Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Η Παναγία του Δεκαπενταύγουστου...


Η διαχρονική μάνα και παρηγοριά στη συνείδηση του κάθε Ελληνα‏

Από τον Δρ. Νίκο Κρεμμύδα


Το δεκαπενταύγουστο είναι αφιερωμένο στην Παναγία. . Στην Παναγία που πιστεύουν και καταφεύγουν οι ΄Ελληνες στις δύσκολες στιγμές. Στην Παναγία με τα πολλά ονόματα. Στην Παναγία του κάθε ΄Ελληνα, γιατί στη θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων η Παναγία κατέχει ξεχωριστή θέση.
Είναι η Παναγιά η Μεγαλόχαρη, η βρεφοκρατούσα, η ελεούσα η Θαλασσινή, η Εκατονταπυλιανή, η Γιάτρισσα, η Μυρτιδιώτισσα, του Σουμελά... μα πάνω απ' όλα είναι η Παναγιά η Μάνα. Από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, σε βουνά, πόλεις, χωριά και νησιά, κάποια Παναγιά παρηγορεί, εμψυχώνει και γαληνεύει όποιον της γυρεύει βοήθεια....
 Και τούτη τη Μάνα, τη μια και μοναδική, γιορτάζει ο χριστιανικός κόσμος, με τη μεγαλύτερη κατάνυξη και λαμπρότητα. Το Δεκαπενταύγουστο, χιλιάδες πιστών, με την ...
ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη, προστρέχουν στα αμέτρητα προσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες της Μεγαλόχαρης για να αποθέσουν τη δική τους ικεσία στη χάρη Της.
Σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής μας η Παναγιά είναι η "πηγή" της ελπίδας μας και της εκπλήρωσης των προσδοκιών μας.Αντιπροσωπεύει την προσωποποιημένη προσωποποιημένη της μητρικής αγκαλιάς, την πείνα της στοργής, την έκφραση της ανάγκης πού αισθάνεται ο πιό καταφρονεμένος, κι ακόμα κι ο πιό αμαρτωλός γιά λίγη τρυφερότητα , - όσο σκληραγωγημένος και να είναι, γιά λίγη αγάπη πού είναι πλασμένη από την πολύ θλίψη πού έχει μέσα της, και περιέχει όλα τα όνειρα των ανθρώπων, όλα τα χαμόγελα των παιδιων αλλά και τίς προσδοκίες των βασανισμένων γιά μιά καλύτερη μέρα που ξέρει να συγχωρεί και ν΄αγαπά, να παρηγορεί καί ν΄ανακουφίζει.Κι η Παναγία ακούει με στοργή και κατανόηση την πονεμένη καρδιά, την απελπισμένη δέηση, το δάκρυ της οδύνης. Παναγία, υπέρτατο σύμβολο, στερνή παρηγοριά κι ελπίδα...
«Την Παναγιά παρακαλώ
και λέω τση να ραίνει
με τη ντροσά του ουρανού
όλη την
οικουμένη.
Την Παναγιά παρακαλώ βάλσαμο να σταλάζει
στου πονεμένου την καρδιά που βαριαναστενάζει.
Την Παναγιά παρακαλώ και τση ζητώ τη χάρη
στου καθενούς τη σκοτεινιά να φέγγει σα φεγγάρι».
(Απειραθίτικα δίστιχα)
ΥΓ Η εικόνα είναι από τον ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη...

1 σχόλιο:

  1. Χρυσές δουλειές ανοίξανε οι Τούρκοι με την Παναγιά Σουμελά. Τουριστική ατραξιόν όχι μόνο για τους Πόντιους, αλλά για όλους τους χριστιανούς, από όλο τον κόσμο. Θα κάνουν και ξενοδοχεία, θα βγει πολύ χρήμα.
    Εμείς, ακόμα και αν είχε ζήσει ο Μωάμεθ στη χώρα μας, δεν θα σκεφτόμασταν να το εκμεταλλευτούμε, τουριστικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή