Ρώσοι και Αμερικανοί αναμετρώνται στο Κοσσυφοπέδιο

Οι ρωσική διπλωματία κρατάει με νύχια και με δόντια του Σέρβους ορθοδόξους και ο αμερικάνικος παράγοντας επιχειρεί ισορροπία μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων.Είναι διαφορετικό το στάτους και τα δεδομένα στην περιοχή μας, εφόσον οι Ρώσοι έχουν αποφασίσει να βρέξουν τα πόδια τους στο Αιγαίο δια της ομαλής οδού, της ενέργειας και της οικονομίας
ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ-Του Γιώργου Καρανίκα

 Δεν είναι τυχαίο παρακολουθώντας τα διάφορα σημεία σκέψης της ρωσικής και αμερικάνικης πολιτικής να ανακαλύψεις πράγματα και θαύματα τα οποία συμβαίνουν και δεν παίρνουν μεγάλες διαστάσεις.

Κακώς κάποιοι στα πλαίσια των ευγενών πόθων θέλουν παραλληλίζουν την Θράκη και το Κόσσοβο, καθώς και στις δύο περιοχές μπορεί να ζουν μουσουλμάνοι και χριστιανοί, εντούτοις είναι διαφορετικό το στάτους στις δύο περιοχές. Αν και κάποιοι ξαφνικά θέλουν να παίξουν τα παιχνίδια τους και να διαιρέσουν τους δύο εθνικούς θύλακες των Βαλκανίων θα πρέπει να ξεχωρίζουν τις διαφορές γνωρίζοντας ότι το Κόσσοβο ήδη έγινε ένα κράτος εν κράτει, αλλά η Θράκη παραμένει όχι μόνο στον εθνικό κορμό της Ελλάδας, αλλά είναι κομμάτι αναπόσπαστο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο οποιοδήποτε συνειρμός ανάγεται στην σφαίρας της αρρωστημένης φαντασίας…

Η ΕΥΡΩΠΗ ΣΥΣΚΕΠΤΕΤΑΙ
Το καλό είναι ότι και στις δύο περιπτώσεις η Ευρώπη και οι Ευρωπαίοι ηγέτες κρατούν μια αμυντική στάση όσον αφορά τις βλέψεις των ισλαμικών κρατών οι οποίοι θέλουν σώνει και καλά με πρώτη την Τουρκία να έχουν θέση και λόγο στο Κοσσυφοπέδιο. Οι Ευρωπαίοι μετά τις καμπάνιες που έγιναν κατά της μουσουλμανικής μαντίλας στην Ευρώπη και την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις, στράβωσαν τα βλέμματά τους όταν διαπίστωσαν ότι χρησιμοποιείται η θρησκευτική συνείδηση για να επιβληθεί ένα τέτοιο θεοκρατικό στάτους στην ευαίσθητη αυτή περιοχή των κεντρικών Βαλκανίων.

Μάλιστα στην πρόσφατη σύνοδο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο σοβαρή θέση κατείχαν τα προβλήματα του Κοσσυφοπεδίου και της ισλαμοποίησης της Ευρώπης. Την περασμένη Τρίτη 22 Ιουνίου έχει υιοθετηθεί ειδική απόφαση για το Κοσσυφοπέδιο στην οποία οι μετέχοντες στη σύνοδο εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με «ανεπαρκή σεβασμό προς τις αρχές της προτεραιότητας του Νόμου».

Η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, υπολογίζοντας τις διαφορές γύρω από το πρόβλημα της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου, προτείνει να «μην εστιάζεται η προσοχή στο καθεστώς , αλλά στα κριτήρια» και συγκεκριμένα στην κατάσταση των εθνικών μειονοτήτων. Όσον αφορά το θέμα που διατυπώθηκε στην ημερήσια διάταξη της Τετάρτης της 23ης Ιουνίου ως «Ισλάμ, ισλαμισμός και ισλαμοφοβία στην Ευρώπη», το σχέδιο απόφασης που προτάθηκε απαιτεί την εξασφάλιση «δύο ελευθεριών»: της «ελευθερίας της έκφρασης, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος έκφρασης των θρησκευτικών ή φιλοσοφικών αντιλήψεων» και του δικαιώματος διαφωνίας και κριτικής τους». Σε ξεχωριστή θέση διατυπώθηκε η έκκληση προς τις χώρες-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης «να μη επιβάλλουν γενική απαγόρευση του σκεπάσματος όλου του προσώπου είτε κάποιων άλλων θρησκευτικών ενδυμασιών, αλλά να προστατεύουν την ελεύθερη εκλογή των γυναικών- να φορούν ή να μη φορούν τα θρησκευτικά είδη ρουχισμού».

Σε σχέση με αυτό Ρώσος σχολιαστής σημείωσε ότι η προσοχή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης στα προβλήματα του Κοσσυφοπεδίου και της ισλαμοποίησης της Ευρώπης είναι πολύ κατανοητή. Πραγματικά, τα προβλήματα αυτά δεν προκαλούν μόνο τη διάσπαση της ευρωπαϊκής κοινωνίας, αλλά και είναι στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους.

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο Βέλγιο, όπου χιλιάδες Αλβανοί από το Κοσσυφοπέδιο και άλλες περιοχές των Βαλκανίων είχαν περικυκλώσει τα δημόσια ιδρύματα, ζητώντας ανάλογη αμοιβή και στέγαση- έδειξαν ανάγλυφα ότι η μη ελεγχόμενη εισροή προσφύγων και λαθρομεταναστών αλβανικής καταγωγής μπορεί να επιδεινώσει την κοινωνικό-οικονομική κατάσταση στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες και να δημιουργήσουν εκεί πολύ σοβαρά προβλήματα στον τομέα της εσωτερικής πολιτικής. Κάτι περισσότερο. Ακριβώς η εισροή των Αλβανών στις χώρες της ΕΕ αποτελεί ευνοϊκό έδαφος για την διάδοση στην Ευρώπη τόσο των ριζοσπαστικών ισλαμικών ιδεών, όσο και της ισλαμοφοβίας που είναι το ίδιο απαράδεκτες για τα ευρωπαϊκά καθεστώτα.

Έλα όμως που αν και οι ίδιοι οι Ευρωβουλευτές αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου έχει εξαιρετικά πολύπλοκο χαρακτήρα για να μπορεί να λυθεί σε επίπεδο Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Αυτό σημαίνει ότι η υπόθεση θα περιοριστεί και πάλι στις εκκλήσεις ενσωμάτωσης όλων των εθνικών κοινοτήτων του Κοσσυφοπεδίου στην πολιτική ζωή της περιοχής, κάτι που δεν υπολογίζει τον δραματισμό της κατάστασης των Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου.

Είναι μάλλον ανίκανοι οι Ευρωβουλευτές της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης να ασκήσουν επίδραση και σε εκείνα τα γεωπολιτικά παιχνίδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, συστατικό μέρος των οποίων από καιρό είχε γίνει το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου. Όσον αφορά την έκκληση για τον σεβασμό των δικαιωμάτων των μουσουλμάνων γυναικών, είναι αμφίβολο αν την ακούσουν και αν πάρουν υπόψη τους τα Κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών, που είχαν απαγορεύσει ή που σχεδιάζουν να απαγορεύσουν στις γυναίκες να φορούν ισλαμικές ενδυμασίες στους δημόσιους χώρους.

Η ΡΩΣΙΑ ΧΤΙΖΕΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ
Από την άλλη πλευρά η ρωσική διπλωματία παίζει αλλιώς το παιχνίδι ποντάροντας στο θρησκευτικό συναίσθημα των κολλημένων στην γωνία ορθοδόξων Σέρβων του Κοσσυφοπεδίου. Έτσι η Ρωσία χορηγεί 2 εκατ. δολάρια για την αναστήλωση των ορθόδοξων ναών στο Κόσσοβο. Το σχετικό έγγραφο υπογράφτηκε πριν λίγες μέρες από τον Βλαντίμιρ Πούτιν.

Ο Ρώσος πρωθυπουργός έδωσε εντολή «να περιληφθεί στην περίοδο 2010-2011 από τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό εθελοντική ειδική εισφορά στην ΟΥΝΕΣΚΟ» για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων. Μάλιστα ο Γκριγκόρι Ορτζονικίτζε, υπεύθυνος Γραμματέας της Επιτροπής της Ρωσικής Ομοσπονδίας για τις υποθέσεις της ΟΥΝΕΣΚΟ, είπε σε δηλώσεις του ότι «βάσει των αποτελεσμάτων των συναντήσεων με τους Σέρβους ομόλογους αποφασίστηκε ότι 4 αρχιτεκτονικά ορθόδοξα μνημεία στο Κόσοβο χρειάζονται βοήθεια. Πρόκειται για την Πατριαρχική Ιερά Μονή Πετς, τις ιερές μονές Ντετσάνι και Γκρατσάνιτσα και την εκκλησία της Παναγίας της Λεβίσκαγιας. Αναμφίβολα, η πρωτοβουλία μας συνδέεται με τις φιλικές σχέσεις που έχουμε με τη Σερβία. Τα χορηγούμενα χρήματα θα δώσουν τη δυνατότητα εκτέλεσης υπό διεθνή έλεγχο έργων αναστήλωσης και ανοικοδόμησης σ’ αυτά τα μνημεία».

Παρ’ όλα αυτά οι Ρώσοι δεν μένουν εκτός παιχνιδιού καθώς προσπαθούν να κρατήσουν ίσες αποστάσεις τόσο με τους Ευρωπαίους, όσο και με τους μουσουλμάνους και τους ισλαμιστές. Από τη μια χρηματοδοτούν τις εκκλησίες στο Κόσσοβο, αλλά από την άλλη υπογράφουν ενεργειακές συμφωνίες με τους Τούρκους οι οποίοι ήδη έχουν πάρει το τελικό οκέι από Αραβικούς κύκλους να στριμώξουν τους Ισραηλίτες και να δημιουργήσουν μια γέφυρα συνεργασίας με τους Ρώσους.

Εκεί κάπου η ρωσική διπλωματία μπαίνει σφήνα στις σχέσεις της Ελλάδας μαζί της και προσπαθεί να μας πείσει ότι θέλει το καλό μας και είναι καθαρός σύμμαχος, απέναντι στο «κακό παιδί» που λέγεται Βουλγαρία και δείχνει φιλοαμερικάνικα αισθήματα.

Σε δημοσίευμα το οποίο επικαλείται δηλώσεις του Κωνσταντίν Σίμονοφ ο οποίος είναι επικεφαλής του Ρωσικού Ιδρύματος Εθνικής Ενεργειακής Ασφάλειας, ο αξιωματούχος αναφέρει σχετικά με τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη ότι «το θάψιμο του σχεδίου προφανώς δεν είναι τελεσίδικο. Ενώ για τη Βουλγαρία σήμερα αυτό το θέμα έχει αποκτήσει πολιτική χροιά, για την Ελλάδα, αναμφίβολα, μεγαλύτερη σημασία έχει η οικονομική του διάσταση. Στο χαρτοφυλάκιο της ευρισκόμενης στο επίκεντρο της κρίσης κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου δεν υπάρχουν και τόσο πολλά σχέδια, ικανά να επιστρέψουν στη χώρα τη φήμη του αξιόπιστου επιχειρηματικού εταίρου. Εκτός αυτού, στην Ελλάδα - σε αντίθεση από τη Βουλγαρία - και οι αρχές, και η αντιπολίτευση αντικρίζουν θετικά την ανάπτυξη της συνεργασίας με τη Ρωσία. Υπάρχει άλλος ένας παράγοντας, λόγω του οποίου η απώλεια του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης θα είναι οδυνηρή για την Ελλάδα. Εννοούνται οι ιστορικά δύσκολες αμοιβαίες σχέσεις με την Τουρκία. Η αποτυχία του σχεδίου θα αφήσει στην Άγκυρα το μονοπώλιο του ελέγχου των ενεργειακών ρευμάτων, που περνούν μέσα από τα στενά της Μαύρης θάλασσας και τον αγωγό Σαμψούντας-Τσεϊχάν. Γι’ αυτό για την ελληνική κυβέρνηση η μόνη επιλογή είναι να προσπαθήσει να κάνει πιο διαλλακτικούς τους Βούλγαρους εταίρους».

Η Θράκη λοιπόν παραμένει στόχος για επενδύσεις για τους Ρώσους οι οποίοι έχουν θυρίδες υποστήριξης στην Βαλκανική, λόγω του πολυετούς εναγκαλισμού των κομουνιστικών καθεστώτων που αν και γκρέμισαν άφησαν πίσω τους μια μαγιά, αλλά πάντα η προοπτική των σχεδιασμών τους θέλουν την έξοδό τους στο Αιγαίο, όχι μέσα από τα Δαρδανέλια.

ΟΙ ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΜΠΙΖΝΕΣ
Πάντως ο Ρώσος πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβιέντιεφ θα βρίσκεται στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στην Κύπρο το φθινόπωρο όπου θα συζητήσει το ενδεχόμενο δημιουργίας πολλών εταιρειών ρωσικών συμφερόντων στο νησί λόγω της χαμηλής φορολογίας την οποία έχει στην Ευρωζώνη. Το κύριο σ’ αυτή τη συνεργασία είναι το εμπόριο. Το πρώτο τρίμηνο του 2010 οι εμπορικές συναλλαγές πλησίασαν τα 800 εκατ. δολάρια. Σημαντική θέση κατέχουν και οι επενδύσεις, που αποτελούν παραδοσιακό τομέα διεθνούς συνεργασίας. Πολλοί λένε ότι μέσω της Κύπρου πραγματοποιείται εκροή ρωσικού κεφαλαίου. Αν πάρουμε τους αριθμούς του ισοζυγίου πληρωμών, αυτό είναι αλήθεια. Όμως ποιά είναι η ουσία του ζητήματος; Από τη Ρωσία στην Κύπρο συσσωρεύονται χρήματα, τα οποία επιστρέφουν πίσω με τη μορφή επενδύσεων. Και οι επενδύσεις, όπως είναι γνωστό, είναι διαφορετικό προϊόν. Ένας από τους στόχους της ρωσικής οικονομίας είναι να μάθουμε να κάνουμε από τα χρήματα επενδύσεις».

Όπως είπε ο αντιπρόεδρος του Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου της Ρωσικής Ομοσπονδίας Γκεόργκι Πετρόφ, «η Κύπρος είναι σημαντικός χώρος και για τη συνεργασία με τις άλλες χώρες της ΕΕ, καθώς και με τη Βόρεια Αφρική και τις χώρες του Περσικού κόλπου. Άλλη μια πτυχή των σχέσεών μας είναι η επιχειρηματική εκπαίδευση. Ωστόσο, ένας από τους κύριους τομείς συνεργασίας εξακολουθεί να είναι ο τουρισμός. Πέρυσι την Κύπρο επισκέφθηκαν 150 χιλ. τουρίστες από τη Ρωσία».
ΧΡΟΝΟΣ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ