Μια φοβερή ανάλυση για το μέλλον της Αμερικής

Αναδημοσιεύουμε, μεταφρασμένη στα ελληνικά, μια φοβερή ανάλυση που αξίζει να διαβάσετε, από τοCulture of Life News για το μέλλον της Αμερικής. Μην τη χάσετε, πραγματικά είναι καταπληκτική:
---

Ο «χορός του θανάτου» για το χρέος των ΗΠΑ συνεχίζεται με το σύνολο του πληθυσμού να κάθεται, βλέποντας με τρόμο και με ένα όπλο στο μέτωπο, κάτι που είναι ενδιαφέρον, δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Οξύναμε τον πόλεμο μας κατά της Λιβύης, με το Λονδίνο να πετάει έξω την Λιβυκή κυβέρνηση και εγκαθιστώντας τους αντάρτες σε ένα πραξικόπημα. Η γκρίνια για τον προϋπολογισμό είναι εντελώς εκπληκτική, δεδομένου ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο. Ο Μπους ξεκίνησε τους πολέμους του χαμηλώνοντας τη φορολογία, και τώρα αυτό το τρελό καθεστώς μείωσης των φόρων συνεχίζεται, καθώς οι πλούσιοι αποφεύγουν να πληρώνουν για τους πολέμους τους, τους οποίους θέλουν σαν τρελοί. Έχουν βασικά κηρύξει τον πόλεμο σε όλους σχεδόν τους Μουσουλμάνους, και σχεδιάζουν έναν τεράστιο παγκόσμιο πόλεμο κατά της Κίνας, την ίδια ώρα που κάνουν μπίζνες στην Κίνα. 

Αυτά τα εντελώς παρανοϊκά πράγματα γίνονται παράλληλα με τις ΗΠΑ να διασώζουν ολόκληρο το τραπεζικό συστήματος των χωρών του ΝΑΤΟ, με το να αφήνουν την FED, χωρίς καμία εποπτεία από κανέναν, να δανείζει πάνω από 16 τρισεκατομμύρια δολάρια σε ιδιωτικές επενδυτικές τράπεζες και διεθνείς κεντρικές τράπεζες! Με μηδενικά επιτόκια, δηλαδή δωρεάν. Αυτό εξαπέλυσε έναν παγκόσμιο κύμα πληθωρισμού στα εμπορεύματα (σ.σ. για παράδειγμα πετρέλαιο, χρυσός, κτλ που «ανεβαίνουν», διότι βασικά τα νομίσματα πληθωρίζονται) και στα χρηματιστήρια (σ.σ. διότι το φρέσκο χρήμα που τυπώνεται καταλήγει στις τσέπες τους, και άρα ότι και να γίνονται, δε «διασωθούν»), και αυτό με τη σειρά του προκαλεί τώρα επαναστάσεις, εξεγέρσεις και χρεωκοπίες σε ολόκληρο τον πλανήτη. Επιστρέφοντας στο «αυτουργό» όλων αυτών, τις ΗΠΑ, βλέπουμε ότι έχουν εμπορικά ελλείμματα ασταμάτητα κατά τη διάρκεια σχεδόν ολόκληρου του Ψυχρού Πολέμου και τώρα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, και οι πολύ πλούσιοι έχουν «εξαιρεθεί» από το να πληρώνουν, ειδικά από το 1980 με την άνοδο του Ρέιγκαν στην προεδρία...................................   
Η Ρωσία ζητά τον«άμεσο τερματισμό» της σύγκρουσης στη Λιβύη, και έτσι η Ρωσία δεν θα αναγνωρίσει τους Λιβύους αντάρτες - Λαβρόφ . Ο πρώην αξιωματικοί της KGB γνωρίζουν την ήττα, όταν τη βλέπουν, μιας και έχουν την δει να συμβαίνει και στο παρελθόν, στη Ρωσία, έτσι όταν λένε, "Δεν υπάρχει στρατιωτική λύση στην κατάσταση της Λιβύης", πρέπει να τους λάβουμε σοβαρά υπόψη. (σ.σ. παρεμπιπτόντως, αν ανοίξετε το λινκ, θα δείτε ότι τις δηλώσεις αυτές τις έκανε ο Μεντβέντεφ μαζί με τη Μέρκελ...)

Στο Κογκρέσο, […] δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να δουν τη διαφαινόμενη ήττα διότι οι πόλεμοι έχουν πληρωθεί μέσω φθηνής πίστωσης. Έτσι, ποτέ μα ποτέ δεν έχει ακουστεί η παραμικρή πρόταση για την παραμικρή θυσία από τους πλούσιους. Οι πλούσιοι, παρεμπιπτόντως, ελέγχουν το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα μας, βγάζουν τεράστια κέρδη από αυτό και δε φαίνονται ιδιαίτερα πρόθυμοι να δώσουν πίσω όλον αυτό τον πλούτο προς το κράτος, ώστε να πληρώσει για τους πολέμους που τροφοδοτούν την αύξηση των εισοδημάτων τους.Κυριολεκτικά θέλουν και την πίτα ολόκληρη και να τη βομβαρδίσουν επίσης. Αυτή η μονόδρομη ροή, όπου συσσωρεύονται χρέη ενώ την ίδια ώρα μαίνονται συνεχώς οι πόλεμοι, είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να πτωχεύσει μια χώρα. Πολλές αυτοκρατορίες στο παρελθόν το έχουν δοκιμάσει αυτό και όλες είχαν το ίδιο τραγικό τέλος: χρεωκοπία. 

Οι πλούσιοι έχουν προπαγανδίσει όσο περισσότερο γίνεται την ιδέα ότι το φτωχότερο μισό της χώρας που κατέχει περίπου το 2% του πλούτου, σε σύγκριση με το ανώτερο 10% του πληθυσμού που κατέχει πάνω από το 50% του πλούτου, θα πρέπει να φορολογείται βαριά για αυτούς τους παράφρονες πολέμους.

Το να προσπαθούν απεγνωσμένα να προκαλέσουν αισθήματα ενοχής στις κατώτερες τάξεις των εργατών που έχουν δει τις θέσεις εργασίας να εξαφανίζονται και τους μισθούς να εξατμίζονται, για να πληρώσουν για τους πολέμους που πλουτίζουν τους πλούσιους ακόμα περισσότερο, και πέρα από κάθε φαντασία, είναι καθαρή τρέλα.

Ωστόσο, αυτή η προπαγάνδα προωθείται αδίστακτα από πλούσιους εκδότες, και άλλους αλήτες που δεν ενδιαφέρονται αν η χώρα χρεοκοπήσει, απλά δεν θέλουν να χάσουν καθόλου από τον δικό τους πλούτο, άσχετα με το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό στο μέλλον. 

Και η ιστορία είναι πολύ σαφής σχετικά με αυτό: Οι αυτοκρατορίες που πηγαίνουν στον πόλεμο και στη συνέχεια δε φέρνουν πίσω κανένα λάφυρο και ξοδεύουν μέσω δανείων για περιπέτειες που φέρνουν πίσω λίγα ή τίποτα, και το κάνουν αυτό αφήνοντας τις ελίτ χωρίς καμία συνέπεια, οι χώρες που φορολογούν τους φτωχούς για να πληρώσουν για άσκοπους πολέμους, καταλήγουν να πεθαίνουν. Δηλαδή, οι δική τους λαοί εξεγείρονται και οι εκστρατείες στο εξωτερικό καταρρέουν, ενώ η κυβέρνηση στο εσωτερικό επίσης καταρρέει. 

Έχουμε έναν όλο κι όλο σοσιαλδημοκράτη στη Γερουσία. Εδώ είναι η τελευταία δημόσια δήλωσή του για το χάος στην Ουάσινγκτον:

Στις 2 Αυγούστου λήγει η προθεσμία για την αύξηση του ορίου χρέους των 14.3 δις δολαρίων 14.300.000, και μια ακόμα μεγάλη εθνική δημοσκόπηση έδειξε ότι η Ουάσιγκτον δεν έχει καμία επαφή με τη μεγάλη πλειοψηφία των Αμερικανών που θέλουν να δουν ένα συνδυασμό περικοπών των δημοσίων δαπανών και αυξήσεων στους φόρους, ως μέρος μιας συμφωνίας για τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος των ΗΠΑ. […] Η ιδέα είναι δημοφιλής παντού στην Αμερική, φαίνεται, εκτός από το Καπιτώλιο, όπου οι Ρεπουμπλικανοί έχουν αποκλείσει το να καταργηθούν οι φορολογικές ελαφρύνσεις και το κλείσιμο στα παραθυράκια για τους πλουσιότερους Αμερικανούς και τις πιο επικερδείς εταιρείες. 

Από την αυγή των θρησκειών που δημιουργήθηκε από το φόβο των ανθρώπων, όταν κάτι πάει δεν πάει καλά ή οι θεοί έπρεπε να τραφούν με ανθρώπινο αίμα, η ελίτ συνήθως δε θυσιαζόταν για να σώσει τους οπαδούς της, θυσίασαν κάποιον που ήταν πολύ πιο ανίσχυρος.Φυλακισμένους, παιδιά, παρθένες, οποιονδήποτε άλλον: Είχαν την τάση να πετούν αυτούς στα σαγόνια των νευριασμένων θεών. Έτσι είναι και στη σύγχρονη εποχή: Όταν υπάρχει ανάγκη για θυσίες, οι πλούσιοι και οι ελίτ όλοι δείχνουν προς εμάς και να λένε να πάμε να πηδηχτούμε εμείς σε μια πύρινη λίμνη, όχι οι ίδιοι.

Στην τελευταία δεκαετία, οι πολύ πλούσιοι, οι οποίοι παρεμπιπτόντως ελέγχουν το στρατιωτικό σύμπλεγμα μας, έχουν ξοδέψει πολλά εκατομμύρια δολάρια για τα δέκατα όγδοα γενέθλια των παιδιών τους, ενώ την ίδια στιγμή στέλνουν τα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών στους πολέμους που φέρνουν αυτά τα τεράστια κέρδη. Το να γιορτάζουν την ενηλικίωση των κακομαθημένων τους παιδιών τους την ίδια ώρα που τα παιδιά [των φτωχών] έρχονται σπίτι ακρωτηριασμένα, ψυχωτικά ή νεκρά, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του χάσματος μεταξύ των πλούσιων και των φτωχών που είναι τελικά η αιτία για τη μελλοντική εξέγερση που θα συμβεί τελικά εδώ. 

Εδώ είναι μια καλή ομιλία του σοσιαλδημοκράτη γερουσιαστή μας Bernie Sanders:

Αν οι επιχειρήσεις και οι οικογένειες που έχουν ετήσιο εισόδημα 1 εκατομμύριο δολάρια ή παραπάνω πλήρωναν φόρους στο ίδιο επίπεδο με το 1961, οι ερευνητές της εφορίας βρήκαν ότι το Υπουργείο Οικονομικών θα εισέπραττε επιπλέον 716 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο.


Με άλλα λόγια, αν η ομοσπονδιακή κυβέρνηση άρχιζε να φορολογεί τους πλούσιους και τις επιχειρήσεις τους με τους ίδιους συντελεστές που ίσχυαν μισό αιώνα πριν, το δημόσιο χρέος θα είχε σχεδόν εξαφανιστεί μέσα στην επόμενη δεκαετία.(σ.σ. στην πραγματικότητα βέβαια, αυτό δεν ισχύει, διότι αν η φορολογία ανέβαινε, οι καπιταλιστές θα έβγαζαν τα λεφτά τους εκτός των ΗΠΑ. Γι’ αυτό και δεν πολυλειτουργεί πλέον η «επιστροφή στο παρελθόν» που προτείνει, και πλέον με τη συμπεριφορά τους δεν αφήνουν άλλη επιλογή από το να τους ανατρέψουμε πλήρως)
[…]
Γιατί λοιπόν δεν φορολογούμε τους πλούσιους; Γιατί οι πολιτικάντηδες μας είναι τόσο αποφασισμένοι να προωθήσουν την «δημοσιονομική πειθαρχία» απολύσεων και περικοπών και λιτότητας στο «μέσο Αμερικανό»;

Δεν υπάρχει κανένα μυστήριο. Το πολιτικό μας σύστημα αδυνατεί να φορολογήσει τους πλούσιους, επειδή οι πλούσιοι έχουν αρκετά μεγάλη περιουσία για να εξαγοράσουν το πολιτικό σύστημα.

Οι πόλεμοι χωρίς να πληρώνουν τελειώνουν σύντομα για τους πλούσιους. Παλιότερα, οι Ρεπουμπλικάνοι πρόεδροι, ξεκινώντας με το Ρέιγκαν, αντιλήφθηκαν ότι το κοινό θα συναινούσε σε τρελούς πολέμους αν δεν χρειαζόταν να πληρώσει γι αυτούς. Έτσι, η ιδέα της χρησιμοποίησης δανεικών για να πληρώσουν για τους πολέμους έγινε το Άγιο Δισκοπότηρο του στρατιωτικού/βιομηχανού συμπλέγματος που υπολόγισε ότι οι στρατιωτικές δαπάνες για το Πεντάγωνο θα μπορούσε να διπλασιάζονται κάθε 4-6 χρόνια και κανένας δεν θα παρατηρούσε το σχετικό γράφημα όπου η γραμμή ανεβαίνει μέχρι το άπειρο.

Τώρα που οι πλούσιοι προωθούν την περικοπή της κοινωνικής ασφάλισης και του Medicare, και ενδεχομένως όλων των άλλων υπηρεσιών που χρησιμοποιούνται από τους Αμερικανούς πολίτες, αυξάνοντας παράλληλα τις στρατιωτικές δαπάνες, η λαική υποστήριξη επιτέλους αρχίζει να γίνεται ολοένα και μικρότερη για τις αμυντικές δαπάνες. Η πλειοψηφία των Αμερικανών θέλουν το τρένο του πολέμου να σταματήσει. Αν είναι να λιμοκτονήσουμε στο σπίτι μας ή να πεθάνουμε από ασθένειες χάρη στους πολέμους μας, τότε είναι πολύ πιο εύκολο απλά να σταματήσουμε τους πολέμους, έτσι δεν είναι; 
[…]
Οι τράπεζες πήραν ένα σωρό κεφάλαια («πακέτα σωτηρίας») από την Fed, μόλις 2 χρόνια πριν και τώρα ετοιμάζονται να σωθούν από το ναυάγιο που οι ίδιοι και οι φίλοι τους δημιούργησαν. Όταν η ιδεολογία των Ρεπουμπλικάνων για μηδενική ρύθμιση των πιστωτικών αγορών, κανέναν νόμο για τις τοκογλυφικές πρακτικές τους, μηδέν φόρους επί των πλουσίων είχαν πρωτοπροταθεί από την συμμορία του Ρίγκαν, οι τραπεζίτες επευφημούσαν. Τώρα που το χάος που ενέκριναν και προώθησαν ρίχνει την αυτοκρατορία μας «στα βράχια», φοβούνται.Λοιπόν, όλα τα αποθέματα ρευστότητας που έχουν επισκιάζονται από τα μετρητά που κατέχουν οι ξένες δυνάμεις, που είχαν τεράστια κέρδη εμπορικού πλεονάσματος έναντι των ΗΠΑ από την εποχή του Ρέιγκαν. (σ.σ. πχ η Κίνα, που εξάγει στις ΗΠΑ πολύ περισσότερα από αυτά που εισάγει, και έτσι έχει συσσωρεύσει τεράστια ποσά σε δολάρια)
Αρχίζουν να φοβούνται και οι κινεζικές προειδοποιήσεις έχουν αγνοηθεί. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να γλιτώσουν από αυτό το χάος με την εκτύπωση χρήματος, χωρίς να καταλήξουν στο να καταστρέψουν την αξία του δολαρίου έως ότου δεν μπορεί να αγοράσει κανείς ακόμη και ένα καρβέλι ψωμί χωρίς ένα κάρο μετρητά, σαν την Γερμανία του Μεσοπολέμου (υπερπληθωρισμός). Ξένες δυνάμεις κατέχουν ένα τεράστιο μέρος του χρέους των ΗΠΑ, και αν ξαφνικά φτάσει στην τιμή άνω του 3% ετησίως, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνησή μας θα αναγκαστεί να δαπανήσει το 100% των εσόδων για τους τόκους, και αυτά θα είναι χρήματα που φεύγουν από τις ΗΠΑ για να πληρώσουν για το χρέος μας , όχι χρήματα που καταλήγουν στη χώρα.
[…]
Οι πειρατές και οι αλιτήριοι που κυβερνούν τη Goldman Sachs, την οντότητα που θα έπρεπε να είχε αναγκαστεί να κηρύξει πτώχευση, ένα τέρας που διασώθηκε με μεγάλο κόστος από τη δική μας κεντρική τράπεζα, τρελαίνεταιμε όλα αυτά [τα περί περικοπών στις στρατιωτικές δαπάνες]:

Οι Δημοκρατικοί στη Γερουσία έχουν ετοιμάσει ένα νέο σχέδιο «περικοπών» που θα υποθέτει ότι το προβλεπόμενο έλλειμμα θα μειώνεται πάνω από 1 τρισεκατομμύρια δολάρια απλώς και μόνο με την παραδοχή ότι το κόστος των πολέμων στο Ιράκ και το Αφγανιστάν θα εξαφανιστεί διότι αυτοί οι πόλεμοι θα λήξουν. Αυτό έχει ξεσηκώσει πολλές επικρίσεις, συμπεριλαμβανομένου ένα προειδοποιητικό σημείωμα της Goldman Sachs που διέρρευσε και προειδοποιεί ότι η χώρα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πιστοληπτική υποβάθμιση, εάν προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει αυτού του είδους το «τέχνασμα» στα λογιστικά βιβλία αντί για πραγματική μείωση των δαπανών.

Αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει αν πραγματικά σταματούσαμε, αντί να επεκτείνουμε, τους πολέμους μας κατά των Μουσουλμάνων. Αλλά η αλήθεια είναι ότι αυτές οι «μειώσεις», είναι τόσο μικρές, που είναι χωρίς νόημα. Σκοπεύουμε να είμαστε στο ακριβό Αφγανιστάν για πάντα. Το ίδιο για το Ιράκ. Το Αφγανιστάν έχει γίνει πολύ πιο ακριβό από τη στιγμή που διαλύσαμε τη συμμαχία μας με το Πακιστάν με την παράνομη δολοφονία μας του Μπιν Λάντεν. Ως συνήθως, ακόμα και στο θάνατο, αυτός γελάει τελευταίος.

Η Goldman Sachs θέλει ουσιαστικές περικοπές; ΧΑΧΑΧΑ. Κόψτε ΑΥΤΟΥΣ! Φυσικά, αυτοί ελέγχουν την κυβέρνησή μας μέσω μίζες σε πολιτικούς, κλπ. Και αυτά τα καθάρματα πληρώνουν λίγους ή καθόλου φόρους. Οργανώνονται για να πλουτίσουν αυτοί να να φτωχύνουμε εμείς.
[…]
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου οι ενήλικες εργάζονταν ακούραστα για τη δημιουργία πυρηνικών πυραύλων. Μου έλεγαν, "Αυτό θα μας προστατεύσει" ακόμα και όταν συζητούσαμε για το πώς θα μα οδηγούσαν στο θάνατο. «Δεν υπάρχει πρόβλημα, ο Ιησούς θα μας σώσει», ήταν η απάντηση τους, για την οποία πάντοτε είχα αμφιβολίες. Φοβόμουν. Η τρέλα αυτού του είδους μολύνει τους «πιστούς», και αυτό είναι η αιτία των πολλών θρησκευτικών πολέμων που μαίνονται στον πλανήτη.

Πριν από χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος επινόησε τη θρησκεία λόγω του φόβου του θανάτου. Για να σώσουν τον εαυτό τους, δημιούργησαν τότε την έννοια της ανθρώπινης θυσία για να σωθούν από τους θυμωμένος θεούς. Αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να δολοφονήσουν κάποιον, φυσικά. Έτσι, για να σώσουν τον εαυτό τους, οι πρόγονοί μας σκότωσαν άλλους! Που δεν τους άξιζε να σωθούν, φυσικά. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες πρόβλημα με όλες τις θρησκείες, ακόμα και αν σταματήσουν να θυσιάζουν ανθρώπους και ζώα σε αιματηρούς θεούς. Η ιδέα αυτή είναι ακόμα εκεί. Είναι μέρος της σκέψης μας. 
Ένας ηλίθιος γερουσιαστής από τη Γιούτα θεωρεί ότι είναι αστείο, αν καταστρέφει το έθνος προκειμένου να σταματήσουν οι υπερβολικές δαπάνες. Είπε ναι στην ψηφοφορία για το στρατιωτικό προϋπολογισμό; Ναι, και με ενθουσιασμό! Είπε ναι στην ψηφοφορία να αυξήσουν τους φόρους κάθε φορά που διπλασιάζεται η δαπάνη του Πενταγώνου; Όχι, ποτέ. Ίσως το να γίνει αδύνατον να μαζευτούν οι φόροι να λύσει τα στρατιωτικά προβλήματά μας με την παύση όλων των πολέμων. Βέβαια αυτό δε θα συμβεί. Θα το χρησιμοποιήσουν αυτό ως τρόπο μείωσης των κοινωνικών υπηρεσιών στο μηδέν. Γιατί οι πλούσιοι τα θέλουν όλα και δε θέλουν να μοιραστούν τίποτα. 
[...]
Λόγω κάποιων παραφρόνων θρησκευτικών ηγετών, όπως ο γερουσιαστής Λι, οι ελίτ έχουν αποφασίσει να κάνουν ένα νόμιμο αλλά αντισυνταγματικό πραξικόπημα «Σούπερ Κογκρέσου»: Οι διαπραγματεύσεις για το ανώτατο όριο χρέους έχουν ως στόχο τη δημιουργία νέου νομοθετικού σώματος. Χα, τι άλλο θα δούμε; Τη γκιλοτίνα; French Directory - Wikipedia:

Σύμφωνα με το γαλλικό Σύνταγμα του 1795, οι ειδικοί κάτοχοι ακινήτων εκλέγουν 750 νομοθέτες, οι οποίοι χωρίζονται στο Συμβούλιο των Πεντακοσίων και το Συμβούλιο των γερόντων. Αυτό το νομοθετικό σώμα δύο νομοθετικών σωμάτων είχε μια θητεία τριών ετών, με το ένα τρίτο των μελών του να ανανεώνεται κάθε χρόνο. Οι γέροντες κατείχαν ανασταλτικό βέτο, αλλά δε διέθεταν καμία πρωτοβουλία στη νομοθεσία.
[…]
Το σύστημα προέβλεπε τον αυστηρό έλεγχο όλων των τοπικών αρχών από την κεντρική κυβέρνηση. Δεδομένου ότι το νέο σύνταγμα προσπάθησε να δημιουργήσει ένα διαχωρισμό των εξουσιών, οι διευθυντές δεν είχαν αρμοδιότητα στη νομοθεσία ή τη φορολογία, ούτε θα μπορούσαν διευθυντές ή οι υπουργοί να είναι και στα δύο σώματα. Ο νόμος εγγυάται την ελευθερία της θρησκείας, την ελευθερία του Τύπου, και την ελευθερία της εργασίας, αλλά απαγόρευσε τις ένοπλες συνελεύσεις, ακόμα και τις δημόσιες συνεδριάσεις των πολιτικών κοινωνιών. Μόνο τα άτομα ή οι δημόσιες αρχές θα μπορούσαν να δεχτούν τέτοιες αιτήσεις ... Η οικονομία ήταν τόσο διαλυμένη που η κυβέρνηση δεν μπορούσε να ικανοποιήσει τις δαπάνες της, χωρίς τη λεηλασία των ξένων χωρών. Αν γινόταν ειρήνη, οι στρατοί θα επέστρεφαν στην πατρίδα τους και οι διευθυντές θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν την οργή των στρατιωτών που είχαν χάσει τα προς το ζην, καθώς και τη φιλοδοξία των στρατηγών, οι οποίοι θα μπορούσαν, σε μια στιγμή, να τους παραγκωνίσουν.

Το τελικό αποτέλεσμα ήταν ο Ναπολέων. Όταν η κυβέρνηση τηε Βαϊμάρης κατέρρευσε (Μεσοπόλεμος), το τελικό αποτέλεσμα ήταν ο Χίτλερ, όταν η Γερμανία τελικά χρεοκόπησε. Δεδομένου ότι ο στρατός απορροφά ένα τεράστια μεγάλο κομμάτι του προϋπολογισμού μας, αν αυτό είναι σε κίνδυνο και οι μισθοί των στρατιωτικών δεν πληρώνονται στην ώρα τους, θα αναλάβουν την κυβέρνηση όπως ακριβώς είδαμε στην Αίγυπτο. Αυτό δε θα επιλύσει τίποτα, καθώς η στρατιωτική ηγεσία θέλει περισσότερους πολέμους - και αυτό είναι που συνέβη όταν ο Χίτλερ και ο Ναπολέων ανέλαβαν την εξουσία σε χρεωκοπημένες αυτοκρατορίες που είχαν ακόμα τα στρατιωτικά συστήματα τους σχεδόν άθικτα. 

Τόσο ο Χίτλερ, όσο και ο Ναπολέων υποσχέθηκαν «όπλα και βούτυρο» και τα έφεραν με πολλά λάφυρα για ένα διάστημα, οι μέχρι στρατιωτικές ήττες να το αντιστρέψουν αυτό […]. Στις ΗΠΑ, έχουμε μια πολύ επικίνδυνη στρατιωτική μηχανή που βρίσκεται κατά κύριο λόγο στο εξωτερικό. Αν το Κογκρέσο δεν τους πληρώσει, ή εάν το χρέος των ΗΠΑ υποβαθμιστεί και ως εκ τούτου, γίνει λιγότερο επιθυμητό, θα έχουμε περισσότερες πιθανότητες για ένα πραξικόπημα παρά για εκλογές. Ο στρατός επίσης δεν θα ανεχθεί να ανεβαίνουν οι κοινωνικές δαπάνες αν μειωθούν οι στρατιωτικές. Ο τερματισμός των πολλών πολέμων πηγαίνει ενάντια στα συμφέροντα τους, γιατί οι στρατιωτικοί θέλουν περισσότερους από αυτούς τους πολέμους για να αυξάνουν τη δύναμή τους.

Ακόμα κι αν οι στρατιώτες δεν θέλουν περισσότερο πολέμους, τους θέλουν οι στρατηγοί στην κορυφή. Και μέχρι να εξεγερθούν οι στρατιώτες (και σίγουρα εξεγέρθηκαν στον πόλεμο του Βιετνάμ!), οι στρατηγοί θα επεκτείνουν με χαρά τους πολέμους στο άπειρο. Αυτό είναι ένα μεγάλο μπέρδεμα που οι ΗΠΑ πρέπει να συζητήσουν. Θέλουμε αιώνιους, και όλο και πιο ακριβούς πολέμους φθοράς που διευθύνονται από δολοφόνους; Ή μήπως θέλουμε «ειρήνη και αφθονία»; Οι πλούσιοι θέλουν το πρώτο, το μεγαλύτερο μέρος των Αμερικανών το δεύτερο.

Αλλά αρκετοί Αμερικανοί θέλουν να γείρουν τη ζυγαριά υπέρ της ελίτ που θέλουν τους πολέμους για να πλουτίσουν (σ.σ. εννοεί πχ το «Tea Party», κτλ, με μεγάλο μέρος του αμερικανικού λαού να υποστηρίζει λόγω ψευδαισθήσεων την άρχουσα τάξη, έχοντας καταπιεί αμάσητη την προπαγάνδα της). Αυτή είναι μια τραγωδία που συναντούμε συχνά στην ιστορία, και γίνεται κουραστικό να αναφέρουμε τα πολλά παραδείγματα αυτής της κατάστασης και πόσο ανόητη είναι, δεδομένου ότι όλοι γνωρίζουμε την τελικά αποτελέσματα. Η ιστορία είναι εντελώς σαφής σχετικά με το θέμα. Θανάσιμα σαφής.
ciaoant1.blogspot

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Ο αφελληνισμός

Προχωράει με γοργό ρυθμό ο αφελληνισμός της ελληνικής παιδείας και η κατεδάφιση της ελληνικής πολιτισμικής κληρονομιάς, η οποία χαρίζεται προγραμματισμένα και συστηματικά από την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και όχι μόνο, στη Νέο – Οθωμανική Τουρκία

Του Δαμιανού Βασιλειάδη, εκπαιδευτικού(κλικ)

1. Εισαγωγή

Πληθαίνουν τα κρούσματα μιας ύπουλης και συνάμα ανεπαίσθητης από τους Έλληνες πολίτες προπαγανδιστικής πολιτικής της γείτονος, την οποία στηρίζουν τα εξωθεσμικά κέντρα εντός και εκτός Ελλάδας με την συνειδητή συνεργεία και στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης.

Τα τουρκικά σήριαλ που έχουν κατακτήσει κρατικούς και ιδιωτικούς σταθμούς και η αποενοχοποίηση από τη μια της Τουρκίας και από την άλλη ο σκόπιμος εξωραϊσμός της βρίσκονται σε παράλληλη πορεία. Ενώ καταστρέφεται και μηδενίζεται ο ελληνικός πολιτισμός από τους εθνομηδενιστές με πρωτεργάτες το ΠΑΣΟΚ και μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς, υποκαθιστά τον ρόλο του πολιτιστικού πρωταγωνιστή η Τουρκία, η οποία με την προπαγάνδα του Νταβούτογλου, προσπαθεί να αναδειχτεί η κατ’ εξοχήν κληρονόμος του ελληνοχριστιανικού και βυζαντινού πολιτισμού, τον οποίο εμείς περιφρονούμε και κοιτάζουμε πώς θα τον καταστρέψουμε.

Έχουμε φτάσει σ’ αυτό το απύθμενο σημείο πολιτιστικής καθίζησης, ώστε οι γείτονές μας να καπηλεύονται με δικής μας συνεργασία και στήριξη την πολιτιστική κληρονομιά και να την διεκδικούνε για τον εαυτό τους.

Θα έρθει ο καιρός που θα μας μεταδίδουν τον δικό μας πολιτισμό για δικό τους, για να μας διδάξουν ως δικό τους τον δικό μας πολιτισμό............. Θα ξεκινήσω μόνο με δύο τυχαία κρούσματα από τα πολλά που συμβαίνουν στην ελληνική πραγματικότητα. Δυστυχώς ο Έλληνας απορροφημένος από την οικονομική κρίση δεν μπορεί καν να τα συνειδητοποιήσει.

Το φαινόμενο αυτό ήδη έχω ερμηνεύσει και αναδείξει στο καινούργιο μου βιβλίο: Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Γκράμσι και η πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς, εκδ. «ΚΨΜ», Αθήνα 2011, σ. 101 -104, τις οποίες στο τέλος παραθέτω.

Έχω τονίσει επανειλημμένα και τονίζω για άλλη μια φορά ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, η οικογένειά του και η κυβέρνηση του είναι σε διατεταγμένη αμερικανική υπηρεσία:

Πρώτον: Να δημιουργήσει από την Ελλάδα μια πολυπολιτισμική, πολυφυλετική και πολυεθνική χώρα, χωρίς σύνορα.

Δεύτερον: Να παραχωρήσει στους γείτονές μας το Αιγαίο, τη Θράκη, τη Μακεδονία και την Ήπειρο «δια της διολισθήσεως», στους γείτονές μας, οι οποίοι δημιουργούν κατάσταση «de facto», έως ότου δημιουργήσουν κατάσταση «de jure».

Τρίτον: Να μας υπαγάγει με κάθε τρόπο και μέσο ως δορυφόρο για έλεγχο στη Νέο – Οθωμανική Τουρκία, γιατί μπορεί να ελέγχεται ο Έλληνας, γιατί όπως πολύ σωστά είχε πει ο ιστορικός Νίκος Σβορώνος, ο Έλληνας έχει την αντιστασιακή φύση μέσα του. Κάποιος συνεπώς πρέπει να τον ελέγχει. Το είπε εξάλλου και ο Κίσινγκερ.

2. Τα δύο τελευταία περιστατικά, που φαίνονται αθώα, αλλά κρύβουν θανάσιμους κινδύνους για την πατρίδα μας, γιατί η κρίση που περνούμε δεν είναι πρωταρχικά οικονομική, ούτε καν πολιτική, αλλά βαθιά πολιτισμική.

Αν χάσουμε τελικά, όπως λέει και ο Γκράμσι, την πολιτισμική μας ηγεμονία, που βασίζεται στον αρχαιοελληνικό, βυζαντινό και νεότερο πολιτισμό μας, ήδη έχουμε χάσει τα πάντα ανεπιστρεπτί.

2. ΠΡΏΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Τουρκική πρόκληση από το αρχαίο παρελθόν με φόντο το Αιγαίο

Κοινό πολιτισμικό παρελθόν βλέπει η Τουρκία, με τις ευλογίες της ελληνικής κυβέρνησης, με φόντο τα κοιτάσματα πετρελαίου. Ένα κατατοπιστικό άρθρο της εφημερίδας "Δημοκρατία" δείχνει το μονόδρομο της Ελλάδας απέναντι στη λογική του ξεπουλήματος. Αφορμή ο δανεισμός αρχαίων ειδωλίων σε τουρκική έκθεση
Μία έκθεση στο μουσείο Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης προσπαθεί να περάσει την άποψη ότι οι Τούρκοι είχαν πολιτισμό στην απώτατη αρχαιότητα, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπήρχαν καν στο χάρτη. Η άποψη αυτή προκύπτει από το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παραχωρεί σε τουρκικό μουσείο, αρχαία γλυπτά και μνημεία της ελληνικής αρχαιότητας.

Σύμφωνα με τον συντάκτη Παναγιώτη Λιάκο και αντίστοιχο δημοσίευμα που φιλοξενεί σήμερα Παρασκευή η εφημερίδα "Δημοκρατία", "η σημερινή κυβέρνηση είναι η δανικότερη που υπήρξε ποτέ για να παραχωρήσει τις εμπράγματες εγγυήσεις σε όλους όσοι τις απαιτούν ή σκέπτονται να τις ζητήσουν", υπαινισσόμενος το έμμεσο ξεπούλημα της ελληνικής περιουσίας που συντελείται εδώ και καιρό.

Και συνεχίζει ότι "είναι έτοιμη να υποθηκεύσει οτιδήποτε, κάνοντας το χατίρι οποιασδήποτε χώρας, ακόμα κι αν η τελευταία δεν μας έχει δανείσει ούτε ένα σεντ. Ο κ. Παπανδρέου και οι συναυτουργοί του εκχωρούν τα πάντα από πεποίθηση και ιδεολογία", καταλήγει.

Μια έκθεση χίλιες λέξεις

Χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα είναι η έκθεση ελληνικών αρχαιοτήτων που θα γίνει στο τουρκικό μουσείο Σαμπαντζι (το οποίο αποτελεί ίδρυμα του ομώνυμου πανεπιστημίου) στην Κων/πολη μέχρι την 28η Αυγούστου.

Ο συντάκτης της εφημερίδας "Δημοκρατία" δίνει το βασικό αίτιο που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ στηρίζει την αρχή του ξεπουλήματος.

"Αρχή κάθε σοφίας είναι η γνώση της σημασίας του ονόματος" έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι και η καπηλεία της ελληνικής ιστορίας από τους απογόνους του Αλπ Αρλσαν ξεκινάει από την ονομασία της έκθεσης.: "Απέναντι , οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία κατά την 3η χιλιετία π.Χ".

Σε κάθε τρίτο παρατηρητή, ο οποίος τυχαίνει να αγνοεί την ιστορική διαδρομή του ελληνισμού και του πολυεθνικού, ετερόκλητου επινοήματος που αποκαλείται τουρκισμός, δημιουργείται η αίσθηση ότι η έκθεση αφορά στον πολιτισμικό …διάλογο των δυο λαών στην απώτατη αρχαιότητα.

"Η αλήθεια είναι ότι στην απώτατη αρχαιότητα ουδείς δεσμός είχε αναπτυχθεί μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, για τον απλούστατο λόγο της απουσίας των δεύτερων από τον παγκόσμιο ιστορικό και εθνολογικό χάρτη", συνεχίζει ο κ. Λιάκος.

Είναι επίσης γεγονός ότι ο Ηράκλειτος στην Έφεσο ουδέποτε είχε Τούρκους ακροατές , μιας και τότε δεν είχε εφευρεθεί καν το όνομά τους.

Στις χιλιετίες πριν από την εμφάνιση του Χριστού υπήρχε πολιτισμικός διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου, αλλά αφορούσε τους Έλληνες τις Ιωνίας και τους Έλληνες στις απέναντι όχθες του Αιγαίου. "O Όμηρος δε διάβαζε.. Χουριετ".

Προπαγάνδα στις ΗΠΑ

Η εντύπωση του αρχαιότατου πολιτισμικού διάλογου τουλάχιστον φαίνεται να προκλήθηκε ή να διοχετεύτηκε στην Σούζαν Φλάουτερ, συντάκτρια της εφημερίδας Νew Υork Τimes η οποία έγραψε προχθές άρθρο με το γεγονός που είχε τίτλο:

"Αρχαίοι σύνδεσμοι φέρνουν μια σύγχρονη επαναπροσέγγιση". Η Ελλάδα δηλαδή επαναπροσεγγίζει την Τουρκία αφού ανατρέχει στους αρχαίους δεσμούς με τη γειτονική χώρα.

Στους γνωρίζοντες ο τίτλος προκαλεί θυμηδία αλλά οι υπόλοιποι μπορεί και να πείθονται.

Στο άρθρο επισημαίνεται: "Η έκθεση παρουσιάζει αρχαιότητες από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, στις οποίες περιλαμβάνονται αρχαία ειδώλια, όπλα, σκεύη μαγειρικής και κοσμήματα. Η διαδικασία της συγκέντρωσης των αντικειμένων από τις δύο χώρες , όπως λένε οι επιμελητές τις έκθεσης, βοήθησε τους ερευνητές να φωτίσουν περεταίρω την υπόθεση της ανταλλαγής αγαθών και ιδεών μεταξύ των πολιτισμών (που έχουν ηλικία 5 χιλιετών) της Δυτικής Ανατολίας και των ελληνικών νησιών που είναι γνωστά ως Κυκλάδες. Είναι μια περιοχή που εξακολουθούν να υφίστανται πολιτικές και εδαφικές διαφορές – πολλά νησιά του Αιγαίου έχουν και ελληνικό και τουρκικό όνομα".

Με σχετικά έξυπνο τρόπο χωρίς να γράψει ευθέως ψέματα η συντάκτρια αφήνει να εννοηθεί ότι οι εδαφικές διαφορές (τις οποίες επικαλείται μονομερώς η Τουρκία), μπορούν να γεφυρωθούν εάν ανατρέξουμε στο "κοινό" παρελθόν μας.

Κοινό παρελθόν;

Η δρ Ναζάρ Όλτσερ είναι η επιμελήτρια της έκθεσης και διευθύντρια του μουσείου Σαμπαντζι και σε δηλώσεις της, εμμέσως πλην σαφώς παρουσίασε τον ιωνικό και τον αιγαιακό πολιτισμό επηρεασμένο από τους …Τούρκους.

Τη λέξη Τούρκοι δεν τη χρησιμοποιεί, αλλά την αφήνει να εννοηθεί μέσω της φράσης "επηρεάστηκαν από πολιτισμούς που προήλθαν από τη Μεσοποταμία και τελικά έφτασαν στα νησιά".

Η στάση της γίνεται ακόμα πιο προκλητική, όταν δηλώνει ότι "θέλουμε αυτό να γίνει ένα γεγονός με το ποίο θα υπερνικήσουμε τις προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και θα αποτελέσει μια αιτία για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια μας γι’ αυτό το παρελθόν".

Συνεπώς , αν Έλληνες και Τούρκοι μοιραζόμαστε υπερηφάνεια για το παρελθόν , θα μοιραστούμε και το ίδιο παρελθόν.

Δυστυχώς η κοινή λογική επιβάλλει στους Έλληνες να μην νιώθουν υπερηφάνεια για το παρελθόν των Τούρκων , οι οποίοι ειδικεύτηκαν στην υποδούλωση των λαών της Ανατολίας , στο πλιάτσικο και τις γενοκτονίες.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι αν αναζητήσει κάποιος στο διαδίκτυο τα βιβλία της κας Όλτσερ το πρώτο που θα βρει θα είναι ένα που έχει γράψει από κοινού με άλλους επιστήμονες και τιτλοφορείται: "Τούρκοι: Ένα ταξίδι χιλίων ετών 600-1600".

Ενώ η ίδια αναγνωρίζει ότι οι Τούρκοι εμφανίστηκαν στον χάρτη των εθνών το 600 μ.Χ , επιδιώκει να αποκτήσουν εξ αδιαιρέτου δικαιώματα στην πολυετή ιστορία της ελληνικής Μ. Ασίας και του ελληνικού αιγαιοπελαγίτικου πολιτισμού.

3. ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Σε λίγο θα μας πουν και ότι ο Όμηρος ήξερε τουρκικά!

Διαβάστε ένα καταπληκτικό άρθρο των New York Times:

«Την τιμητική του θα έχει φέτος το καλοκαίρι το μουσείο Sakip Sabanci της Κωνσταντινούπολης καθώς εκεί θα γίνει η κοινή έκθεση αρχαιοτήτων από την χώρα μας και την γειτονική Τουρκία. Η έκθεση θα τιτλοφορείται, «Απέναντι: Οι Κυκλάδες και η Δυτική Ανατολία στην 3η π.Χ. χιλιετία» και θα αποτελέσει τον πρώτο δεσμό συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών. Ο επισκέπτης θα μπορέσει να θαυμάσει αρχαιότητες και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, όπως κοσμήματα, ειδώλια, πήλινα αγγεία, μαγειρικά σκεύη και όπλα.

Η διαδικασία συλλογής όλων των, προς έκθεση, αντικειμένων λέγεται ότι έχει βοηθήσει πολύ τους ειδικούς ανάλογων εκθέσεων αλλά και τους αρχαιολόγους να κατανοήσουν τη σχέση ανταλλαγής αγαθών και τρόπου ζωής –κατά την αρχαιότητα- μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Σε μία περιοχή με έντονες διαμάχες –ακόμα και σήμερα- σχετικά με πολιτικά, πολιτιστικά και πολιτισμικά προβλήματα που ανακύπτουν μονίμως, πολλά από τα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά, στα τεφτέρια των μελετητών διατηρούν… δύο ονομασίες, ανάλογα με την γλώσσα στην οποία θα αναφερθούν.

Ο υπεύθυνος του τουρκικού μουσείου που θα φιλοξενήσει την έκθεση, Nazan Olcer, δήλωσε ότι, «θέλουμε το γεγονός αυτό να υπερνικήσει τις γνωστές προκαταλήψεις των τελευταίων ετών και να γίνει πρόσκληση για να μοιραστούμε την υπερηφάνεια του παρελθόντος μας». Από την πλευρά του, ο Νικόλας Σταμπολίδης του μουσείου Γουλανδρή είπε ότι τα συγκεκριμένα εκθέματα «είναι το κάλλιστο που μπορεί να προσφέρει η αρχαιολογική μελέτη μέσα στα τελευταία εκατό χρόνια». Μάλιστα, εντύπωση και θαυμασμό προκαλεί το γεγονός ότι πολλά από τα εκθέματα υπήρξαν έμπνευση για καλλιτέχνες του 20ου αιώνα όπως είναι οι Πικάσσο και Τζιακομέτι.

Προφανώς και υπήρχε Τουρκία στην αρχαιότητα, απλά οι εθνικιστική παράδοση της ελληνικής παιδείας μας κράτησε στο σκοτάδι. Διαβάζαμε για Ιωνία, Λυδία, Κιλικία, Πέρσες κατακτητές, προσωκρατικούς φιλοσόφους και άλλα φανταστικά διηγήματα.

Και βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλα τα νησιά του Αιγαίου έχουν δύο ονόματα. Όχι μόνο η Σαντορίνη που την λένε και Θήρα, προς τιμήν του Δωριέα αρχηγού των αποίκων. Το Σαντορίνη είναι παραφθορά του «Σάντα Ειρήνη», ή υπάρχει κάποια πιο φρέσκια θεωρία με τούρκικη ρίζα;

Τον Πειραιά πειράζει που τον έλεγαν Πόρτο Λεόνε; Ήταν και νησί κάποτε, όπως απέδειξαν οι σύγχρονοι ερευνητές δικαιώνοντας τον Στράβωνα. Λέτε να αποτελέσει γκρίζα ζώνη στο μέλλον;

Το Πασαλιμάνι να φανταστούμε ότι δεν ενοχλεί που ακόμη έτσι το λέμε…

Η ελληνοτουρκική φιλία φαίνεται ότι στο μυαλό κάποιων περνά μέσα από μια πρωτοφανή παραχάραξη της ιστορίας, πολλές φορές ακόμη και της λογικής:

Ο Πικάσσο και ο Τζιακομέτι εμπνεύσθηκαν τα έργα τους από αρχαίους Τούρκους καλλιτέχνες;

Ο Όμηρος ήταν ο Homer, ο Ομέρ Βρυώνης ήταν …απόγονος του.
Αυτό που αναρωτιέμαι είναι, πoιο Ελληνικό υπουργείο πολιτισμού, επιχορήγησε, με πόσα λεφτά, αυτή την έκθεση, όταν την ίδια ώρα, δεν δίνουν δεκάρα, σε οργανώσεις και ιδρύματα που παράγουν και προάγουν τον Ελληνικό πολιτισμό;

Τους αφήνουμε και κάνουν.
Οι Σκοπιανοί έχουν οικειοποιηθεί τη Μακεδονία.
Οι Βούλγαροι έχουν οικειοποιηθεί την αρχαία Θράκη.
Οι Τούρκοι, όπως πολύ σωστά γράφει το άρθρο, θα φτάσουν να λένε ότι ο Θαλής ο Μιλήσιος ήταν Τούρκος μουσουλμάνος.
Οι Αλβανοί οικειοποιούνται την αρχαία Ήπειρο και αρχίζουν να “σκοτώνονται” με τους Σκοπιανούς για το αν ο Αλέξανδρος, του οποίου η μητέρα ήταν ιλλυρικής καταγωγής, ήταν Αλβανός ή όχι.
Οι Νεοκύπριοι και οι κύκλοι τού Παντείου διαλαλούν ότι δεν υπάρχουν Ελληνοκύπριοι, αλλά ελληνόφωνοι Κύπριοι.
Πολλοί Κρητικοί αυτοπροσδιορίζονται ως Κρητικοί σε αντιδιαστολή και όχι παράλληλα με τον αυτοπροσδιορισμό τους ως Ελλήνων γιατί θέλουν να ζήσουν σε ένα μαφιοκρατούμενο κρητικό κράτος.
Οι κυβερνήσεις, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αποδέχονται συγκυριαρχία με την Τουρκία στη Θράκη και στο Αιγαίο.
Το ΚΚΕ δηλώνει αμετανόητο που αγωνίστηκε κατά τον Εμφύλιο για να φτάσει η Ελλάδα στη Λαμία, ενώ κανένα κόμμα τής Αριστεράς δεν έχει καταδικάσει τους καταστροφικούς για το έθνος μας “αγώνες” των Αριστερών κατά τον Εμφύλιο.
Πολλοί πολιτικοί, από τον Αλαβάνο ως τον Βαρβιτσιώτη τζούνιορ, θεωρούν ότι η σημαία μας είναι απλά και μόνο ένα πανί.

Το θέμα που θίγει το άρθρο είναι, τελικά, το κερασάκι στην τούρτα τής αποδόμησης τού έθνους και της κουλτούρας τού απόλυτου μηδενισμού που καλλιεργήθηκε και εμπεδώθηκε στην Ελλάδα από το 1981 και μετά. Η έκθεση των “τουρκικών αρχαιοτήτων” είναι απλά και μόνο ένα σύμπτωμα τής φοβερής νόσου από την οποία πάσχουμε.

Είμαστε μια χώρα χωρίς κεφαλή, χωρίς ηγεσία, κοινώς σκορποχώρι. Τι άλλο μπορούμε να περιμένουμε να γίνει εκτός από τέτοια περιστατικά; Ή μήπως περιμένουμε να μας υπερασπίζονται συνέχεια οι ξένοι;

4. Κατωτέρω θα παραθέσω την ερμηνεία αυτών των φαινομένων, όπως την έχω καταγράψει στο βιβλίο μου, που προανέφερα. Αναφέρω απλώς ένα απόσπασμα.

«Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Κώστα Σημίτη, καθαρά αντεθνική, ο οποίος είχε τονίσει το απαράδεκτο:«Να εμποδίσουμε και να αποτρέψουμε με κάθε κόστος την προσήλωση στην ιδέα του Έθνους και στη χριστιανική παράδοση, που αποδυναμώνει και εγκυμονεί κινδύνους σε μία σύγχρονη παρουσία, που πρέπει να έχει η Ελλάδα».1

Η Αριστερά γενικά έχει χάσει το όραμά της, τα ιδανικά και τις αξίες της απ’ τη στιγμή που ασπάστηκε το δόγμα της κατάργησης του έθνους – κράτους, που μπορεί να δώσει την πολιτιστική ηγεμονία για ένα άλλο κοινωνικό μοντέλο. Αυτό το μοντέλο που προωθεί ο Νταβούτογλου για τη χώρα του, προσπαθώντας να οικειοποιηθεί και εκμεταλλευτεί την πολιτιστική κληρονομιά του ελληνικού έθνους, την οποία εμείς ως Έλληνες αποποιούμεθα.2 Όμως χωρίς πολιτισμική ηγεμονία δεν μπορεί να υπάρξει ούτε όραμα, που είναι απαραίτητο και ούτε ταξική πάλη. Και αν υποτεθεί ότι αυτή θα είχε τη δυνατότητα επιτυχίας, θα είχε αυτοαναιρεθεί αμέσως από τα μέσα. Γιατί, όπως είπε και ο Γκράμσι η ιδεολογική πάλη, (την οποία εμείς θα την αποκαλούσαμε πολιτισμική), είναι οργανωτικό τμήμα της ταξικής πάλης.

Αυτός πιθανόν είναι και ο λόγος που ο νομπελίστας Γάλλος οικονομολόγος Maurice Allais αποφαίνεται ότι «η τύφλωση των πολιτικών ηγετών μας, Δεξιάς και Αριστεράς, απ’ το 1974, είναι πλήρως υπεύθυνη για τη δραματική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε τώρα». 3 Αυτό όμως είναι λάθος.4 Η επιβολή, κατά την άποψή του, της παγκοσμιοποίησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ τους Αμερικανούς και τους Άγγλους συνετέλεσε ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να μεταβληθεί σε ζώνη ελεύθερου εμπορίου για τις πολυεθνικές εταιρείες όχι μόνον των ΗΠΑ, αλλά και της υφηλίου γενικότερα.

Υπονόμευση του εθνικού κράτους απ’ την άλλη συντελεί στην «υφαρπαγή απ’ τους λαούς της κυριαρχίας τους, της ελευθερίας τους, της δημοκρατίας τους και της ταυτότητάς τους και την αναγωγή τους από πολίτες σε χειραγωγούμενους καταναλωτές μιας ασύδοτης αγοράς, χωρίς σύνορα και θεσμικό πλαίσιο, χωρίς εγγυήσεις και ελέγχους»5



1. Βλ, Κώστας Σημίτης, Εθνικιστικός Λαϊκισμός ή Εθνική Στρατηγική, εκδ. «Γνώση», Αθήνα 1992, σ. 75.

Πρέπει να αναρωτηθεί κανείς σε τι διαφέρει η δήλωση αυτή του Κώστα Σημίτη, την οποία ασπάζεται και ο Γιώργος Παπανδρέου, απ’ τη φημολογούμενη ως δήλωση του Κίσιγκερ: «Ο ελληνικός λαός είναι ατίθασος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτιστικές ρίζες του. Τότε, ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά αποθέματά του, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτήν τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ». Βλ. «Οικονομικός Ταχυδρόμος», 14.8.97. Ο Κίσιγκερ είναι ο πρώτος εθνομηδενιστής. Φαίνεται ότι ο ρόλος αυτός έχει ανατεθεί απ’ τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και κυρίως τις ΗΠΑ στην Τουρκία. Η προσπάθεια της λεγόμενης «Ελληνοτουρκικής φιλίας» δεν έχει κανένα άλλο στόχο, απ’ το να μας καταστήσει δορυφόρο του Νέο – Οθωμανισμού. Δεν έχει σημασία, αν τη φράση αυτήν την είπε ή δεν την είπε ο Κίσιγκερ. Σημασία έχει ότι αυτός ο στόχος εφαρμόζεται απ’ την κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου κατά γράμμα, καθώς επίσης απ’ τους εθνομηδενιστικούς κύκλους. Το αποδεικνύει η πολιτική τους στην πράξη.



2. Ας πάρουμε παράδειγμα και τους Σκοπιανούς που με την ιδιοποίηση του ονόματος «Μακεδονία», θέλουν να δημιουργήσουν με κάθε τρόπο και μέσο «μακεδονικό έθνος» και «μακεδονική γλώσσα».

Η αλλοίωση της ιστορίας την οποία επιδιώκει ο Νταβούτογλου απ’ την άλλη μεριά, μπορεί να θεωρηθεί γελοία, όπως και η επιδίωξη των Σκοπιανών να σφετεριστούν το όνομα και την ιστορία της Μακεδονίας. Ωστόσο η παραχάραξη της ιστορίας είναι εύκολη, όταν εκείνοι που πρέπει να δράσουν κατά της παραχάραξης, περί άλλα τυρβάζουν και όταν οι άλλοι προωθούν διεθνώς με επιτυχία την προπαγάνδα τους.

Σε πρόσφατο συνέδριο πολιτιστικής κληρονομιάς, που έγινε στην Τουρκία υπό την προεδρία του ΥΠΕΞ της Τουρκίας, Νταβούτογλου, ελέχθη ότι στη σημερινή Τουρκία οι Τούρκοι είναι οι συνεχιστές της ιστορίας των αρχαίων πολιτισμών, οι οποίοι αναμείχθηκαν με τον τουρκικό πολιτισμό και την τουρκική κουλτούρα και το κράμα αυτής της ανάμειξης άρχισε να παράγεται απ’ το 1071 μ.Χ., όταν εμφανίστηκαν στην περιοχή η μάζα των Μογγόλων Τούρκων που έφθασαν απ’ τη Μογγολία.
Αυτό το κατασκεύασμα το παρουσιάζουν ως τουρκική ιστορία και στηρίζεται στους Φρύγες, μιαν αρχαία φυλή που για λόγους αληθοφάνειας επικαλούνται αποσπάσματα απ’ τον Όμηρο και συγκεκριμένα απ’ την Ιλιάδα, όπου αναφέρονται οι Φρύγες ως εχθροί των Ελλήνων κατά τον πόλεμο της Τροίας. Θεωρούν τους Φρύγες προπάτορές τους και ότι η αντιπαλότητα των Τούρκων με τους Έλληνες αρχίζει απ’ την εποχή του Τρωικού Πολέμου. Για να στηρίξουν αυτό το κατασκεύασμα, αναφέρουν ότι οι Φρύγες πριν απ’ τον Τρωικό Πόλεμο κατοικούσαν στη Θράκη και Σαμοθράκη και με τον ερχομό των Αχαιών υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη Θράκη και να εγκατασταθούν στη Μικρά Ασία. Για να υποστηρίξουν αυτό το ψέμα παρουσιάζουν ένα αγγείο που βρέθηκε στη Σαμοθράκη, πάνω στο οποίο φαίνονται χορευτές να χορεύουν γυρνώντας γύρω απ’ τον εαυτό τους και να βγαίνει σκόνη. Σε αυτόν το χορό στηρίζουν την αληθοφάνεια της πλαστής ιστορίας ότι οι σημερινοί Δερβίσηδες έχουν βάση στη διδασκαλία τους τον Πλάτωνα. Επιπλέον όμως ο Νταβούτογλου διαπράττει ένα ακόμη «ιστορικό έγκλημα». Αναφέρει ότι οι Τούρκοι είναι ο αρχαιότερος λαός του κόσμου, γιατί κατάγονται απ’ τους Φρύγες, που σύμφωνα με ένα πείραμα που έκανε ο βασιλιάς Ψαμμήτιχος της Αιγύπτου διαπίστωσε ότι οι Φρύγες είναι ο αρχαιότερος λαός απ’ αυτούς. Το πείραμα αυτό αναφέρει ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος στο βιβλίο του Μούσαι, βιβλίο ΙΙ, κεφ. 3. Το πράγμα φαίνεται αστείο και γελοίο, αλλά δεν είναι. Αστείοι και γελοίοι είναι μόνον εκείνοι, που πιστεύουν ότι η προπαγάνδα αυτή του Νταβούτογλου είναι αστεία και γελοία. όπως ακριβώς συνέβη και με τα Σκόπια.

Το εξωφρενικό στην περίπτωση αυτή είναι ότι η ελληνική διανόηση (οποιουδήποτε χρώματος) όχι μόνο δεν αντιδρά, αλλά υπάρχουν και έλληνες διανοούμενοι που στηρίζουν αυτήν την θεωρία του Νταβούτογλου και προωθούν την υπαγωγή της Ελλάδας στον Νέο –Οθωμανισμό, ως κράτους δορυφόρου. Πάντοτε φυσικά με τη συμπαράσταση των «άσπονδων φίλων και συμμάχων μας».

Όλοι, τρόπον τινά, προσπαθούν να εγκολπωθούν και οικειοποιηθούν τον ελληνικό πολιτισμό (αρχαίο και βυζαντινό, ακόμη και τη μυθολογία μας, κι’ εμείς να τον αποποιούμεθα. Και, ει δυνατόν, να ενοχοποιήσουμε και να μηδενίσουμε τον εθνικό πολιτισμό, την εθνική ταυτοπροσωπία, τις εθνικές παρακαταθήκες και παραδόσεις, με μια φράση ό,τι συνιστά το έθνος και τη συνείδηση του λαού αυτού του έθνους. Ο δίαυλος ανάμεσα στην Αριστερά και στα λαϊκά στρώματα είναι ο πολιτισμός αυτού του λαού.

Ας θυμηθούμε αυτό που είπε ο Ερατοσθένης Καψωμένος, ότι εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να κάνουμε τον πολιτισμό μας «στρατηγικό άξονα της ελληνικής πολιτικής, εσωτερικής και διεθνούς», που θα αποτελούσε και την πολιτισμική ηγεμονία της Αριστεράς. Χωρίς αυτόν τον στρατηγικό άξονα ως ηγεμονική προμετωπίδα, η Αριστερά θα παραδέρνει απαξιωμένη στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας.

3. Maurice Allais, «Η παγκοσμιοποίηση υπονομεύει την Ευρώπη και την οδηγεί στην καταστροφή», συνέντευξη δημοσιευμένη στον Παρόν, 6.9.2009.

4 .Κατά την άποψή μας η άποψη του Maurice Allais, για την τύφλωση των πολιτικών ηγετών Δεξιάς και Αριστεράς δεν είναι σωστή, γιατί πρόκειται για συνειδητή επιλογή και όχι για λάθος (τύφλωση).

5 .Βλ. εφημερίδα το Παρόν, 6.9.2009, σ. 26.
hellasontheweb

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Πως οι ΗΠΑ «έκτισαν» το δημόσιο χρέος τους.

Μέρες μόνο πριν από την προγραμματισμένη στάση πληρωμών της κυβέρνησης των ΗΠΑ, μαίνεται ο ανοικτός πόλεμος μεταξύ των δύο πολιτικών κομμάτων, με στόχο την προεδρία της Αμερικής στις εκλογές του 2012.



Οι ρεπουπλικάνοι στην σταυροφορία τους εναντίον του Ομπάμα, διακινδυνεύουν, δια της απίστευτης αδιαλλαξίας τους, την ασφάλεια της αμερικανικής και της παγκόσμιας οικονομίας προσπαθώντας να ενοχοποιήσουν τον Ομπάμα με το πρόβλημα του αμερικανικού χρέους, το οποίον, σχεδόν...καθ΄ολοκληρίαν, οφείλεται στην καταστροφική πολιτική της οχτάχρονης προεδρίας του Μπους, και των αποτελεσμάτων της.

Και δυστυχώς, λόγω της σοβαρής έλλειψης πολιτικής νοημοσύνης, και ενδιαφέροντος, της πλειοψηφίας του αμερικανικού λαού, και την, αντιθέτως, εξόχως αποτελεσματική πολιτική χειραγωγία που ασκείται από το αμερικανικό, αλλά παγκοσμιοποιημένο, κεφάλαιο, ο αμερικανικός λαός άρεται και φέρεται, με παράδειγμα το τελευταίο κίνημα του Πάρτυ του Σταγιού, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο του πολιτικού πανζουρλισμού στο Κογκρέσο, και που οδηγεί την Αμερική σε επιλεκτική χρεοκοπία την επόμενη εβδομάδα.

Κανείς δεν ξέρει πως και που θα καταλείξει αυτή η ιστορία. Αλλά αξίζει να σκιαγραφούν μερικά κρίσιμα σημεία της αμερικανικής πολιτικής την τελευταία δεκαετία, που εξηγούν κάπως, πως και γιατί η πλουσιώτερη και ισχυρότερη χώρα του κόσμου, έφτασε να πλησιάσει την Ελλάδα στην δημοσιονομική και πολιτική ανεπάρκεια..........................
 Το 2000, στο τελευταίο έτος της οκτάχρονης προεδρίας του δημοκρατικού Μπιλ Κλίντον, το αμερικανικό δημόσιο χρέος ήταν μόλις, 5,3 τρισεκατομμύρια δολάρια, εν αντιθέσει με το σημερινό χρέος των 14,3 τρις, που αντιστοιχεί περίπου στα 100% του αμερικανικού ΑΕΠ. Η αμερικανική οικονομία το 2000 ανθούσε, καθοδηγημένη από ένα μείγμα συντηρητικών, σαν τον Άλαν Γκρίνσπαν, και φιλελεύθερων οικονομικών «συμβούλων», σαν τον Τζόζεφ Στίγκλιτζ. Ο αμερικανικός ισολογισμός έβγαζε σοβαρά πλεονάσματα κάθε χρόνο, και διάφοροι οικονομολόγοι συζητούσαν με πολύ ενδιαφέρον την προοπτική, ότι, εάν η αμερικανική οικονομία συνέχιζε με παρόμοιους ρυθμούς και πολιτικές, στα επόμενα δέκα χρόνια, δηλαδή, το 2010, οι ΗΠΑ θα είχαν αποπληρώσει όλο το δημόσιο χρέος των 5.3 τρις δολαρίων.


Αλλά η ιστορία αντιστράφηκε, και ήρθαν τα πάνω κάτω, και, (για τους θαμώνες των παγκοσμίων μυστικών κεφαλαιοκρατικών συνομοσιών), μία σειρά πολιτικών και οικονομικών γεγονότων έπαιξαν καθοριστικό ρόλο ώστε οι ΗΠΑ να βρίσκονται, σήμερα, σε ηγετικό ρόλο ανάμεσα στα κράτη που κινδυνεύουν από τις χρηματοπιστωτικές αγορές.


Πίσω στις αρχές του 2000!
Η επιτυχημένη προεδρία του Κλίντον έδινε το προεκλογικό προβάδισμα στον αντιπρόεδρό του, Άλαν Γκορ, έναν σοβαρό, αλλά μη χαρισματικό προεδρικό υποψήφιο. Ανάμεσα στους ρεπουμπλικάνους, υπήρχαν διάφοροι σοβαροί υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους έλαμπε η Ελίζαμπεθ Ντόουλ, γυναίκα γερουσιαστή και πρώην προεδρικού υποψηφίου, ενώ, ο Τζόρτζ Μπούς, σαν υποψήφιος, δεν έχαιρε μεγάλης εκτίμησης η δημοτικότητας. Αλλά, στην αρχή της κρίσιμης τελικής προεδρικής εκστρατείας, βρέθηκε ο Μπούς να έχει πολλαπλάσια λεφτά για τις προεκλογικές δαπάνες, από τους άλλους ρεπουμπλικάνους υποψηφίους, στο ύψος περίπου των 100 εκατομμυρίων δολαρίων, και εύκολα επικράτησε των άλλων ρεπουμπλικάνων υποψηφίων, για να αναμετρηθεί με τον Γκόρ για την προεδρία. Η προεδρικές εκλογές του 2010 έμειναν αρνητικά ιστορικές, γιατί το αποτέλεσμα κρίθηκε από εκατοντάδες ψήφους της πολιτείας της Φλόριδας, και ελέω της απόφασης της συντηρητικής πλειοψηφίας του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αμερικής, το οποίο απαγόρευσε την επαναμέτρηση των ψήφων και ουσιαστικά «ανακύρηξε» τον Μπους σαν πρόεδρο της Αμερικής, ενώ η μετέπειτα ανεπίσημη επαναμέτρηση των ψήφων, έδωσε την τελική, αλλά μάταια, νίκη στον δημοκρατικό υποψήφιο, Γκόρ.


Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μπούς, σαν πρόεδρος, ήταν να μειώσει τους φόρους, σε χτωχούς και πλουσίους, υποστηρίζοντας, λαικιστικά, ότι τα λεφτά, που κρατούσε η κυβέρνηση σε μορφή πλεονασμάτων του ισολογισμού, ανήκαν στον λαό. Το κόστος στο δημόσιο ισολογισμό της φορολογικής μείωσης που επέβαλε ο Μπους για την επόμενη δεκαετία ήταν 2 τρις δολάρια, με το ένα τρις να πηγαίνει στις τσέπες του 1% των πλουσιοτέων αμερικανών, και το άλλο 1 τρις στο υπόλοιπο πληθυσμό. Έτσι βλέπουμε ότι η προεκλογική επένδυση των 100 εκατομμυρίων δολαρίων στην προεκλογική εκστρατεία του Τζόρτζ Μπούς, είχε αποφέρει άμεσα κέρδη ενός τρισεκατομμυρίου στην κεφαλαιοκρατική ηγεσία. Μιλάμε δηλαδή, ότι η επένδυση ενός προεκλογικού δολαρίου στην εκστρατεία του Μπους, επέφερε κέρδος 10,000 δολαρίων στα επόμενα δέκα χρόνια στον κάθε επενδυτή, η 1,000 δολάρια κάθε χρόνο για την επόμενη δεκαετία. Έτσι βλέπει κανείς, γιατί το αμερικανικό κεφάλαιο αγαπάει την πολιτική τόσο πολύ, και γιατί φροντίζει να διατηρεί τόσες στενές σχέσεις με όλους τους πολιτικούς, μεταξύ των οποίων, ο Μπους ο νεώτερος ήταν ένα πραγματικό αστέρι. (Αμερικανικό δημόσιο χρέος 1 τρις επιπλέον)


Το δεύτερο πολιτικό επίτευγμα του Μπους στην οκταετή προεδρία του ήταν η επέκταση της κάλυψης της φαρμακολογικής ασφάλειας για τους συνταξιούχους, φροντίζοντας όμως να συμπεριλάβει στον σχετικό νόμο, την πλήρη απαγόρευση για το αμερικανικό δημόσιο να διαπραγματεύεται τις τιμές αυτών των φαρμάκων με τις ιδιωτικές επιχειρήσεις φαρμάκων. Ο νομπελίστας οικονομολόγος Στίγκλιτς υπολογίζει το κόστος στο δημόσιο, αυτής και μόνο της παραγράφου, σε 1 τρις για μία δεκαετία. (Αμερικανικό δημόσιο χρέος 1 τρις επιπλέον)


Μετά την καταστροφή των Πύργων από την Αλ Κάιντα, ο Μπούς ξεκίνησε ένα αναιμικό, αλλά δαπανηρό, πόλεμο εναντίον του Αφγανιστάν, ο οποίος διακρίθηκε δια της αποτυχίας να συλληφθεί ο Οσάμα Μπίν Λάντεν, και ένα πολύ δαπανηρότερο, και εξ ίσου αναποτελεσματικό πόλεμο εναντίον του Ιράκ. Οι δύο πόλεμοι, σύμφωνα με τελευταίους υπολογισμούς, έχουν κοστίσει στο αμερικανικό δημόσιο, πάνω απο 3,5 τρις δολάρια, χωρίς να περιλαμβάνεται ένα τρις παραπάνω για το κόστος των επιτοκίων για τα επόμενα δέκα χρόνια. (Αμερικανικό δημόσιο χρέος 3.5 τρις επιπλέον).


Παρόλο που η κυβέρνηση του Μπους υποσχότανε ότι ο πόλεμος στο Ιράκ δεν θα κόστιζε τίποτα στον αμερικανό πολίτη, ο αρχηγός της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας, ο Άλαν Γκρίνσπαν, που γνώριζε την πραγματικότητα, κράτησε τα αμερικανικά επιτόκια εξαιρετικά χαμηλά, για ένα υπερβολικό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα ότι μέσα στα πρώτα έξι χρόνια, η αμερικανική κτηματογορά σχεδόν διπλασιάστηκε σε συνολική αξία. Με την ευκολία δανεισμού για την απόκτηση, η την αναδιαπραγμάτευση, στεγαστικών δανείων, δισεκατομμύρια δολάρια δημιουργήθηκαν, από το τίποτα, από τις αυξημένες αξίες σπιτιών. Αυτά τα δολάρια μπαίναν στην αμερικανική αγορά, υπό μορφήν ιδιωτικών δανείων, και συντηρούσαν την αμερικανική κατανάλωση, και την αμερικανική οικονομία, σε συνεχή μεγάλα ύψη. Έτσι και μόνο, για τα πρώτα έξι χρόνια της προεδρίας του Μπους, μπόρεσε η αμερικανική οικονομία να συντηρεί μία δραστική μείωση της φορολογίας ταυτόχρονα με τα τεράστια έξοδα δύο μεγάλων πολέμων, χωρίς ο μέσος αμερικανός πολίτης να υποφέρει σχεδόν καθόλου.


Αλλά μετά έσκασε η φούσκα των αμερικανικών στεγαστικών δανέιων, και άρχισε η καταστροφή της αμερικανικής οικονομίας το 2007-2008. Σκάζοντας, η στεγαστική φούσκα στην Αμερική, αφαίρεσε, δια της άγριας πτώσης των τιμών ακινήτων, όλα τα «εικονικά» λεφτά που είχαν εισβάλει στην καταναλωτική και τραπεζική αγορά. Οι καταναλωτές δεν είχαν πλέον το ρευστό να καταναλώσουν, και οι τράπεζες, μείνανε φορτωμένες με τα τοξικά δάνεια των ακινήτων. Το σκάσιμο αυτής της φούσκας είχε σαν αποτέλεσμα ότι έως και 3 τρις δολάρια εξαφανιστηκαν από την αμερικανική οικονομίαμ προκαλώντας φυσικά μία ανάλογη μείωση στις φορολογικές εισπράξεις του κράτους, και στην συνεχιζόμενη ύφεση της αμερικανικής οικονομίας, με αποτέλεσμα τη ποσοστιαία γιγάντωση του δημοσίου χρέους.


Ενώ όλοι στην αμερικανική κεφαλαιοκρατική και πολιτική ηγεσία υποστήριξαν ότι ξαφνιάστηκαν από το σκάσιμο της φούσκας, δεν πιστεύω ότι ήταν τυχαίο, ότι το 2006, το έτος, που τα πρώτα απειλητικά νέφη φάνηκαν στην αμερικανική οικονομία, η κυβέρνηση Μπους έκανε δύο ηγετικές αλλαγές, που επρόκειτο να αποτελέσουν το κρίσιμο δίδυμο ηγεσίας στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης τον Φθινόπωρο του 2008. Η μία αλλαγή ήταν η επιλογή του Μπέν Μπερνάνκη, στην αρχηγεία της Fed, γιατί ήταν η παγκόσμια αυθεντία στην σπουδή της Μεγάλης Ύφεσης, στην Αμερική, του 1929. Η δεύτερη αλλαγή ήταν η επιλογή του αρχηγού της Goldman Sachs, του Χένρη Πόλσον, σαν υπουργό οικονομικών της αμερικανικής κυβέρνησης. Αυτές οι δύο επιλογές, στο μεταίχμιο της κρίσης το 2010, φρόντισαν δύο κύρια προβλήματα της κεφαλαιοκρατικής εξουσίας. Ο Μπερνάνκη φρόντισε να μη καταστραφεί το καπιταλιστικό σύστημα, ο δε Πόλσον, φρόντισε η Wall Street και τα άλλα διεθνή κεφάλαια, βλέπε Deutsche Bank, κ.α., να βγούν από την κρίση χωρίς καμμία απώλεια.


Έτσι βλέπουμε απίστευτες πολιτικές καταστάσεις, εκείνο το Φθινόπωρο του 2008, όπως ο Πόλσον, επί κυβερνήσεως Μπους, να παρουσιάζεται στο Κογκρέσο, για να ζητήσει 700 δις δολλάρια για το αμερικανικό και διεθνές τραπεζικό σύστημα, με ένα μνημόνιο τεσσάρων (!) σελίδων, το οποίο απαιτούσε από την αμερικανική κυβέρνηση να δώσει αυτό το ποσό στις τράπεζες χωρίς κανένα συμβόλαιο, χωρίς καμμία απαίτηση για τις τράπεζες και χωρίς κανένα έλεγχο για το που θα πάνε αυτά τα λεφτά και πως θα χρησιμοποιηθούν.


Μετά από αυτό, έρχεται ο Ομπάμα, και συνεχίζει την παροχή μεγάλων ποσών για την διάσωση της οικονομίας. 700 δις για την αναιμική αναστήλωση της εργασίας, εκατοντάδες δις για την πολυεθνική ασφαλιστική εταιρεία, AIG, η οποία είναι «τόσο μεγάλη που δεν επιτρέπεται να αποτύχει». Το ίδιο και για την General Motors και την Chrysler. Και ο δημοκρατικός πρόεδρος Ομπάμα, στην προσπάθεια του να διασώσει τον καπιταλισμό, και την αμερικανική οικονομία, μεγαλώνει το αμερικανικό δημόσιο χρέος κατά τρία παραπάνω δίς.


Και έρχεται τώρα το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, ξεδιάντροπα, και ξεκινάει εκστρατεία εναντίον του Δημοκρατικού κόμματος, κατηρογώντας το ότι μεγαλώνει το δημόσιο χρέος. Αλλά, όπως ξέρουμε, όποιος πληρώνει, ελέγχει τον πολιτικό διάλογο...
Nτ.Kouτσoλιoύτσoς

greece-salonika.blogspot

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

"Εφιαλτικά" συμπεράσματα για τη Θράκη.

Επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάδειξης του Θρακικού προβλήματος, ενός εθνικού προβλήματος που όσο η Αθήνα αποφεύγει, τόσο αυτό γιγαντώνεται και απειλεί την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των πολιτών της περιοχής.Επιχειρήσαμε, να αποδώσουμε τον στρατηγικό σχεδιασμό και την γενικότερη παρεμβατικότητα της Τουρκίας στην Θράκη, αναλύσαμε πλείστες όσες περιπτώσεις της μεθοδικής «εργασίας» που έχουν αναλάβει μυστικές υπηρεσίες της γείτονος Τουρκίας προκειμένου να αλλοιώσουν την πραγματικότητα και να «χτίσουν» με υπομονή όλα εκείνα τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» που μπορούν να στοιχειοθετήσουν σοβαρότατο πρόβλημα για τον χαρακτηρισμό της Ελληνικότητας της περιοχής.

Πολιτική ανικανότητα και αδικαιολόγητη δουλικότητα σε παροτρύνσεις ξένων.
Εγκληματικά λάθη πολιτικών, ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, εξυπηρετήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά κυρίως η αδυναμία της Αθήνας να κατανοήσει την ευθύνη της προς την περιφέρεια, οδηγεί σήμερα τη Θράκη (και όχι μόνο) στις διαθέσεις εκείνων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα μακρόχρονο σχέδιο πολιορκίας και άλωσης ελληνικών περιοχών.

Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε, όσο πιο σύντομα γίνεται, να αποδείξουμε πως πλησιάζει πολύ επικίνδυνα η στιγμή εκείνη κατά την οποία ο Ελληνισμός θα τεθεί μπροστά σε τεράστια εκβιαστικά διλήμματα ως προς την Θράκη, αλλά και ως προς το Αιγαίο.

Εγνωσμένης αξίας ορυκτού πλούτου, η Θράκη, έχει ουσιαστικά παραδοθεί και λείπουν οι.......... υπογραφές για την δημιουργία μίας - εντός της Ελλάδος- περιοχής που θα λειτουργεί ως μόνιμο αγκάθι και με μεγάλους κινδύνους να μετατραπεί σε μία άτυπα κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή. Ζητάμε τον σεβασμό, την κατανόηση, την βοήθεια αλλά και την προσοχή όλων εκείνων των Ελλήνων που ενδιαφέρονται να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της Θράκης. Ευελπιστούμε πως αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε θα τύχει του δέοντος σεβασμού και της προσοχής που της αξίζει...

♣ Οι ειδικοί έχουν σημάνει συναγερμό
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ειδικοί επιστήμονες, αναλυτές γεωπολιτικής, διπλωμάτες, αλλά και ιστορικοί και κοινωνιολόγοι, έχουν ποικιλοτρόπως καταδείξει το μέγεθος του συνεχώς διογκούμενου προβλήματος, που λέγεται Θράκη.
Οι φόβοι όλων πάντα ενέτειναν στο σοβαρότατο ενδεχόμενο μίας μικρής «επανάστασης» (σε πολιτικά πλαίσια ενισχυμένη από την διπλωματία της Άγκυρας) και αίτησης ανεξαρτησίας. Αργότερα, άρχισε να συζητείται σοβαρά το ενδεχόμενο Κοσοβοποίησης της Θράκης, αφού πληρούσε τα κριτήρια, αλλά είχε και τους ανθρώπους (π.χ. τούρκος πρόξενος Σαρνίτς) για να υλοποιήσουν ένα νέο Κόσοβο. Ίσως, το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (παρά τα όποια σημερινά οικονομικά της προβλήματα), ανάγκασε την Άγκυρα να «υποχωρήσει» σε περισσότερο ήπιες μεθόδους τουρκοποίησης της Θράκης.

♣ Γιατί η Τουρκία θέλει μία «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη»
Είναι γνωστό πως οι «δεξαμενές σκέψης» της Τουρκίας και οι γενικότερες στρατηγικές που ακολουθούνται από την τουρκική εξωτερική πολιτική, καθώς και από τις υπηρεσίες (κυρίως εθνικού ενδιαφέροντος) της γείτονος, έχουν «στοχεύσει» την Ελληνική Θράκη πριν από δεκαετίες. Ίσως και από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκο - Κεμαλικού κράτους, όταν τα Ελληνικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Ανατολική Θράκη χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα (ελέω συμφωνιών που υπέγραψε η τότε ελληνική κυβέρνηση).

Από τότε μέχρι σήμερα, έχoυν αποκαλυφθεί μία σειρά από θέματα (π.χ. χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο κ.α.) που διαθέτει η Θράκη. Όμως, το ότι αποτελεί το τμήμα σύνδεσης Ασίας και Ευρώπης, με δρόμους συγκοινωνιών, αλλά και ενέργειας, η περιοχή της Θράκης σήμερα μεταβάλλεται σε περιοχή ελέγχου ροής ενέργειας προς την Ευρώπη, καθιστώντας την στο εγγύς μέλλον (την αμέσως επόμενη δεκαετία) περιοχή που θα συγκεντρώσει βαριά βιομηχανία και σημαντικά οικονομικά και τραπεζικά κεφάλαια θα ζητήσουν να κατοικοεδρεύσουν σε αυτήν. Η Άγκυρα θέλει όχι μόνο να είναι παρούσα, αλλά να «διευθύνει» και να αποκομίσει τα μέγιστα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τα ανωτέρω.


♣ Πως μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Θράκη;
Το ερώτημα που σήμερα θα πρέπει να απαντηθεί είναι: μπορεί ειρηνικά να τεθεί θέμα δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης; Η απάντηση είναι πως είμαστε πολύ κοντά στο ενδεχόμενο αυτό. Αλλά όχι ακόμη. Εκτός αν κάποιοι αποφασίσουν να ρίξουν τις μάσκες της φιλίας τους επειδή θα πρέπει να επιταχύνουν τις. «δουλειές» τους στην Βαλκανική και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πότε όμως θα είναι δυνατό να υλοποιηθεί μία ανακήρυξη της Θράκης ως ανεξάρτητου κρατιδίου; Μα φυσικά, όταν αυτό το κρατίδιο θα πληρούσε τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» ενός κράτους, είναι η απάντηση. Δηλαδή να έχει:

. Ενιαίο, συμπαγές και αδιαίρετο γεωγραφικό χώρο

. Οργανωμένη Διοίκηση ή σύστημα αυτοδιοίκησης

. Υποτυπώδες σύστημα οικονομίας ή Τραπεζικό σύστημα

. Υποτυπώδες έστω σύστημα Υγείας

. Οργανωμένο σύστημα Παιδείας

. Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών

Αυτά αποτελούν τα συστατικά στοιχεία αποτελούν την «μαγιά» για να γίνει ο εφιάλτης πραγματικότητα.
♣ Τι συμβαίνει σήμερα στη Θράκη;
Επειδή, λοιπόν, το «ψηφιδωτό» είναι πλέον μπροστά μας, καλό θα είναι να το αποκωδικοποιήσουμε και να το δούμε επιτέλους ολόκληρο, όπως έχει μέχρι σήμερα στηθεί από την Άγκυρα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών από την Αθήνα ή οι ευθύνες των εκάστοτε τοπικών αρχόντων της Θράκης, συνετέλεσαν τα μέγιστα ώστε ο κίνδυνος μεταβολής της Ελληνικής Θράκης σε περιοχή υπό άτυπη Ελληνική συγκυριαρχία να έχει μεγιστοποιηθεί σε βαθμό λίαν επικίνδυνο.

Δυστυχώς, είμαστε πολύ κοντά στο να ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα μας στερήσουν ως χώρα το αναφαίρετο δικαίωμα να ονομάζουμε την Θράκη αμιγώς Ελληνική και περιοχή υπό πλήρη Ελληνική κυριαρχία.

Και αυτή η ομιχλώδης κατάσταση έχει δημιουργηθεί λόγω μηδενικής μέριμνας και έλλειψης μακροχρόνιου σχεδιασμού εκ μέρους των Αθηνών. Οι εκάστοτε προσωπικές πολιτικές υπουργών, βουλευτών, Νομαρχών και Δημάρχων, κατάφεραν να αποδομήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να παραχωρήσουν σοβαρά δικαιώματα στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Άγκυρας και τους εκάστοτε πρακτορίσκους και ανθυπρακτορίσκους της ΜΙΤ και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που διαφεντεύουν πλέον σε μεγάλες περιοχές με μουσουλμανικό πληθυσμό.

Η εφήμερη δόξα κάποιων πολιτικών ή οι μακροχρόνιοι σχεδιασμοί τους για ανέλιξη στην πολιτική, δυστυχώς, έχει ως αντίκρισμα την ίδια την Θράκη. Η ψήφος έχει καταστεί ναρκωτικό για τους πολιτικούς, που δεν διστάζουν να το καταναλώνουν σε υπέρμετρες δόσεις, προκειμένου να ικανοποιήσουν την πολιτική τους ματαιοδοξία, αγνοώντας ηθελημένα τις επιπτώσεις της «δουλικότητας» που απαιτείται ως «αντίδωρο». Μάλιστα, όπως θα καταδείξουμε στη συνέχεια ο περίφημος «Καλλικράτης» αποτελεί το καλύτερο δυνατό δώρο προς την κατεύθυ νση πιθανότατης (απ)αίτησης ανεξαρτησίας της Θράκης. Ένα δώρο, που χαρακτηρίζεται ως αυτοκτονικός ιδεασμός του νομοθέτη ή κενότητα πολιτικής και εθνικής ευθύνης του πολιτικού συστήματος. Αργά, αλλά σταθερά, με ευγενικές «χορηγίες» από την Αθήνα, από την Άγκυρα αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ, η Θράκη είναι ένα σχεδόν βήμα πριν «σκάσει» σαν βόμβα, με άγνωστα αποτελέσματα.

♣ Σύστημα Αυτοδιοίκησης (υπάρχει ήδη)
Ο «Καλλικράτης» παρέχει τοπική αυτοδιοίκηση, με δομημένη ιεραρχία. Μέσα από ένα νομοσχέδιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση και χωρίς προφανώς οι σχεδιαστές του να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν τους την εθνική ιδιαιτερότητα της Θράκης, κατέστη δυνατό να παραχωρηθεί το «δικαίωμα» σε φανατικούς τουρκόφρονες, πιστούς υπηρέτες του εκτουρκισμού της Θράκης, να αναλάβουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε συγκεκριμένες περιοχές που συνορεύουν μεταξύ τους.
Τι θα κάνει άραγε ο «σοφός νομοθέτης» εάν αύριο δηλώσουν όλοι αυτοί οι τουρκόφρονες - προσφάτως εκλεγέντες- δήμαρχοι, ότι νιώθουν τούρκοι και ασκούν το καθήκον τους ως τούρκοι πολίτες; Μπορεί άραγε ο «νομοθέτης» να κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει για τη Θράκη μία ενιαία τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν είναι φίλα προσκείμενη στο Ελληνικό Σύνταγμα και στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση; Ας θεωρήσουμε, όμως, πως απλώς ο νομοθέτης έκανε λάθος και δεν υπολόγισε παραμέτρους που του ήταν άγνωστες. Το λάθος όμως, του νομοθέτη δυστυχώς, επεκτείνεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα όργανα του τουρκισμού στην Θράκη.

Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ήδη μία άτυπη κυβέρνηση, που έχει ορκιστεί στον Εχίνο Ξάνθης, μέλη της οποίας είναι όλοι οι πρώην και νυν μουσουλμάνοι βουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων. Η άτυπη κυβέρνηση δρα με την «βιτρίνα» της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας Τούρκων Δυτικής Θράκης» και έχει άμεσες σχέσεις με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Μάλιστα, τελευταία, με την ευγενική χορηγία του τούρκου προξένου, και την επιμέλεια της άτυπης αυτής κυβέρνησης των «τούρκων» της Θράκης, έχει ξεκινήσει μία καταιγίδα δημιουργίας «τουρκικών συλλόγων» (κυρίως πολιτιστικών, που βάζουν ιστορικά θεμέλια τουρκικού πολιτισμού στην περιοχή, διαστρεβλώνοντας την ιστορία αλλά και οικειοποιούμενοι ως τουρκικό τον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό των μουσουλμάνων της περιοχής), που διασπείρονται στην ορεινή Θράκη αλλά και στο νοτιοανατολικό πεδινό τμήμα του νομού Ροδόπης.

Μία ευρεία γεωγραφική περιοχή, αυτοδιοικούμενη, με επίπεδα τοπικής αλλά και κεντρικής διοίκησης, ήδη υπάρχει, ελέω Καλλικράτη. Κάποιοι στην Αθήνα είτε δεν υπολόγισαν σωστά τις εξελίξεις, είτε τις υπολόγισαν με λάθος «μέτρα» και «σταθμά». συνεχίζοντας τα λάθη εις βάρος της Θράκης και του Ελληνισμού.

♣ Ενιαία γεωγραφική περιοχή (υπάρχει ήδη)
Μέσω του Καλλικράτη, το πολιτικό έγκλημα των Αθηνών στην Θράκη, γιγαντώθηκε. Μέσα από παράξενες μεθοδεύσεις (πολλοί μίλησαν για συμφωνίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και φανατικών τουρκοφρόνων) και επιλογές, κατέστη δυνατό να εκλεγούν 3 μουσουλμάνοι δήμαρχοι σε 3 Δήμους της Θράκης (δήμος Γλαύκης στην Ξάνθη, δήμος Ιάσμου και δήμος Φιλύρας στην Ροδόπη), σε γειτονικούς γεωγραφικά δήμους, στην ορεινή Θράκη, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μία ενιαία - εκτεταμένη γεωγραφικά κατά μήκος σχεδόν ολόκληρης της ορεινής Θράκης - περιοχή, που κατοικείται σχεδόν ολοκληρωτικά από μουσουλμάνους και ελέγχεται αποκλειστικά από το τουρκικό προξενείο και τους ανθρώπους του!!!

Αν αυτό σε κάποιους θυμίζει γκέτο, θα τολμούσα να συμπληρώσω πως ίσως θα έπρεπε να μην παραμείνουν μόνο σε αυτή την εικόνα, αλλά στην σημασία που αυτή η εκτεταμένη ομοιογενών χαρακτηριστικών περιοχή μπορεί να πάρει.
Να σημειωθεί, βέβαια, πως στη νότια Βουλγαρία έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα οι φιλοτουρκικές τάσεις, αφού η δράση των τουρκικών υπηρεσιών εκεί είναι ιδιαίτερα έντονη και έχουν ήδη δημιουργηθεί εντάσεις με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας. Μία ακόμη ευρύτερη περιοχή τουρκοφρόνων ή μουσουλμάνων εξαρτώμενων από τουρκόφρονες, δημιουργεί αυτόματα σημαντική «πληγή» για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Όμως, για να συμβεί αυτό έπρεπε πρώτα να γίνει ο δικός μας «Καλλικράτης», και στη συνέχεια θα πρέπει να πραγματοποιηθούν και άλλα απαραίτητα «δομικά στοιχεία».

Τα λάθη των Ελλήνων πολιτικών, δείχνουν να επηρεάζουν και την Βουλγαρία, αφού καταφέρνουν να διογκώσουν ένα πρόβλημα που έρχεται επάνω μας, με μεγάλη ταχύτητα. Το Θρακικό πρόβλημα είναι ήδη εδώ, άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν ή να το δούνε. Το ειρωνικό είναι πως το «Θρακικό Πρόβλημα» είναι εδώ εξαιτίας της ανυπαρξίας βούλησης, σχεδιασμού ή της φιλοπατρίας Ελλήνων πολιτικών, που στάθηκαν πολύ μικροί έως ανίκανοι να αντιληφθούν πως παρέδιδαν και παραδίδουν τα υλικά ανεξαρτητοποίησης της Θράκης.

♣ Αυτοδύναμη οικονομία (υπάρχει ήδη)
Σε όσους ζούνε στην Θράκη ή σε όσους θέλησαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν, έχει ήδη γίνει απολύτως σαφές πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός λειτουργεί σε καθεστώς γκέτο. Και αυτή η λειτουργία σε ένα πολύ μεγάλο της μέρος αφορά την οικονομία. Έτσι, υπάρχουν μουσουλμάνοι έμποροι που έχουν προϊόντα μόνο για μουσουλμάνους, ενώ είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο κατά το οποίο μουσουλμάνος θα αγοράσει από κατάστημα χριστιανού (οι χριστιανοί αγοράζουν από όπου τους αρέσει, ενώ οι μουσουλμάνοι αγοράζουν μόνο από μουσουλμάνους!!!). Υπάρχουν μουσουλμάνοι οικοδόμοι - εργολάβοι (απορίας άξιο πως αναπτύσσονται οικονομικά, όταν καταγγέλλουν την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για δημιουργία προβλημάτων στην ανάπτυξη, για άνιση αντιμετώπιση από το νόμο κ.α.) που δίνουν εργασία μόνο σε μουσουλμάνους εργάτες. Να σημειωθεί επίσης πως η φωτογραφία του Κεμάλ μπαίνει στα εγκεκριμένα από το τουρκικό προξενείο καταστήματα, τα οποία με αυτόν τον τρόπο κάνουν «χρυσές δουλειές».

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, αλλά και το βάθος της οικονομικής διείσδυσης, δύναμης και ανεξαρτησίας που ήδη υπάρχει στους μουσουλμάνους της Θράκης (αιτία γι αυτό υπήρξε σειρά τραγικών λαθών της Αθήνας) σημειώνεται πως δεν είναι μόνο η εμπορική οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται (έστω και σε καθεστώς οικονομικού γκέτο). Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες των μουσουλμάνων (πλην ελαχίστων ηρωικών εξαιρέσεων που δεν διστάζουν να τα βάλουν με το «σύστημα του προξενείου» αμφισβητώντας την «βοήθεια» που αυτό μπορεί να τους παρέχει).

Σαν παράδειγμα, της άνθησης αυτής της κλειστής οικονομίας, αρκεί να αναφερθεί ένα γεγονός που συνέβη σε τράπεζα της Ξάνθης κατά την είσοδο του ευρώ στην οικονομική καθημερινότητά μας. Ένας γέροντας πομάκος επισκέφθηκε την τράπεζα με ένα τσουβάλι δεκαχίλιαρα και όταν είδε τι του έδωσαν απογοητεύτηκε. Μέχρι τότε, πολλοί μουσουλμάνοι της Θράκης επένδυαν τα χρήματά τους στην Τουρκία, αλλά μετά από κάποια γεγονότα απαγωγών και ουσιαστικής απώλειας των επενδύσεών τους, αποφάσισαν (τουλάχιστον) την παύση επενδύσεων στην επικίνδυνη για επενδύσεις «μητέρα πατρίδα».

Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα ένας μεγάλος όγκος χρημάτων των μουσουλμάνων της Θράκης βρίσκεται σε σεντούκια. Αυτά τα χρήματα θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί η τουρκικών συμφερόντων Ziraat Bank, αλλά και οι τούρκοι επιχειρηματίες που σκοπεύουν να «επενδύσουν» στην Θράκη. Η Τουρκία σκοπεύει να «αγοράσει» τη Θράκη με βοήθεια που θα πάρει από τα χρήματα των Ελλήνων μουσουλμάνων. Και αν δεν καταφέρει σήμερα να τους πάρει τα χρήματα, η παρουσία της Άγκυρας στη Θράκη τους υπόσχεται πως αύριο θα τους πάρει την γη που κατέχουν. Γιατί; Μα, αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται να καλύψει το ήδη υπάρχον κενό απέναντι στους πολίτες της, η πολιτική της γείτονος θα έρθει ως φυσικός κανόνας, να συμπληρώσει τα αθηνοκεντρικά κενά.

Η πρόσφατη οικονομική τάση, με τις επισκέψεις τούρκων επιχειρηματιών στην Θράκη, δημιουργεί μία παράξενη δυναμική στην τοπική οικονομία. Δεν είναι μόνο τα έπιπλα τουρκικής κατασκευής, αλλά κυρίως η μεταφορά τουρκικών βιοτεχνιών (κυρίως στην Κομοτηνή), που θα αγκαλιάσουν» τους μουσουλμάνους της Θράκης, θα τους δώσουν δουλειά και θα αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία - εξάρτηση στην διαβίωσή τους.

Μήπως θα ήταν καλύτερα οι κομπορημονούντες οικονομολόγοι των ΕΒΕ να υπολογίσουν και κάποιες άλλες παραμέτρους των σχεδιασμών ανάπτυξης που ονειρεύονται; Πώς είναι δυνατόν οι «ειδικοί» να μην βλέπουν πως μέσω των σημερινών τους σχεδιασμών πρόκειται να επηρεάσουν (σε εκβιαστικό βαθμό μάλιστα) τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς πολίτες της Θράκης;

♣ (Απορία συντάκτη: Γιατί έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα οι τούρκοι βιομήχανοι, όταν το κόστος εργασίας στην Τουρκία είναι πολύ μικρότερο; Ποιός μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, χωρίς να εικάσει κάποια έστω και υφέρπουσα επιθετική κίνηση της Άγκυρας;)

Η δημιουργία μίας (έστω υποτυπώδους) οικονομικής κίνησης που θα βασίζεται σε μικρής και μέσης εξαγωγικής μορφής βιοτεχνία ή βιομηχανία, είναι ένα ακόμη «δομικό στοιχείο» δημιουργίας μίας ανεξάρτητης Θράκης. «δομικό στοιχείο» που η οικονομική και πολιτική ελίτ το προσφέρει με πλατιά χαμόγελα στον Ταγίπ Ερντογάν, στον Αχμέτ Νταβούτογλου και στον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, που εργάζονται μεθοδικά στα πλαίσια του νέο-οθωμανισμού και της δημιουργίας μίας μεγάλης Τουρκίας που θα «πατάει» στα Βαλκάνια.
Η πρόσφατη συνάντηση στην Κομοτηνή, όπου οι τούρκοι επιχειρηματίες εκδήλωσαν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για αγορά και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων βιοτεχνιών και βιομηχανιών στην Ροδόπη, αποτελεί την μέγιστη απόδειξη της οικονομικής παράδοσης - μεταβίβασης της Θράκης σε τουρκικά χέρια.

Η ανάπτυξη ενός οικονομικού πόλου, που θα έχει άμεση και αμέριστη, χρηματική και πολιτική στήριξη από την Άγκυρα, είναι ήδη γεγονός. Η οικονομική εξάρτηση του μουσουλμανικού στοιχείου θα σημάνει την αυτόματη πολιτική χειραγώγησή του.

Τί έχει να απαντήσει η Αθήνα σε αυτό; Πρόκειται για ένα ακόμη επικίνδυνο λάθος που προστίθεται στα προηγούμενα; Ένα ακόμη μοιραίο λάθος, που παραδίδει την τοπική οικονομία σε φορείς που εδράζονται στην Τουρκία και οι οποίοι ασφαλώς δεν ενδιαφέρονται για τα Ελληνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα!!! Μήπως όμως θα έπρεπε να αναφερόμαστε ξεκάθαρα σε τουρκική «εισβολή»;

Σαν παράδειγμα αναφέρεται καθαρά για ιστορικούς σκοπούς και από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τ ι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά. Εντάξει, λοιπόν, ας το προσμετρήσουμε κι αυτό σαν ένα ακόμη λάθος.

♣ Τραπεζικό σύστημα (υπάρχει ήδη)
Η ύπαρξη της τουρκικών συμφερόντων τράπεζας Ziraat Bank στην Θράκη, με υποκαταστήματα στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, αποτελεί σήμερα τον συνεκτικό κρίκο της ήδη γκετοποιημένης οικονομίας των μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι, δε, απολύτως βέβαιο πως όταν χρειασθεί θα κληθεί να παίξει τον οργανωτικό ρόλο σε μία νέα ανεξάρτητη οικονομία, αφού θα συγκεντρώνει το αποκλειστικό ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του νέου ανεξάρτητου κράτους.

Οπότε, η αδειοδότηση λειτουργίας της στην Θράκη, ήταν μάλλον το αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας εκείνου που συμφώνησε και υπέγραψε για την ύπαρξη της Ziraat Bank σε μία ευαίσθητη εθνικά περιοχή.

Η Ziraat Bank σήμερα στηρίζει την δημιουργία και της λειτουργίας μίας ανεξάρτητης οικονομίας, αποκλειστικά από και προς μουσουλμάνους, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν πολιορκητικός κριός ισχύος στην ήδη καταρρέουσα (λόγω τεράστιων ευθυνών των κυβερνήσεων της χώρας, που εγκατέλειψαν και εν μέρει - εμμέσως κατέστρεψαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που τόλμησαν να αναπτυχθούν σε ολόκληρη την περιφέρεια της Αν. Μακεδονίας και Θράκης) τοπική οικονομία.
Το κύμα δανειοδοτήσεων, αλλά κυρίως η αγορά γης από μουσουλμάνους μέσω της Ziraat Βank, αποτελεί μία εν δυνάμει απειλή αλλαγής ιδιοκτησίας γης. Και κάτι τέτοιο, είναι δυνατόν να μεταβάλει τον γεωγραφικό εθνικό χάρτη, με άγνωστα αποτελέσματα σε περίπτωση που γίνει επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης. Μία συνθήκη στην οποία γίνεται σαφέστατη αναφορά σε πληθυσμιακή και ιδιοκτησιακή ανωτερότητα, με βάση την οποία η σημερινή Θράκη (δυτική Θράκη) δόθηκε στην Ελλάδα.

Ενώ σήμερα η Ziraat Bank έχει ένα σαφή προσανατολισμό, είναι απολύτως βέβαιο πως την επαύριο θα αλλάξει χαρακτηριστικά, θα επαναπροσανατολισθεί και θα μπορεί άνετα να μεταβληθεί σε «εθνική τράπεζα» της ανεξάρτητης τουρκικής Θράκης. Είναι σαφές πως με βάση τις ήδη υπάρχουσες οικονομικές συναλλαγές, θα μπορεί να αποδεχθεί μία έκκληση - αίτηση των τουρκοφρόνων, για να δημιουργήσει τον οικονομικό κορμό και να λειτουργήσει σαν κύριος φορέας οικονομικής σύνδεσης με άλλα κράτη. Η τουρκικών συμφερόντων τράπεζα δεν ήρθε στην Θράκη για να δώσει δάνεια, αλλά για να πάρει ισχύ και να καλύψει (σχεδόν αποκλειστικά) τις αυξημένες οικονομικές δραστηριότητες που επίκειται να αναπτυχθούν από την διέλευση των αγωγών ενέργειας και την ταυτόχρονη έλευση μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή.

Η αυξημένη δυναμική, η τεχνογνωσία και οι καλές σχέσεις με τον τοπικό μουσουλμανικό πληθυσμό, θα καταστήσουν την Ziraat Bank σε παίκτη ισχύος.
Τι επεκτάσεις οικονομικές και πολιτικές μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη; Δυστυχώς, για την Ελλάδα, τις χειρότερες, αφού η Ελληνική οικονομία θα βρεθεί έξω από την «πίτα» ή θα αναγκαστεί να αποδεχθεί να μοιραστεί την «πίτα» που λέγεται Θράκη!!! Και τα λάθη της Αθήνας, απλώς συνεχίζονται.


♣ Υποτυπώδες -έστω- σύστημα Υγείας (υπολείπεται)
Η λειτουργία ενός κράτους (ή η αίτηση για ίδρυση ενός κρατιδίου - μορφώματος) απαιτεί σαφείς υπάρχουσες υποδομές. Μέσα σε αυτές τις απαιτητές υποδομές είναι και η παροχή του αγαθού της Υγείας. Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει δημιουργηθεί κάποια νοσηλευτική μονάδα, τουρκικών συμφερόντων, στην Θράκη, οι πληροφορίες που υπάρχουν γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, είναι ανησυχητικές για την Ελληνική πλευρά.

Μέσα στα πλαίσια των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων και της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης (και οικονομικών δραστηριοτήτων) ανάμεσα στις δύο χώρες, τούρκοι επιχειρηματίες συνοδευόμενοι από γιατρούς, έχουν ήδη επισκεφθεί τον ορεινό όγκο των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, συλλέγοντας στατιστικές πληροφορίες για θέματα υγείας και ασθενειών των κατοίκων των περιοχών αυτών. Μάλιστα, έδωσαν διαβεβαιώσεις στους κατοίκους του Εχίνου (Ν. Ξάνθης) πως πρόκειται να λειτουργήσουν πλήρεις ιατρικές κλινικές μονάδες (μικρά ιδιωτικά νοσοκομεία) πολύ σύντομα!!!

Στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, τούρκοι επιχειρηματίες επισκέφθηκαν την πόλη της Κομοτηνής σε μία προσπάθεια συνεργασίας με τον τούρκο πρόξενο προκειμένου να εξευρεθεί οικόπεδο που θα μπορέσει να φιλοξενήσει μία μεγάλη ιδιωτική ιατρική μονάδα (νοσοκομείο), η οποία θα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο νομό Ροδόπης. Οι πληροφορίες ανέφεραν μάλιστα την επιθυμία των τούρκων επιχειρηματιών η νοσοκομειακή αυτή μονάδα να διαθέτει και ελικόπτερα για αερο-διακομιδή των ασθενών (ιδιαίτερα της ορεινής Ροδόπης).

Σήμερα, υπάρχει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων ιατρών, οι οποίοι σε ένα ποσοστό περίπου 99% έχουν σπουδάσει ιατρική στην Τουρκία. Η επιστημονική τους δραστηριότητα στέφεται με επιτυχία αφού έχουν ως ασθενείς - πελάτες περίπου το 90% των μουσουλμάνων. Ακόμη και ο ευαίσθητος χώρος της Υγείας έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο. ενώ στα πλαίσια της ισονομίας και ισοπολιτείας, διορίζονται σε δημόσιους οργανισμούς υγείας, με την βοήθεια πολιτικών (χριστιανών και μουσουλμάνων) παραβιάζοντας την «σειρά» ή και τις «προϋποθέσεις» που απαιτούνται. Σε περίπτωση που αύριο τεθεί αίτημα δημιουργίας ενός ιδιωτικού νοσοκομείου τουρκικών συμφερόντων, εμείς θα μπορούνε να πούμε πως απλώς ένα ακόμη κομμάτι της «αλυσίδας» μπήκε στη θέση του, ένα ακόμη «λάθος» έχει γίνει στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας και των καλών σχέσεων. Και η ζωή συνεχίζεται, στην. υγεία των κορόιδων.

♣ Οργανωμένο σύστημα Παιδείας (είναι σχεδόν έτοιμο) και κοινή γλώσσα εκπαίδευσης η τουρκική (αναγνωρίστηκε)
Στο σημείο αυτό το «έγκλημα» είναι παλιό. Μετράει δεκαετίες, περισσότερο από μισό αιώνα, όταν η Ελληνική κυβέρνηση (1954) αποφάσισε να παραβιάσει εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων την Συνθήκη της Λοζάνης, αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα. Μάλιστα, φρόντισε ο τότε υπουργός Παιδείας να στείλει έγγραφο σε όλα τα σχολεία της Επικράτειας που υπήρχαν μουσουλμάνοι, μέσω του οποίου ζητούσε την διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση των τούρκων μαθητών.

Έτσι, η λέξη «Τούρκος» μπήκε στο υπουργείο Παιδείας. Την επόμενη χρονιά, η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε να ανταποδώσει την ευγενική κίνηση της Ελλάδας, οργανώνοντας μία δίχως προηγούμενο επίθεση κατά των Ελλήνων της Πόλης (τα γνωστά αίσχη του τουρκικού παρακράτους, Σεπτεμβριανά).

Από τότε, μέχρι σήμερα, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και οι αναίτιες παραχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς άρχισαν να δημιουργούν τις βάσεις για ένα ανεξάρτητο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα εντός της Ελλάδας! Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία, Μειονοτικά Ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια, με δασκάλους «προσοντούχους» (άγνωστο τι προσόν διέθεταν πέρα από τη γνώση της τουρκικής γλώσσας και τις πολύ καλές τους επαφές με την Άγκυρα), καθηγητές από την Τουρκία και πάντοτε υπό Τουρκική διεύθυνση!!!
Το έγκλημα της Ελληνικής πολιτείας ήταν συνεχές, αφού φρόντισε να υποβιβάσει (με τις εντολές ειδικές - διακριτικής διαχείρισης, όπως φαίνεται στο έγγραφο που παρατίθεται, έτους 1954) τους μαθητές, παραδίδοντάς τους σε δασκάλους και καθηγητές που είχαν ελάχιστη διάθεση και μπορούσαν να εργάζονται όποτε και όπως ήθελαν, αφού ο έλεγχος για την πρόοδο των μαθητών ήταν σχεδόν μηδενικός.

Το έδαφος ήταν πρόσφορο, προκειμένου να εργαστούν οι «προσοντούχοι» και οι εκ Τουρκίας εκπαιδευτικοί με πολύ άνεση στον εκτουρκισμό των συνειδήσεων των μαθητών.
Την οριστική πέτρα στο στρεβλό οικοδόμημα έβαλε ο Γιώργος Παπανδρέου που ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε την ειδική πριμοδότηση -με ένα σύστημα ποσόστωσης- των μουσουλμάνων (σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1954, τούρκων) μαθητών προκειμένου να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Βέβαια, η απόφαση αυτή είχε σαν αιτιολογικό να σταματήσει ή έστω να μειώσει την μετακίνηση των μουσουλμάνων μαθητών στην Τουρκία, προκειμένου να σπουδάσουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα ήταν η ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα επαναφοράς σε φυσιολογική λειτουργία του συστήματος εκπαίδευσης των μουσουλμάνων μαθητών. Δια χειρός Παπανδρέου, λοιπόν, η κάκιστη απόδοση των εκπαιδευτικών, αλλά και του λανθασμένου συστήματος εκπαίδευσης, επιβραβευόταν με ειδική βαθμολογία και με λίγη τύχη κάποιος που στις εξετάσεις έπαιρνε βαθμό 4 (με άριστα το είκοσι) σπούδαζε από δικηγόρος μέχρι γιατρός!!!

Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (γνωστή ως ΕΠΑΘ) λειτουργούσε πάντα με χαμηλά κριτήρια αξιολόγησης και παρήγαγε δασκάλους (πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλειστικά για μειονοτικά δημοτικά σχολεία) που η απόδοσή τους εξαρτώνταν μόνο από την διάθεσή τους να διδάξουν. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, με έναν δεύτερο μισθό από την Άγκυρα, δίδασκαν τον τουρκισμό, ενώ σε αρκετές περιπτώσει ς προβιβάζονταν σε ιμάμηδες (ποιος είπε ότι η θρησκεία δεν μοιράζει χρήμα;) ή ακόμη και σε «μάγους» που «διάβαζαν», «ξόρκιζαν», έκαναν μάγια. φυσικά με το αζημίωτο. Το σύστημα της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο μεγαλείο του!!!

Όταν έγινε γνωστό πως το πρόβλημα που ουσιαστικά αντιμετώπιζε η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων ήταν η πολυγλωσσία (οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι και μιλούσαν τρεις γλώσσες: την μητρική Πομακική, την Τουρκική και την Ελληνική) στην οποία αναγκάζονταν οι μαθητές να ζούνε, η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για να δοθεί κάποια λύση στο φυσιολογικό πρόβλημα να μιλάς την μητρική σου γλώσσα, να διδάσκεσαι στην Ελληνική και υποχρεωτικά -και τελείως αναίτια- στην Τουρκική. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα.!
Μέσα από τα καλοπληρωμένα αυτά ειδικά ερευνητικά προγράμματα εμφανίστηκε και η κυρία Δραγώνα, η οποία τελικά κατέθεσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τη σειρά του απεφάνθη πως η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων θα γίνεται σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Τουρκικά), εξαφανίζοντας -κυριολεκτικά- από τον γλωσσολογικό χάρτη την Πομακική γλώσσα και παραδίδοντας ουσιαστικά τους Πομάκους στην αγκαλιά της Άγκυρας!


Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη στο τέλος του 2010, και θεωρείται μοναδικό στην παγκόσμια κοινότητα, αφού ένα υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να εξαλείψει την ιστορία, τον πολιτισμό, την γενικότερη κουλτούρα και την γλώσσα μίας πληθυσμιακής ομάδας, εντάσσοντάς την εθνολογικά μέσα σε μία άλλη υποδεέστερη αριθμητικά τοπική πληθυσμιακή ομάδα. Και το κριτήριο της ανώμαλης αυτής συγχώνευσης ήταν το θρήσκευμα, που ενώ αποτελεί ευαίσθητο μη δημοσιοποιήσιμο προσωπικό δεδομένο, γίνεται ισοπεδωτικό εθνολογικό κριτήριο.

Με ποια λογική συνέβη αυτό; Ίσως με την λογική της κυρίας Δραγώνα, ίσως με την λογική της κυρίας Διαμαντοπούλου, ίσως με την λογική της Άγκυρας και των φερέφωνων (βλ. Ανεξάρτητη Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης) που διατηρεί εντός της Ελληνικής Θράκης. Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, κατάφεραν να αλωθούν από την Τουρκική γλώσσα, ενώ σοβαρές πιέσεις πλέον δέχεται και η εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία (δίγλωσσα), ενώ ήδη άρχισαν οι «φωνές» από τους γνωστούς κύκλους τουρκοφρόνων της Θράκης, που θέλουν τουρκικό Πανεπιστήμιο. Πληροφορίες αναφέρουν πως εδώ και ένα χρόνο γίνεται έρευνα για την ανεύρεση του κατάλληλου χώρου - οικοπέδου στην πόλη της Κομοτηνής.

Αν λοιπόν σκεφτούμε πως η εξέγερση των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησε έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Αλβανικού Πανεπιστημίου, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί η κλίμακα της Τουρκικής Εκπαίδευσης, καλυπτόμενη σε όλες τις βαθμίδες, εντός της Θράκης. Και πάλι, μέσα στο πνεύμα της κατανόησης, των δικαιωμάτων για προσέγγιση στην παιδεία, ίσως μας οδηγεί σε ένα τεράστιο λάθος. Μόνο που έρχεται να προσμετρηθεί σε άλλα, ήδη υπάρχοντα λάθη. Και, δυστυχώς, ιστορικά αποδεικνύεται πως η Παιδεία αποτελεί μία ιδανική βάση για δημιουργία εθνικών συνειδήσεων, όταν γίνεται εργαλείο σε χέρια ανθρώπων που δεν αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση με σεβασμό, αλλά ως πολιτικό εργαλείο.

 Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
(λίγο πριν την ολοκλήρωσή της)

Από τα όσα μέχρι στιγμής αναφέρθηκαν εξάγεται το συμπέρασμα πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης οδηγούνται συστηματικά σε έναν εκτουρκισμό με την πλήρη συναίνεση της Ελληνικής Πολιτείας. Η Παιδεία, δυστυχώς, συμβάλει τα μέγιστα στην δημιουργία κοινής εθνικής πεποίθησης ή στην περίπτωση της Θράκης, συμβάλει στην στρέβλωση της πραγματικότητας και στην δημιουργία αμφιβόλων εθνικών συνειδήσεων. Στο σημείο αυτό, ακριβώς, παρεμβάλλεται η οικονομία, οι μικρο-κοινωνίες που αναπτύσσονται κυρίως σε χωριά, το θρήσκευμα, αλλά και η δημιουργία έντονης πλην τεχνητής αντιπαλότητας. Οι συνεχείς αναφορές σε τούρκους πολίτες εντός της Ελλάδας, ακόμη και από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, από μουσουλμάνους βουλευτές που ενώ εκλέγονται ως Έλληνες πολίτες και υποτίθεται πως υπηρετούν την κοινωνία των πολιτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δηλώνουν απερίφραστα πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την «μητέρα πατρίδα Τουρκία». Την ίδια στιγμή, ενώ απολαμβάνουν πλήρη ισότητα και ισονομία (αρκετές φορές πλέον του δέοντος), επικαλούνται παραβιάσεις των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων και δημιουργούν πόλους συσπείρωσης, επικαλούμενοι πως αυτά συμβαίνουν επειδή είναι μουσουλμάνοι και πιστοί στο Ισλάμ!!!

Μέσα σε αυτόν τον «αχταρμά» (τουρκική λέξη που σημαίνει «μπέρδεμα», «ανακάτωμα»), δέχονται και βοήθειες από την Ελληνική πλευρά, που ανέχεται την οικειοποίηση του πολιτισμού του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού από τα «πολιτιστικά καραβάνια» και από τις «πολιτιστικές εκδηλώσεις» που οργανώνει η Άγκυρα εντός της Θράκης. Μάλιστα, η κλοπή τοπικών ενδυμασιών και η εμφάνισή τους ως «τουρκικές» αποτελεί ένα απλό μόνο δείγμα του θράσους της πολιτιστικής κλοπής (και όχι επίθεσης) που συμβαίνει εις βάρος των Πομάκων της Θράκης.
Αυτά συμβαίνουν, υπό την ανοχή των Αθηνών και των εκεί υπευθύνων, που προφανώς στο όνομα της ωραιοποίησης της πραγματικότητας και κυρίως των καλών Ελληνοτουρκικών σχέσεων, προχωρούν σε λάθη που είναι άγνωστο εάν το τίμημά τους είμαστε σε θέση να τα πληρώσουμε ως λαός όταν μας ζητηθεί.

Συνεργάστηκαν:
Μαρία Σταματιάδου (δημοσιογράφος)-
Όμηρος Φωτιάδης (Αναλυτής Γεωπολιτικής)
Πηγές:
Περιοδικό Αντιφωνητής-
Εφημερίδα "Τα Νέα της Ροδόπης"
-Εφημερίδα "Χρόνος"-
Ιστολόγιο "Τουρκικά Νέα"
-Ιστολόγιο "Προξενείο Stop"-
Ιστολόγιο Παρατηρητήριο Τουρκίας- 
Ιστολόγιο Αβόλευτος- 
Ιστολόγιο Ramnousia
Greekamericannewsagency

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

"Ένα από τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα ενός έθνους από την πολιτική του τάξη στη σύγχρονη εποχή"

Κατα την «ειδική σύνοδο κορυφής της ΕΕ" στις 22.07.2011 δεν ξεπουλήθηκε μόνο η Ελλάδα αλλά και η Γερμανία. Σας φαίνεται παράξενο; Και όμως δεν είναι. Διότι πίσω απο το ξεπούλημα της Ελλάδος, όπως και πίσω απο το ξεπούλημα της Γερμανίας, βρίσκεται ο Ηγεμόνας

του Daniel Neun 
Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης

Αυτή η ιστορική «ειδική σύνοδος κορυφής της ΕΕ", μια συνάντηση 17 κρατών, που ακόμη και σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ δεν αποτελεί απαρτία, πήρε στις 22.07.2011 τη μόνη απόφαση που θα μπορούσε πραγματικά να πάρει: οι πρόεδροι, καγκελάριοι και πρωθυπουργοί των χωρών μελών της ΕΕ ενέκριναν την παράδοση στις τράπεζες και στους πιστωτές της Ελλάδος για λεηλασία τα 440 δισεκατομμύρια ευρώ που βρίσκονται στα ταμεία της "ανώνυμης εταιρίας" European Financial Stability Facility (EFSF) και προέρχονται απο την φορολογία των υπηκόων της Ευρωζώνης. Απο τα χρήματα αυτά τα 148 δισεκατομμύρια προέρχονται απο φορολογικα έσοδα των Γερμανών.

Ήδη μέσα στις επόμενες μέρες το EFSF, το «ταμείο διάσωσης του ευρώ», δηλαδή των τραπεζών, της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και άλλων πιστωτών της Ελλάδος, θα δώσει το σύνθημα για την λεηλάτηση. Η λεγόμενη «άφεση χρέους» πιστωτών, που κατα την γνώμη τους "πλήττει" την Deutsche Bank AG, συνίσταται σε μια μείωση μόλις και μετα βίας του 20 τοις εκατό της ονομαστικής τους αξίας. Αυτό είναι ένα αστείο, ένα συνειδητά αποτρόπαιο αστείο, για να μη φαίνεται ο μεγάλος κυνισμός της "συμμετοχής των τραπεζών" του συμφωνημένου ένα τοις εκατό και το 98 τοις εκατό των ηλιθίων φορολογουμένων. Κάθε ένα από αυτά τα ομόλογα έχει ήδη αποφέρει κέρδη / έσοδα από τόκους, οι οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ μεγαλύτεροι απο την πραγματική του αξία. Όποιος έπρεπε να ξεπληρώσει ένα δάνειο, γνωρίζει, ότι τα χρήματα που πληρώνει είναι πολύ περισσότερο από το δάνειο που πήρε........................  
Το EFSF με την γελοία έκπτωση του 20 τοις εκατό κάνει τώρα αυτό που κάνει η ΕΚΤ εδω και ένα χρόνο, και τώρα, μαζί με τις 17 κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης, κάθεται πάνω σ' ενα τεράστιο βουνό απο άχρηστα ελληνικά ομόλογα των 140 δισ. ευρώ, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο απο ένα σωρός από 140 δισ. ευρώ χρέος. Αυτά τα χρέη τώρα θα "φορεθούν" στο EFSF και στους άλλους πιστωτές της Ελλάδος. Οι οποίοι ήδη περιμένουν ουρά στο EFSF.

Κι' αυτά, ενώ ο μύλος των χρεών του Ευρωσυστήματος γυρίζει όπως γύριζε και πριν. Μία από τις πολλές κορυφές του κυνισμού: η ΕΚΤ, η οποία απέτυχε πλήρως και ούτε μια φορά δεν δικαιώθηκε σε κάτι που έκανε, θα μετακυλίσει τώρα τα σκουπίδια αυτά στους φορολογούμενους - έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί και πάλι "ανεξάρτητα" απο αυτούς.

Επιπλέον η "ανώνυμη εταιρία" του Λουξεμβούργο EFSF είναι τώρα εξουσιοδοτημένη από τους ιδιοκτήτες της, τις 17 χώρες της Ευρωζώνης, να μεταβιβάζει τα χρήματα των φορολογουμένων των μελών της χωρίς προηγούμενη απόφαση-εγκριση του Κοινοβουλίου τους σε τράπεζες που απειλούνται με πτώχευση - ακόμα και εκτός από τα κράτη, τα οποία μπήκαν στα "προγράμματα σωτηρίας", την Ελλάδα , την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Δηλαδή: Το EFSF μπορεί πλέον να ρίχνει χρήμα στον λάρυγγα της φτωχής Societe General, αν αυτή έχει στενοχώριες, γιατί πέταξε τόσο χρήμα από το παράθυρο και θέλει να το αντικαταστήσει, για να συνεχίσει να παίζει στο καζίνο. Κακιά τράπεζα, να πάρε κι' εσύ!

Παρεμπιπτόντως: Τα 109 δισ. ευρώ που θα πάρουν οι πιστωτές της Ελλάδος ως δεύτερη δόση "βοήθειας" (απο τα οποία ούτε ένα λεπτό-ούτε ένα Cent δεν θα πάει στην Ελλάδα, ούτε και θα διατεθεί για την αποπληρωμή των χρεών της, γιατί πηγαίνουν όλα στους πιστωτές και τους τόκους που απαιτούν) τα χρηματοδοτεί το ταμείο φορολογουμένων του EFSF μέσω δικών του χρεωστικών τίτλων που διαθέτει στις αγορές χρήματος. Αυτό το EFSF το κάνει ήδη από την αρχή του έτους και πρόκειται για τα πολυσυζητημένα "ευρωομόλογα", τα "συλλογικά χρεωστικά χαρτιά", για τα οποία φωνασκούν διαρκώς οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), το κόμμα των Πρασίνων και το κόμμα της Αριστεράς.

Και ακριβώς αυτό δείχνει όλη την υποκρισία, την εσχάτη προδοσία αυτών των κομμάτων, την δόλια και ύπουλη. Διότι για το μόνο που ενδιαφέρονται αυτά τα κόμματα που ζητούν ευρωομόλογα, είναι η δημιουργία μιας κεντρικής κυβέρνησης της ΕΕ και η εγκατάσταση ενός κράτους ΕΕ που θα είναι εις θέσιν να ξεπληρώνει χρέη. Μόνο ένα τέτοιο κράτος θα μπορούσε να εκδίδει δικά του ομόλογα.

Οι τράπεζες, τα χρηματιστήρια και η λόμπι της ΕΕ ξεκαρδίζονται στα γέλια. Η βιομηχανία της πληροφορίας, τα κρατικά ΜΜΕ και τα πολιτικά κόμματα υποκρίνονται μέχρι θανάτου. Ενω τα ανεξάρτητα ΜΜΕ, οι ριζοσπαστικοί κριτές της αγοράς αλλά και σχεδόν ολόκληρο το κοινό της Γερμανίας έχει παραλύσει και κάθεται γλείφοντας τις πληγές του.

Οι αγγλο-αμερικανικές εφημερίδες πάντως το διασκεδάζουν βλέποντας με έκπληξη την προφανή ευκολία, με την οποία προωθείται αυτή η θρασύτατη προδοσία και η προσπάθεια λεηλασίας της Γερμανίας μετα τον 2. Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι «Financial Times» χειροκρότησαν πρίν λίγες μέρες την «δραματική υποχώρηση» από το δόγμα της "περιορισμένης εφαρμογής" του ταμείου φορολογουμένων του EFSF. Το «MSN» σημείωσε την «πρωτοφανή εξουσιοδότηση αγοράς κρατικών ομολόγων από επενδυτές". Η «Wall Street Journal» ασχολήθηκε εκτός απο το προσφιλές θέμα του Rupert Murdoch και με την Μέρκελ ("Amid the Panic, Merkel Will Have Little Choice"), γράφοντας, ότι με την απόφασή της να αναλάβει η Γερμανία τα χρέη άλλων χωρών της ΕΕ στο Ευρωσύστημα, 

"Αν απορρίψει την μαζική επέκταση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ για αμοιβαία υποστήριξη, θα είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα επιφέρει ένα ανείπωτο χάος στο πολιτικό σώμα της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας. Εάν την αποδέχθεί, θα προκαλέσει ένα από τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα ενός έθνους από την πολιτική του τάξη στην σύγχρονη εποχή".

Ακριβώς αυτό βρίσκεται τώρα σε πλήρη εξέλιξη. Να δούμε, τι μπορούμε να κάνουμε ενάντια σ'αυτό.
BERLIN ATHEN
http://www.radio-utopie.de/2011/07/22/einer-der-grosten-ausverkaufe-eines-volkes-durch-seine-politische-klasse-in-der-neuzeit/

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........