Οι πληροφορίες για την φετινή Σύνοδο της Λέσχης Bilderberg βγαίνουν με το σταγονόμετρο.
Με κάθε επιφύλξη λοιπόν το "Κουρδιστό Πορτοκάλι" δημοσιεύει τα στοιχεία που έχουμε συγκεντώσει ως τώρα.
Σύμφωνα με αυτά η Σύνοδος του Club Bilderberg για το 2013 θα γίνει στο πολυτελές Grove Hotel έξω από το Watford, στο Ηνωμένο Βασίλειο από τις 6 ως τις 9 Ιουνίου.
Η επιλογή της Αγγλίας δεν έγινε καθόλου τυχαία σε μια συγκυρία που αυξάνονται οι ανησυχίες για την παραμονή της χώρας στην Ευρωπαική Ένωση.
Πρόσφατα μάλιστα οι επικεφαλής κάποιων εκ των κορυφαίων επιχειρήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο, συμπεριλαμβανομένων του ιδρυτή της Virgin Group, Ρίτσαρντ Μπράνσον και του επικεφαλής της WPP Group, Μάρτιν Σόρελ, με ανοικτή επιστολή τους, προς τους Financial Times την Τετάρτη, προειδοποίησαν τον βρετανό πρωθυπουργό για τους κινδύνους που μπορεί να προκληθούν για τις επιχειρήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, εάν ο Ντέιβιντ Κάμερον, προτίθεται να βγάλει τη χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πρόσφατα μάλιστα οι επικεφαλής κάποιων εκ των κορυφαίων επιχειρήσεων στο Ηνωμένο Βασίλειο, συμπεριλαμβανομένων του ιδρυτή της Virgin Group, Ρίτσαρντ Μπράνσον και του επικεφαλής της WPP Group, Μάρτιν Σόρελ, με ανοικτή επιστολή τους, προς τους Financial Times την Τετάρτη, προειδοποίησαν τον βρετανό πρωθυπουργό για τους κινδύνους που μπορεί να προκληθούν για τις επιχειρήσεις της Μεγάλης Βρετανίας, εάν ο Ντέιβιντ Κάμερον, προτίθεται να βγάλει τη χώρα από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Κάμερον αψηφώντας τον ευρωσκεπτικισμό που αυξάνεται μεταξύ των βρετανών ψηφοφόρων, έχει δηλώσει ότι επιθυμεί να αναδιοργανώσει τη σχέση της Βρετανίας με τις Βρυξέλλες και αναμένεται να εκθέσει τις προθέσεις του σε μια ευρωπαϊκού περιεχομένου ομιλία του, αργότερα αυτό το μήνα. Την Τρίτη, ηΙρλανδία, η οποία έχει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους επόμενους έξι μήνες, κάλεσε τη Βρετανία να μην αντιδικήσει και να μην πιέσει για την αλλαγή στη σχέση της με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Για τους μυημένους η απόφαση του Κάμερον να ανακαινίσει το θέμα αντανακλά την διάθεση των ΗΠΑ να στριμώξει ακόμη περισσότερο την Γερμανία, τη Μέρκελ και κυρίως το ευρώ.
Οι Αμερικανοί δείχνουν αποφασισμένοι να ξεμπερδεύουν με το ευρώ και το παιγνίδι αγριεύει επικίνδυνα. Αν σκεφθεί κανείς ότι το Σεπτέμβριο η Μέρκελ έχει εθνικές εκλογές και κινδυνεύει να εξαναγκασθεί σε συγκυβέρνηση με τους Σοσιαλδημοκράτες τα πράγματα ζορίζουν επικίνδυνα.
Το σενάριο μάλιστα να έλθει δεύτερη και να χάσει την καγκελαρία δεν είναι απίθανο.
Σ' αυτό το φόντο με την παγκόσμια οικονομία σε κινούμενη άμμο η Σύνοδος του 2013 αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον.
Οι διοργανωτές της Συνόδου θέλουν και τον Γιάννη Στουρνάρα ανάμεσα στους συμμετέχοντες μια και ο ρόλος της Ελλάδας είναι κομβικός σε περίπτωση που ισχύει το σενάριο του Mr Dax για την συνομωσία των ΗΠΑ εναντίον του ευρώ. Αυτό που πολλοί αγνοούν είναι ότι η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ ήταν ο δημιουργός της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Οι Αμερικανοί δείχνουν αποφασισμένοι να ξεμπερδεύουν με το ευρώ και το παιγνίδι αγριεύει επικίνδυνα. Αν σκεφθεί κανείς ότι το Σεπτέμβριο η Μέρκελ έχει εθνικές εκλογές και κινδυνεύει να εξαναγκασθεί σε συγκυβέρνηση με τους Σοσιαλδημοκράτες τα πράγματα ζορίζουν επικίνδυνα.
Το σενάριο μάλιστα να έλθει δεύτερη και να χάσει την καγκελαρία δεν είναι απίθανο.
Σ' αυτό το φόντο με την παγκόσμια οικονομία σε κινούμενη άμμο η Σύνοδος του 2013 αποκτά τεράστιο ενδιαφέρον.
Οι διοργανωτές της Συνόδου θέλουν και τον Γιάννη Στουρνάρα ανάμεσα στους συμμετέχοντες μια και ο ρόλος της Ελλάδας είναι κομβικός σε περίπτωση που ισχύει το σενάριο του Mr Dax για την συνομωσία των ΗΠΑ εναντίον του ευρώ. Αυτό που πολλοί αγνοούν είναι ότι η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ ήταν ο δημιουργός της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΛΕΣΧΗΣ
Στις 29-31 Mαϊου το 1954, μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών, πολιτικών και τραπεζιτών, συμμετείχε σε μια σύσκεψη για τη διεθνή πολιτική και την οικονομία, στο Όοστερμπηκ της Όλλανδίας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Από τότε, η διάσκεψη της Ευρώπης ή της βόρειας Αμερικής, η ισχυρή αυτή πολιτική και οικονομική ελίτ ονομάστηκε ομάδα (ή λέσχη) Μπίλντερμπεργκ, από το όνομα του ξενοδοχείου που τη φιλοξένησε για πρώτη φορά.
Τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ είναι αποκλειστικά βασιλείς, βασίλισσες, πρίγκιπες, καγκελάριοι, πρωθυπουργοί, πρόεδροι, πρέσβεις, σημαντικοί υπουργοί, μεγαλοχρηματιστές, διεθνείς τραπεζίτες, στρατιωτικοί ηγέτες και μεγαλοβιομήχανοι. Σε κάθε συνδιάσκεψη συμμετέχουν τυπικά 120 αντιπρόσωποι – τα 2/3 από την Ευρώπη και το 1/3 από τη βόρεια Αμερική – και όλες οι συζητήσεις της ομάδας διεξάγονται με πλήρη μυστικότητα.
Για να εξασφαλιστεί αυτή η μυστικότητα, κλείνεται συνήθως ένα ολόκληρο ξενοδοχείο σε μια απομονωμένη περιοχή. Τα ξενοδοχείο αυτά και η γύρω περιοχή φυλάσσονται στη διάρκεια της διάσκεψης από οπλισμένους φρουρούς των μυστικών υπηρεσιών, σε συνεργασία με την τοπική αστυνομία. Η είσοδος απαγορεύεται ρητά στους δημοσιογράφους, εκτός από μερικούς έμπιστους διευθυντές και ρεπόρτερ που προσκαλεί η ίδια η ομάδα στις συναντήσεις της. Κατά τα άλλα, τα ΜΜΕ αγνοούν εντελώς και τις διασκέψεις αυτές και το περιεχόμενο των συζητήσεών τους. Αλλά κι από την άλλη, πολλά από τα ίδια τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ είναι ιδιοκτήτες μεγάλων μέσων ενημέρωσης, που τηρούν ωστόσο σιγή ασυρμάτου για τα τεκταινόμενα στις συνεδριάσεις.
Όπως αναφέρει ο πρίγκιπας Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας για την πρώτη διάσκεψη της ομάδας «δεν υπήρχε καμία απολύτως δημοσιότητα. Οι συμμετάσχοντες δεσμεύτηκαν να μην αναφέρουν δημόσια τι συζητήθηκε κατά τη σύσκεψη». Στην πραγματικότητα, η αιτία για την επιβαλλόμενη μυστικότητα δεν είναι τόσο για να διεξάγονται ελεύθερα και άφοβα οι συζητήσεις μεταξύ των μελών όσο για να αγνοεί η πλειοψηφία του κόσμου πλήρως τις σκέψεις και τις αποφάσεις τους, οι οποίες επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια πολιτική και οικονομία.
Η βρετανική εφημερίδα Τimes περιέγραψε το 1977 τη διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ με τα εξής λόγια: «…μια κλίκα των πλουσιότερων, των οικονομικά και πολιτικά πιο ισχυρών προσωπικοτήτων της δύσης, που συναντιούνται μυστικά για να σχεδιάσουν τα γεγονότα, τα οποία αργότερα θα παρουσιάσουν ότι συμβαίνουν δήθεν τυχαία…»
Στις 29-31 Mαϊου το 1954, μια ομάδα παγκόσμιων ηγετών, πολιτικών και τραπεζιτών, συμμετείχε σε μια σύσκεψη για τη διεθνή πολιτική και την οικονομία, στο Όοστερμπηκ της Όλλανδίας, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Από τότε, η διάσκεψη της Ευρώπης ή της βόρειας Αμερικής, η ισχυρή αυτή πολιτική και οικονομική ελίτ ονομάστηκε ομάδα (ή λέσχη) Μπίλντερμπεργκ, από το όνομα του ξενοδοχείου που τη φιλοξένησε για πρώτη φορά.
Τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ είναι αποκλειστικά βασιλείς, βασίλισσες, πρίγκιπες, καγκελάριοι, πρωθυπουργοί, πρόεδροι, πρέσβεις, σημαντικοί υπουργοί, μεγαλοχρηματιστές, διεθνείς τραπεζίτες, στρατιωτικοί ηγέτες και μεγαλοβιομήχανοι. Σε κάθε συνδιάσκεψη συμμετέχουν τυπικά 120 αντιπρόσωποι – τα 2/3 από την Ευρώπη και το 1/3 από τη βόρεια Αμερική – και όλες οι συζητήσεις της ομάδας διεξάγονται με πλήρη μυστικότητα.
Για να εξασφαλιστεί αυτή η μυστικότητα, κλείνεται συνήθως ένα ολόκληρο ξενοδοχείο σε μια απομονωμένη περιοχή. Τα ξενοδοχείο αυτά και η γύρω περιοχή φυλάσσονται στη διάρκεια της διάσκεψης από οπλισμένους φρουρούς των μυστικών υπηρεσιών, σε συνεργασία με την τοπική αστυνομία. Η είσοδος απαγορεύεται ρητά στους δημοσιογράφους, εκτός από μερικούς έμπιστους διευθυντές και ρεπόρτερ που προσκαλεί η ίδια η ομάδα στις συναντήσεις της. Κατά τα άλλα, τα ΜΜΕ αγνοούν εντελώς και τις διασκέψεις αυτές και το περιεχόμενο των συζητήσεών τους. Αλλά κι από την άλλη, πολλά από τα ίδια τα μέλη της Μπίλντερμπεργκ είναι ιδιοκτήτες μεγάλων μέσων ενημέρωσης, που τηρούν ωστόσο σιγή ασυρμάτου για τα τεκταινόμενα στις συνεδριάσεις.
Όπως αναφέρει ο πρίγκιπας Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας για την πρώτη διάσκεψη της ομάδας «δεν υπήρχε καμία απολύτως δημοσιότητα. Οι συμμετάσχοντες δεσμεύτηκαν να μην αναφέρουν δημόσια τι συζητήθηκε κατά τη σύσκεψη». Στην πραγματικότητα, η αιτία για την επιβαλλόμενη μυστικότητα δεν είναι τόσο για να διεξάγονται ελεύθερα και άφοβα οι συζητήσεις μεταξύ των μελών όσο για να αγνοεί η πλειοψηφία του κόσμου πλήρως τις σκέψεις και τις αποφάσεις τους, οι οποίες επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια πολιτική και οικονομία.
Η βρετανική εφημερίδα Τimes περιέγραψε το 1977 τη διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ με τα εξής λόγια: «…μια κλίκα των πλουσιότερων, των οικονομικά και πολιτικά πιο ισχυρών προσωπικοτήτων της δύσης, που συναντιούνται μυστικά για να σχεδιάσουν τα γεγονότα, τα οποία αργότερα θα παρουσιάσουν ότι συμβαίνουν δήθεν τυχαία…»
Αρκετά μέλη της Μπίλντερμπεργκ έχουν ήδη παραδεχθεί ότι οι διασκέψεις τους έχουν πράγματι παγκόσμια επίδραση σε πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά θέματα. Όταν ζητήθηκε από των πρώην πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Γερμανία Τζωρτζ Μαρκγκι να προσδιορίσει μια τέτοια επίδραση, εκείνος ανέφερε τη «συνθήκη της Ρώμης», δημιούργημα της οποίας ήταν η Ευρωπαϊκή Κοίνή Οικονομική Αγορά!
Αυτό που πολλοί αγνοούν είναι ότι η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ ήταν ο δημιουργός της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και το σχέδιο των ενοποιήσεων -σύμφωνα με όσα κατά καιρούς διαρρέουν πάει μακρύτερα. Σε ένα σχέδιο τριών ενοποιημένων οικονομικών αξόνων. Η Ευρώπη είναι μόνο ο ένας.
Το πρόσωπο που βασικά συνετέλεσε στη δημιουργία της λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι ο Τζόζεφ Ρέτινγκερ. Είναι ο άνθρωπος που πίστευε στην ιδέα της οικονομικής και στρατιωτικής ένωσης της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα ενδιαφερόταν και για την ισχυροποίηση του τάγματος των Ιησουϊτών. Ο Ρέτινγκερ πρότεινε στο γάλλο πρωθυπουργό Ζωρζ Κλεμανσώ ένα σχέδιο για την ένωση της ανατολικής Ευρώπης, το οποίο περιλάμβανε τη συγχώνευση της Αυστρίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας σε μια τριμερή μοναρχία υπό τη καθοδήγηση των Ιησουϊτών. Ο Κλεμανσώ τότε απέρριψε απερίφραστα το σχέδιο αυτό, θεωρώντας τον Ρέτινγκερ πράκτορα του Βατικανού.
Ο Ρέτινγκερ όμως δεν πτοήθηκε. Στη συνέχεια ήρθε σε επαφή με πολιτικές και στρατιωτικές προσωπικότητες, προωθώντας μια μυστική συνδιάσκεψη των ηγετών του ΝΑΤΟ, για μια «ειλικρινή συζήτηση για τα διεθνή ζητήματα κεκλεισμένων των θυρών». Γρήγορα έκανε οπαδό της ιδέας τον πρίγκιπα Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας, σημαντική τότε προσωπικότητα της πετρελαιοβιομηχανίας, με ισχυρή θέση στη Royal Dutch Petroleum (shell oil). Ο Μπέρνχαρντ υποστήριξε πλήρων την πρόταση του Ρέτινγκερ.
Το 1952 ο Μπέρνχαρντ πλησίασε την κυβέρνηση Τρούμαν κι έκανε λόγο για τη συνδιάσκεψη. Παρά τη θετική ανταπόκριση που είχε ανταπόκριση που είχε από ορισμένους κυβερνητικούς παράγοντες, η συνδιάσκεψη κανονίστηκε τελικά επί κυβερνήσεως Αϊζενχάουερ. Τους βασικούς ρόλους στην αμερικανική ομάδα είχαν ο διευθυντής της CIA, στρατηγός Γουόλτερ Σμιθ και το μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Ντέιβιντ Τζάκσον. Από την αρχή, η αμερικάνικη ομάδα επηρεάστηκε έντονα από την οικογένεια Ροκφέλερ, ιδιοκτήτες της Standart Oil και ανταγωνιστές της Royal Dutch Petroleum του Mπέρνχαρντ. Από τότε, η ομάδα Mπίλντερμπεργκ αντανακλά στις αποφάσεις της τα συμφέροντα των πετρελαιοβιομηχάνων.
Η πρώτη αυτή διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ έγινε τελικά, το Μάιο του 1954 και, σύμφωνα με ένα έγγραφο της λέσχης του 1989, «η λέσχη αναπτύχθηκε λόγω του ενδιαφέροντος πολλών ηγετικών προσωπικοτήτων και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού για μια πιο στενή συνεργασία της δυτικής Ευρώπης και της βόρειας Αμερική σε θέματα υψίστης σημασίας. Έγινε φανερό ότι οι τακτές εμπιστευτικές συζητήσεις θα βοηθούσαν στην καλύτερη κατανόηση των διαφόρων ζητημάτων κατά τη δύσκολη μεταπολεμική περίοδο».
Σύμφωνα με τον ειδήμονα στις διεθνείς ιδιωτικές ομάδες εξουσίας Στέφεν Γκιλ, καθηγητή πολιτικών επιστημών του πανεπιστημίου Γιορκ του Τορόντο, η πρώτη διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ χρηματοδοτήθηκε από τις Αμερικανικές Μυστικές υπηρεσίες. Στο εγχειρίδιο του μάλιστα, παραθέτει επίσημα αμερικανικά έγγραφα που το αποδυκνείουν.
Ο πρίγκιπας Μπέρνχαρντ παρέμεινε πρόεδρος της λέσχης επί 22 χρόνια. Τον διαδέχθηκε ο λόρδος Χουμ του Ηirsel, πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου που προέδρευσε στις διασκέψεις της για τέσσερα χρόνια. Στη διάσκεψη του 1980 μεταβίβασε την προεδρία στον Γουόλτερ Σήηλ, πρώην πρόεδρο της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας. Το 1985 ο Σήηλ παραιτήθηκε και τον διαδέχθηκε ο λόρδος Ρολ του Ιpsden, πρόεδρος της εταιρείας S.G. Warburg group plc.
Τέλος, στη διάσκεψη του 1989 ο λόρδος Ρολ μεταβίβασε την προεδρία στο λόρδο Κάρινγκτον, πρώην γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ. Το 2000, ορίστηκε ως νέος πρόεδρος ο Βισκάουντ Ετιέν Νταβινιόν, πρόεδρος της Societe Generale de Belgigue.
Η σημερινή διακυβέρνηση της Bilderberg σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της έχει ως εξης>Αυτό που πολλοί αγνοούν είναι ότι η Λέσχη Μπίλντεμπεργκ ήταν ο δημιουργός της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και το σχέδιο των ενοποιήσεων -σύμφωνα με όσα κατά καιρούς διαρρέουν πάει μακρύτερα. Σε ένα σχέδιο τριών ενοποιημένων οικονομικών αξόνων. Η Ευρώπη είναι μόνο ο ένας.
Το πρόσωπο που βασικά συνετέλεσε στη δημιουργία της λέσχης Μπίλντερμπεργκ είναι ο Τζόζεφ Ρέτινγκερ. Είναι ο άνθρωπος που πίστευε στην ιδέα της οικονομικής και στρατιωτικής ένωσης της Ευρώπης, ενώ ταυτόχρονα ενδιαφερόταν και για την ισχυροποίηση του τάγματος των Ιησουϊτών. Ο Ρέτινγκερ πρότεινε στο γάλλο πρωθυπουργό Ζωρζ Κλεμανσώ ένα σχέδιο για την ένωση της ανατολικής Ευρώπης, το οποίο περιλάμβανε τη συγχώνευση της Αυστρίας, της Ουγγαρίας και της Πολωνίας σε μια τριμερή μοναρχία υπό τη καθοδήγηση των Ιησουϊτών. Ο Κλεμανσώ τότε απέρριψε απερίφραστα το σχέδιο αυτό, θεωρώντας τον Ρέτινγκερ πράκτορα του Βατικανού.
Ο Ρέτινγκερ όμως δεν πτοήθηκε. Στη συνέχεια ήρθε σε επαφή με πολιτικές και στρατιωτικές προσωπικότητες, προωθώντας μια μυστική συνδιάσκεψη των ηγετών του ΝΑΤΟ, για μια «ειλικρινή συζήτηση για τα διεθνή ζητήματα κεκλεισμένων των θυρών». Γρήγορα έκανε οπαδό της ιδέας τον πρίγκιπα Μπέρνχαρντ της Ολλανδίας, σημαντική τότε προσωπικότητα της πετρελαιοβιομηχανίας, με ισχυρή θέση στη Royal Dutch Petroleum (shell oil). Ο Μπέρνχαρντ υποστήριξε πλήρων την πρόταση του Ρέτινγκερ.
Το 1952 ο Μπέρνχαρντ πλησίασε την κυβέρνηση Τρούμαν κι έκανε λόγο για τη συνδιάσκεψη. Παρά τη θετική ανταπόκριση που είχε ανταπόκριση που είχε από ορισμένους κυβερνητικούς παράγοντες, η συνδιάσκεψη κανονίστηκε τελικά επί κυβερνήσεως Αϊζενχάουερ. Τους βασικούς ρόλους στην αμερικανική ομάδα είχαν ο διευθυντής της CIA, στρατηγός Γουόλτερ Σμιθ και το μέλος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων Ντέιβιντ Τζάκσον. Από την αρχή, η αμερικάνικη ομάδα επηρεάστηκε έντονα από την οικογένεια Ροκφέλερ, ιδιοκτήτες της Standart Oil και ανταγωνιστές της Royal Dutch Petroleum του Mπέρνχαρντ. Από τότε, η ομάδα Mπίλντερμπεργκ αντανακλά στις αποφάσεις της τα συμφέροντα των πετρελαιοβιομηχάνων.
Η πρώτη αυτή διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ έγινε τελικά, το Μάιο του 1954 και, σύμφωνα με ένα έγγραφο της λέσχης του 1989, «η λέσχη αναπτύχθηκε λόγω του ενδιαφέροντος πολλών ηγετικών προσωπικοτήτων και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού για μια πιο στενή συνεργασία της δυτικής Ευρώπης και της βόρειας Αμερική σε θέματα υψίστης σημασίας. Έγινε φανερό ότι οι τακτές εμπιστευτικές συζητήσεις θα βοηθούσαν στην καλύτερη κατανόηση των διαφόρων ζητημάτων κατά τη δύσκολη μεταπολεμική περίοδο».
Σύμφωνα με τον ειδήμονα στις διεθνείς ιδιωτικές ομάδες εξουσίας Στέφεν Γκιλ, καθηγητή πολιτικών επιστημών του πανεπιστημίου Γιορκ του Τορόντο, η πρώτη διάσκεψη της Μπίλντερμπεργκ χρηματοδοτήθηκε από τις Αμερικανικές Μυστικές υπηρεσίες. Στο εγχειρίδιο του μάλιστα, παραθέτει επίσημα αμερικανικά έγγραφα που το αποδυκνείουν.
Ο πρίγκιπας Μπέρνχαρντ παρέμεινε πρόεδρος της λέσχης επί 22 χρόνια. Τον διαδέχθηκε ο λόρδος Χουμ του Ηirsel, πρώην πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου που προέδρευσε στις διασκέψεις της για τέσσερα χρόνια. Στη διάσκεψη του 1980 μεταβίβασε την προεδρία στον Γουόλτερ Σήηλ, πρώην πρόεδρο της ομοσπονδιακής δημοκρατίας της Γερμανίας. Το 1985 ο Σήηλ παραιτήθηκε και τον διαδέχθηκε ο λόρδος Ρολ του Ιpsden, πρόεδρος της εταιρείας S.G. Warburg group plc.
Τέλος, στη διάσκεψη του 1989 ο λόρδος Ρολ μεταβίβασε την προεδρία στο λόρδο Κάρινγκτον, πρώην γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ. Το 2000, ορίστηκε ως νέος πρόεδρος ο Βισκάουντ Ετιέν Νταβινιόν, πρόεδρος της Societe Generale de Belgigue.
Chairman
Henri de Castries
Chairman and CEO, AXA Group
Chairman and CEO, AXA Group
DEU | Ackermann, Josef |
Chairman of the Board, Zurich Insurance Group Ltd
|
GBR | Agius, Marcus | Former Chairman, Barclays plc |
USA | Altman, Roger C. | Executive Chairman, Evercore Partners |
PRT | Balsemão, Francisco Pinto | Chairman and CEO, IMPRESA |
FRA | Baverez, Nicolas | Partner, Gibson, Dunn & Crutcher LLP |
ITA | Bernabè, Franco | Chairman and CEO, Telecom Italia |
NOR | Brandtzæg, Svein Richard | President and CEO, Norsk Hydro ASA |
ESP | Cebrián, Juan Luis | Executive Chairman, Grupo PRISA |
CAN | Clark, W. Edmund | President and CEO, TD Bank Group |
GBR | Clarke, Kenneth | Member of Parliament |
BEL | Davignon, Etienne | Minister of State |
DEU | Enders, Thomas | CEO, EADS |
DNK | Federspiel, Ulrik | Executive Vice President, Haldor Topsøe A/S |
NLD | Halberstadt, Victor | Professor of Public Economics, Leiden University |
USA | Jacobs, Kenneth M. | Chairman and CEO, Lazard |
USA | Johnson, James A. | Chairman, Johnson Capital Partners |
GBR | Kerr, John | Independent Member, House of Lords |
USA | Kleinfeld, Klaus | Chairman and CEO, Alcoa |
TUR | Koç, Mustafa V. | Chairman, Koç Holding A.S. |
USA | Kravis, Marie-Josée | Senior Fellow and Vice Chair, Hudson Institute |
USA | Mathews, Jessica T. | President, Carnegie Endowment for International Peace |
USA | Mundie, Craig J. | Senior Advisor to the CEO, Microsoft Corporation |
FIN | Ollila, Jorma | Chairman, Royal Dutch Shell plc |
USA | Perle, Richard N. | Resident Fellow, American Enterprise Institute |
CAN | Reisman, Heather M. | CEO, Indigo Books & Music Inc. |
AUT | Scholten, Rudolf | Member of the Board of Executive Directors, Oesterreichische Kontrollbank AG |
IRL | Sutherland, Peter D. | Chairman, Goldman Sachs International |
USA | Thiel, Peter A. | President, Thiel Capital |
INT | Trichet, Jean-Claude | Honorary Governor, Banque de France; Former President, European Central Bank |
GRC | Tsoukalis, Loukas | President, ELIAMEP |
CHE | Vasella, Daniel L. | Honorary Chairman, Novartis AG |
SWE | Wallenberg, Jacob | Chairman, Investor AB |
USA | Warsh, Kevin | Distinguished Visiting Fellow, The Hoover Institution, Stanford University |
Member Advisory Group
USA | David Rockefeller |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου