Πολλές προτάσεις έχουν γίνει για το τι θα πρέπει να κάνει η Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης και της βοήθειας από άλλες κυβερνήσεις της Ευρωζώνης. Πρόκειται για μια κίνηση που παραβιάζει τον όρο της «μη διάσωσης» ο οποίος συμπεριλαμβάνεται στη συνθήκη θέσπισης του ευρώ. Δυστυχώς, μόνο ένας τρόπος υπάρχει να βγούμε από τον φαύλο κύκλο. Οι Έλληνες θα πρέπει να αποχωρήσουν από το ευρώ, να ξανακυκλοφορήσουν την δραχμή και να μπουν στον μηχανισμό (που λειτουργεί ακόμα) της προ-ευρώ αίθουσας αναμονής (ERM II).
Η πρότασή μας είναι απόλυτα σοβαρή. Είμαστε οι τέσσερεις καθηγητές που ασκήσαμε αγωγή κατά της γερμανικής κυβέρνησης στο συνταγματικό δικαστήριο της Γερμανίας το 1998 με θέμα την ένταξη της χώρας στο ευρώ. Είμαστε γνωστοί για την καθαρή μας σκέψη και τον άμεσο λόγο μας. Με μια πρωτοφανή απόφαση το 1993 το συνταγματικό δικαστήριο αποφάσισε ότι άπαξ και έπαιρνε σάρκα και οστά η νομισματική ένωση, θα έπρεπε να σέβεται απόλυτα τους όρους του Συμφώνου Σταθερότητας. Σε αντίθετη περίπτωση, το δικαστήριο αποφάσισε, η Γερμανία θα αναγκαζόταν να αποχωρήσει από την ένωση.
Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπόψη, θα θέλαμε να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι σε περίπτωση που οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης αποφασίσουν να παρέχουν στήριξη στην Ελλάδα με τρόπο που να παραβιάζει τον όρο της «μη διάσωσης», δεν θα διστάσουμε να κάνουμε καινούρια μήνυση εναντίον της γερμανικής κυβέρνησης με αίτημα την αποχώρησή της από την Ευρωζώνη. Το 1998, καταφύγαμε στο δικαστήριο γιατί πιστεύαμε ότι οι κυβερνήσεις που έμπαιναν στην Ευρωζώνη, δεν πληρούσαν τις προϋποθέσεις, ή τουλάχιστον είχαν σε κάποιο βαθμό μαγειρέψει τα λογιστικά τους στοιχεία για να εξασφαλίσουν την είσοδό τους.
Δεδομένων των συγκεκριμένων όρων και έχοντας υπόψη τις αποφάσεις του 1993, το 1998 ζητήσαμε από το δικαστήριο να αποτρέψει τη Γερμανία από τη συμμετοχή της στην νομισματική ένωση. Τότε, το αίτημά μας είχε απορριφθεί. Με τα σημερινά δεδομένα, όπου τα λογιστικά μαγειρέματα έχουν βγει στη φόρα και με πολλές χώρες να αντιμετωπίζουν προβλήματα, πιστεύουμε ότι η απόφαση θα είναι διαφορετική.
Είναι προφανές, ότι η Ελλάδα δεν έχει επιλογές. Έχει υιοθετήσει κάποια μέτρα λιτότητας πρωτοφανούς σκληρότητας, μειώνοντας τις κρατικές δαπάνες, αυξάνοντας τους φόρους και μειώνοντας τους μισθούς. Είναι ένα πρόγραμμα που αψηφά τις θεωρίες του Κέινς βάσει των οποίων για να αυξηθεί η ζήτηση, οι χώρες που βρίσκονται σε κρίση πρέπει να πάρουν τα αντίθετα μέτρα. Οι κινήσεις της Ελλάδας θυμίζουν τις κινήσεις της γερμανικής κυβέρνησης κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Τότε ο κόσμος κατάλαβε ότι η μείωση των προϋπολογισμών για να καθησυχαστούν οι πιστωτές, αυξάνει την ανεργία και αναστατώνει την κοινωνία.
Η ΕΕ συζητάει το πακέτο στήριξης σε συνδυασμό με το ΔΝΤ. Η γερμανική κυβέρνηση έχει προτείνει κάτι ανέφικτο: ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Ακόμα και αν θεσπιζόταν κάτι τέτοιο, θα αργούσε τόσο πολύ να συσταθεί που πλέον η Ελλάδα δεν θα το είχε ανάγκη.Είναι έτσι και αλλιώς αντιπαραγωγικό γιατί θα προέτρεπε άλλες χώρες της Ευρώπης αν ποτέ είχαν οικονομικά προβλήματα να μην τα λύσουν αλλά θα περίμεναν από το ΕΝΤ να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Κάτι που θα μετέτρεπε την ΟΝΕ σε έναν μηχανισμό που θα διοχέτευε χρήματα που έχουν βγει με κόπο για να σώσει τους σπάταλους που τα ξοδεύουν αλόγιστα.
Ως εκ τούτου, η Ελλάδα δεν έχει άλλη λύση, πρέπει να φύγει από την νομισματική ένωση. Η δραχμή θα αύξανε τις εξαγωγές και θα βοηθούσε τον τουρισμό. Θα έστελνε επίσης ένα μήνυμα στις υπόλοιπες χώρες ότι θα πρέπει να φερθούν υπεύθυνα για να μην έχουν την ίδια μοίρα. Η απώλεια εμπιστοσύνης στα ελληνικά οικονομικά, θέτει σε κίνδυνο ολόκληρη την Ευρώπη. Η απομάκρυνση της Ελλάδας από το ευρώ, είναι ένας τρόπος να αποτρέψουμε αυτό το δράμα από το μετατραπεί σε τραγωδία και να εξασφαλίσουμε την επιβίωση της νομισματικής ένωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου