Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Στην πολιτική διακυβεύονται πολλά

της Λιν Βάβρεκ    
©New York Times



«Κάθε πόλεμος βασίζεται στην εξαπάτηση», έγραψε ο Σουν Τζου (孫子). Για να μιλήσουμε για το ψέμα στην πολιτική, χρειάζεται να συνεκτιμήσουμε πως η πλειονότητα των υποψηφίων βλέπει σε μεγάλο βαθμό τις εκλογές σαν πόλεμο. Η νίκη είναι το παν –όσα συνεπάγεται η εκλογή (η προώθηση ενός πολιτικού προγράμματος, η απόκτηση αξιωμάτων, ο σεβασμός) έρχονται δεύτερα. Συμμετέχουν στις εκλογές για να νικήσουν -κι αυτό καθιστά επική τη μάχη τους.

Μπορεί να μην ανεχόμαστε να λένε ψέματα τα νηπιαγωγάκια, αλλά οι προεκλογικές μισές αλήθειες των πολιτικών προσφέρουν κάτι τι  σε κάθε οπαδό τους. Χρειάζεται επίσης να διευκρινίσουμε τιεννοούμε «ψέμα». Στις εσωκομματικές εκλογές του 2000 π.χ. ο υποψήφιος για το χρίσμα των Δημοκρατικών Αλ Γκορ (Al Gore) ισχυρίστηκε πως «ανέλαβε την πρωτοβουλία που δημιούργησε το διαδίκτυο». Ήταν ψέμα αυτό; Ή μήπως το ότι είπε ψέματα ακούστηκε πιο αληθοφανές αφού μεταδόθηκε (ψευδώς) πως ισχυριζόταν πως είχε «εφεύρει» το διαδίκτυο; 'Αλλη περίπτωση: ήταν ψέμα η δήλωση του προέδρου Κλίντον (Clinton) τον Ιανουάριο του 1998 όταν εξαναγκάστηκε να διαψεύσει «πως είχε σεξουαλικές σχέσεις με αυτή τη γυναίκα, τη δίδα Λιουίνσκι (Lewinsky)» προσθέτοντας πως «δεν υπέδειξα σε κανένα να πει ψέματα, ποτέ»; Και το 2003, όταν ο Κόλιν Πάουελ (Colin Powellανέφερε στα  Ηνωμένα Έθνη πως οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ είχαν αποδείξεις πως ο Σαντάμ Χουσεΐν (صدام حسين) διέθετε όπλα μαζικής καταστροφής, έλεγε ψέματα;................................
 1Στην πολιτική, είναι σύνηθες εχέφρονες πολίτες να διαφωνούν για σημαντικά ζητήματα, όπως π.χ. την ανάγκη εισβολής στο Ιράκ. Διαφωνούν επίσης για την έκταση και τη σοβαρότητα παρομοίων «ψεμάτων». Ο Αλ Γκορ προώθησε πράγματι στο κογκρέσο την ανάπτυξη του διαδικτύου, πράγμα που επιβεβαιώνουν οι πλείστοι εκ των συναδέρφων του. Δεν εφηύρε μεν το διαδίκτυο, αλλά ούτε και ισχυρίστηκε ποτέ κάτι παρόμοιο. Η συνηγορία υπέρ του Κλίντον είναι πιο απαιτητική κι εξαρτάται από τον ορισμό της «σεξουαλικής σχέσης». Ο Πάουελ έχει μεγαλύτερο πρόβλημα. Αλλά αληθεύει πως είχε αναφορές για ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής στο Ιράκ; Ναι. Προήρχοντο αυτές από έγκυρες και διασταυρωμένες πηγές; Όχι.
Αλλά γιατί οι Αμερικανοί ανέχονται τα ψέματα των πολιτικών; Διότι τα περισσότερα πολιτικά ψέματα είναι μάλλον υπερβολές -και μισές αλήθειες. Είναι ψέματα δια παραλείψεως, ή -όπως θα το έθεταν οι ίδιοι οι πολιτικοί- είναι «περικοπές» στην αλήθεια. Κι ενώ οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν ανέχονται τα ψέματα στα νηπιαγωγάκια (για τα οποία η ηθική διαπαιδαγώγηση φαίνεται να είναι ό,τι σημαντικότερο) όταν ο υποψήφιος ενός κόμματος επιστρατεύει μισές αλήθειες για να κερδίσει μια εκλογή, οι ψηφοφόροι του τού το συγχωρούν. Αυτή είναι η αλήθεια!
Οι περισσότεροι Αμερικανοί που νοιάζονται για την πολιτική είναι κομματικοποιημένοι. Το να αυτοαποκαλείται κανείς Ρεπουμπλικάνος ή Δημοκρατικός, περιγράφει πολύ περισσότερα πράγματα από το τις απόψεις του στα διάφορα ζητήματα. Αποτελεί στοιχείο της ταυτότητάς του, της καταγωγής του, του πώς ανατράφηκε. Αυτές οι κομματικές ταυτίσεις προσδιορίζουν τους Αμερικανούς σε οτιδήποτε σχεδόν συμβαίνει στην πολιτική σκηνή.
Δείτε τι συνέβη στην τηλεμαχία της περασμένης Πέμπτης (19/1/12) ενόψει της εσωκομματικής εκλογής των Ρεπουμπλικάνων στη Νότιο Καρολίνα. Χιλιάδες Ρεπουμπλικάνοι καταχειροκρότησαν τις παρατηρήσεις του Νιουτ Γκίνγκρις (Newt Gingrich) κατά της προσπάθειας του δημοσιογράφου του CNN Τζον Κινγκ (John King) να αναμείξει στην πολιτική διαμάχη το γάμο του και τη σεξουαλική του ζωή. Αναμφίβολα πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που χειροκροτούσαν τις προσπάθειες του ίδιου αυτού Νιουτ Γκίνγκρις  να καθαιρέσει τον πρόεδροΚλίντον λόγω των σχέσεών του με μια νεαρή μαθητευόμενη στο γραφείο του (τεχνικά λόγω του ότι είπε ψέματα για τη σχέση αυτή, αλλά καταλαβαίνετε τι θέλω να πω). Όταν το έκανε οΚλίντον, οι Ρεπουμπλικάνοι ψηφοφόροι ζητούσαν την καθαίρεσή του· όταν το έκανε οΓκίνγκρις, οι Ρεπουμπλικάνοι χειροκροτούν την υπεράσπισή του.

Για τους πολιτικούς και τους ψηφοφόρους τους, στην πολιτική το μόνο που μετράει είναι η  νίκη.

Η Lynn Vavreck είναι καθηγήτρια πολιτικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια.
 ppol2

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου