| του Μάκη Ανδρονόπουλου |
Αναφορά 1η (22/7/1944): Σαράντα τέσσερις χώρες υπογράφουν τη διεθνή συμφωνία του Μπρέτον Γουντς που καθόριζε τη λειτουργία ενός συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, σύστημα το οποίο συνδέθηκε με την «χρυσή περίοδο» της μεταπολεμικής περιόδου. Η συμφωνία προέβλεπε ότι οι ισοτιμίες των νομισμάτων συνδέονται με το δολάριο και αυτό με το χρυσό, δημιουργώντας έτσι ένα πλαίσιο σταθερότητας και ανάπτυξης.
Αναφορά 2η (1971-1973): Οι Αμερικανοί άρχισαν να τυπώνουν δολάρια, χωρίς όμως να έχουν κάλυψη σε χρυσό, χωρίς να πουν κουβέντα σε κανένα. Κάποια στιγμή το μυρίζονται οι Γάλλοι, οι οποίοι ζήτησαν να εξαργυρώσουν αξιόγραφά τους σε χρυσό. Οι Αμερικάνοι, αφού δεν είχαν χρυσό να τους πληρώσουν, απέρριψαν το αίτημα για να αποφύγουν να την χρεοκοπία. Έκαναν όμως κι ένα βήμα παραπέρα. Ξεκίνησαν μια διαδικασία αποδέσμευσης του δολαρίου από το χρυσό και την κατάργηση της διεθνούς συμφωνίας του Μπρέτον Γουντς, που ουσιαστικά θα καταλήξει το 1973. Στο διάστημα που είχε προηγηθεί, το δολάριο είχε γίνει το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα και οι Αμερικανοί είχαν «πείσει» τους Σαουδάραβες να πουλάνε το πετρέλαιο σε δολάρια.
Αναφορά 3η (1989): Ο Ουίλιαμ Κλαρκ (William R.
Αναφορά 4η (2002): Μέσα στη μέθη του μονοπολικού κόσμου ο Φράνσις Φουκουγιάμα(Francis Fukuyama) ευαγγελίζεται το «τέλος της ιστορίας» και λίγο αργότερα την «εμπιστοσύνη». Είναι η εποχή του εδραιωμένου πλέον μονεταρισμού. Το χρήμα παράγει από μόνο του χρήμα χωρίς καν να μπαίνει στην πραγματική οικονομία! Η φούσκα έχει αρχίσει να φουσκώνει. Μέσα στην μέθη της μίας και παγκόσμιας αγοράς, γεννιέται το ευρώ. Ήδη από το 1999, οι Αμερικανοί προαναγγέλλουν μέσω του «φόρεϊν αφέρς» την «επερχόμενη σύγκρουση δολαρίου - ευρώ», όπου, όπως μας θύμισε ο Πέτρος Παπακωνσταντίνου (Καθημερινή, 30.5.2010) στο εν λόγω αφιέρωμα, ο πρώην υφυπουργός οικονομικών των ΗΠΑ Φρεντ Μπέργκστεν (C. Fred Bergsen), έγραφε:.............................. |
Αναφορά 5η (2003): Όταν ο Σαντάμ (Saddam) ξεκίνησε πωλήσεις ιρακινού πετρελαίου σε ευρώ, οι Αμερικανοί κατάλαβαν πως έπρεπε να ανατραπεί. Έγινε η εισβολή στο Ιράκ και το πρώτο πράγμα που έκαναν οι Αμερικάνοι το 2003 ήταν να επαναφέρουν τις πωλήσεις πετρελαίου σε δολάρια.Thus, for a short time our currency crises was averted. In 2006, Hugo Chavez thePresident of Venezuela started selling his country's oil for currencies other than dollars and anumber of attempts on his life and regime change were attempted, which were traceable to ourCIA.Το 2006, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες (Hugo Chávez) άρχισε να πουλάει το πετρέλαιο της χώρας του σε άλλα νομίσματα εκτός δολαρίου, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίσει μια σειρά από απόπειρες δολοφονίας. Next, the Iranian President Ahmadinejad decided to startselling oil for every currency except US dollars.Ακολούθησε ο Ιρανός πρόεδρος Αχμαντινετζάντ(Ahmadinejad) που αποφάσισε να πουλά το ιρανικό πετρέλαιο σε κάθε νόμισμα -εκτός δολαρίου. Αποτέλεσμα, αντιμετωπίζει συνεχώς απειλές και κυρώσεις λόγω του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν. The petrodollar scam is coming to an end.
Αναφορά 6η (2005): Το κόλπο των πετροδολαρίων έχει τελειώσει. As the nations of the worldfind that they can buy oil with their own currencies instead of holding our dollars, and moreOPEC nation will abandon the dollar. Κάποιο άλλο κόλπο έπρεπε να βρεθεί για να μην σημάνει αιφνιδίως το τέλος της συστηματικής υπερ-χρηματοδότησης της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος, την καταστροφή της αμερικάνικης οικονομίας και κατ' επέκταση, της ίδιας της αμερικάνικης αυτοκρατορίας. Η απελευθέρωση της κυκλοφορίας των κεφαλαίων, η αποϋλοποίηση των τίτλων (μετοχές, ομόλογα, αξιόγραφα) και οι «λεωφόροι της πληροφορικής» θα διευκολύνουν το πέρασμα σε ένα νέου τύπου καπιταλισμό, τον άυλο και στην παγκοσμιοποίηση. Μια νέα εποχή αρχίζει για την ανθρωπότητα. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μεγάλο βαθμό ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να προκύψουν νέοι παίκτες.
- Ο ισχυρότερος από τους νέους παίκτες είναι το ευρώ. Το ευρώ θα ανδρωθεί και θα γίνει εναλλακτικό διεθνές αποθεματικό νόμισμα, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα φθάσει τα 27 μέλη!
- Η Ρωσία θα εκμεταλλευθεί μια δεκαετία παγκόσμιας ανάπτυξης για να θησαυρίσει με το πετρέλαιό της, να ξεχρεώσει, θα μπει στο G8 και να αναταχθεί σε σημείο που να κάνει ο στόλος της γυμνάσια στην Καραϊβική.
- Η Κίνα που γίνεται το 2005 δεκτή στον «παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου» (ΠΟΕ), θα πάρει όλες τις δουλειές και θα γίνει το παγκόσμιο εργοστάσιο, με 364,000 εκατομμυριούχους (σύμφωνα με την 13η ετήσια «έκθεση παγκοσμίου πλούτου») και με μια νέα μεσαία τάξη 200 εκατομμυρίων.
Αναφορά 7η (2008): Οι Αμερικανοί θορυβήθηκαν μόλις άρχισαν να αντιλαμβάνονται πως χάνουν το παιγνίδι της παγκοσμιοποίησης. Το 1987 τοποθετούν τον 'Αλαν Γκρίνσπαν (AlanGreenspan) διοικητή της ομοσπονδιακής τράπεζας (FED), η οποία είναι ιδιωτική τράπεζα και έχει το αποκλειστικό προνόμιο έκδοσης δολαρίων. Ο Τζον Κένεντι (John Kennedy) αναίρεσε το προνόμιο αυτό μερικούς μήνες πριν δολοφονηθεί... Ο Γκρίνσπαν, έχοντας αντιληφθεί τον ανορθολογισμό των αγορών, έριξε τα παράγωγα, τις «βόμβες υδρογόνου», στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου, καταργώντας κάθε κανόνα. Έδωσε έτσι τη δυνατότητα στις αμερικανικές τράπεζες να αλλάξουν επάγγελμα και να γίνουν σπεκουλαδόροι. Έτσι, από το μυαλό του μεγάλου αυτού οικονομολόγου γεννήθηκε η πυραμίδα των δομημένων ομολόγων που οδήγησε την αγορά των παραγώγων σε υπερθέρμανση και στο σκάσιμο της φούσκας. Η FED έκτοτε τυπώνει τόνους δολαρίων για να σώσει τις τράπεζες...
Αναφορά 8η (2011): Η παγκοσμιοποίηση έχει συντελεστεί. Η Κίνα έχει βάλει ένα μεγάλο μέρος των κερδών της σε αμερικάνικα ομόλογα και είναι εγκλωβισμένη, όπως άλλωστε και όλος ο κόσμος. Ο μέσος κοσμοπολίτης αισθάνεται πως κάτι πολύ μεγάλο παίζεται, μια συνομωσία(συνομωσία είναι ένας εφαρμοσμένος ορθολογισμός από ολίγους) που υπερβαίνει τις ΗΠΑ, που είναι μεγάλη ιστορική καμπή. Οι αγορές με τους μηχανισμούς τους επιτίθενται κατά των κρατών. Δηλαδή, αυτοί που καθοδηγούν το χρηματιστικό κεφάλαιο και που εκπροσωπούνται πολιτικά από τους λαϊκιστές του «τσαγιού» επιτίθενται ευθέως κατά της δημοκρατίας. Οι κακοί μοιάζει να έχουν το πάνω χέρι. Ο Ομπάμα (Obama) συμβιβάστηκε, στη λογική να κερδίσει χρόνο για μία δεύτερη εκλογή. Το ερώτημα είναι αν το παγκόσμιο σύστημα μπορεί να περιμένει. Φαίνεται πως όχι, εκτός κι αν όλοι οι παίκτες τρομάξουν πολύ. 'Aλλωστε υπάρχουν και οι αστάθμητοι παράγοντες της ιστορίας, όπως οι πιτσιρικάδες του Λονδίνου, η μεσαία τάξη του Τελ Αβίβ, οι γενναίοι της Χάμα, οι «απολίτικοι» στις πλατείες (Ταχρίρ, Πουέρτα ντελ Σολ, Συντάγματος), οι εργαζόμενοι του Ουισκόνσιν κ.ο.κ. Υπάρχουν βέβαια και οι μη απολίτικοι, όπως ο 'Αντερς Μπρέιβικ (AndersBreivik), που είναι και καλά εξοπλισμένοι. Οι αστάθμητοι παράγοντες της ιστορίας, έχω την αίσθηση πως έχουν ενεργοποιηθεί.
ΥΓ: Τι θεωρία συνομωσίας ήταν εκείνο που έβγαλαν πρόσφατα οι Ρώσοι, ότι δηλαδή ο Στρος-Καν(Strauss-Kahn) ανακάλυψε ότι οι Αμερικάνοι που χρωστούσαν κάποια τρισεκατομμύρια δολάρια σε χρυσό από την συμφωνία εγκατάλειψης του Μπρέτον Γουντς 1973 και που έπρεπε να τα πληρώσουν τώρα, αλλά δεν είχαν τα λεφτά και έτσι ξέσπασε το σκάνδαλο...
Ο Μάκης Ανδρονόπουλος είναι δημοσιογράφος. Πρόσφατα εκδόθηκε το βιβλίο του «η Ελλάδα στο ντιβάνι-διεργασίες ανατροπής στην ιστορία, τη γλώσσα και τα κοινωνικά στερεότυπα» πηγη ppol2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου