ'αυτή τη γη μασκαρευτήκαν ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
*******
Ο Έλληνας δυό δίκαια ασκεί πανελευθέρως,
συνέρχεσθαί τε και ουρείν εις όποιο θέλει μέρος.
*******
Χαρά στους χασομέρηδες! χαρά στους αρλεκίνους!
σκλάβος ξανάσκυψε ο ρωμιός και δασκαλοκρατιέται.
*******
Γι' αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια,
σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!
*******
Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα,
πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη...
αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα,
δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.
*******
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο, ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο- να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που'χει στο'να λουστρίνι, στ'αλλο τσαρούχι. Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Η Ντόρα και η νέα Ένωση Κέντρου!

Ξεκίνησε η διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας και η δημιουργία του νέου κεντρώου νεοφιλελεύθερου κόμματος της Ντόρας Μπακογιάννη, το οποίο στο μέλλον θα συγκεντρώσει στις τάξεις του Νεοφιλελεύθερους από τη Νέα Δημοκρατία και Εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ, για να αναλάβει ως μια νέα Ένωση Κέντρου τη διακυβέρνηση της χώρας, απέναντι στο «λαϊκισμό» και την «ανευθυνότητα» -όπως καταγγέλλουν οι εμπνευστές του- της Αριστεράς και της Λαϊκής Δεξιάς.

Με τον ασκό του Αιόλου, δηλαδή την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση της Siemens, να έχει ανοίξει, η Ντόρα Μπακογιάννη παίζει το τελευταίο της χαρτί για την πολιτική επιβίωση, τόσο της ίδιας, όσο και της δυναστείας Μητσοτάκη.

Η διεγραμμένη από τη Νέα Δημοκρατία παραλίγο αρχηγός της, έχει ξεκινήσει να στήνει το δικό της πολιτικό χώρο, επιδιώκοντας: α)να διαπραγματευτεί όσο το δυνατόν καλύτερα σε αυτή τη φάση τον εαυτό της, ώστε να μην την ακουμπήσουν όσα πιθανώς προκύψουν για την όποια σχέση της με πρόσωπα και καταστάσεις που σχετίζονται με τη Siemens και β) να μετατρέψει στο αμέσως επόμενο μέλλον το κεντρώο - νεοφιλελεύθερο κόμμα της σε «ρυθμιστή» της πολιτικής ζωής του τόπου ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Αυτό είναι το «παιχνίδι» της Ντόρας και το αποκαλύπτουμε όπως είναι, αλλά όπως και το «πουλά» στις διαβουλεύσεις της......

Νεοφιλελεύθερη Συμμαχία

Οι δυνάμεις του νεοφιλελευθερισμού στην Ελλάδα, δηλαδή οι σοσιαλφιλελεύθεροι Εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ, οι φιλελεύθεροι Μητσοτακικοί της Νέας Δημοκρατίας και η απολίτικη σπόντα που λέγεται Καρατζαφέρης, έχουν έρθει σε συνεννόηση να «συμπλεύσουν» πολιτικά και να ανασυστήσουν τον πάλαι ποτέ Κεντρώο χώρο.

Όλοι αυτοί πιέζουν για τη δημιουργία μιας οικουμενικής Κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», όπου θέλουν να έχουν τον πρώτο λόγο στα πράγματα ως «ειδικοί», όπως νομίζουν ότι είναι, στα δημοσιονομικά. Το γεγονός ότι η χώρα έχει περιέλθει σε αυτή την κατάσταση εξαιτίας αυτών των ίδιων, δε φαίνεται να τους απασχολεί ιδιαίτερα, αφού νομίζουν ότι μπορούν με κοινωνικό σοκ και δέος να χειραγωγήσουν τον ελληνικό λαό.

Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι η πρώτη πολιτική νεοφιλελεύθερη «δύναμη» που «απελευθερώθηκε» από το δικομματισμό για να μπει ανάμεσά του. Η ίδια προκάλεσε τη διπλή διαγραφή της από τη Νέα Δημοκρατία (κοινοβουλευτική ομάδα και κόμμα) με τρόπο τέτοιον, ώστε αφενός μεν να κλείσει το μάτι στο ΠΑΣΟΚ, αφετέρου για να αποτελέσει το κεντρώο νεοφιλελεύθερο σημείο αναφοράς μέσα στη Βουλή, που θα συσπειρώσει στο μέλλον τους νεοφιλελεύθερους ομοϊδεάτες, τόσο εκ δεξιών, όσο και εξ… αριστερών.

Προς το παρόν ασχολείται με την πρώτη φάση των σχεδιασμών της, που είναι η διάσπαση της Ν.Δ. Και είναι μια πολύ προσεχτικά καταστρωμένη διάσπαση, που έχει ήδη ξεκινήσει με μεσαία και ανώτερα στελέχη του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τα οποία εδώ και μερικές ημέρες έχουν αρχίσει και αποστέλλουν στη Ρηγίλλης (αλλά και στο διαδίκτυο) τις παραιτήσεις τους.

Για παράδειγμα, από το διαδίκτυο μάθαμε την παραίτηση της υποψήφιας βουλευτή της Ν.Δ. στη Λάρισα Θέκλας - Ευαγγελίας Παρασκευούδη, η οποία έφυγε από τη Ν.Δ., καταγγέλλουσα ότι «κατά την άποψή μου ο παρωχημένος πολιτικός λόγος της ηγεσίας της ΝΔ το τελευταίο εξάμηνο μετατρέπει τη ΝΔ σε λαϊκίζουσα Δεξιά ή σε έντεχνη φιλοαριστερά. Η καταψήφιση της οικονομικής στήριξης της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Δ.Ν.Τ. χωρίς διαπραγματεύσεις και ουσιαστική αντιπολίτευση, η διαγραφή της κας Ντόρας Μπακογιάννη, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην περιχαράκωση, στην απομόνωση, στο λαϊκισμό, στη συρρίκνωση».

Στο ίδιο πνεύμα και η παραίτηση του Λευτέρη Μωυσιάδη από την Πιερία: «Τα αληθινά συμφέροντα του έθνους βρίσκονται πέρα και πάνω από τις παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς. (…)Δυστυχώς σήμερα η νέα ηγεσία του κόμματος περιχαρακώνει και συρρικνώνει το κόμμα, λαϊκίζει επικίνδυνα και αποδομεί τη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη. Σήμερα η νέα ηγεσία δυστυχώς αλλοιώνει τον πυρήνα της ιδεολογικής και πολιτικής φυσιογνωμίας της Νέας Δημοκρατίας, με την πρόσφατη άστοχη στάση της στη Βουλή, που ουσιαστικά ήταν ένα αίτημα εκχώρησης συνείδησης στο όνομα της κομματικής γραμμής».

Και για να «τριτώσει» το παράδειγμα, παραθέτουμε και ένα απόσπασμα από την παραίτηση της Ελένης Πυλαρινού από τη Ζάκυνθο: «Δεν αλλάζω τις ιδεολογικές αρχές και τα πιστεύω μου, δεν θα συμβάλω όμως στη διαστρέβλωση των ιδεολογικών αρχών της Παράταξής μας. Δεν αισθάνομαι ότι εγκαταλείπω τη Νέα Δημοκρατία, γιατί απλά με τη σημερινή της μορφή δεν είναι αυτή για την οποία πάλεψα καθημερινά».

Και οι τρεις μιλάνε για «ιδεολογική αλλοίωση» της Νέας Δημοκρατίας, αλλά τι ακριβώς εννοούν; Μα το απλό: η Ντόρα, ψηφίζοντας «ναι» στα μέτρα που έφερε η Κυβέρνηση στη Βουλή, ήταν μια συνεπής κεντρώα νεοφιλελεύθερη, ο Σαμαράς με το «όχι» είναι ένας λαϊκιστής, φιλοαριστερός ή λαϊκοδεξιός! Δεν ξέρουμε κατά πόσο είναι τιμητικό για το ΠΑΣΟΚ, οι νεοφιλελεύθεροι της Νέας Δημοκρατίας να τάσσονται -φαινομενικά- υπέρ της παρούσας δημοσιονομικής πολιτικής, αλλά σίγουρα μας δείχνει ξεκάθαρα τι ετοιμάζει η Ντόρα: ένα νέο κεντρώο νεοφιλελεύθερο κόμμα, έτοιμο να υπηρετήσει με αφοσίωση τις προσταγές του Δ.Ν.Τ.

Προς το παρόν βρισκόμαστε στη φάση αποχώρησης κομματικών στελεχών από τη Νέα Δημοκρατία. Όταν αυτή ολοκληρωθεί, θα ακολουθήσουν και οι βουλευτές που πρόσκεινται στη Ντόρα Μπακογιάννη.



Το παραμύθι της Ντόρας στο ΠΑΣΟΚ



Βεβαίως, η Ντόρα έχει ένα μεγάλο πρόβλημα αυτή τη στιγμή να ξεπεράσει, μεγαλύτερο από τη διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτό είναι η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση της Siemens. Οι φιλικές σχέσεις της με τη γερμανική εταιρεία είναι γνωστές στο πανελλήνιο από τα κατά καιρούς αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου. Δημοσιεύματα που βγάζουν πολύ καπνό, άρα κάπου πρέπει να υπάρχει και φωτιά.

Γι’ αυτό η Ντόρα «φλερτάρει» με την Κυβέρνηση να την αφήσει ήσυχη. Πώς; Σα να τους λέει, εγώ θα εκμηδενίσω τη Νέα Δημοκρατία (τον αιώνιο αντίπαλό σας) και με το Κεντρώο κόμμα μου θα σταθώ κοντά σας στα δύσκολα, όπως το έχω κάνει ήδη μια φορά, όταν 3 βουλευτές σας ψήφισαν «παρών». Με ένα σμπάρο, δύο τρυγόνια δηλαδή. Επίσης, συναίνεση θέλετε, εδώ είμαι! Κι αν Οικουμενική κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας χρειαστείτε, στην περίπτωση που οι βουλευτές που πρόσκεινται στο «Κοινωνικό - Αριστερό ΠΑΣΟΚ» κάνουν πίσω, εγώ θα βάλω πλάτη. Δέκα βουλευτές βάζω εγώ που θα πάρω από τον Σαμαρά, άλλους τόσους που έχει ο Καρατζαφέρης, ακόμα και 20 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να διαφωνήσουν (λέμε εάν), εμείς εδώ θα είμαστε.

Τα κοινοβουλευτικά «κουκιά» βγαίνουν κι έτσι εμείς και εσείς, όλοι μαζί, θα σώσουμε την Ελλάδα από τον αριστερό και δεξιό λαϊκισμό που δεν αντιλαμβάνεται την αναγκαιότητα των μέτρων και το σωτήριο Δ.Ν.Τ.! Ζήτω η νέα Ένωση Κέντρου, θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς! Αλλά όλο αυτό το παραμύθι της Ντόρας δεν είναι δίχως αντίκρισμα. Η Εξεταστική Επιτροπή για τη Siemens πρέπει να φανεί καλή μαζί της. Δεν είναι δα και έγκλημα να λες ένα «γεια» στον Χριστοφοράκο, ακόμα και εάν είναι του αποχαιρετισμού…

Κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ το βλέπουν αυτό με καλό μάτι. Λένε, στην καλύτερη περίπτωση, η Ντόρα θα διαλύσει τη Νέα Δημοκρατία και αυτό από μόνο του είναι αρκετό. Στη χειρότερη, αχρείαστη να είναι, θα βάλει πλάτη στη Βουλή και μάλιστα, όχι ως δεξιά, αλλά ως «κεντρώα». Εξάλλου, δεν θα κυβερνάμε για πάντα, σκέφτονται, κάποτε θα ξαναγίνουμε αντιπολίτευση.

Τα πράγματα, όμως, δεν είναι, ούτε τόσο απλά, ούτε η πολιτική πρέπει να είναι στίβος ευκαιριακών συμμαχιών.



Η φημολογούμενη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ

Προς το παρόν, το ΠΑΣΟΚ είναι ενωμένο. Το κατά πόσο είναι και δυνατό, είναι άγνωστο, αλλά ενωμένο παραμένει, παρά την εσωτερική αντιπολίτευση των αριστερών του δυνάμεων που συνθέτουν το λεγόμενο Κοινωνικό ΠΑΣΟΚ. Θα συνεχίσει, όμως, να παραμένει ενιαίο εάν επιβληθούν και νέα αντιλαϊκά μέτρα; Αυτό είναι άγνωστο και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, κανείς δεν ξέρει τι θα ξημερώσει την ημέρα που οι ΠΑΣΟΚ οι κατέβουν στους δρόμους αποφασισμένοι για ρήξη (η μεγαλειώδης διαδήλωση της 5ης Μαΐου δεν ήταν κινητοποίηση της κομμουνιστικής Αριστεράς, αλλά της βάσης του ΠΑΣΟΚ, που στάθηκε απέναντι στην Κυβέρνησή της).

Δεν αποκλείεται, λοιπόν, εάν τα πράγματα δεν καλυτερέψουν, να έχουμε προς το Φθινόπωρο ραγδαίες εξελίξεις εντός του κυβερνώντος κόμματος, που θα επηρεάσουν και την κοινοβουλευτική συνοχή του ΠΑΣΟΚ. Η Ντόρα ξέρει πολύ καλά, ότι το ΠΑΣΟΚ είναι δύο κομμάτια: ένα αριστερό σοσιαλιστικό Τριτοσεπτεμβριανό και ένα άλλο που προέρχεται από την Ένωση Κέντρου, οι λεγόμενοι Εκσυγχρονιστές. Η Ντόρα ξέρει, ότι οι Εκσυγχρονιστές (του Σημίτη δηλαδή) είναι δικοί της άνθρωποι, ομοϊδεάτες της, ανήκουν στον ίδιο χώρο. Η Ντόρα ξέρει, ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα είναι για πάντα Πρωθυπουργός της χώρας και επίσης γνωρίζει, ότι το αριστερό ΠΑΣΟΚ που στηρίζει τον Γιώργο είναι μπερδεμένο και αγανακτισμένο. Η Ντόρα θα σταθεί δίπλα στον Γιώργο, προς το παρόν, γιατί αυτό τη βολεύει και θα προσεύχεται κάθε βράδυ να διασπαστεί πρώτα το αριστερό κομμάτι του ΠΑΣΟΚ, για να τα βρει εκείνη μετά με τους Εκσυγχρονιστές και όλοι μαζί, αφού την ανακηρύξουν αρχηγό τους, να ξεφορτωθούν και τον Παπανδρέου για να αναλάβουν τη διακυβέρνηση της χώρας ως «υπεύθυνη πολιτική δύναμη».

Βεβαίως, σε όλα αυτά, η Ντόρα και οι λοιποί σοσιαλ-νεοφιλελεύθεροι λογαριάζουν δίχως το λαό και δίχως τον Παπανδρέου (που κάνουν το λάθος να τον υποτιμούν) και τον Σαμαρά (που κάνουν το λάθος να τον απαξιώνουν).Αλλά, σε κάθε περίπτωση, όλο αυτό το σενάριο είναι το τελευταίο χαρτί της Ντόρας! Ή θα το παίξει τώρα για να βάλει τις βάσεις και να γίνει κάποια μέρα Πρωθυπουργός ή θα πάει σπίτι της. ΠΗΓΗ sofokleous10 Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Η Ελληνική κρίση, οι Αλβανοί και τα Σκόπια

Του Κωνσταντίνου Χολέβα

Μία ανησυχία που εκφράζεται από πολλούς Έλληνες είναι ότι δεν πρέπει να διαπραγματευθούμε σοβαρά εθνικά ζητήματα εν μέσω οικονομικής κρίσης, διότι βρισκόμαστε σε αδύναμη θέση. Όσοι παρακολουθούμε το Μακεδονικό και τα Βαλκανικά θέματα θυμόμαστε από την Ιστορία ότι ο Βουλγαρικός εθνικισμός κατά της Μακεδονίας αξιοποίησε την ελληνική οικονομική κρίση της δεκαετίας του 1890. Το 1893, ακριβώς τη χρονιά κατά την οποία ο Χ.Τρικούπης ομολόγησε ότι «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», στη Βουλγαρία ιδρύθηκε η Ε.Μ.Ε.Ο ( Επαναστατική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) γνωστή με τα βουλγαρικά αρχικά Β.Μ.Ρ.Ο. Η οργάνωση αυτή ανέλαβε την προπαγάνδα κατά της Ελλάδος και έπαιξε βασικό ρόλο στον Μακεδονικό Αγώνα. Σήμερα με αυτό το όνομα υπάρχουν δύο κόμματα. Ένα στα Σκόπια, το οποίο κυβερνά, και ένα μικρό στη Βουλγαρία.

Το 1898 μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο και την επιβολή στην......

Ελλάδα του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, τότε ακριβώς ιδρύθηκε στη Σόφια το «μακεδονικό Κομιτάτο». Από το όνομά του προήλθαν και οι ένοπλοι κομιταζήδες οι οποίοι συγκρούσθηκαν με τους ντόπιους Έλληνες της Μακεδονίας και με τους εθελοντές που ήλθαν από την ελεύθερη Ελλάδα. Η Ιστορία , λοιπόν, μάς διδάσκει να προσέχουμε διότι με τα δικά μας προβλήματα πολλοί χαίρονται και προσπαθούν να εκμεταλλευθούν την κατάσταση.

Ειδικά δε στις σχέσεις μας με τη ΦΥΡΟΜ και στο θέμα του ονόματος πιστεύω ότι για πολλούς ακόμη λόγους η στιγμή είναι ακατάλληλη για κάθε διαπραγμάτευση. Πρώτον, διότι λόγω της κρίσης αποδυναμώθηκε η εικόνα της Ελλάδος ως ισχυρού οικονομικού εταίρου στα Σκόπια. Δεύτερον, διότι παρά την ελληνική υποχώρηση και την επίσημη αποδοχή σύνθετης ονομασίας, ουδεμία υποχώρηση είδαμε από τα Σκόπια. Τρίτον, διότι βρισκόμαστε σε φάση όξυνσης του ψευδομακεδονικού εθνικισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο νέος Πρέσβυς της ΦΥΡΟΜ στο Βατικανό είναι στενός συνεργάτης της Σχισματικής «Μακεδονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», η οποία δεν αναγνωρίζεται από καμμία Ορθόδοξη Εκκλησία. Τούτο μαρτυρεί ότι τα Σκόπια σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο, ακόμη και την «Εκκλησία» που κατασκεύασε ο Τίτο για διεθνή προπαγάνδα. Ο τέταρτος λόγος που επιβάλλει περίσκεψη είναι η αναζωπύρωση του αλβανικού αλυτρωτισμού στο τρίγωνο Κοσσόβου-ΦΥΡΟΜ-Σερβίας. Αν υλοποιηθεί και στα Σκόπια το σενάριο του Κοσσόβου η ΦΥΡΟΜ κινδυνεύει να διχοτομηθεί. Οπότε γιατί η Ελλάδα να συζητεί την παραχώρηση ονόματος, ιστορίας και πολιτισμού σε ένα κράτος που δεν ξέρουμε αν μεθαύριο θα υπάρχει;

Η πρόσφατη ειδησεογραφία μάς πληροφορεί ότι στις 11. 5. 2010 Αλβανοί ένοπλοι σκοτώθηκαν σε ανταλλαγή πυρών με την σκοπιανή αστυνομία κοντά στα σύνορα της ΦΥΡΟΜ με το Κοσσυφοπέδιο σε ένα από τα πιο σοβαρά επεισόδια εθνοτικής βίας μετά την ένοπλη ρήξη του 2001. Στην κατοχή τους εντοπίσθηκε μεγάλη ποσότητα όπλων και εμβλήματα με τα διακριτικά του UCK, του γνωστού μας από το 1999 Αλβανικού Απελευθερωτικού Στρατού. Οι δύο από τους νεκρούς ήταν πολίτες της ΦΥΡΟΜ, αλβανικής καταγωγής, και ο τρίτος Αλβανός κάτοικος του Κοσσόβου. Είχαν όλοι ποινικό μητρώο και ένας εξ αυτών είχε καταδικασθεί ερήμην σε κάθειρξη εννέα ετών. Στο φορτηγό εντοπίσθηκαν τρεις εκτοξευτήρες χειροβομβίδων, τρεις τσάντες με χειροβομβίδες, έξι τσάντες με εκρηκτικά ΤΝΤ, τυφέκια ακριβείας, νάρκες και πυρομαχικά.

Μία εβδομάδα πριν από αυτό το επεισόδιο η σκοπιανή αστυνομία είχε ανακαλύψει τέσσερις κρύπτες με μεγάλη ποσότητα αλβανικού οπλισμού στην ίδια περιοχή, αλλά οι φύλακες του οπλισμού διέφυγαν. Παράλληλα στους δρόμους των Σκοπίων αλβανικές Μ.Κ.Ο. διοργανώνουν διαδηλώσεις με αίτημα την ισότιμη χρήση της αλβανικής γλώσσας στο Κοινοβούλιο και την ουσιαστική μετατροπή του κράτους από σλαβικό «μακεδονικό» σε συνεταιρισμό Αλβανών και Σλάβων με πολλές άλλες μικρότερες μειονότητες. Το μήνυμα των Αλβανών της ΦΥΡΟΜ, που αποτελούν το 30% και ενθαρρύνονται από την απόσχιση του Κοσσόβου είναι σαφές: «Αν οι Σλάβοι των Σκοπίων δεν μας παραχωρήσουν το 50% της εξουσίας τότε θα διεκδικήσουμε με τα όπλα την απόσχισή μας και θα ενωθούμε με τους αδελφούς μας Κοσσοβάρους».

Φυσικά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο οι Σλάβοι των Σκοπίων θα αναζητήσουν κάπου αλλού στήριγμα και το πιθανότερο είναι να στραφούν προς τη Βουλγαρία, η οποία επισήμως τους θεωρεί Βουλγάρους. Η πιθανότητα να έχουμε σε λίγα χρόνια καντονοποίηση ή πλήρη διχοτόμηση στη ΦΥΡΟΜ είναι πολύ μεγάλη. Άλλωστε οι ΗΠΑ στον αλβανικό παράγοντα ποντάρουν περισσότερο λόγω και της δημογραφικής του ικμάδας. Δεν θα στενοχωρηθούν ιδιαιτέρως από τη διάσπαση της ΦΥΡΟΜ. Στα Βαλκάνια οι ΗΠΑ προσπαθούν να εξευμενίσουν το μουσουλμανικό στοιχείο, για να εξισορροπήσουν τη στάση τους στο Μεσανατολικό.

Προφανώς η όλη αναβίωση των αλβανικών μεγαλοϊδεατικών σχεδίων δεν αφορά μόνο τη ΦΥΡΟΜ. Η Φυσική Αλβανία, όπως αποκαλείται ηπιότερα το όραμα της «Μεγάλης Αλβανίας» έχει κακές διαθέσεις και προς τη Σερβία και προς το Μαυροβούνιο και προς την Ελλάδα. Δημοσιογράφοι και άλλοι επισκέπτες της Βορείου Ηπείρου μάς πληροφορούν ότι έχουν αυξηθεί τα συνθήματα στους τοίχους υπέρ των Τσάμηδων εγκληματιών πολέμου και κατά της Ελλάδος. Η ελληνική επίσημη αδράνεια και έλλειψη αντίδρασης βλάπτει το εθνικό μας γόητρο. Επιπλέον καλό είναι να αναθεωρηθεί η μεταναστευτική πολιτική της σημερινής κυβερνήσεως, όπως ορθότατα ζήτησε και ο Αντώνης Σαμαράς, για λόγους εθνικής ασφαλείας. Η μαζική εισροή και πολιτογράφηση Αλβανών στη χώρα μας ίσως δημιουργήσει μειονοτικές διεκδικήσεις. Δεν παραβλέπω τους φιλήσυχους Αλβανούς αλλά ουδείς μπορεί να αποκλείσει ότι μεταξύ των εδώ λαθρομεταναστών υπάρχουν επικίνδυνοι και οργανωμένοι εθνικιστές.

ΠΗΓΗ diktyo21 Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Εμείς και οι Άγγλοι 183 χρόνια

Η Αγγλία συμμετείχε με 12 πλοία στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου της 6ης/20ής Οκτωβρίου 1827 και αν και είναι η ναυμαχία που άλλωστε οφειλόταν σε σύμπτωση, χαρακτηρίστηκε «ατυχές γεγονός» στο Λονδίνο, εν τούτοις ακόνισε την όρεξη των Άγγλων και την απαίτησή τους να ελέγχoυν την Ελλάδα 183 έως τώρα χρόνια
• Άλλοτε απροκάλυπτα και άλλοτε παρασκηνιακά, το Φόρεϊν Όφις τα κατάφερνε να υπαγορεύει την αθηναϊκή πολιτική και ιδιαίτερα να επηρεάζει το Υπουργείο Εξωτερικών, αρχής γενομένης από την υπουργία......

Aλέξανδρου Μαυροκορδάτου.

Δεν είναι μυστικό ότι στη δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια 9/9 το 1831, συνωμότησαν οι πρόξενοι Αγγλίας-Γαλλίας στο Ναύπλω. Εξάλλου ο ένας εκ των δολοφόνων Μαυρομιχαλαίων συνελήφθη κρυπτόμενος κάτω από το κρεβάτι του Γάλλου. Και οι μεν Γάλλοι συμμετείχαν σε ενέργειες που αποσκοπούσαν στους εκβιασμούς ελληνικών κυβερνήσεων, αλλά στην πάροδο του χρόνου απεσύρθησαν από την τακτική των παρεμβάσεων, στις οποίες κύριο ρόλο διαδραμάτιζαν, κατά κανόνα, οι Εγγλέζοι όπως: Στην κατάληψη του Πειραιά στις 12 Μάιου 1854.

Στον αποκλεισμό της 26ης Απριλίου 1886. Στην απόβαση στη Θεσσαλονίκη στις 5 Οκτωβρίου 1915. Στον αποκλεισμό της 25ης Mαΐου 1915. Στην απόβαση στον Πειραιά στις 18 Noεμβρίου 1916. Στην απόβαση στον Ισθμό και στον Πειραιά στις 29 Μαΐου 1917. Χαρακτηριστική και η περίπτωση του τυχοδιώκτη Δαυίδ Πατσίφικου, Εβραίου, ισπανικής πρoέλευσης, με πορτογαλικό διαβατήριο, που τον έσπασαν στο ξύλο οι Αθηναίοι, γιατί πέταξε στον Επιτάφιο έναν ψόφιο γάτο και εν μιά νυκτί ο Άγγλος Πρέσβης τον έκανε Εγγλέζο υπήκοο και εκβίαζε τον Όθωνα να δώσει ένα μυθικό ποσό αποζημιώσεων, αλλιώς ο αγγλικός στόλος θα παρενέβαινε! Και στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 η παρέμβαση των Άγγλων ήταν ρυθμιστική. Μεσολάβησαν για τον τερματισμό των πολεμικών συγκρούσεων, έδωσαν δάνειο στην Ελλάδα για πολεμικές αποζημιώσεις στην Τουρκία, αλλά επέβαλαν επιτροπή ελέγχου διαχείρισης του δανείου, με συνέπεια να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις όπως ήθελαν.

Ποιος λησμονεί ότι οι Άγγλοι συνέτειναν αποφασιστικά στην ελληνική εμπλοκή και στον Α' και στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο; Την ανάμειξή τους με τον Σκόμπι στον μεταπολεμικό εμφύλιο πόλεμο; Την πρωθυπουργική δήλωση ότι «η Ελλάς αναπνέει με δυο πνεύμονες, έναν αγγλικό και έναν αμερικανικό, κι αν χάσει τον ένα θα πεθάνει από ασφυξία»; Ήταν απάντηση στην αγωνία του κυπριακού Ελληνισμού και στον πόθο για την Ένωση!

Ασκούσαν πλήρη έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής. Ο Σπύρος Mαρκεζίνης μου απεκάλυψε έγγραφο του ΥΠΕΞ Σπ. Θεοτόκη, με την ιδιόχειρη εvτολή «και ότι θέλουν οι φίλοι μας οι Άγγλοι». Στον Θεοτόκη δεν επετέθη με άρθρο του το «ΕΘΝΟΣ» Λευκωσίας, με αποτέλεσμα την εκπαραθύρωσή του (27.5.1956); Οι Άγγλοι δεν παρέσυραν τον Στ. Στεφανόπουλο στην τριμερή του Αυγούστου 1955 και ανέμειξαν την Τουρκία στο Κυπριακό; Ποιοι παγίδευσαν Αθήνα και Λευκωσία στη Ζυρiχη και στο Λονδίνο το Φεβρουάριο του 1959;

Στο Λονδίνο δεν είχε διαβουλεύσεις ο Ετζεβίτ με τον Ουΐλσον εικοσιτετράωρο πριν από την εισβολή του 1974; Άπλοι πολίτες με τόξα και κορδέλες δεν κατεύθυναν την τουρκική αεροπορία στους βομβαρδισμούς των Βαρωσίων τον Αύγουστο του Αττίλα; Αυτοί δεν ήταν οι πηδαλιούχοι της κακοδαιμονίας επί μισό αιώνα; Ο Ντέιβιντ Χάνεϊ δεν ήταν ο συντάκτης του σχεδίου που υπέγραψε ο Κόφι Ανάν; Παρέλκει να καταγράψουμε περισσότερα από το πλήθος των τεκμηρίων της ιστορίας. Θεωρούμε ότι τα αναφερόμενα είναι πειστικά για να αποφύγουμε τους κινδύνους περαιτέρω συνεπειών από τους συσχετισμούς με το Λονδίνο και των επιρροών, άμεσων και έμμεσων.
ΣΗΜΕΡΙΝΗ-Με τον Γιάννη Σπανό

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Πήγαμε στο ΔΝΤ για να διασωθούν οι τράπεζες και ορισμένοι πλούσιοι Έλληνες;

Σε άρθρο στην εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» και με τον τίτλο «Τι κρύβει το σενάριο της ελεγχόμενης πτώχευσης» διαβάζουμε αποσπάσματα από μια συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα «Spiegel» ο πρώην διοικητής της Μπούντεσμπανκ, Καρλ Ότο Πελ, ο οποίος είχε πρωταγωνιστήσει στην πολιτική και νομισματική ενοποίηση των δύο Γερμανιών.

Ειδικότερα ο κ. Πέλ είπε, μεταξύ των άλλων:
«…. Θα περίμενα από την Κομισιόν και την ΕΚΤ να έχουν παρέμβει νωρίτερα. Έπρεπε να είχαν καταλάβει ότι μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα, χωρίς βιομηχανική βάση, δεν θα μπορούσε ποτέ.... να πληρώσει τα 350 δισ. ευρώ του χρέους της», τόνισε ο Πελ και πρόσθεσε,....
σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ότι «χωρίς μια μερική διαγραφή χρεών, δεν μπορεί και δεν πρόκειται ποτέ να καταφέρει η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το χρέος της».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο κ. Πελ ευθέως διαψεύδει τους ισχυρισμούς της Μέρκελ ότι η διάσωση της Ελλάδας ήταν επιβεβλημένη για να αποφευχθεί ένα ντόμινο στην Ευρωζώνη. Η πραγματική σκοπιμότητα του «πακέτου» διάσωσης, όπως τονίζει ο κ. Πέλ, «ήταν να προστατευθούν οι γερμανικές και, πολύ περισσότερο, οι γαλλικές τράπεζες από τις διαγραφές χρεών. Την ημέρα που ανακοινώθηκε το σχέδιο, οι μετοχές των γαλλικών τραπεζών κέρδισαν 24%. Βλέποντας όλα αυτά, καταλαβαίνουμε γιατί επινοήθηκε το σχέδιο διάσωσης: Για να διασωθούν οι τράπεζες και ορισμένοι πλούσιοι Έλληνες»!
Επιπλέον ο κ. Πελ προβλέπει ότι «ακόμη και με την προσπάθεια διεθνούς διάσωσης, η Ελλάδα δεν θα καταφέρει να αποφύγει την αναδιάρθρωση του χρέους και μοιραία θα φύγει από την Ευρωζώνη» και θα επιστρέψει στη δραχμή.

ΥΓ. Αυτό εδώ το blog, από την πρώτη στιγμή είχε ταχθεί κατά της προσφυγής στο ΔΝΤ και στον μηχανισμό στήριξης και είχε προτείνει επαναδιαπραγμάτευση του χρέους τώρα.
Ελπίζουμε ειλικρινά να μην δικαιωθούμε. Ελπίζουμε να μην εξαθλιωθεί πρώτα ο ελληνικός λαός άδικα, προκειμένου να ξεσαβουρώσουν κάποιες τράπεζες και να κερδίσουν κάποια κρατικοδίαιτα παράσιτα και στο τέλος να καταλήξουμε σε χρεοκοπία, με πολλαπλάσια χρέη στην πλάτη, γιατί τότε η έκρηξη θα είναι ανεξέλεγκτη και οι πολιτικοί που προσέφυγαν στο ΔΝΤ θα είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Το Ειδικό Δικαστήριο θα είναι το λιγότερο που μπορούν να περιμένουν. Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Ο αδύναμος κρίκος της Κυβέρνησης είναι ο Γ. Παπανδρέου.

Ο Σαμαράς πρέπει να επιδιώξει μια κατά μέτωπον αντιπαράθεση με τον κ. Παπανδρέου

«Η πρόταση που ακούσαμε πριν από μια εβδομάδα, ήταν και είναι καταστροφική για τη χώρα. Αν σήμερα παγώσουμε τους μισθούς, θα παγώσουμε την αγορά. Αν αυξήσουμε τους φόρους στη μεσαία τάξη, θα μειώσουμε την αγοραστική της δύναμη, θα βαθύνουμε την ύφεση, θα μειώσουμε τα έσοδα του κράτους. Και θα επέλθει ο φαύλος κύκλος της κατάρρευσης.» Γ. Παπανδρέου, Δ.Ε.Θ. 12-9-2010

Καμιά φορά η ιστορία, όταν έχει κέφια, φέρνει τα λόγια σου απέναντι στα έργα σου! Ο κ. Παπανδρέου, με τη βοήθεια του συστήματος που τον έφερε στην εξουσία, παρουσιάστηκε ως το «καλό παιδί» που έλεγε την αλήθεια. Με αρχές, αξίες και πρόγραμμα για να βγάλει τη χώρα από την οικονομική κρίση. Μια κρίση, που όπως έλεγε, οφείλετο στη «διεφθαρμένη» και «ανίκανη» κυβέρνηση Καραμανλή. Καθώς βλέπω Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Γαλλία και Αγγλία να λαμβάνουν εγκαίρως μέτρα, αναρωτιέμαι, αν έφτασε μέχρι εκεί ο Καραμανλής και οδήγησε τις οικονομίες τους σε κρίση! Η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ πέτυχε να πείσει τον κόσμο, ότι ο....... Καραμανλής χρεοκόπησε τη χώρα. Και, όμως, είναι ο κ. Παπανδρέου που μας οδηγεί σ’ αυτόν «τον φαύλο κύκλο της κατάρρευσης».

Τα προεκλογικά ψέμματα

Η αλήθεια για το χρέος: Σε κάθε ευκαιρία τα κυβερνητικά φερέφωνα μας λένε ότι ο Καραμανλής αύξησε το χρέος κατά 100 δις ευρώ! Να η αλήθεια:

1. Η κυβέρνηση Καραμανλή πλήρωσε 62 δισ ευρώ για τόκους δανείων προηγουμένων κυβερνήσεων!
2. 10 δισ ευρώ ήσαν οι καταπτώσεις εγγυήσεων τις οποίες οι κυβερνήσεις Σημίτη, δεν ενέγραψαν στους προϋπολογισμούς!
3. Σε 15 δις ανέρχονταν οι προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων.
4. Η Ε.Ε. υποχρέωσε την Κυβέρνηση να φέρει νόμο το 2004 για να νομιμοποιηθούν οι ισολογισμοί Νοσοκομείων και να καταβληθούν χρέη ύψους 6 δις!

Από τα 100 δις που καταλογίζουν στον Καραμανλή, τα 93 δις είναι υποχρεώσεις που κληρονόμησε από το παρελθόν! Μας αποκρύπτουν, επίσης, ότι η κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου να πετύχει την ένταξη στην ΟΝΕ, προεισέπραξε μελλοντικά έσοδα του δημοσίου, ύψους 7 δις ευρώ!

Η αλήθεια για το έλλειμμα: Ο κ. Παπανδρέου μας έλεγε ότι δεν ήξερε την αλήθεια. Μετεκλογικά, για να δικαιολογηθεί, κατηγόρησε τη Ν.Δ. ότι έδινε ψεύτικα στοιχεία. Στις 3 Μαΐου 2010, ο κ. Προβόπουλος, δήλωσε στους «Φακέλους» του Σκαϊ: «Με βάση τα στοιχεία του οκταμήνου, που τα ήξερε ο ελληνικός λαός και όχι μόνον οι ηγεσίες των κομμάτων, μπορούσε κανείς να υποθέσει –και σε αυτό είμαι πολύ ανοιχτός– ότι όταν το έλλειμμα στους 8 μήνες είναι 8%, με μια απλή μέθοδο των τριών στους 12 μήνες θα είναι 12%». Το τελικό ύψος του ελλείμματος θα βρισκόταν σε άμεση συνάρτηση με το αν θα λαμβάνονταν ή δεν θα λαμβάνονταν μέτρα και τι είδους». Ήξερε, λοιπόν, από τον Αύγουστο, απλώς επέλεξε να λέει ότι δεν ήξερε! Και κάτι ακόμα: το τελευταίο τρίμηνο του 2009, το ΠΑΣΟΚ κυβερνούσε τη χώρα και επομένως ευθύνεται για ένα μέρος του ελλείμματος!

Η αλήθεια για τα όρια ηλικίας: Στη ΔΕΘ ρωτήθηκε, για τα όρια συνταξιοδότησης και απάντησε : «Επειδή έχω ρωτήσει πολλές φορές ειδικούς πάνω στο θέμα αυτό, και εδώ στην Ελλάδα, θεωρείται ότι δεν είναι αυτό το πρόβλημα για την εξυγίανση και τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Γι’ αυτό, εμείς έχουμε πάρει θέση για τη μη αλλαγή των ορίων ηλικίας».

Η αλήθεια για τον ΦΠΑ: Ρωτήθηκε, επίσης, αν θα μειώσει τον ΦΠΑ για να τονώσει την ανάπτυξη και απάντησε: «Εμείς δεν θα μειώσουμε τον ΦΠΑ. Θα ήταν ευχής έργο αν μπορούσαμε. Δεν θα αυξήσουμε όμως τον ΦΠΑ.»

Όταν κάποιος δεν δίστασε να πει τόσο χοντροκομμένα ψέματα, είναι δυνατόν να τον εμπιστεύεσαι ότι σήμερα, λέει την αλήθεια για αυτά που έρχονται;

Μετεκλογικοί εφιάλτες

Μετεκλογικά ο κ. Παπανδρέου εφαρμόζει ένα πρόγραμμα για το οποίο δεν έλαβε εντολή. Για την ακρίβεια κάνει αυτό που εξόρκιζε! Θα αναφέρουμε πάλι δυο-τρείς περιπτώσεις.

Το ΔΝΤ: Οδήγησε τη χώρα στο ΔΝΤ, χωρίς να εξετάσει καμιά άλλα λύση. Αποκαλυπτικές ήταν οι δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών Φ. Σαχινίδη στη ΝΕΤ. “Όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Δ. Ν. Τ.“! (Γ. Δελαστίκ, ΕΘΝΟΣ online, 10-5-2010). Τότε προς τι όλα τα ταξίδια, οι «σκληρές μάχες» και οι διαπραγματεύσεις; Προπέτασμα καπνού για τους ..ιθαγενείς.

Οι κερδοσκόποι: Στις 19 Μαΐου, 10 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή για τα παιχνίδια κερδοσκοπίας από τον Οκτώβριο του 2009. «η Τράπεζα της Ελλάδος στις 5 Οκτωβρίου 2009, άλλαξε τις διαδικασίες διακανονισμού των συναλλαγών στα ελληνικά ομόλογα, αυξάνοντας σε 10 από το 3 ημέρες που ήταν, τις ημέρες για να γίνει η εκκαθάριση των συναλλαγών. Η επιμήκυνση της χρονικής περιόδου του διακανονισμού δημιουργεί μεγάλα περιθώρια υποτιμητικής κερδοσκοπίας και χειραγώγησης.» Τι άλλη χρείαν μαρτύρων έχουμε; Εδώ δεν έχουμε μόνο ανικανότητα, αλλά και μια έντονη οσμή σκανδάλου που χρήζει περαιτέρω ερεύνης.

Η COSCO: Όσοι έβλεπαν τον κ. Παπανδρέου και τα άλλα κυβερνητικά στελέχη να στρώνουν το …κόκκινο χάλι στον πρόεδρο της COSCO, θα συνειδητοποίησαν μελαγχολικά ότι η δημαγωγία δεν έχει όρια. Έγραφε η «Καθημερινή» στις 21-5-2010: «Ορισμένα κυβερνητικά στελέχη αντιμετώπιζαν, προεκλογικώς και αμέσως μετά, την κινεζική επένδυση στον Πειραιά ως προσπάθεια υφαρπαγής του εθνικού πλούτου. Ευτυχώς η πραγματικότητα και οι τεράστιες ανάγκες της χώρας, τους προσγείωσαν. Καλό είναι, όμως, να θυμηθούμε πόσο παράλογες ήταν οι θέσεις τους στις οποίες οδηγήθηκαν από την προσπάθεια να φανούν αρεστοί σε ορισμένους συνδικαλιστές και καλοπληρωμένες συντεχνίες.»

Ζήτησαν από κανέναν συγγνώμη; Ομολόγησαν ότι έκαναν λάθος; Πάντα μικροί και μικρόψυχοι!

Τα νέα σενάρια

Ενώ ο κ. Παπανδρέου μεθόδευε την παράδοση της χώρας στο ΔΝΤ, η Ν.Δ. παραλυμένη από την βαριά ήττα και απασχολημένη με τα εσωτερικά της, έχασε χρόνο και άφησε το ΠΑΣΟΚ ελεύθερο το πεδίο. Έτσι φόρτωσαν στον Καραμανλή ακόμα και το προπατορικό αμάρτημα για να απαξιώσουν το κυβερνητικό παρελθόν της Ν.Δ. ! Στη συνέχεια, για να δικαιώσουν την κριτική τους, έστησαν τις εξεταστικές. Όμως, τα γεγονότα έτρεξαν και τους πρόλαβαν.

Το σύστημα, επειδή βλέπει ότι η κατάρρευση του κ. Παπανδρέου μπορεί και να είναι ραγδαία, απεργάζεται σενάρια για να διασώσει τον εκλεκτό του. Σε πρώτη φάση σκηνοθετούν το …μέλλον της κας. Μπακογιάννη και καλλιεργούν κλίμα για την …αποπομπή Καραμανλή. Αν και στην αρχή η αποχώρηση της κας. Μπακογιάννη, φαινόταν ανεξήγητη, το τοπίο αρχίζει να ξεκαθαρίζει. Η κα. Μπακογιάννη ταυτίστηκε με τον κ. Παπανδρέου σε μια κεντρική επιλογή, για να προλειάνει το έδαφος και να αποτελέσει το ανάχωμα των απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς τη Ν.Δ. Τοποθετώντας το …μελλοντικό κόμμα της κας. Μπακογιάννη μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ αποτρέπουν τις απευθείας διαρροές προς τη Ν.Δ. Η κα. Μπακογιάννη προετοιμάζεται ως δεκανίκι του συστήματος για να εμποδιστεί ο Σαμαράς. Αυτό είναι το σχέδιο. Γι αυτό προβάλλεται η Μπακογιάννη. Έτσι δικαιολογείται το άσβεστο μίσος κατά Καραμανλή. Αυτή τη χρησιμότητα εξυπηρετεί η σκανδαλολογία. Αυτό το στόχο έχουν και οι επιθέσεις εναντίον στενών συνεργατών του Σαμαρά. Ο εφιάλτης τους είναι ο Σαμαράς. Κάνουν, ότι μπορούν να τον αποδυναμώσουν.

Ο Σαμαράς να επιζητήσει την κατά μέτωπον αντιπαράθεση

Τελικά, συντομότερα απ’ ότι ίσως περίμεναν και οι πλέον απαισιόδοξοι, ο κ. Παπανδρέου απεδείχθη ένας αδίστακτος δημαγωγός, διψασμένος για εξουσία. Κορόιδεψε τον κόσμο για να υφαρπάξει την ψήφο του, λέγοντας ότι «λεφτά υπάρχουν», ότι «θα δώσει αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό» (επί τη ευκαιρία να σημειώσουμε ότι ο πληθωρισμός τρέχει με 4%), ότι «δεν θα αυξήσει τους φόρους και τα όρια συνταξιοδότησης». Στην αρχαία Αθήνα ένας τέτοιος δημαγωγός, θα είχε ήδη εξοστρακιστεί!

Τώρα, προσπαθούν να εγκλωβίσουν τον Σαμαρά σ’ ένα αδιέξοδο παιχνίδι εσωστρέφειας για να μη σηκώσει κεφάλι. Με τη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», έδειξε ότι έχει αντιληφθεί το παιχνίδι. Δεν αρκεί, μόνο αυτό. Χρειάζεται και αντεπίθεση. Ο αδύναμος κρίκος της Κυβέρνησης είναι ο Γ. Παπανδρέου. Σ’ αυτόν πρέπει να επικεντρωθούν τα πυρά της αντιπολιτευτικής τακτικής της Ν.Δ. Όχι με ευφυολογήματα για τη γλωσσική επάρκεια του πρωθυπουργού. Αυτό το διασκεδαστικό έργο το έχουν αναλάβει οι σατυρικές εκπομπές και οι επιθεωρησιογράφοι. Ο κ. Παπανδρέου είναι ευάλωτος σε πάρα πολλά σημεία.

1. Η προφανής αντιδιαστολή προεκλογικών δεσμεύσεων και μετεκλογικών έργων. Να υπενθυμίζεται καθημερινά η αφερεγγυότητα του κ. Παπανδρέου.

2. Η ανικανότητα της κυβέρνησης του. Το κυβερνητικό έργο προχωράει (τρόπος του λέγειν) με βήματα σημειωτόν.

3. Τα πρώτα σκάνδαλα και οι πρώτες ρωγμές. Πριν ακόμα συμπληρώσει ένα χρόνο έχουμε δυο αποχωρήσεις υφυπουργών για θέματα ηθικής τάξεως, ενώ οσμές σκανδάλων αρχίζουν να αναδύονται σε πολλά θέματα.

4. Το παιχνίδι των κερδοσκόπων. Ειδικά μετά την κατάθεση της ερώτησης από τους 10 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, το θέμα αποκτά μείζονα πολιτική διάσταση και πέραν του υπουργού οικονομικών, αγγίζει απ’ ευθείας και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Επιβάλλεται να διερευνηθεί από τη Βουλή για ενδεχόμενες πολιτικές ευθύνες. Όταν το ΠΑΣΟΚ στήνει Επιτροπές με εικασίες, είναι δυνατόν να αγνοηθεί ένα τόσο σοβαρό θέμα;

5. Οι εξεταστικές επιτροπές. Η Ν.Δ. να επιμείνει μέχρι τέλους στη διαλεύκανση όλων των υποθέσεων. Δεν έχει να χάσει τίποτα. Αντίθετα, είναι πολύ πιθανό η έκβαση να είναι τέτοια, που θα αποβεί σε βάρος του ΠΑΣΟΚ.

Ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να προσφέρει στον ελληνικό λαό όραμα και ελπίδα. Επιλέγοντας το ΔΝΤ ο κ. Παπανδρέου ουσιαστικά αφοπλίστηκε! Κάθε μέρα πριονίζει στο κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται. Με τον κ. Παπανδρέου στην εξουσία μπορούμε να προσδοκούμε χειρότερες μέρες.

1. Κατά μέτωπον αντιπαράθεση. Ο Αντώνης Σαμαράς πρέπει να υιοθετήσει μια τακτική κατά μέτωπον αντιπαράθεσης με τον κ. Παπανδρέου. Να τον «κυνηγάει» κάθε μέρα παντού. Να γίνει ο εφιάλτης του. Να τον κάνει να απολογείται.

2. Debate, επειδή η κατάσταση της οικονομίας είναι κρίσιμη και χρειάζεται εναλλακτική λύση, να απαιτήσει ένα debate με τον κ. Παπανδρέου για να ενημερωθεί ο ελληνικός λαός. Δεν έχει σημασία, αν το αρνηθεί ο κ. Παπανδρέου. Σημασία έχει να το ζητήσει ο κ. Σαμαράς!

Σ’ αυτή την αντιπαράθεση με τον κ. Παπανδρέου, έχει υποχρέωση απέναντι στον εαυτό του, απέναντι στην παράταξη, απέναντι στη χώρα και την ιστορία να συμμετάσχει και ο κ. Καραμανλής. Δεν δικαιούται να απουσιάζει. Η θέση του είναι στην πρώτη σειρά των εδράνων της Βουλής. Είναι δική του ευθύνη να υπερασπίζεται το κυβερνητικό παρελθόν της Ν.Δ.

Ευθύνη του Σαμαρά, είναι να διαμορφώσει το μέλλον της.

Κώστας Ροδινός .antinews Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΟΥΝ ΨΗΛΟ ΓΑΖΙ-ΜΗ ΜΑΣΑΤΕ

Ο Προβόπουλος …τρελάθηκε!

Πέμπτη, 8 Οκτωβρίου 2009 – Προβόπουλος (ΔΤτΕ), μετά από τη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό, Γ. Παπανδρέου: “Εγώ αισιοδοξώ ότι το έλλειμα φέτος δε θα ξεπεράσει το 10%.” (από Ναυτεμπορική-in.gr)

Παρασκευή, 9 Οκτωβρίου 2009 – Προβόπουλος, στη συνάντησή του με τον υπ. Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου: “Δυστυχώς πάμε για έλλειμα 12% φέτος.” (από ΣΚΑΙ)

Κάτι πολύ περίεργο συμβαίνει! Οφείλει εξηγήσεις τόσο ο ίδιος ο κ. Προβόπουλος, αλλά έχει ενδιαφέρον και η άποψη της κυβέρνησης επί τούτου, καθώς σε έναν από τους 2 (είτε στον υπ. Οικονομικών είτε στον ίδιο τον Πρωθυπουργό) ο κ. Προβόπουλος είπε ψέματα…η πήρε εντολές να αλλάξει την εκτίμησή του, όπως βόλευε τη νέα κυβέρνηση.

Τα συμπεράσματα δικά σας!Γ. Προβόπουλος: και ο Γ. Παπακωνσταντίνου γνώριζε
4 ΜΑΙΟΥ 2010
Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

ή ΑΥΤΟΙ ή ΕΜΕΙΣ

του Γ. ΔΕΛΑΣΤΙΚ

Αδυνατεί η κυβέρνηση Παπανδρέου να νομιμοποιήσει στη συνείδηση των Ελλήνων εργαζομένων, μικρομεσαίων και συνταξιούχων τα πρωτοφανή αντεργατικά μέτρα που πήρε και εφαρμόζει κατ' εντολήν του ΔΝΤ και της ΕΕ. Το συμπέρασμα αυτό είναι πλέον οριστικό, μετά και τη συμμετοχή περισσότερων από 60.000 διαδηλωτών στις συγκεντρώσεις της Πέμπτης στην Αθήνα.

Οι ελπίδες του πρωθυπουργού ότι οι εργαζόμενοι θα αποδέχονταν μοιρολατρικά την καρατόμησή τους αποδεικνύονται φρούδες. Ο αγώνας για την ανάκληση των μέτρων θα είναι διαρκής, όπως όλα δείχνουν. Τώρα οι πάντες περιμένουν ένα κοινωνικά καυτό φθινόπωρο και έναν εκρηκτικό χειμώνα.

Η πολιτική απομόνωση της κυβέρνησης και σε κομματικό επίπεδο -πέρα από τη......

ρήξη της με τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους- καθιστά αντικειμενικά αδύνατη την εξασφάλιση ευρύτερης αποδοχής των μέτρων.

Καθοριστική στο θέμα αυτό υπήρξε η στάση του προέδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά. Η απόφασή του να μη στηρίξει τα μέτρα υπήρξε όντως γενναία πολιτικά και έχει προκαλέσει λαίλαπα πιέσεων εναντίον του από την ευρωπαϊκή Δεξιά. Οι συναντήσεις Σαμαρά με τη γ.γ. του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα και τον πρόεδρο του ΣΥΝ Αλέξη Τσίπρα ολοκλήρωσαν σε συμβολικό επίπεδο την απομόνωση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, στο κορυφαίο ζήτημα της επιβολής των απαράδεκτων μέτρων.


Παράλληλα εξέθεσαν την κυβέρνηση Παπανδρέου οι αποκαλύψεις του διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος - Καν για την απίστευτη κοινωνική σκληρότητα των μέτρων που είχε συμφωνήσει η Αθήνα με την ΕΕ. Το ΔΝΤ όχι μόνο δεν πρόσθεσε κανένα μέτρο, αλλά αντιθέτως ζήτησε να... απαλύνει (!) το πρόγραμμα, ώστε να διαρκέσει τουλάχιστον πέντε χρόνια αντί για τρία που είχε συμφωνήσει η κυβέρνηση με την ΕΕ, γιατί ήταν εξωφρενικά άγριο να επιτευχθούν οι στόχοι σε τρία χρόνια! Δεν έχουμε ελπίδα σωτηρίας ως εργαζόμενοι Ελληνες, αν υλοποιηθούν τελικά τα μέτρα κυβέρνησης, ΔΝΤ και ΕΕ. Μας περιμένει ζοφερό μέλλον. Ούτε η χώρα άλλωστε πρόκειται να γλιτώσει τον εφιάλτη, συμπεριλαμβανομένης και της χρεοκοπίας, ακόμη και αν εφαρμόσει τα μέτρα αυτά, στον βαθμό που οι Γερμανοί κατορθώσουν να επιβάλουν στην ΕΕ τις απόψεις τους. Δημοσιονομικό... «Νταχάου» θέλει να κάνει την ΕΕ η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ! Αυτό προκύπτει από τα μέτρα που κατάρτισε το Βερολίνο και θέλει να τα επιβάλει στην Ευρωζώνη προκειμένου να κάνει πιο δεσμευτικό, κυριολεκτικά στραγγαλιστικό, το πρόγραμμα σταθερότητας όλων των χωρών.

Οποια χώρα έχει πάνω από 3% έλλειμμα και 60% δημόσιο χρέος στην αρχή να μαστιγώνεται με πρόστιμα, έπειτα να της κόβονται οι πόροι από την ΕΕ, στη συνέχεια να χάνει το δικαίωμα ψήφου και στο τέλος να οδηγείται βάσει κανόνων σε ελεγχόμενη χρεοκοπία - πράγμα που συνεπάγεται αποβολή από την Ευρωζώνη, ίσως και από την ΕΕ! Δεν γλιτώνει η Ελλάδα τη χρεοκοπία, αν ισχύσουν αυτοί οι κανόνες. Κανένα νόημα δεν έχουν οι σημερινές θυσίες. Το Βερολίνο μάλιστα απαιτεί να ελέγχονται οι προϋπολογισμοί των κρατών-μελών από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ή κάποιο άλλο όργανο που θα συγκροτήσουν οι Γερμανοί και μόνο αφού ενσωματωθούν οι υποδείξεις τους να υποβάλλονται οι προϋπολογισμοί προς έγκριση στα αντίστοιχα εθνικά Κοινοβούλια! Μόνο στην... Κατοχή είχε η ναζιστική Γερμανία τέτοιες εξουσίες στις ευρωπαϊκές χώρες που είχε υποδουλώσει, όσες απαιτεί να αποκτήσει σήμερα εν ονόματι δήθεν της σωτηρίας του ευρώ. Προφανώς έχουν χάσει κάθε αίσθηση του μέτρου στο Βερολίνο. Κανένα ευρώ και καμιά ΕΕ δεν μπορούν να κάνουν τους λαούς της Ευρώπης τόσο εθελόδουλους, ώστε να παραδώσουν οικειοθελώς την ελευθερία τους και την ανεξαρτησία τους στους Γερμανούς ηγέτες και να γίνουν οι ευρωπαϊκές χώρες... επαρχίες του Τέταρτου Ράιχ!

Η ευρωπαϊκή ιδέα, στη βάση της οποίας οι κυβερνήσεις των κρατών της Γηραιάς Ηπείρου προσχώρησαν στην ΕΟΚ ή στην ΕΕ, ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό το αποκρουστικό «δημοσιονομικό Νταχάου» στο οποίο θέλουν να τη μετατρέψουν σήμερα οι Γερμανοί προκειμένου να μας εκβιάσουν για να μας υπαγάγουν στην εξουσία τους. Ε, όχι!

ΕΘΝΟΣ Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας εγκυμονεί ανησυχίες στη Δύση

Στην ολλανδική εφημερίδα, Financieele Dagblad, δημοσιεύεται άρθρο του δημοσιογράφου και ανταποκριτή στην Κωνσταντινούπολη, κ. Marc Guillet, με τίτλο: «Η νέα εξωτερική πολιτική της Τουρκίας εγκυμονεί ανησυχίες στις δυτικές χώρες», στο οποίο αναφέρονται τα εξής: «Η αυξανόμενη οικονομική ισχύς της Τουρκίας συμβαδίζει με μια εξωτερική πολιτική με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Η Άγκυρα δεν είναι πλέον μονομερώς φιλοδυτική. Τα σχολεία στην Τουρκία εξακολουθούν να ενσταλάζουν στους μαθητές τα παλαιά στερεότυπα σαν αυτά που λένε ότι «ο μόνος φίλος του Τούρκου είναι Τούρκος» ότι η Τουρκία είναι περικυκλωμένη από εχθρούς. Πολλοί αξιωματικοί του στρατού και άλλοι υπερ-εθνικιστές πιστεύουν ακράδαντα ότι η Ε.Ε. και η Αμερική συνωμοτούν για να διαιρέσουν την Τουρκία σε Κούρδους και Αρμενίους. Η δυσπιστία απέναντι στο εξωτερικό –συμμάχους και εχθρούς- είναι βαθιά ριζωμένη στην τουρκική εθνική ψυχή. Έξω από τους τοίχους των σχολείων και των στρατώνων, Τούρκοι διπλωμάτες και υπουργοί είναι απασχολημένοι να παροπλίσουν τα παλαιά κλισέ και να δώσουν σχήμα σε μια νέα εξωτερική πολιτική. Η εκπληκτική συμφωνία για το ουράνιο, που ο.........Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπέγραψε με τον βραζιλιάνο πρόεδρο στην Τεχεράνη, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της νέας πολιτικής. Η Τουρκία έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση και είναι λιγότερο μονόπλευρα φιλοδυτική από ό, τι κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Για δεύτερη χρονιά, είναι μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας και μεγαλώνει ο ρόλος της ως περιφερειακή υπερδύναμη. Η χώρα στον Βόσπορο μετατρέπεται σε βαρέων βαρών, χάρη στην αυξανόμενη οικονομική της δύναμη. Σε παγκόσμια κατάταξη η τουρκική οικονομία είναι δέκατη έβδομη. Αλλά η προσέγγιση της Τουρκίας με χώρες όπως το Ιράν και η Συρία – εκτός από το Ισραήλ που ασκεί κριτική – οδηγεί αυτούς που χαράζουν την πολιτική και τους παρατηρητές στην Ουάσιγκτον και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να αναρωτιούνται εάν το κυβερνών Κόμμα AK απομακρύνεται από τη Δύση.

Οι επικριτές του πρωθυπουργού Ερντογάν διαθέτουν παραδείγματα πάνω σε αυτό το θέμα. Υπενθυμίζεται ότι το κόμμα AK απορρέει από το πολιτικό Ισλάμ και υπάρχουν υποψίες ότι ο Πρωθυπουργός έχει μια κρυφή ατζέντα για να μετατρέψει την κοσμική δημοκρατία του Ατατούρκ σε ένα δεύτερο Ιράν. Ο καθηγητής Bernard Lewis, ο οποίος έχει δημοσιεύσει πολλά για την Τουρκία, ήταν την περασμένη εβδομάδα, στη The Wall Street Journal, ο σημαντικότερος αναλυτής που χτύπησε τον κώδωνα του κινδύνου. Η Τουρκία όχι μόνο έχει εισέλθει σε φιλικές σχέσεις με το καθεστώς της Συρίας, αλλά έστρωσε επίσης, το κόκκινο χαλί για τον ηγέτη της Χαμάς, το 2006. Ο πρωθυπουργός Ερντογάν είπε ότι «κανένας μουσουλμάνος δεν μπορεί να διαπράξει γενοκτονία» και φάνηκε αυτό με τη διάθεσή του να προστατεύσει τον Σουδανό ηγέτη Ομάρ αλ Μπασίρ.

Επίσης, επέκρινε τον “στρατηγικό εταίρο της Τουρκίας”, το Ισραήλ, για τις επιθέσεις με υπερβολική βία στη Γάζα. Ο Ερντογάν ονόμασε τη Γάζα ένα ‘’στρατόπεδο συγκέντρωσης’’ και αποχώρησε επιδεικτικά από το βήμα μετά από μια λεκτική φιλονικία με τον ισραηλινό πρόεδρο Πέρες, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Επιπλέον, απαγόρευσε τα ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη να συμμετάσχουν στην ετήσια άσκηση Ανατολικός Αετός του ΝΑΤΟ στην Τουρκία, για πρώτη φορά μετά από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90. Όλα αποδεικνύουν ότι η Τουρκία στο πλαίσιο του κόμματος ΑΚ, εφαρμόζει μια «ισλαμική ηθική» και μια «ισλαμική πολιτική», όπως, υποστηρίζει ο Soner Cagaptay του Ινστιτούτου της Washington για την πολιτική στην Μέση Ανατολή.

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αχμέτ Νταβούτογλου, τόνισε ότι η Τουρκία δεν γυρίζει την πλάτη στη Δύση. Η συνεργασία με τις ΗΠΑ και η προσχώρηση στην Ε.Ε. αποτελούν τους στρατηγικούς πυλώνες της εξωτερικής της πολιτικής. Αλλά η Τουρκία έχει γίνει πιο θετική και τα συμφέροντα που τρέχουν δεν είναι πάντα παράλληλα. Ο Νταβούτογλου είναι ο αρχιτέκτονας του επαναπροσανατολισμού της πολιτικής της Τουρκίας που ο ίδιος ονομάζει “κανένα πρόβλημα με τους γείτονες”. Έτσι εμφανίζονται αξιοσημείωτες πρωτοβουλίες, όπως η προσέγγιση με την Αρμενία και οι στενότερες οικονομικές και διπλωματικές σχέσεις με τις γειτονικές χώρες όπως η Συρία, το Ιράκ και το Ιράν. Θετικό για την προμήθεια του φυσικού αερίου και καλό για τους Τούρκους επιχειρηματίες.

Παρά τη θέληση των στρατηγών, το 2004, ο Ερντογάν υποστήριξε το σχέδιο Ανάν για την επανένωση της Κύπρου και συνεχίζει να πιέζει τους εθνικιστές στη Βόρεια Κύπρο να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις. Υπάρχει και πρόοδος στη σχέση «ούτε πόλεμος, ούτε ειρήνη» με τον αιώνιο εχθρό της Τουρκίας, την Ελλάδα. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Αθήνα, ο Ερντογάν, το περασμένο σαββατοκύριακο, όχι μόνο υπέγραψε 22 συμφωνίες, αλλά και μια συμβολική εκεχειρία, στο Στάδιο όπου διεξήχθησαν οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Και την περασμένη εβδομάδα, η Ρωσία και η Τουρκία συνήψαν πολλές συμφωνίες στους τομείς ενέργειας και εμπορίου, μέρος μιας αυξανόμενης σχέσης με τη χώρα, που ο Ρώσος Πρόεδρος, Μεντβέντεφ είχε χαρακτηρίσει ως “μια πραγματικά στρατηγική εταιρική σχέση”. Οι προσπάθειες της Τουρκίας για την επίλυση των συγκρούσεων με την Αρμενία ικανοποίησε την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως προκύπτει από την έκθεση προόδου που δημοσιεύεται κάθε φθινόπωρο. Ένας καλός γείτονας είναι ένας από τους πυλώνες της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επίλυση αυτών των προβλημάτων δεν γίνεται χωρίς προσπάθεια. Αλλά είναι σαφές ότι η Τουρκία δεν είναι πλέον ικανοποιημένη με τον ιστορικό της ρόλο, ως γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Τώρα επιθυμεί να είναι ο άξονας στην περιοχή».
ΠΗΓΗ e-dragoumanos.gr Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

META TIΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ, ΟΙ ΕΘΝΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ: ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ

Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Σε πολύπλευρη επίθεση πέρασε τώρα η τουρκική διπλωματία, με την ενίσχυση των πιο ατλαντικών κύκλων της ευρωπαϊκής Κομισιόν, και δύο ταυτόχρονες, στρατηγικής σημασίας, επιδιώξεις:

- να υποχρεώσουν την Κύπρο να άρει το βέτο στα οκτώ κεφάλαια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, που συνιστά το κυριότερο και μεγαλύτερο εμπόδιο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά και το σπουδαιότερο ευρύτερα διπλωματικό χαρτί, ακόμα στα χέρια Λευκωσίας και Αθήνας

- να “στριμώξουν” την ελληνοκυπριακή πλευρά, για να δεχθεί μη αξιοπρεπή και βιώσιμη λύση του κυπριακού, διακινδυνεύοντας την απομόνωσή της σε περίπτωση που δεν το πράξει

Η μία (αυτο)ήττα μετά την άλλη

Η νέα δραστηριοποίηση Toυρκίας και ...... ατλαντικού μπλοκ στην ΕΕ γίνεται με αιχμή του δόρατος το απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα και ακολουθεί μια μεγάλη νίκη της ‘Αγκυρας, με την αμφίβολης μεν νομιμότητος, μεγάλης όμως σημασίας απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τις περιουσίες των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα. Το Δικαστήριο αναγνώρισε τουρκικό θεσμικό όργανο για τον πρώτο βαθμό διευθέτησης του θέματος και επίσης έλαβε υπόψιν του τις πραγματικές συνθήκες ως δημιουργούσες δικαιώματα, έστω και αν είναι αποτέλεσμα αδικοπραξίας (μια ρύθμιση στην κατεύθυνση μιας διελής ημιαναγνώρισης κάποιων δικαιωμάτων χρησικτησίας).

Ειρήσθω εν παρόδω, η απόφαση αυτή, υπογραμμίζουν έγκριτοι νομικοί, κατέδειξε την προ πολλού εξάντληση ενός νομικίστικου τρόπου αντιμετώπισης του κυπριακού που ενδημεί σε όλο το πολιτικό φάσμα της μεγαλονήσου. Ο πολιτικός κόσμος, αν όχι και η κοινωνία της Κύπρου, θέλουν να φαντάζονται ότι κάποιος διεθνής θεσμός, ο ΟΗΕ, η ΕΕ, κάποιο διεθνές δικαστήριο, θα τους δικαιώσει, χωρίς μάλιστα οι ίδιοι να δίνουν τον αγώνα που προϋποθέτει μια τέτοια δικαίωση, με τα κόστη και τα ρίσκα του. Η απόφαση του ΕΔΑΔ έδειξε που οδηγεί η εγκατάλειψη της πολιτικής και όχι νομικής ανάδειξης διεθνώς του κυπριακού, στα πλαίσια μιας μάλλον παραδοσιακής πολιτικής “καλού παιδιού”, έναντι της ‘Αγκυρας, του Λονδίνου και της Ουάσιγκτον.

Μια χώρα π.χ. με φιλοτουρκική στάση, όπως η Σουηδία, δεν παρέλειψε να υιοθετήσει πρόσφατα κοινοβουλευτικό ψήφισμα για τη γενοκτονία των Αρμενίων. Αλλά το αρμενικό, αν και μιλάμε για ιστορικό γεγονός που συνέβη το 1915 και όχι το 1974, είναι παγκοσμίως γνωστό, λόγω της δράσης των ίδιων των Αρμενίων.

Σε αντίθεση με το κυπριακό που δεν το αναφέρουν πλέον διεθνώς ούτε καν οι διπλωματικοί εκπρόσωποι και πολιτικοί Ελλάδας και Κύπρου. Και όταν το αναφέρουν, το αναφέρουν με γενικούς όρους, όπως ανάγκη επίλυσης, χωρίς δηλαδή να υπενθυμίζουν το γεγονός ότι μια χώρα μέλος της ΕΕ έχει εισβάλει και κατέχει τμήμα άλλου μέλους! Η μη διαμαρτυρία του θύματος, όπως και στο ποινικό δίκαιο και στα εν γένει ήθη, τείνει και εδώ να θεωρηθεί ημισυγκατάθεση στο έγκλημα! Θα ήταν παράλογο οι Ελληνες να περιμένουν διάφορους λαούς της υφηλίου να ενδιαφερθούν περισσότερο για τα προβλήματά τους από τους ίδιους! Η Τουρκία δεν εμφανίζεται διεθνώς ως χώρα εισβολής στην Κύπρο και απειλής στην Ελλάδα, αλλά ως φίλη και σύμμαχος.

Η τουρκική δραστηριοποίηση συμπίπτει με όλο και βαθύτατη διάσπαση του “εσωτερικού μετώπου” στην Κύπρο. Στις σοβαρές διαφωνίες για την επιδιωκόμενη λύση (εκ περιτροπής προεδρία, παραμονή εποίκων) προσετέθη τώρα και η διαφωνία όλων των κομμάτων πλην ΑΚΕΛ με την πρόταση διάλυσης της Εθνικής Φρουράς, που υπεβλήθη από τον κ. Χριστόφια. Πρόκειται για επικίνδυνο τραγέλαφο, αφού άλλα προτείνει το ΑΚΕΛ στις διαπραγματεύσεις, άλλα υποστηρίζουν τα υπόλοιπα κυπριακά κόμματα, άλλα θέλουν οι πολίτες! Ο Θεός να βάλει το χέρι του, γιατί πολύ μυαλό δεν φαίνεται να υπάρχει.

Στριμώχνουν τους Ελληνοκύπριους, αποσύρουν το βέτο Παπαδόπουλου

Αιχμή του δόρατος των τουρκικών προσπαθειών είναι ο κανονισμός εμπορίου μεταξύ της ΕΕ και των κατεχομένων. Τον κανονισμό ξεπάγωσε πρόσφατα και έστειλε προς έγκριση στο ευρωκοινοβούλιο η ευρωπαϊκή Κομισιόν. Αν εγκριθεί, συνεπάγεται την ημιαναγνώριση των κατεχομένων και την αφαίρεση ενός από τους τελευταίους μοχλούς πίεσης επί των Τουρκοκυπρίων και της Τουρκίας. Ακόμα και αν δεν εγκριθεί ο κανονισμός, η Κυπριακή Δημοκρατία, θύμα της τουρκικής εισβολής, θα πρέπει να ξοδεύει πολύτιμο πολιτικο-διπλωματικό κεφάλαιο για να υπερασπίζεται την υπόστασή της, αντί να κατηγορεί την ‘Αγκυρα για την εισβολή και κατοχή του νησιού!

Καλά πληροφορημένοι διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι Τουρκία και Βρετανία, σε στενή συνεργασία με τον Επίτροπο Διεύρυνσης Φούλε, κατέστρωσαν διπλή στρατηγική: είτε να περάσουν τώρα τον κανονισμό, αν συγκεντρώσουν τη σχετική πλειοψηφία στο ευρωκοινοβούλιο, είτε να τον κρατήσουν ως δαμόκλειο σπάθη, ώστε να στριμώξουν τους Ελληνοκύπριους να αποδεχθούν ανεπιθύμητη λύση εντός του 2010.

Οι συνέπειες τυχόν έγκρισης του κανονισμού δεν περιορίζονται σε Κύπρο και κυπριακό. Η Αγκυρα συνέδεσε την εφαρμογή του τελωνειακού πρωτοκόλλου, το δικαίωμα των κυπριακών σκαφών να ελλιμενίζονται- προσγειώνονται σε τουρκικά λιμάνια-αεροδρόμια, με την εφαρμογή του απευθείας εμπορίου. Αν εφαρμοσθεί ο κανονισμός, η ‘Αγκυρα θα εφαρμόσει το πρωτόκολλο, που δεν της δημιουργεί άλλωστε κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα. Λευκωσία και Αθήνα θα βρεθούν τότε προ της ασφυκτικής πιέσεως να άρουν το βέτο στα οκτώ κεφάλαια, αφού προτίμησαν να συνδέσουν το βέτο όχι με το μείζον και εξωφρενικό, τη μη αναγνώριση της Κύπρου και την παραμονή κατοχικού στρατού, αλλά με το δευτερεύον, τα λιμάνια-αεροδρόμια.

Εχουν φυσικά το θεωρητικό δικαίωμα να ασκήσουν βέτο για αυτά τα πολύ σοβαρότερα, πολιτικά όμως θα τους είναι πολύ δύσκολο, αφού θα έχουν ήδη ικανοποιηθεί στο θέμα του πρωτοκόλλου.

Η τελική επιδίωξη Λονδίνου, Ουάσιγκτον και ¨Αγκυρας

Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι
α) η Τουρκία να διατηρεί χωρίς πολιτικό κόστος υπό κατοχή τη μισή Κύπρο, μην αναγνωρίζοντας ένα μέλος της ΕΕ, αλλά συνεχίζοντας χωρίς μείζον πρόβλημα την ενταξιακή της πορεία,
β) Αντί να κατηγορείται διεθνώς για την εισβολή και κατοχή της Κύπρου, να κατηγορούνται οι Ελληνοκύπριοι ότι δεν θέλουν λύση και να πιέζονται να δεχθούν όποια τους προτείνεται,
γ). Αθήνα και Λευκωσία θα απωλέσουν το μεγαλύτερο διπλωματικό χαρτί τους, όχι μόνο έναντι της Τουρκίας, αλλά και έναντι των Ευρωπαίων. Την πραγματική δηλαδή δυνατότητα βέτο, που μπορεί είτε να ανταλλαγεί με σοβαρά ανταλλάγματα από την Τουρκία και τις ΗΠΑ, είτε να χρησιμοποιηθεί από τη Γερμανία και τη Γαλλία για το όχι που θέλουν να πουν, αλλά δεν βρίσκουν τον τρόπο, προς την ‘Αγκυρα, για να συμπτυχθεί συμμαχία Αθήνας με Βερολίνο-Παρίσι.

Ηδη, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ Ντάουνερ επανέφερε εμμέσως πλην σαφώς το σχέδιο Ανάν, κάνοντας λόγο για “παραμέτρους του ΟΗΕ”, που πρέπει να ληφθούν υπόψιν στη λύση. Οι παράμετροι είναι ο κωδικός όρος που συνήθως αναφέρεται στο καταψηφισθέν σχέδιο. Ταυτόχρονα, ο ΟΗΕ επιχειρεί να επανεισάγει δειλά την έννοια της επιδιαιτησίας και του χρονοδιαγράμματος, που απορρίπτει μέχρι τώρα ο Πρόεδρος Χριστόφιας. Οι αξιωματούχοι του ΟΗΕ θέλουν να εισάγουν δικές τους “γεφυροποιές προτάσεις” και διολισθαίνουν στην τουρκική άποψη ότι πρέπει επιτέλους να τελειώσουν κάποτε οι διαπραγματεύσεις. ‘Oπως επισημαίνουν Κύπριοι διπλωμάτες, αυτό είναι σαν να βάζει κανείς το κάρο πριν το άλογο. Δίνοντας έμφαση στην ανάγκη σύντομου τερματισμού και όχι υποχώρησης της τουρκικής αδιαλλαξίας, στην πράξη επιβραβεύουν την τελευταία και πιέζουν την ελληνική πλευρά.

¨Αγνοια ή συμπαιγνία με ΗΠΑ-Tουρκία;

Η υπόθεση του εμπορίου είχε και άλλη παρενέργεια, γιατί δηλητηρίασε και έσπειρε μεγάλη καχυποψία στο κυπριακό πολιτικό σκηνικό. Ο κανονισμός θα μπορούσε πολύ ευκολότερα να σταματήσει προτού η Κομισιόν τον στείλει στο ευρωκοινοβούλιο. Για τις προθέσεις της Κομισιόν είχαν ενημερωθεί εγκαίρως η κυπριακή και ελληνική διπλωματία, οι Επίτροποι της Κύπρου και της Ελλάδας στις Βρυξέλλες, πιθανώς και οι Βουλές Κύπρου και Ελλάδας. Κανένας δεν έκανε τίποτα και εκ των υστέρων ισχυρίσθηκαν όλοι αυτοί άγνοια. Σε πολλούς ένα τέτοιο κολοσσιαίο “λάθος” και μάλιστα από τόσο πολλούς, φάνηκε απίστευτο. Και πάντως κανείς πολιτικός δεν παραιτήθηκε, κανείς υπηρεσιακός δεν τιμωρήθηκε! Μήπως υπάρχει κάτι σάπιο στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας; διερωτάται ένας βετεράνος πολιτικός ηγέτης στη Λευκωσία. Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Μια ανοιχτή επιστολή με σημασία: "Η Παλαιστινιοποίηση της Ελλάδας"

Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

προς τους συντρόφους του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, που κρατούν ψηλά τη σημαία των αρχών της 3ης του Σεπτέμβρη απέναντι στο υπαρκτό ΠΑΣΟΚ:

Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση, Δημοκρατικές διαδικασίες.

Από: Στελέχη του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ:

1. Βασιλειάδη Δαμιανό, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΚ, υπεύθυνος του ΚΕΜΕΔΙΑ (Κέντρο Μελετών και Διαφώτισης) επί ΠΑΚ και ΠΑΣΟΚ[1], Γενικός Γραμματέας του ΠΑΚ Δυτικής Γερμανίας, Δυτικού Βερολίνου 1973 -1975, μέλος της πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.[2]

2. Τζώρτζη Γιάννη, μέλους της Νεολαίας ΠΑΚ Εσωτερικού, μέλος της Πρώτης Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.

3. Ψάλλα Αλέκο, ιδρυτικό στέλεχος του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ, μέλος της Τ.Ο. Στουττγάρδης.

Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Ένα εφιαλτικό σενάριο

«Η θα πρέπει να μειώσουμε δραστικά το δημόσιο χρέος ή διαφορετικά το δημόσιο χρέος θα αφανίσει την Ελλάδα»

Ανδρέας Γ. Παπανδρέου[3]

«Χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας»

Γιώργος Α. Παπανδρέου[4]

Τι σχεδιάζει για την Ελλάδα ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνηση του; ΄Εχει πραγματικά στόχο να «σώσει» την Ελλάδα από τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά και εθνικά αδιέξοδα ή απεναντίας να μας οδηγήσει σε κοινωνικές και εθνικές περιπέτειες ή ακόμη και καταστροφές;

΄Εχει στόχο να διασφαλίσει τον κοινωνικό ιστό και την εθνική ομοψυχία ή να σπάσει την κοινωνική και εθνική συνοχή, αποδυναμώνοντας και κατακερματίζοντας το εσωτερικό μέτωπο, που ούτως ή άλλως ταλανίζεται από τη φρικιαστική καθημερινότητα;

΄Εχει στόχο να οργανώσει την άμυνά της σ' όλες αυτές τις εξωτερικές επιβουλές κι επεκτατικές βλέψεις των........ γειτόνων μας ή να δημιουργήσει προϋποθέσεις για να απολέσει η Ελλάδα και ο Ελληνισμός κυριαρχικά του δικαιώματα στην Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, υποχωρώντας στις απαιτήσεις των Αγγλοαμερικάνων, Νέο- Οθωμανών και λοιπών «φίλων και συμμάχων μας»;

΄Εχει στόχο με το σχέδιο Καλλικράτης, να εξασφαλίσει την ακεραιότητα της Ελλάδας στα σημερινά σύνορα ή να μετατρέψει την πατρίδα μας, σε πολυδιασπασμένη επαρχία της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης;[5]

΄Εχει πρόθεση με τη μεταναστευτική του πολιτική να κατοχυρώσει την ομοιογένεια των Ελλήνων και την κοινωνική συνοχή ή καταστήσει τους ΄Ελληνες μειονότητα στην ίδια τους την πατρίδα;

Τι θα γίνει με τα εκατομμύρια των λαθρομεταναστών που θα εποικίσουν την Ελλάδα;[6]

Σε τι αποσκοπεί η έλευση του ΄Ερντογάν στην Ελλάδα κάτω από τις σημερινές συνθήκες; Θέλει να διαπραγματευτεί τη συγκυριαρχία του Αιγαίου και της Θράκης και να συμφωνήσει στο νέο σχέδιο Ανάν στην Κύπρο; Μήπως αυτό σημαίνει πρακτικά ότι «χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας» και συνεπώς πρέπει να διαπραγματευτούμε με τους Νέο - Οθωμανούς τι και πόσο θα χάσουμε;

Που αποβλέπει τελικά η πολιτική του;

Οι έως τώρα «αποχρώσεις ενδείξεις» μας οδηγούν σε εφιαλτικά σενάρια, που, αν γίνουν πραγματικότητα, θα μετατρέψουν την Ελλάδα σε μια όχι μόνο πολυπολιτισμική κοινωνία, την οποία ασπάζεται και διακηρύττει ο Γιώργος Παπανδρέου, αλλά και σε αλληλοσπαρασσόμενη πολυεθνική, στα πλαίσια ημιανεξάρτητων, σε πρώτη φάση και ανεξάρτητων σε δεύτερη επαρχιών και τους ΄Ελληνες σε μειονότητα, κι' αυτή υπό εξόντωση.

΄Ηδη η ανεργία, η ανασφάλεια στην αγορά εργασίας και το αβέβαιο μέλλον μιας κοινωνίας εξαθλίωσης και τρόμου και διάλυσης, θα οδηγήσουν τη νεολαία σε φυγή, για την αναζήτηση καλύτερου μέλλοντος, γιατί στην Ελλάδα μέλλον για τη νεολαία μας δεν θα υπάρχει.

Για να απαντήσουμε σ' αυτά τα ερωτήματα, θα ξεκινήσουμε πρωτ' απ' όλα από ορισμένες οφθαλμοφανείς διαπιστώσεις:

Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν προέκυψε από παρθενογένεση και συνεπώς υπάρχει μια προϊστορία που καταδεικνύει την πολική του και τις στοχεύσεις του.

Υπήρξε επανειλημμένα υπουργός σε καίρια υπουργεία, όπως της (Εθνικής) Παιδείας και του υπουργείου εξωτερικών και έχει προσφέρει δείγματα γραφής από το παρελθόν στις κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου και κυρίως του Σημίτη, υπηρετώντας πιστά την ανάλγητη, φαύλη, αντιλαϊκή και καθαρά αντεθνική πολιτική του τελευταίου, ο οποίος είχε τονίσει το απαράδεκτο:

«Να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στη χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μία σύγχρονη παρουσία, που πρέπει να έχει η Ελλάδα».[7]

Βαρύνεται εξίσου με τους ανωτέρω και με τα ανωτέρω, εφόσον δεν έχει εκφράσει μια διαφορετική στάση και θέση, τόσο με την παράδοση του Οτσαλάν, όσο και με τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, όσο και με τόσα και τόσα άλλα ζητήματα, που αφορούν την εθνική και κοινωνική συνοχή.

Όπως είναι γνωστό, ποτέ και σε κανένα πρόβλημα εσωτερικής ή εξωτερικής πολιτικής δε διαφοροποιήθηκε από τους προαναφερόμενους πρωθυπουργούς ή εξέφρασε κάποια αντίρρηση ή επιφύλαξη. Αντιθέτως υπεραμύνθηκε πάντοτε της πολιτικής Σημίτη, έστω κι' αν τελευταία, για λόγους κυβερνητικής εξουσίας, προσπάθησε να τον απομακρύνει, χωρίς φυσικά να διαφωνεί με την πολιτική του προκατόχου του σε ότι εκείνος είχε αποφασίσει.

Στήριξε με πάθος το κατάπτυστο σχέδιο Ανάν και το στηρίζει στη νέα του μορφή, αναγνώρισε μαζί του, ότι υπάρχουν ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, προσυπέγραψε την συνθήκη του Ελσίνκι για συνοριακές διαφορές με την Τουρκία, υπεραμύνεται της «ελληνοτουρκικής φιλίας», αποδέχτηκε τη σύνθετη ονομασία για τα Σκόπια και μας αφήνει σε ασάφεια και αβεβαιότητα για τις προθέσεις του, σχετικά με τις απαιτήσεις των Τούρκων για συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο. Επιπλέον μας προϊδεάζει για υποχώρηση στο
Σκοπιανό.[8]

Δεν έκρυψε ποτέ την πρόθεσή του, να μεταβάλει την Ελλάδα σε μια πολυπολιτισμική κοινωνία, με την πολιτική που έβαλε σε εφαρμογή, τώρα που το ΠΑΣΟΚ επανήλθε θριαμβευτικά στην κυβέρνηση και ο ίδιος καθορίζει, ως
απόλυτος μονάρχης, ελέω πρωθυπουργικοκεντρικού συντάγματος του 1986, τις τύχες της πατρίδας μας, μαζί με όλους τους αμερικανόφερτους και αμερικανοθρεμένους απολίτικους τεχνοκράτες της κυβέρνησής του.

Τοποθέτησε στην θέση του αντιπροέδρου, τον άνθρωπο που αποκάλεσε τον πατέρα του κλεπταποδέκτη, παρέδωσε τον Οτσαλάν στους Τούρκους και συνέπραξε καίρια στην κυβέρνηση Σημίτη στην απεμπόληση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στα Ίμια. (γκρίζες ζώνες), που αποτελεί εσχάτη προδοσία. Απομάκρυνε συστηματικά όλους όσους αποτελούσαν το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ.

Και όλα στο όνομα του κόμματος, που στην ιδρυτική του διακήρυξη ευαγγελίζονταν την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τις δημοκρατικές διαδικασίες.

Τι απ' αυτές τις αρχές κράτησε ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως και οι προκάτοχοί του, πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ;

Η κατεπείγουσα ψήφιση του μεταναστευτικού νόμου για την ιθαγένεια, χωρίς να δοθεί χρόνος για μια πιο νηφάλια αντιμετώπιση του τόσο σημαντικού αυτού προβλήματος για το μέλλον αυτής της χώρας, ο αφελληνισμός που επιδιώκεται συστηματικά και προγραμματισμένα, μέσω της παιδείας και μάλιστα στην πιο τρυφερή ηλικία, από Δραγώνα, Φραγκουδάκη, Βερέμη, Κουλούρη κ.λπ, η κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης, για να μην ενοχλούνται πιθανόν οι βόρειοι γείτονές μας, η κατάργηση του Υπουργείου Αιγαίου στην ευαίσθητη αυτή περιοχή, καθώς και η αδράνεια και η απραξία στις επιβουλές και διεκδικήσεις της ΄Αγκυρας, για κοσοβοποίηση της Θράκης, ο υποβιβασμός και αδρανοποίηση των Πρεσβειών μας, η κατάργηση βαθμηδόν των εθνικών μας εορτών και η αποδυνάμωση της αποτρεπτικής μας ισχύος στο Αιγαίο, η χείρα φιλίας προς την Τουρκία, ενώ αυτή απειλεί με causus belli και αμφισβητεί κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας,[9] η αποφυγή διεθνοποίησης της ποντιακής γενοκτονίας (η σουηδική βουλή την αναγνώρισε), συνιστούν πολιτική καταστροφής του έθνους - κράτους, που λέγεται Ελλάς και μάλιστα σε περιόδους βαθιάς οικονομικής κρίσης, που επιβάλει την κοινωνική συνοχή και ομοψυχία του ελληνικού λαού, για την αντιμετώπιση τέτοιων αρνητικών συνθηκών.

Το σχέδιο Καλλικράτης, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι εδώ τεκταίνεται και μπαίνει σε εφαρμογή ένα καλά μελετημένο συνολικό σχέδιο διαμελισμού της Ελλάδας, με απεμπόληση της εθνικής μας κυριαρχίας και των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων σ' όλα τα προαναφερθέντα μέτωπα και σε αφελληνισμό του τόπου, με τη δημιουργία μιας πολυπολιτισμικής και πολυεθνικής κοινωνίας, ανίκανης πια να υπερασπιστεί τα απαράγραπτα δίκαια του ελληνισμού και επιπλέον ευεπίφορης στους αντεθνικούς σχεδιασμούς των εσωθεσμικών και εξωθεσμικών κέντρων που απεργάζονται το κακό της πατρίδας μας.

Που πήγε το περίφημο: «Η Ελλάδα στους ΄Ελληνες!», που ηχεί πια ως ειρωνεία;

Αυτή η μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο, από ένα πατριωτικό και με εθνικές και κοινωνικές ευαισθησίες Κίνημα, για το οποίο παλέψαμε σκληρά και με ανιδιοτέλεια, μεταλλάχθηκε (έπαθε μεταμορφισμό) σε ένα αντεθνικό, αντιλαϊκό, παγκοσμιοποιημένο, νεοφιλελεύθερο, νεοταξικό κόμμα, που απειλεί να καταστρέψει και να αφανίσει την Ελλάδα. Δε φτάσαμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο τυχαία.

Τρία είναι συνοπτικά τα σημαντικότερα θέματα που μας οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα, συνεπικουρούντων φυσικά και των υπολοίπων, τα οποία προαναφέραμε

1. Το μεταναστευτικό: Η ανεξέλεγκτη εισροή λαθρομεταναστών στην Ελλάδα, που έχει μεταβληθεί σε χώρο και όχι σε χώρα, απ' όλα τα σημεία του ορίζοντα και κυρίως η είσοδος ενός σημαντικού, ανεξέλεγκτου αριθμού ισλαμιστών λαθρομεταναστών, εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους, για την αλλοίωση της σύνθεσης του πληθυσμού και μετατροπή του, μετά από ένα κρίσιμο μέγεθος, σε μειονότητα, (πρώτα ισλαμική και μετά πιθανόν τουρκική), όπως φυσικά και σε άλλες μειονότητες.

Μειονότητες οι οποίες πολύ εύκολα μπορούν να γίνουν υποχείριες σε εντολές ξένων κέντρων. Η χρηματοδότηση τους από μέρους ισλαμικών χωρών, όπως της Σαουδαραβίας, της Τουρκίας και των κυβερνητικών και μη κυβερνητικών οργανώσεων των «φίλων και συμμάχων» μας, θα αλλάξουν τη σύνθεση του πληθυσμού, ώστε σε μερικές δεκαετίες οι ΄Ελληνες στον τόπο τους να αποτελούν μειονότητα και οι αλλοδαποί πλειοψηφία.

Τι θα γίνει με τα εκατομμύρια λαθρομετανάστες (στην πλειοψηφία τους από ισλαμικές χώρες με εξαιρετικά ανεπτυγμένο φονταμεταλισμό), που θα κατακλύσουν την Ελλάδα;

Ποιος θα αποτρέψει αυτόν τον εποικισμό;

Η Τουρκία αποδεδειγμένα υποθάλπει και διευκολύνει τους δουλέμπορους, γιατί την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας εξυπηρετεί η άλωση της Ελλάδας από μέσα. Αποτελεί στρατηγική της επιλογή. Είναι μάλιστα και ανέξοδη και παρουσιάζεται σαν ανθρωπιστική πολιτική, την οποία έρχονται να στηρίξουν οι λεγόμενοι και αυτοαποκαλούμενοι «διεθνιστές», υπηρετώντας τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.[10]

Μας προβάλουν το επιχείρημα:

Χωρίς τους λαθρομετανάστες θα είχε φτωχύνει η χώρα.

Η απάντηση: Και τώρα που βρίσκεται η πατρίδα μας;

Είναι τελείως λογικό να προκύψει μια τέτοια εξέλιξη, αν λάβει κανείς υπόψη του την υπεργεννητικότητα των ισλαμιστών και γενικά των ξένων, την υπογεννητικότητα των Ελλήνων και τη φυγή, κυρίως της νεολαίας μας, λόγω ανεργίας, ανασφάλειας και διάρρηξης της κοινωνικής συνοχής, που δημιουργεί για τους ίδιους του ΄Ελληνες μέσα στην ίδια τους την πατρίδα ένα εχθρικό περιβάλλον.[11]

Η Ελλάδα θα αδειάσει από τους ΄Ελληνες και η χώρα θα γίνει χώρος για τους λαθρομετανάστες.

Η σπουδή για την ψήφισή του μεταναστευτικού νόμου, μέσα σε απόλυτα αρνητικές συνθήκες για την Ελλάδα, εξαιτίας της οικονομικής και γενικότερης κρίσης, αποτελεί ένδειξη αυτής της στρατηγικής που υπηρετεί ο Γιώργος Παπανδρέου, με αποτέλεσμα τον κατακερματισμό του κοινωνικό ιστού της ελληνικής κοινωνίας.

2. Ο αφελληνισμός της παιδείας, ώστε να μην είναι δυνατή η αφομοίωση των λαθρομεταναστών στην ελληνική παιδεία και τον ελληνικό πολιτισμό, η διαπολιτισμική αγωγή που προωθείται από το Υπουργείο Παιδείας και ορισμένες ΜΚΟ, (βλ. Σόρος)[12], καθώς και οι μειονότητες που θα δημιουργηθούν, θα διευκολύνουν τη διεκδίκηση για πακιστανικά, αλβανικά κ.λπ σχολεία και εκπαιδευτικά ιδρύματα και θα αφανίσουν κάθε δυνατότητα οποιασδήποτε προσέγγισης και αλληλεγγύης του ελληνικού πληθυσμού με τους λαθρομετανάστες.

Αν υπολογίσει κανείς ότι μπορούν να αποτελέσουν θύματα εκμετάλλευσης από τα κέντρα που απεργάζονται την καταστροφή της Ελλάδας, λόγω της εξαθλίωσης τους και της εύκολης εκμετάλλευσης και εξαγοράς τους, τότε μπορεί να φανταστεί κανείς, ότι θα αποτελέσουν κάποια στιγμή την πέμπτη φάλαγγα στην ίδια μας τη χώρα, για την άλωσή της πια από μέσα και όχι μόνο απ' έξω.

Είναι γεγονός ότι η πλειονότητα των λαθρομεταναστών δεν διαθέτει ταξική συνείδηση, ούτε φυσικά μπορεί να διαμορφώσει ελληνική εθνική συνείδηση, λόγω του αφελληνισμού της παιδείας αφενός και της δημιουργίας μειονοτικών σχολείων αφετέρου, που θα προκύψουν αναγκαστικά, με την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Παπανδρέου.[13]

Πολλοί, ακόμη και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ισχυρίζονται ότι κι' εμείς υπήρξαμε μετανάστες, όπως π.χ. στη Γερμανία, Βέλγιο, Αυστραλία κ.λπ.

Ξεχνούν όμως να αναφέρουν ότι οι ΄Ελληνες μετανάστες πήγαν μετά από πρόσκλησή και συνθήκες κι' ύστερα από εξονυχιστικό έλεγχο για την υγεία τους και την ευρωστία τους. Το άνθος του ελληνικού εργατικού δυναμικού μετανάστευσε στις χώρες που χρειάζονταν εργατικά χέρια. Δεν πήγαν όμως ως λαθρομετανάστες, που πολλοί απ' αυτούς δεν είναι καν σε θέση να εργαστούν, γιατί ήρθαν σακατεμένοι από τους ιμπεριαλιστικούς βομβαρδισμούς στην Ελλάδα.

Εχει η Ελλάδα δυνατότητα να τους περιθάλψει; Και ποιος θα υποστεί το βάρος; Το κεφάλαιο που τους εκμεταλλεύεται ή τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στους οποίους μετακυλύεται το φορτίο;

Μιλάμε για μια σκληρή πραγματικότητα που αποκρύβουν οι υποκριτές, οποιουδήποτε χρώματος.

Δεν είμαστε ενάντια στους λαθρομετανάστες, γιατί είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης.

Είμαστε όμως ενάντια σ' όλους τους ιμπεριαλιστικούς εκείνους κύκλους, που οργανώνουν και διευκολύνουν με τον τρόπο τους το δουλεμπόριο δύστυχων ανθρώπων και οδηγούν τα λαϊκά στρώματα σε αναγκαστική σύγκρουση μαζί τους.[14] Γιατί η σύγκρουση θα γίνει αναγκαστικά ανάμεσα στα λαϊκά στρώματα και τους μετανάστες, θες λόγω ανεργίας, θες λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού, χαμηλού μεροκάματου κ.λπ. ΄Ηδη η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε ζούγκλα. Και τα χειρότερα έπονται.

Είμαστε ακόμη εναντίον εκείνων των κύκλων στην Ελλάδα, που βολεμένοι οι ίδιοι διευκολύνουν αυτή τη σύγκρουση.

Κυνηγημένος ο φτωχός ΄Ελληνας πολίτης από παντού θα αντιδρά με επιθετικότητα στον απέναντί του, Έλληνα και ξένο, αδιάφορο, ενώ οι υπαίτιοι περί άλλων θα τυρβάζουν.

΄Ετσι αναγκαστικά θα δημιουργηθούν ξενοφοβικά και ρατσιστικά σύνδρομα, στα οποία θα έχουν συντελέσει και όσοι ομνύουν στο όνομα ενός ψευδεπίγραφου διεθνισμού.

3. Η ψήφιση της αυτοδιοικητικής μεταρρύθμισης, όπου τα θέματα του πολιτισμού, της παιδείας και του περιβάλλοντος θα αποτελούν δικαιοδοσία των υπό δημιουργία περιφερειών, σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση από το κεντρικό κράτος και τη δυνατότητα απευθείας χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και άλλα κέντρα, θα κάνει τις περιφέρειες ευάλωτες στην απ' έξω επιβουλή.

Ηδη εξυφαίνονται από διάφορους κύκλους αποσχιστικές ενέργειες, που ενισχύονται από τα αντεθνικά εξωθεσμικά κέντρα και που θα επιταθούν με το σχέδιο Καλλικράτης. Σε συνδυασμό με την πολυπολιτισμικότητα μπορεί να οδηγήσει το σχέδιο Καλλικράτης και σε πολύ -πολιτειακή συγκρότηση. Γνωστές είναι οι προσπάθειες που καταβάλλονται για την τουρκοποίηση της Θράκης, την απόσπαση της ελληνικής Μακεδονίας, ως επαρχίας, την αυτονόμηση της Κρήτης κ.λπ.

Η Ελλάδα, με όχημα την κυρίαρχη κοσμοπολίτικη, αποεθνοποιητική νεοφιλελεύθερη ιδεολογία, κινδυνεύει να μεταβληθεί σε Παλαιστίνη, δηλαδή σε χώρα υπό κατοχή.

Γιατί οι Παλαιστίνιοι εκδιώχτηκαν από τα εδάφη τους με τους τρόπους που είναι πια γνωστοί. Γιατί να μη συμβεί κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα; Τι είναι εκείνο που θα εμποδίσει μια τέτοια εξέλιξη, εφόσον το εσωτερικό μέτωπο έχει αλωθεί από τους εθνομηδενιστές και στο εξωτερικό μέτωπο καραδοκούν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, με εμπροσθοφυλακή την Τουρκία και τα προτεκτοράτα του ιμπεριαλισμού στον άμεσο περίγυρό μας, που περιμένουν πότε θα εξασθενίσει η Ελλάδα, για να την κατασπαράξουν!

Γιατί διασπά ο Γιώργος Παπανδρέου και επείγεται τόσο πολύ να διασπάσει το εσωτερικό μέτωπο;

Γιατί κατατρύχει τις λαϊκές τάξεις παντοιοτρόπως;

Ζούμε ήδη σε μια οργουελιανή κοινωνία, όπου ο ΄Ελληνας βάλλεται απ' όλες τις μεριές, οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και ψυχολογικά.

Πως θα επιζήσει αυτή η χώρα, ως πατρίδα, κάτω απ' αυτές τις συνθήκες;

Γενικό συμπέρασμα: Η Ελλάδα με την πολιτική του Γιώργου Παπανδρέου και της κυβέρνησής του, συνεπικουρούμενη και από το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει την Ελλάδα Ε Ξ Α Ν Τ Ι Κ Ε Ι Μ Ε Ν Ο Υ (για τις προθέσεις μπορεί να συζητάει κανείς στον αιώνα τον άπαντα) σε μερικές δεκαετίες σε μια αφελληνισμένη ισλαμική χώρα κάτω από τον Νέο Οθωμανικό ζυγό.

Οι ΄Ελληνες, θα μεταβληθούν ξανά σε ραγιάδες. Η Ελλάδα θα αλωθεί και από μέσα και από έξω.[15]

Μία διέξοδος υπάρχει: Όλοι αυτοί που την έφεραν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και της εθνικής καταστροφής, η οποία επαπειλείται, θα πρέπει να πληρώσουν, θα πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Αλλιώς δεν υπάρχει σωτηρία.

Αρκεί να ξεσηκωθούν επιτέλους οι ΄Ελληνες πατριώτες και στείλουν όλους αυτούς, που απεργάστηκαν και απεργάζονται το κακό της πατρίδας μας, στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Σύντροφοι πατριώτες κινδυνεύει ο ελληνισμός από αφανισμό.

Αντισταθείτε! Μην αφήνετε να χαθεί η πατρίδα. Αυτήν έχουμε. Αν μας την πάρουνε οι ιμπεριαλιστές, ντόπιοι και ξένοι, δεν υπάρχει άλλη!

Μη παρασύρεστε από τους εθνοκάπηλους, εκμεταλλευτές ιερών και οσίων, προς ίδιον όφελος!

Μην αφήνετε να μας τρομοκρατούν ιδεολογικά οι εθνομηδενιστές, χαρακτηρίζοντάς μας εθνικιστές, σοβινιστές κ.λπ.

Κάνουν τον αριστερό, ενώ δεν είναι. Κάνουν τον σοσιαλιστή, ενώ δεν είναι. Κάνουν τον προοδευτικό, ενώ δεν είναι. Κάνουν τον διεθνιστή, ενώ δεν είναι! Είναι όλοι τους ή βολεμένοι ή θύματα του συστήματος! Μη τους φοβάστε, γιατί είναι θρασύδειλοι!

Ασυμβίβαστη ρήξη με το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και το πελατειακό τους σύστημα, που μας έφερε στην έσχατη κοινωνική και εθνική υποτέλεια και εξαχρείωση.

Όμως δεν είναι άμοιρη γι' αυτή την παρακμιακή πορεία και τα κόμματα της Αριστεράς. Ούτε και οι πολίτες που συνετέλεσαν σ' αυτήν.

Όλοι έχουν το μερίδιο της ευθύνης τους, είτε γιατί συνέβαλαν σ' αυτήν, είτε γιατί δεν αντέδρασαν.

Δεν μπορούν να μας σώσουν αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τη βαθιά κρίση. Δεν μπορούν να μας σώσουν οι κλέφτες και λωποδύτες. Αντιθέτως θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερα δεινά τα λαϊκά στρώματα, για να υπηρετήσουν τα ίδια συμφέροντα που υπηρέτησαν ως τώρα.

Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί είναι σκλάβοι της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξης, που θέλουν να μας μεταβάλουν σε προτεκτοράτο ιμπεριαλιστικών συμφερόντων.

Υποτελείς, δεν μπορούν να αγωνιστούν για την ελευθερία. Μόνο οι πατριώτες, που υπάρχουν σ' όλο το πολιτικό φάσμα και πρέπει να συσπειρωθούν.

Οι εντολοδόχοι του ιμπεριαλισμού θέλουν να μας δυσφημίσουν, να μας ενοχοποιήσουν, να συντρίψουν το πατριωτικό μας φρόνημα. Τελικός τους στόχος: Να μας μετατρέψουν σε εθελόδουλους καταναλωτές της παγκοσμιοποιημένης αγοράς των μονοπωλίων και σε Νέο -Οθωμανούς ραγιάδες.

Αντισταθήκαμε στη δικτατορία. Να αντισταθούμε και τώρα στην οικονομική και πολιτική ολιγαρχία που μας επέβαλε το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας και μας οδήγησε στο χείλος του γκρεμού.

Ισχύει πάντοτε το σύνθημα του Γεωργίου Παπανδρέου:

«Τρομοκρατείστε τους τρομοκράτες!»

Νυν υπέρ πάντων ο αγών!

[1] To KEMEΔΙΑ ήταν υπεύθυνο και για την τελική διατύπωση της 3ης του Σεπτέμβρη.

[2] Παραιτήθηκε το 1977, δεν τόλμησαν να τον διαγράψουν, διαπιστώνοντας ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου άρχισε να εφαρμόζει αριστερή φρασεολογία και δεξιά πολιτική πρακτική.

[3] Δήλωση του Ανδρέα Παπανδρέου στη Διεθνή ΄Εκθεση Θεσσαλονίκης, εφημ. «Ελευθεροτυπία», 23.6.2006. Το παρακράτος του ΠΑΣΟΚ και τη Νέας Δημοκρατίας οδήγησαν, μηδέ του Ανδρέα Παπανδρέου εξαιρουμένου, (για να μην πούμε, του ιδίου πρωτοστατούντος) τελικά με την πολιτική τους την Ελλάδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και ας ευχηθούμε όχι στον αφανισμό της, όπως προέβλεπε ο ίδιος. Ο Γιάννης Αλευράς είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ότι ό ολετήρας της Ελλάδας είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου: «ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι απαράδεκτος, είναι επικίνδυνος, είναι ο ολετήρας του έθνους, είναι...είναι...». Βλέπε, Γιάννης Καψής, Ζεϊμπέκικο και κόκα κόλα. Για να ανατείλει ο ήλιος πρέπει να δύσει, εκδ. «Λιβάνης», Αθήνα 2005, σ. 331. Για μας δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κακοδαιμονία της Ελλάδας με τη σημερινή κατάληξη στο ΔΝΤ ξεκινάει από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Στην παραίτησή μου το 1977 από το ΠΑΣΟΚ έγραφα με αφορμή το προσυνέδριο του ΠΑΣΟΚ το Μάρτιο του 1975: «Από κει και πέρα μου ήταν τελείως ξεκάθαρο ότι ακολουθούμε καθοδική πορεία» και συνέχιζα: «Και δεν υπάρχει καμιά, μα καμιά απολύτως ένδειξη ότι ο κατήφορος αυτός θα σταματήσει». Βλ. Δαμιανός Βασιλειάδης, ΠΑΚ - ΠΑΣΟΚ, μύθος και πραγματικότητα, εκδ. «Διάλογος», Αθήνα 1977, σ. 12 -13. Περαιτέρω: «Δημοκρατικός Σοσιαλισμός ή το όραμα του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική του κατάληξη, όπως και το έργο του: Ο μύθος του Ανδρέα ή οι θεωρητικές βάσεις της ΄Ενωσης Κέντρου του ΠΑΚ και του ΠΑΣΟΚ και η πρακτική τους κατάληξη, εκδ. «Εναλλακτικές εκδόσεις», αναρτημένα και στο ιστολόγιό του: damonpontos.gr

[4] άρθρου 28 παρ. 2 του Συντάγματος που απαιτεί αυξημένη πλειοψηφία των τριών πέμπτων (δηλαδή τουλάχιστον 180 βουλευτών) για την μεταβίβαση κυριαρχικών αρμοδιοτήτων του ελληνικού κράτους σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Με ποιο δικαίωμα ο Γιώργος Παπανδρέου ισχυρίζεται ότι χάσαμε μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας;

[5] Ήδη υπάρχει έντονη προπαγάνδα για ανεξαρτοποίηση της Θράκης και της Κρήτης.

[6] Και ας μη πει κάποιος ότι αποτελεί σενάριο επιστημονικής φαντασίας ή ότι είμαστε εναντίον των λαθρομεταναστών ή ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου πονά για τους μετανάστες, όταν οδηγεί το λαό στην κόλαση της ληστρικής εκμετάλλευσης και στο ΔΝΤ. Διόλου. Εμείς τουλάχιστον έχουμε αποδείξει την διεθνιστική μαςαλληλεγγύη, όταν άλλοι την επικαλούνταν απλώς στα λόγια, όπως συμβαίνει με κάποιους ακροδεξιούς ή ακροαριστερούς κύκλους.

Οι λαθρομετανάστες ζητούν στον ήλιο μοίρα. Πρέπει με κάθε τρόπο και μέσο να αποτραπεί η εκμετάλλευση τους και διαφυλαχτεί η αξιοπρέπειά τους. Το ελληνικό σύνταγμα, αν εφαρμοζόταν θα τους προστάτευε. Στο άρθρο 5 παρ. 2 γράφει: «Όλοι όσοι βρίσκονται στην Ελληνική Επικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων». Όμως το σύνταγμα δεν εφαρμόζεται, παρά μόνο για τους έχοντες και κατέχοντες. Να μη γίνουμε λοιπόν συνεργοί συνειδητά ή υποσυνείδητα των ιμπεριαλιστικών σχεδίων, με πρόσχημα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον ανθρωπισμό. Γιατί το κεφάλαιο είναι που τους χρειάζεται, ως εργατική εφεδρεία απέναντι στους ΄Ελληνες εργαζόμενους. Αυτό τους φέρνει. Εκείνοι λοιπόν που ενδιαφέρονται είναι η ολιγαρχία του χρήματος για φτηνά χέρια και διάσπαση του εργατικού κινήματος. Στην Ελλάδα το θέμα της λαθρομετανάστευσης παίρνε, εκτός από το ανθρωπιστικό στοιχείο και το στοιχείο της αλληλεγγύης και άλλες διαστάσεις.

Ακόμη και ο Μαρξ και ο ΄Ενγκελς είχαν ταχθεί ενάντια στην μετακίνηση Ιρλανδών και Γερμανών εργατών στην Αγγλία, γιατί θα διασπούσε το εργατικό μέτωπο στην Αγγλία και θα εξασφάλιζε φτηνά μεροκάματα στο κεφάλαιο. Κάτι που αναλογικά γίνεται με τους λαθρομετανάστες. Αλλού αποβλέπει συνεπώς η μεταναστευτική του πολιτική. Δεν πρέπει ακόμη να γίνεται σύγχυση ανάμεσα στους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους λαθρομετανάστες. Επιπλέον δεν πρέπει να μας διαφεύγει η στρατηγική της ΄Αγκυρας που αφορά το μεταναστευτικό. Ο σκοπός της εισαγωγής ξένων εργατών από τους εργοδότες είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς. Αυτά λέει ο Μαρξ, γράφοντας γα λογαριασμό του Κεντρικού Συμβουλίου της Διεθνούς Ένωσης Εργατών, Λονδίνο, 4/5/1866. Κατ' αναλογία λέμε κι' εμείς ότι σκοπός της εισαγωγής λαθρομεταναστών από την Τουρκία είναι επιπλέον ο εποικισμός της Ελλάδας. Τίποτε δε γίνεται τυχαία.

[7] Δηλαδή ο πρώην πρωθυπουργός και ο υπουργός του Γιώργος Παπανδρέου τότε, αποδέχονται ότι πρέπει να καταργήσουμε την εθνική και χριστιανική μας παράδοση, την εθνική μας ταυτότητα και ταυτοπροσωπία με κάθε τρόπο και μέσο. Ο Γιώργος Παπανδρέου έδωσε τον ορισμό για τον ΄Ελληνα στην ομιλία του για το μεταναστευτικό (8/2/2010) ως εξής: «Τι σημαίνει να είσαι ΄Ελληνας; Είναι η κοσμοθεωρία που πρεσβεύει ο ελληνισμός, είναι οι αξίες μας που φωτίζουν διαχρονικά τον κόσμο. Δημοκρατία, ισότητα, ανθρωπισμός...». Μήπως η «δημοκρατικότητα, η ισότητα και ο ανθρωπισμός» αποτελούν χαρακτηριστικά μόνο των Ελλήνων. Η σύγχρονη θέση της Ελλάδας συνδέεται με την αποεθνοποίηση. Αν είναι δυνατόν! Και αυτοί οι πολιτικοί κυβέρνησαν και κυβερνούν την Ελλάδα.

[8] Ήδη συζητείται το όνομα «Βόρεια Μακεδονία». Οι δηλώσεις του κ. Δρούτσα δεν αφήνουν αμφιβολίες: Η Ελλάδα επιδιώκει άμεση λύση για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, τόνισε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, Δημήτρης Δρούτσας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real News», επισημαίνοντας ότι «το 'Βόρεια...Μακεδονία' ταιριάζει στο πλαίσιο της λύσης που θέλουμε». Ο πρόεδρος της γείτονος χώρας Γκιόργκι Ιβάνοφ τόνισε πρόσφατα: «Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα και να αναγνωρίσει ότι υπάρχει μακεδονικό κράτος και μακεδονικό έθνος». Παράλληλα ο υπουργός Εξωτερικών Α. Μιλόσοσκι ισχυρίστηκε ότι «το πρόθεμα "μακεδονική" σχετίζεται με τα ζητήματα ταυτότητας και αποτελεί τμήμα της κληρονομιάς, του πολιτισμού και της παράδοσης της χώρας».

Οι άνθρωποι δεν κρύβονται και το λένε καθαρά. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε: Οικονομικές καταστροφές επανορθώνονται, εθνικές ποτέ! Αυτό απέδειξε η ιστορία.

[9] Σε απάντηση δημοσιογράφου στο Τορόντο του Καναδά ο Γιώργος Παπανδρέου είχε πει: «Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε
μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας». Και ποιος τον διαβεβαίωσε ότι οι κακόβουλοι γείτονες θα αρκεστούν σε «μερικά στρέμματα», ή θα πρέπει κάθε φορά να μοιράζει δεξιά και αριστερά μερικά στρέμματα, όταν και εφόσον οι κακόβουλοι γείτονες διεκδικούν, αν υποθέσουμε ότι ο Γιώργος έχει το δικαίωμα αυτό; Ποιος άραγε του το παραχώρησε;

[10] Στη συζήτηση για το μεταναστευτικό στη βουλή ισχυρίστηκε ο Γιώργος Παπανδρέου ότι είχε επισκεφτεί την Ινδία, όπου Μουσουσμάνοι και Ινδουιστές ζουν ειρηνικά μεταξύ τους, θέλοντας να πει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα ειρηνικής συμβίωσης και στην Ελλάδα, Ισλαμιστών και Χριστιανών, μη λαμβάνοντας υπόψη του ότι στην Ινδία έχουμε να κάνουμε με Ινδούς αυτόχθονες και όχι λαθρομετανάστες.

Επίσης ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι φυσιολογικό και υπάρχει ακόμη και από την αρχαιότητα, θέλοντας να ισχυριστεί ότι και ο εποικισμός της Ελλάδας είναι πολύ φυσιολογικός. Με αυτή τη λογική όλοι οι λαθρομετανάστες δικαιούνται να κατακλύσουν την Ελλάδα. Αποτελεί φυσικό φαινόμενο!!! Οι Ισραηλινοί που κατέκλυσαν την Παλαιστίνη ήταν επίσης φυσικό φαινόμενο ή εκεί, ιδιαίτερα, υπάρχει εξαίρεση;

[11] Στα δύο τελευταία χρόνια περίπου, δηλαδή από το 2008 έως σήμερα έχουν φύγει για καλύτερη τύχη στο εξωτερικό 12.000 νέοι. Στα δέκα τελευταία χρόνια αναχώρησαν 800 χιλιάδες ΄Ελληνες. Όσο θα αυξάνεται η ανεργία, η ανασφάλεια και γενικότερα η απάνθρωπη και πανάθλια κατάσταση στην Ελλάδα οι ΄Ελληνες θα δημιουργήσουν το δεύτερο μετά το 60 μεταναστευτικό κύμα. Η Ελλάδα θα αδειάσει όχι μόνο από το εργατικό της δυναμικό για άλλη μια φορά, αλλά και από τα νιάτα της. Ήδη 9/10 της ελληνικής νεολαίας σκέφτεται τη φυγή, γιατί εδώ δεν βλέπει πια ελπίδα και μέλλον. Η Ελλάδα θα χάσει το πιο δυναμικό της τμήμα. Αυτή όμως η φορά θα είναι μοιραία για τον τόπο. Δεν μας ενδιαφέρει αν θα πεινάσουμε. Μας ενδιαφέρει να μη χάσουμε την πατρίδα μας, να μη χάσουμε τα νιάτα της.

[12] Σε ομιλία της η Υπουργός Παιδείας κ. Διαμαντοπούλου στο πομακικό Δέρειο, χαρακτήρισε τόσο του Πομάκους, όσο και τους άλλους μουσουλμάνους «Τούρκους», παρά τη διαμαρτυρία των παιδιών του σχολείου, ότι δεν είναι Τούρκοι. Η κ. Διαμαντοπούλου επέμενε.

[13] Διατήρησε κι' ό ίδιος ως πρωθυπουργός, όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, την πλειοψηφία της ελληνικής διανόησης, «εκσυγχρονιστικής και αριστερής», στα πνευματικά ιδρύματα και τις θέσεις κλειδιά του αστικού συστήματος, για την κατάργηση του έθνους - κράτους και εφαρμογής της παγκοσμιοποίησης, αυτής της παγκοσμιοποίησης που μας οδήγησε στο ΔΝΤ.

[14] Υπάρχουν Έλληνες πολίτες, κυρίως στον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς και όχι μόνο, τα κοινωνικά από τα εθνικά θέματα, ως να μην υπάρχει ιμπεριαλιστική απειλή. Πως μπορεί να εξηγήσει κανείς το γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις, λόγω εξάρτησης, δεν τολμούν να αξιοποιήσουν τον πλούτο που διαθέτει σε πετρέλαιο και άλλα πολύτιμα μεταλλεύματα, όπως ουράνιο κ.λπ, αν δεν υπάρξει συνεκμετάλλευση με την Τουρκία και τις ΗΠΑ; Δεν είναι αυτό ένα θέμα οικονομικό που συνδέεται άμεσα με την εθνική ανεξαρτησία; Γιατί ακυρώθηκε από τον Γεώργιο Παπανδρέου η συμφωνία Νοβοροσίσκ - Μπουργκάς - Αλεξανδρόυπολη, έργο στρατηγικής και οικονονιμής σημασίας; Απλούστατα γιατί δεν το ήθελαν οι Αμερικανοί.

Η οικογένεια Παπανδρέου σχεδίασε (δεν ήταν λάθος), σύμφωνα με εγκυρότατη πηγή, την προσφυγή μας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αλλιώς δεν εξηγείται γιατί πήγε ο περιβόητος Ρόντος κατ' εντολή του Νίκου Παπανδρέου στο Χονγκ Κονγκ, για να αποτρέπει οποιαδήποτε προοπτική δανειοδότητης της Ελλάδας από την Κίνα. Κάτι ανάλογο συνέβη και με την Ρωσία. Η ιμπεριαλιστική μας εξάρτηση, έφερε ως αποτέλεσμα και την κοινωνική μας εξαθλίωση, πριν δημιουργηθούν προϋποθέσεις εθικών καταστροφών, οι οποίες έπονται. Η πρώτη ένδειξη είναι η έλευση του Ερντογάν στην Αθήνα. Μετά το ΔΝΤ ο Ερντογάν.

[15] Ποιος φανταζόταν πριν από μερικά χρόνια ότι τα Σκόπια θα διεκδικούσαν την ελληνική Μακεδονία, η Τουρκία συγκυριαρχία σε πρώτη φάση και σε μεταγενέστερη ανεξαρτητοποίηση της Θράκης, συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και επικυριαρχία στην Κύπρο: Και από την άλλη οι μεγαλοϊδεάτες Αλβανοί διεκδικούν την Ήπειρο (Τσαμουριά, όπως την αποκαλούν); Η εμπέδωση της «ενοποίησης» της περιοχής του Αιγαίου για χάρη της «ειρήνης και της ευημερίας», βασικά η συνδιαχείριση και παγίωση των γκρίζων ζωνών, θα προβληθεί ως η ειρηνική χειρονομία της Άγκυρας και θα επισφραγιστεί με την παρουσία του Τούρκου πρωθυπουργού στην Αθήνα στις 14 και 15 Μαΐου 2010. Δηλαδή ο άνθρωπος του casus belli και της εισβολής και κατοχής της Κύπρου, θα μας προσφέρει «κλάδον ελαίας;» και η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου με τα παπαγαλάκια της θα την παρουσιάζει ως τεράστια επιτυχία; Και στο τέλος θα τον παρουσιάσει ο Γιώργος Παπανδρέου ούτε πολύ ούτε λίγο ως ευεργέτη.

Όλα αυτά, που αποτελούσαν αποκυήματα φαντασίας, γίνονται συντοχρόνω, λόγω εξάρτησης και υποτέλειας στους ιμπεριαλιστικούς κύκλους, στους οποίους εντάσσεται και η Τουρκία ως περιφερειακή ιμπεριαλιστική δύναμη, πραγματικότητα.
ΠΗΓΗ HELLASONTHEWEB Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........