Μέγας χορηγός της οικογένειας Μητσοτάκη, ο Χριστοφοράκος...

Η "Ε" πυροβολεί την Ντόρα Η Αριστέα Μπουγάτσου ξαναχτυπά. Βγάζει από το αρχείο της , το αρχείο Χριστοφράκος, και αποκαλύπτει στοιχεία για της χορηγίες στην οικογένεια:
Της ΑΡΙΣΤΕΑΣ ΜΠΟΥΓΑΤΣΟΥ
ΤΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ «ΚΥΡΙΟΥ SIEMENS» ΓΙΑ ΔΩΡΑ, ΔΕΙΠΝΑ, ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ, ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ, ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ.
Ο μεγάλος χορηγός της οικογένειας Μητσοτάκη, ο στενός φίλος και συμπαραστάτης δεν είναι πια εδώ. Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος παρακολουθεί από μακριά, από το Μόναχο, τη μάχη των μαχών που δίνει η φίλη του Ντόρα για την πολυπόθητη καρέκλα της αρχηγίας στη Νέα Δημοκρατία. Σε...
μεγάλο χορηγό του Κώστα, της Ντόρας, του Κυριάκου και άλλων μελών της οικογένειας Μητσοτάκη είχε εξελιχθεί ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Siemens. Το αρχείο Χριστοφοράκου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό... Σε μεγάλο χορηγό του Κώστα, της Ντόρας, του Κυριάκου και άλλων μελών της οικογένειας Μητσοτάκη είχε εξελιχθεί ο άλλοτε ισχυρός άνδρας της Siemens. Το αρχείο Χριστοφοράκου είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό... Οίδιος πασχίζει να «καθαρίσει» απ' όσα τον κατατρέχουν ακόμη (εντάλματα έκδοσης και απαγορεύσεις), ενώ η Ντόρα Μπακογιάννη μαζεύει ψήφους, με το επιτελείο της να ψιθυρίζει ότι και η λέξη Siemens είναι πια καταραμένη... Προφανώς όμως και αυτοί δεν γνωρίζουν πολλά. Δηλαδή, όσα είναι καταχωρισμένα στα αγαπημένα ημερολόγια του τέως ισχυρού manager της Siemens Ελλάδος Μιχάλη Χριστοφοράκου, που τηρούσε άθικτο αρχείο με όλες τις επαφές του, τις υποχρεώσεις που αναλάμβανε, τα δώρα που έκανε, τις προσκλήσεις που λάμβανε και έστελνε, τα δείπνα, τα ρουσφέτια που ικανοποιούσε, τις χορηγίες που του ζητούσαν και τόσα άλλα.

Στη δικογραφία

Τα περιβόητα ημερολόγια του Μιχάλη Χριστοφοράκου από το 1997 μέχρι και την αποχώρησή του τον Δεκέμβριο του 2007 βρίσκονται πλέον στη διαβόητη δικογραφία. Τα τηρούσαν οι γραμματείς του (με εξέχοντα ρόλο -εξ απορρήτων- η βοηθός Αικατερίνη Τσακάλου) που έγραφαν τα πάντα.

Αυτά τα ημερολόγια ξεχειλίζουν από την οικογένεια Μητσοτάκη. Σχεδόν, δεν υπάρχει εβδομάδα που να μη φαίνεται γραμμένη κάποια επαφή με μέλος της οικογένειας ή με έμπιστο πρόσωπο του συστήματος Μητσοτάκη. Δεν υπάρχει εκδήλωση οικογενειακή, πολιτική ή εταιρική (υψηλού επιπέδου) που να μη μοιράζονται, κυρίως η Ντόρα και ο Κυριάκος, με τον Μιχάλη Χριστοφοράκο.

Δεν υπάρχει αίτημα της οικογένειας Μητσοτάκη για το οποίο να μην κινητοποιείται το σύμπαν στη Siemens κατ' εντολήν του γραφείου Χριστοφοράκου, δηλαδή του μεγάλου πρωταγωνιστή του σκανδάλου των δωροδοκιών της Siemens στο εγχώριο πολιτικό σύστημα, που είναι πια ελεύθερος και με ισχυρό όπλο του το δεδικασμένο.

Είχαν απαιτήσεις

Η μεγάλη πολιτική οικογένεια (είτε η Ν.Δ. είναι κυβέρνηση είτε αντιπολίτευση) έχει απαιτήσεις από τη Siemens και τον Μιχάλη Χριστοφοράκο. Στέλνει βιογραφικά για διορισμούς καλών παιδιών, είτε διά χειρός της δραστήριας κυρίας Σάκη Κυπραίου, είτε μέσω του γραφείου του Κυριάκου Μητσοτάκη είτε της τέως συζύγου του Μαρέβας. Ολα είναι αρχειοθετημένα στο περιβόητο αρχείο της Γενικής Διεύθυνσης της Siemens (πλην όσων «εξαφανίστηκαν») όμως, δεσπόζουν οι κλήσεις, τα ραντεβού, τα αιτήματα και οι συνεννοήσεις του Μ. Χριστοφοράκου με την Ντόρα Μπακογιάννη και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ολες οι καταγεγραμμένες κινήσεις του Χριστοφοράκου δείχνουν ότι θέλει δίπλα του την Ντόρα (ως βουλευτή, ως δήμαρχο και μετέπειτα υπουργό) και ότι στηρίζει αμέριστα τον Κυριάκο.

Το δείπνο του 2003

Τον Μάιο του 2003 ο Μ. Χριστοφοράκος υποδέχεται τον μετέπειτα χρήσιμο άνθρωπο για τα όσα έγιναν μεταξύ Εφετείου και Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου για τη μη παράδοσή του στην Ελλάδα. Στο σχεδιάγραμμα του δείπνου προς τιμήν του Dr. Baumann (προέδρου του εποπτικού συμβουλίου της Siemens Α.G.), ο Μιχάλης Χριστοφοράκος βάζει ανάμεσα σε εκείνον και στον υψηλό προσκεκλημένο την Ντόρα Μπακογιάννη. Στην κεφαλή σχεδιάζει να καθήσει ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. και ακριβώς απέναντι τοποθετείται η θέση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Από τα ημερολόγια του Μ. Χριστοφοράκου προκύπτουν συναντήσεις του με τον επίτιμο στην Αραβαντινού, αλλά και άλλες... αποστολές τηλεφωνικών κέντρων στα Χανιά (σελίδες ημερολογίου με ημερομηνίες 5 και 27 Ιανουαρίου 2000).

Και στεγνωτήριο!

Πέραν του απλήρωτου τηλεφωνικού κέντρου που είχε «χρεωθεί» το 2007 σε συνεργάτη της Ντόρας Μπακογιάννη (στον Δραγουμάνο), φαίνεται ότι η πρώην υπουργός είχε αλλάξει τηλεφωνικό κέντρο και καλωδιώσεις και τον Ιούλιο του 2000, κάτι που προκύπτει από τις εγγραφές στο ημερολόγιο Χριστοφοράκου (14/7 και 17/7/2000).

Το 1999 (φύλλο 22 Ιουλίου 1999) η Ντόρα Μπακογιάννη συναντάται στη Διον. Αρεοπαγίτου 3 με τον Μ. Χριστοφοράκο.

Το 2001 σειρά είχαν τα πλυντήρια και στεγνωτήρια με προορισμό τους Γοργιανάδες Ευρυτανίας για τα οποία ζητούνται από συνεργάτιδα της Ντόρας Μπακογιάννη καλές τιμές (φύλλο της 14ης Νοεμβρίου του 2001 στο ημερολόγιο). Αλλη σημείωση «BSP για Μπακογιάννη»... είναι γραμμένη εμφατικά στη σελίδα της 13ης Οκτωβρίου 2003.

Και ο Ισίδωρος

Πάντως μαζί με την Ντόρα ξεθαρρεύει και ο σύζυγός της Ισίδωρος, τα αιτήματα του οποίου κατέχουν δεσπόζουσα θέση στο αρχείο Χριστοφοράκου. Πρόκειται για διόλου ευκαταφρόνητες χορηγίες που τελικά ο κ. Ισίδωρος Κούβελος εξασφαλίζει από τον Χριστοφοράκο (ελέω Ντόρας) για την Ελληνική Ομοσπονδία Ιππασίας, για τη διεκδίκηση των Μεσογειακών Αγώνων κ.ά.

Τόση είναι η μέριμνα του γραφείου Χριστοφοράκου που η γραμματέας στις 13 Οκτωβρίου 2003 στην πρώτη υπόμνηση γράφει: «Να κάνει κάτι για Μπακογιάννη».

Κόλαφος για Κυριάκο

Το δυσάρεστο για τους Μητσοτάκηδες αρχείο Χριστοφοράκου εκθέτει και τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Μια επιστολή-βόμβα που έστειλε στον Μ. Χριστοφοράκο η Siemens, ένα μήνα μετά την αποπομπή του, αποκαλύπτει ότι ο τέως manager της εταιρείας μάλλον είχε υποσχεθεί στον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι θα καλύψει εκ των ενόντων τις εκλογικές δαπάνες του καλοκαιριού του 2007 για το πολυδάπανο τηλεφωνικό κέντρο (άνω των 137.000 ευρώ).

Γι' αυτό και το γαϊτανάκι με τα πιστωτικά τιμολόγια, αλλά και η περιφορά τους επί μήνες σε θυγατρικές, στις οποίες έγινε απόπειρα να φορτωθούν κάποια τιμολόγια επ' ονόματι του βουλευτού.

Η επίμαχη επιστολή έχει ημερομηνία 25/1/2008, είναι σαφής και την υπογράφει η κ. Τσακάλου. Αναφέρει: «Ο κ. Fisher (ο προσωρινός αντικαταστάτης του Μ. Χριστοφοράκου) μου ανέθεσε να σας ενημερώσω ότι η Siemens Α.Ε. δεν αναλαμβάνει καμιά δαπάνη εξοπλισμού του πολιτικού γραφείου του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη...».

Ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια και το σίριαλ καταθέσεων Τσακάλου και Μικέ (29/5 έως 9/6/2008) για τις χορηγίες σε πολιτικά πρόσωπα, τα τιμολόγα του Κυριάκου έγιναν φέιγ βολάν και ο βουλευτής έσπευσε να εξοφλήσει, έξι μήνες μετά το γράμμα της Siemens με το οποίο στεγνά ζητούσε την πληρωμή των τιμολογίων, καθιστώντας υπεύθυνο τον Μ. Χριστοφοράκο. *

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Ο Σόρος και τα υποστατικά του

Όπως σας είχαμε πει(κλικ) στις 31/10/2009 την Ελλάδα επισκέφτηκε incognito ??????? ο κ। Σόρος। Τότε σας είχαμε υποσχεθεί ότι θα μάθουμε με ποιους συναντήθηκε ।Τώρα μπορούμε να σας πούμε.
Ο κ. Σόρος λοιπόν συναντήθηκε και στην Ελλάδα με τον κ. Παπανδρέου και κανείς δεν το ανέφερε. Ούτε ο Τύπος , ούτε το Μέγαρο Μαξίμου. Λες και ο Έλληνας Πρωθυπουργός είναι ένα ιδιότυπο ιδιωτικό αξίωμα, οι ενέργειες και οι συναντήσεις του οποίου δεν μας αφορούν. Επίσης ο κ. Σόρος είχε και μια σειρά ….άλλων συναντήσεων, μεταξύ των οποίων μεγαλοδημοσιογράφοι και εκδότες.

Έρχονται εξελίξεις στο Σκοπιανό. Εξελίξεις που δεν έχουν συζητηθεί μέσω της διπλωματικής οδού ,αλλά μέσω ...ιδιωτικών συναντήσεων και με σαφείς δεσμεύσεις. Θυμηθείτε με!

ΥΓ. Ο εξειδικευμένος υμνητής του Ατλαντισμού (ο κ. Παπαχελάς) γράφει στη συνέντευξή του, ότι Τζορτζ Σόρος -όπως του είπε- αναμείχθηκε στο θέμα γιατί ήταν απλά .....αντίθετος με το ελληνικό εμπάργκο.
Μπορείς να τους ξεγελάς όλους για λίγο καιρό, λίγους όλο τον καιρό, αλλά όχι όλους όλο τον καιρό. Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

ΠΕΝΤΕ (5) ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΗΣ Ν.Δ.... ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΝΤΟΡΑ.!!!

Ιδιαιτερα χαρακτηριστικο και λίαν "έυγλωττο" το δημοσιέυμα της εφημερίδας ΑΞΙΑ που περιγράφει, ποιός και γιατι, είναι με την Ντόρα στη μάχη της διαδοχής γιά την αρχηγία της Ν.Δ.

Μαζί με τούς "άφθαρτους" και "εκσυγχρονιστές", Σουφλιά- Έβερτ-Σιούφα-Προκόπη-Βαρβιτσιώτη και ..ο Άρης, το.. μέλλον της Ν.Δ.

Βέβαια τον Αρη δεν τον ακολουθούν οι στενοί του φίλοι και συνεργάτες Χαρακόπουλος, Νικολόπουλος, Γαλαμάτης, Αλεβιζάτος και το σπουδαιότερο ο Διευθυντής του πολιτικού του Γραφείου Θανάσης Κοτταράς οι οποίοι στηρίζουν ανοιχτά Σαμαρά.

Ο Άρης αποφάσισε να "αποδημήσει" πολιτικά με τούς γέροντες της Ν.Δ....

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Η «ρεαλίστρια» Θεοδώρα Μητσοτάκη και ο «εθνικιστής» Αντώνης Σαμαράς

Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς

Ο απροκατάληπτος πολίτης προσπαθεί, με όσα στοιχεία πληροφόρησης διαθέτει, να λύσει το αίνιγμα: Πόσο πραγματικά «αδέσμευτη», «ανεξάρτητη», «αυτόνομη» και «αυτοκυβέρνητη» είναι η πατρίδα του. Πόσο ο ίδιος, με την ψήφο του, επιβάλλει τις πολιτικές επιλογές του ή πόσο τα πολιτικά του δικαιώματα είναι απλώς διακοσμητικά, ψυχολογικού κυρίως χαρακτήρα. Αν οι πολιτικές αποφάσεις των αρχόντων και οι πολιτικές επιλογές των ψηφοφόρων στη χώρα του επηρεάζονται ή κατευθύνονται, έντεχνα, μεθοδικά, δυσδιάκριτα από τον ξένο παράγοντα.

Αραγε δικαιολογείται ορθολογικά (και όχι ψυχολογικά) ένας τέτοιος προβληματισμός; Γιατί είναι «αίνιγμα» η ελευθερία του λαού και η ανεξαρτησία του πολιτικού βίου στην Ελλάδα, ακόμα σήμερα, γιατί δεν είναι οι συμπλεγματικές φοβίες, ο σχεδόν ηδονικός (αυτοδικαιωτικός) ρόλος του θύματος, που παρασύρουν τον Ελληνα συνεχώς στην ενασχόληση με «συνωμοσιολογίες» και φαντασιώσεις «έξωθεν απειλών»;

Κάποιες ψύχραιμες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα μπορούσαν να είναι οι ακόλουθες:

Η πλειονότητα των σημερινών Ελλήνων (τουλάχιστον όσων ξεπερνούν τα σαράντα χρόνια) έχουν ακόμη ζωντανά στην .........
ακοή τους τα συνθήματα του μεγάλου λαϊκού ξεσηκωμού το 1981: «Η Ελλάδα στους Ελληνες!» φώναζε τότε στις λαοσυνάξεις ο Ανδρέας Παπανδρέου, «Οχι πια υποταγή σε ξένα κέντρα αποφάσεων!», «Θέλουμε περήφανη και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική»! Μάλλον δεν υπήρχε τότε Ελληνας (ψηφοφόρος ή όχι του αμοραλιστή δημεγέρτη) που να μην αναγνώριζε σε αυτά τα συνθήματα την επιβεβαίωση ιστορικών εμπειριών του. Ούτε τόλμησαν ποτέ οι σημερινοί τάχα προοδευτικοί Διεθνιστές να χλευάσουν τον Ανδρέα για «εθνικιστή», «Ελληνάρα», «μαξιμαλιστή πατριώτη».

Ο απροκατάληπτος πολίτης γνώριζε τότε, γνωρίζει και τώρα τα προφανή: Οτι η Ελλάδα έχει ακόμα κάποια, μικρή ή μεγάλη, στρατηγική σημασία. Επομένως είναι αυτονόητο (ίσως και φυσιολογικό για τις διεθνείς αναμετρήσεις ισχύος), κράτη που επιδιώκουν ηγετικό ρόλο στον διεθνή στίβο ή ρόλο περιφερειακής υπερίσχυσης να θέλουν να υποτάξουν και την ελληνική πολιτική στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Φυσικό να προσπαθούν να προσεταιριστούν, να εξαγοράσουν, να εκβιάσουν στην Ελλάδα κυβερνήσεις, κόμματα, πολιτικούς, κρατικά στελέχη, εφημερίδες και κανάλια για να προωθήσουν δικές τους βλέψεις και στρατηγικές. Είναι εντελώς ηλίθιο να τους κατακρίνουμε, να βλαστημάμε τον «ξένο παράγοντα» επειδή φροντίζει τα συμφέροντά του, όταν ξέρουμε καλά ότι η αποτελεσματικότητα των φροντίδων του είναι συνάρτηση των δικών μας αντιστάσεων. Που αποδείχνονται κατά κανόνα ανύπαρκτες.

Αν εξαιρέσει κανείς την επιβολή και υποβολή που φαίνεται πως ασκούσε η φυσική παρουσία του Ελευθέριου Βενιζέλου στους αλλοεθνείς συνομιλητές του· το «Οχι» του Ιωάννη Μεταξά στους Ιταλούς· την επίδειξη πυγμής από τον πρεσβύτερο Καραμανλή με την αποχώρηση από το ΝΑΤΟ· και το «Οχι» στο Σχέδιο Ανάν του Τάσσου Παπαδόπουλου – το υπόλοιπο της νεότερης πολιτικής ιστορίας του Ελλαδισμού μάλλον κυριαρχείται από τις συμπλεγματικές συμπεριφορές σπιθαμιαίων αναστημάτων. Οι σπιθαμιαίοι ή φοβούνται τους «ισχυρούς της γης» και τους θρασείς γειτόνους, που θα μας «συντρίψουν» αν διανοηθούμε να αντιταχθούμε στις στρατηγικές τους, ή εκλιπαρούν σαν λακέδες τους ίδιους αυτούς, για να κερδίσουν την εύνοιά τους και να προωθηθούν με τη βοήθειά τους σε θέσεις επιφανείς του ελλαδικού πολιτικού συστήματος. Κανένας όμως ποτέ πολιτικός δεν τεκμηρίωσε τις φοβίες ή τον λακεδισμό του με ορθολογική πολιτική ανάλυση των «συμφορών» που μας αναμένουν αν ασκήσουμε την ανεξαρτησία μας με αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια.

Αυτό πάντως που θα θέλαμε οι πολίτες να μπορούσαμε να εντοπίσουμε σαφέστερα είναι οι μέθοδοι και οι συγκεκριμένες πρακτικές με τις οποίες ο «ξένος παράγων» πετυχαίνει να παρεμβαίνει αποφασιστικά στον πολιτικό μας βίο. Και η επίκαιρη περίπτωση της εκλογής νέου αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης» μοιάζει να προσφέρει αποκαλυπτικές ευκαιρίες για έναν τέτοιο εντοπισμό. Το ενδιαφέρον του «ξένου παράγοντα» για την προώθηση συγκεκριμένης υποψηφιότητας πρέπει να συναρτάται με τόσο καίρια συμφέροντά του στην περιοχή, ώστε η έλλειψη ψυχραιμίας να γυμνώνει την παρέμβασή του και από στοιχειώδη προσχήματα.

Εχει μία κυρίως δυνατότητα ο «ξένος παράγων» να καθορίσει αυτός το εσωκομματικό εκλογικό αποτέλεσμα: Εχει τον εκφοβισμό. Να πείσει τους αποδεδειγμένα ευπτόητους Ελλαδίτες ότι οι απόψεις των υποψήφιων αρχηγών της Ν.Δ. για την εξωτερική πολιτική ενδιαφέρουν άμεσα εταίρους και συμμάχους – επομένως, «μην παίζετε μαζί μας»! Κατατίθεται ωμά ότι οι σημαντικές ξένες πρωτεύουσες θεωρούν «ρεαλίστρια» (με διάθεση συμβιβασμού) την κ. Θεοδώρα Μητσοτάκη και «εθνικιστή» τον κ. Αντώνη Σαμαρά. Και υπογραμμίζεται πως, αν από τους χαρακτηρισμούς αυτούς κάποιος συμπεράνει ότι εταίροι και σύμμαχοι θα προτιμούσαν τη «ρεαλίστρια», δεν θα έχει άδικο. «Ο ρεαλισμός και η αναζήτηση λειτουργικών λύσεων μέσω συμβιβασμών» καθιστούν την υποψηφία «ελκυστική» στον ξένο παράγοντα. Ενώ «ο πατριωτικά φορτισμένος λόγος του υποψηφίου» ενοχλεί εταίρους και συμμάχους.

Ποτέ ώς τώρα δεν λέχθηκαν τα πράγματα καθαρότερα. Οι λέξεις «εθνικιστής», «ρεαλισμός μέσω συμβιβασμών», η απερίφραστη και κυνική, δίχως προσχήματα «προτίμηση εταίρων και συμμάχων» για τη Θεοδώρα Μητσοτάκη, ο εκνευρισμός τους για τον «πατριωτικά φορτισμένο λόγο, ιδιαίτερα στο παρελθόν»(!) του Σαμαρά, φωτίζουν αποκαλυπτικά τον ρόλο που θέλει να διαδραματίζει ο ξένος παράγων στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση. «Εταίροι και σύμμαχοι», υπέρμαχοι στα λόγια της δημοκρατίας και των ελευθεριών, απαιτούν να χειρίζονται την Ελλάδα σαν προτεκτοράτο.

Είναι περισσότερο από φανερό: Θέλουν επειγόντως «λύσεις» στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό, στη διανομή του Αιγαίου, στο μειονοτικό της Θράκης. Ισως πιστεύουν ότι εξασφάλισαν δικό τους τον πρωθυπουργό και τον αναπληρωτή του στο υπουργείο Εξωτερικών – και τους δυο «με διάθεση λειτουργικών συμβιβασμών». Δεν θα ανεχθούν έναν «εθνικιστή» αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να τους χαλάσει τη μαγιονέζα.

Για πρώτη φορά, το αποχαυνωμένο, είκοσι χρόνια τώρα, άσκεπτο και δίχως κριτικά αντανακλαστικά ποιμνιοστάσιο των οπαδών της Ν.Δ. δέχεται τόσο ισχυρή πρόκληση πολιτικής αφύπνισης. Θα καταλάβουν, τουλάχιστον τώρα, ότι η επιλογή κόμματος διαφέρει από την προτίμηση ποδοσφαιρικής ομάδας και η επιλογή κομματικού αρχηγού έχει συνέπειες για τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους;

Το όνομα του Ελληνα στον διεθνή στίβο θα απηχεί αξιοπρέπεια και υψηλή καλλιέργεια ή θα παραπέμπει σε «προοδευτικό» ραγιαδισμό εξαργυρωμένης με υποτέλεια πλασματικής ευζωίας;

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Το μητσοτάκι με τα σπίρτα...

Του Στάθη από την Ελευθεροτυπια

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Corriere della Sera – O κύριος και η κυρία τίποτα’

ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift:

Η επιλογή των προσώπων στα ύπατα αξιώματα της ΕΕ, καθώς και το θέμα της απόσυρσης 100.000 πιστωτικών καρτών στη Γερμανία εξαιτίας της κλοπής δεδομένων στην Ισπανία είναι τα θέματα της επισκόπησης τύπου.

Απογοητευτικές κρίνει τις επιλογές των προσώπων στα ήπατα θεσμικά αξιώματα της ΕΕ η Berliner Zeitung: «Η κοινότητα αναζητά πρόσωπα σε ηγετικές θέσεις χωρίς χάρισμα, χωρίς όραμα και εν μέρει και χωρίς πείρα. Η ΕΕ θέλει να κάνει αισθητή την παρουσία της, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στη διεθνή πολιτική σκηνή. Αν δει κανείς τον βαν Ρομπέι και την κυρία Άστον έχει την εντύπωση πως δεν θα συμβεί τίποτα».

Διαφορετική άποψη έχει μια άλλη εφημερίδα του Βερολίνου, η Tagesspiegel: «Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των Βρυξελλών κάνουν σαφές πώς οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων φαντάζονται το πρόσωπο της ΕΕ προς τα έξω: ‘αποτελεσματικό και χαμηλών τόνων’».

Για γκρίζα χώματα στις επιλογές της ΕΕ κάνει λόγο η ισπανική εφημερίδα El Pais και επισημαίνει : «Η ΕΕ παρουσιάζεται σε γκρίζα χρώματα. Τα 27 κράτη μέλη αποφάσισαν για έναν πρόεδρο χωρίς ηγετικά προσόντα και έκαναν δώρο το πόστο της εξωτερικής πολιτικής στο Λονδίνο. Το γεγονός πάντως ότι οι αποφάσεις πάρθηκαν γρήγορα είναι μια καλή είδηση. Από την άλλη πλευρά το αποτέλεσμα είναι απογοητευτικό για τους θιασώτες της Ευρώπης».

Ιδιαίτερα καυστική στο σχόλιο της είναι η ιταλική Corriere della Sera η οποία σημειώνει :«… η ΕΕ κατάφερε χθες να επιλέξει για τα ύπατα θεσμικά αξιώματα έναν κύριο και μια κυρία τίποτα. Αυτό που έγινε στις Βρυξέλλες ήταν όμως και ένα ράπισμα για τον Μάσιμο ντ΄Αλέμα -πρώην πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών-, ο οποίος δεν κατάφερε να εκλεγεί και αυτό συνιστά συνθηκολόγηση για την Ευρώπη».

Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Παλιές και νέες μέθοδοι πληρωμήςΗ Süddeutsche Zeitung του Μονάχου σχολιάζει το θέμα της απόσυρσης 100.000 πιστωτικών καρτών στη Γερμανία εξαιτίας της κλοπής δεδομένων από Visa και Mastercard Γερμανών τουριστών στην Ισπανία. Και η εφημερίδα παρτατηρεί: «Είναι εκπληκτικό πόσο ο σύγχρονος άνθρωπος εξαρτάται από το πλαστικό χρήμα. Πάνε πια οι εποχές που στις διακοπές κουβαλούσε γεμάτα πορτοφόλια και κοιτούσε με δυσπιστία κάθε νοτιοευρωπαίο που τον χαιρετούσε φιλικά.»

Στη συνέχεια η εφημερίδα σχολιάζει πόσο διαδεδομένη είναι η χρήση των πιστωτικών καρτών σήμερα και αναφορικά με τις αποκαλύψεις για τις κλοπές προσωπικών δεδομένων στην Ισπανία καταλήγει: «Για τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν κάρτες δεν υπάρχει κανένας λόγος να πανικοβληθούν. Μέχρι στιγμής δεν έχουν αναφερθεί μεγάλες οικονομικές ζημίες. Η απόσυρση είναι ένα προληπτικό μέτρο, το οποίο αποδεικνύει ότι οι τράπεζες δρούν προληπτικά πριν εξαφανιστούν μεγάλα ποσά. Έτσι κι αλλιώς οι εποχές με τα χοντρά πορτοφόλια γεμάτα χρήμα δεν ήταν καλύτερες ούτε πιο ασφαλείς».

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Το πραγματικό νόημα των εσωκομματικών εκλογών στη ΝΔ

Επειδή στην Ελλάδα έχουμε κοντή μνήμη και ξεχνάμε τα βασικά θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι η εκλογική διαδικασία στη ΝΔ δεν αποτελεί μία απλή εσωτερική της υπόθεση , αλλά ολόκληρη την κοινωνία. Γιατί πέρα από μηδενισμούς και αφορισμούς η αλήθεια...
είναι ότι οι εξελίξεις σε ένα πολιτικό φορέα επηρεάζουν το σύνολο του πολιτικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν θα ήθελα να υποβάλω κάποιες απλές ερωτήσεις.
Η πλειοψηφία των πολιτών δεν δηλώνει ότι τάσσεται κατά των δυναστειών σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο;
Η πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει το σπάσιμο των κατεστημένων μηχανισμών στα κόμματα;
Η πλειοψηφία των πολιτών δεν επιθυμεί την επαναφορά του πολιτικού και ιδεολογικού διαλόγου σε αντίθεση με τα ρηχά επικοινωνιακά τρυκ και τους εντυπωσιασμούς;
Η πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει καθαρές κουβέντες και συγκεκριμένες προτάσεις για τα πραγματικά προβλήματα;

Αυτό ακριβώς είναι και το μεγάλο διακύβευμα αυτών των εκλογών. Θα επικρατήσει η ατζέντα που θέλουν οι πολλοί ή τα συμφέροντα ενός κλειστού κλαμπ εξουσίας;

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Δύο μαριονέτες στην κεφαλή της Ευρώπης

Ο Θεός ας σώσει την Ευρώπη

Δύο «χλωμές» πολιτικά προσωπικότητες εξαιρετικά μικρού βεληνεκούς, χωρίς ιδιαίτερη πείρα στα ευρωπαϊκά πράγματα και άγνωστες εκτός κοινοτικής Ευρώπης, επέλεξαν χθες οι 27 κοινοτικοί ηγέτες, με την προτροπή και πίεση της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Μ. Βρετανίας και δευτερευόντως της Ιταλίας και της Ισπανίας, για τη θέση του προέδρου και του ύπατου επιτρόπου Εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε.
Πρόκειται για τον Βέλγο πρωθυπουργό Χέρμαν βαν Ρομπέι, ο οποίος εξελέγη στο αξίωμα του προέδρου της Κοινότητας και την Βρετανή επίτροπο-από το 2008- για το εμπόριο Κάθριν Άστον, η οποία ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Εξωτερικών της Ε.Ε.
Με τον τρόπο αυτό και μέσα σ’ ένα κλίμα πλήρους αδιαφάνειας για τις μεταξύ τους διαβουλεύσεις και συναλλαγές τους όλες τις τελευταίες ημέρες, που θύμιζε, όπως χαρακτηριστικά ελέχθη «διαδικασίες εκλογών στην πρώην Σοβιετική Ένωση», οι «μεγάλοι» της Ένωσης πέτυχαν να «θάψουν» κυριολεκτικά τις φιλοδοξίες για μια αναβάθμιση της Ενωμένης Ευρώπης στον κόσμο και να κρατήσουν για λογαριασμό τους τις πρωτοβουλίες που κρίνουν σκόπιμες να αναλάβουν για τα συμφέροντα των χωρών τους.
Είναι γεγονός, ότι οι 27 όχι μόνον «σκότωσαν» τη σημαντική θέση του υπουργού εξωτερικών, αλλά παρέδωσαν χθες το βράδυ, στα χέρια της Μ। Βρετανίας την εξωτερική πολιτική της Ένωσης, επιλέγοντας για τη θέση του ύπατου εκπροσώπου της, την Βρετανή επίτροπο για θέματα εμπορίου, Κάθριν Άστον, βαρόνη του Απχόλλαντ.

Η συνέχεια στην πηγή

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Αν αληθεύει και εκλεγεί !!!!!!!! φανταστείτε αρχηγάρα

Μια σοβαρότατη καταγγελία που αφορά το περιβάλλον της υποψήφιας προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης έκανε χθές, κατα την διάρκεια της εκομπής Τομές, ο καθηγητής του Παντείου πανεπιστημίου Νεοκλής Σαρρής.

Πιο συγκεκριμένα σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες του κ.Σαρρή ο τούρκος υπουργός Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς ουσιαστικά διόρισε τον σύζυγο τής Ντόρας Μπακογιάννη, Ισίδωρο Κούβελο, στο Διοικητικό Συμβούλιο μεγάλης τράπεζας τουρκικών συμφερόντων (έμμισθη θέση..)

Εν αναμονή της διάψευσης της είδησης ,να πούμε ότι ευχόμαστε ειλικρινα να πρόκειται για ανακρίβειες καθότι εάν και εφόσον ο σύζυγος της πρώην ΥΠΕΞ συνδέεται οικονομικα με τουρκικά συμφέροντα ,πρόκειται για σκάνδαλο πρώτου μεγέθους το οποίο θα αποτελέσει και ταφόπλακα για τις αρχηγικές φιλοδοξίες της πρώην ΥΠΕΞ..

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η δεύτερη είδηση που έδωσε ο κ.Σαρρής, σύμφωνα με τον οποίο, ο κ. Μπαγίς προσέφερε ένα ιλιγγιώδες ποσόν σε στενότατο συνεργάτη τού Γιώργου Παπανδρέου, που έχει μάλιστα και θέση στο υπουργικό συμβούλιο!

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Με πρόδωσαν οι Έλληνες πολιτικοί

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ένας Έλληνας στην καρδιά της CIA
O Σταύρος Λάλας σπάει τη σιωπή του και αποκαλύπτει στα «Επίκαιρα»

Οι Αμερικανοί σχεδίαζαν μία προβοκάτσια που θα οδηγούσε σε εμπλοκή της χώρας με τα Σκόπια. Ο Λάλας το γνώριζε. Όμως το έμαθαν και λάθος άνθρωποι.

Για τη CIA, ο Στηβ Λάλας, πρώην υπάλληλός της σε εμπιστευτικές θέσεις, είναι ένας προδότης। Για τους Έλληνες, ένας πατριώτης που κατάφερε να κατασκοπεύει την πιο ισχυρή μυστική υπηρεσία του κόσμου. Η ιστορία του Λάλα δεν είναι μια ιστορία κατασκοπίας μόνο. Είναι αυταπάρνησης, πατριωτισμού και μαζί ντροπής και προδοσίας. Τα δύο πρώτα ανήκουν αποκλειστικά στον ΣΤΑΥΡΟ. Τα υπόλοιπα ανήκουν σε μια χούφτα Κυπατζήδων, πολιτικών και επαγγελματιών της υποτέλειας. Το τραγικό για τον Σταύρο Λάλα είναι πως πλήρωσε για όλα.

Η συνέχεια εδώ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Μιχάλης Δερτούζος, ο τεχνολόγος ανθρωπιστής....

Οχτώ χρόνια από τον θάνατό του πρωτεργάτης της προσπάθειας δημιουργίας της Κοινοπραξίας του Παγκόσμιου Διαδικτύου WWW.
Αυτός ο άνθρωπος, για σκεφτείτε, δεν ήταν καν στους "100 Μεγάλους Έλληνες"....
Σαν σήμερα, την Τρίτη 28η του Αυγούστου του 2001, απεβίωσε πρόωρα σε ηλικία 65 ετών, στο Γενικό Νοσοκομείο Μασαχουσέτης (βράδυ Δευτέρας 27ης του Αυγούστου, στην Αμερική), ο διακεκριμένος καθηγητής (ερευνητής και ακαδημαϊκός) του MIT (Massachusetts Institute of Technology) Μιχάλης Λ. Δερτούζος.
Ο Μ. Δερτούζος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Το 1964 έλαβε το διδακτορικό του από το MIT και προσελήφθη αμέσως ως Επίκουρος Καθηγητής. Διετέλεσε επί σειρά ετών (από το 1973 έως το θάνατό του) τακτικός καθηγητής της ...

Επιστήμης των Υπολογιστών και της
Μηχανικής (Electrical Engineering and Computer Science) στο τμήμα EECS (Electrical Engineering and Computer Science) του MIT. Το 1974 ανέλαβε τη διεύθυνση του εργαστηρίου του MIT, το οποίο μετονόμασε σε Εργαστήριο της Επιστήμης των Υπολογιστών (L.C.S. – Laboratory for Computer Science). Μέσα απ' αυτό το εργαστήριο, άλλα και από τις διδακτικές αίθουσες, ο Μ. Δερτούζος εκπαίδευσε τους επιστήμονες της πληροφορικής που εξέλιξαν την τεχνολογία των υπολογιστών και των δικτύων.

Το 1994, το Μοναστηράκι των Αθηνών, του εμπνέει την ιδέα του information marketplace, της ηλεκτρονικής αγοράς της πληροφορίας. Της νέας αγοράς του 21ου αιώνα.

Η συνεισφορά του στην διαμόρφωση της τεχνολογίας διαδικτύωσης των υπολογιστών - αυτό που σήμερα αποκαλούμε Διαδίκτυο (Internet) - είναι σημαντικότατη. Ειδικά του υπο-τμήματος του Διαδικτύου που είναι γνωστό ως Παγκόσμιος Ιστός (WWW, World Wide Web). Ο Δερτούζος (το 1994) ήταν ο πρωτεργάτης της προσπάθειας δημιουργίας της Κοινοπραξίας του Παγκόσμιου Διαδικτύου (W3C, World Wide Web Consortium) που εγκατέστησε στο εργαστήριο LCS. του MIT, πείθοντας τον εφευρέτη του Web Τιμ Μπέρνερς-Λι να το αναλάβει. Γι αυτό το γεγονός, αν ο Τιμ Μπέρνερς-Λι είναι ο πατέρας του World Wide Web, o Μιχάλης Δερτούζος θεωρείται ο Έλληνας παππούς του Internet.

Βέβαια, αν ζούσε, θα μας έλεγε πως τόσο η πληροφορική επανάσταση, όσο και η βιομηχανία της πληροφορικής βρίσκονται ακόμη στα σπάργανα και πως χρειάζεται αρκετή επιστημονική εργασία μέχρι η χρήση των υπολογιστών (άλλα και η μορφή τους) να αποκτήσουν τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του οράματός του. Ο Δερτούζος Οραματιζόταν το «human - centric computing», δηλ. τον ανθρωποκεντρικό υπολογιστή που η ευχρηστία του θα ξεκινούσε από την εμφάνισή του και θα ολοκληρωνόταν με νέες, φιλικότερες, μεθόδους χρήσης.

Το έργο Oxygen που διεξάγεται (μέχρι σήμερα) στο MIT (και σ’ άλλα ιδρύματα) αποτέλεσε το αποκορύφωμα της προσπάθειάς του για την ανθρωποκεντρική χρήση των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ο σκοπός του έργου ήταν και είναι, με τη χρήση της τεχνολογίας, «να κάνεις τα περισσότερα, κάνοντας λιγότερα», δηλ. να βοηθήσει την παραγωγικότητα του ανθρώπου με λιγότερη εργασία, ώστε να βρίσκει ο άνθρωπος ελεύθερο χρόνο για να ξεκουράζεται. Ο Δερτούζος είχε πει χαρακτηριστικά «Πάσχουμε από ελεύθερο χρόνο και η ανθρώπινη απληστία δεν μας αφήνει να επιλέξουμε την ηρεμία».

Τον Μιχάλη Δερτούζο ως Έλληνα, δηλ. ως «πολιτικό ζώο», τον απασχολούσαν, εκτός από τις οικονομικές παραμέτρους, η καθημερινότητα του πολίτη και η λειτουργία της Δημοκρατίας. Αντιστρατεύτηκε τα σενάρια ελέγχου και περιορισμού της ελευθερίας του ανθρώπου μέσω μικροτσίπ ή άλλων τεχνολογιών. Δεν δεχόταν την μεταφορά της επιστημονικής φαντασίας, από τον κινηματογράφο ή την λογοτεχνία, στην πραγματικότητα.

Πίστευε ότι η πληροφορική αγορά και η χρήση των πληροφοριών μπορούν να γίνουν για την Ελλάδα οι ισχυρότεροι οικονομικοί παράγοντες. Ισχυρότεροι, ακόμα και από την βαριά βιομηχανία του τουρισμού. Είχε την πεποίθηση ότι στην κατασκευή λογισμικού θα μπορούσαμε να ήμασταν από τους πρώτους στον κόσμο. Ήταν της γνώμης πως οι ελληνικές εταιρείες λογισμικού θα έπρεπε να γίνουν ποιο εξωστρεφής και να δουν τις τεχνολογικές ανάγκες της παγκόσμιας αγοράς.

Δεν του άρεσε το εκπαιδευτικό «σύστημα» της Ελλάδας. Θεωρούσε «θάνατο» της παιδείας την αποστήθιση. Η άποψή του ήταν πως πραγματικά πεπαιδευμένος είναι ο μαθητής που μπορεί να απαντήσει σε μια ερώτηση, με όποιον τρόπο νομίζει σωστό, και να εκπλήξει με την απάντησή του αυτόν που τον ρώτησε.

Αυτός ο σημαντικός Έλληνας και πρωτοπόρος της τεχνολογίας, εκτός από τα τεχνολογικά του οράματα, είχε και ένα όνειρο για τον Ελληνισμό. Το κατέγραψε στην ελληνική έκδοση του βιβλίο του με τίτλο «Τι Μέλει Γενέσθαι» (όπου προλογεί ο ιδρυτής της Microsoft Bill Gates): «…Ονειρεύομαι ακόμη τον Ελληνισμό σε όλη τη οικουμένη να χρησιμοποιεί τη νέα τεχνολογία της πληροφορικής για να δενόμαστε σφιχτά, ο ένας με τον άλλο, οι Έλληνες της διασποράς συνάμα με τους Έλληνες της Μεσογείου, δημιουργώντας έτσι μια νέα Ελλάδα».
Ο Μπιλ Γκέιτς είπε: «Ήταν ο πρώτος τεχνολόγος ανθρωπιστής. Πίστευε ότι η τεχνολογία είναι άχρηστη αν δεν υπηρετεί πραγματικά την ανθρώπινη ζωή, την επικοινωνία, το παιχνίδι, την εργασία»
O Τιμ Μπέρνερς-Λι είπε για την συμβολή του Δερτούζου στο W3C: «Σε εκείνο το χρονικό σημείο είχα μία ημιτελής τρελή ιδέα. Ο Μιχάλης έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υλοποίησή της. Πήρε τα κομμάτια από τις σκέψεις μου και τα συνέθεσε για να δημιουργήσει τη συνολική εικόνα. Μόνο αυτός θα μπορούσε να το κάνει. Αν δεν υπήρχε ο Μιχάλης, ίσως να μην υπήρχε το World Wide Web Consortium (σημ. κατά συνέπεια ούτε το Web, ούτε τα blogs και οι bloggers). Η ηγετική δύναμή του, η καθαρότητα της σκέψης του και η ζεστασιά της καρδιάς του ήταν μία συνεχής υποστήριξη για μένα».

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

ΠΟΙΟΣ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΔΙΑΣΠΑΣΕΙ ΤΗ Ν.Δ.;

Ντόρα: «Αν γυρίσει ο Σαμαράς εγκαταλείπω οριστικά τη Ν.Δ.»

ΤΑ ΝΕΑ 12/8/2000:

«Την ώρα που ο Αντώνης Σαμαράς θα περνά το κατώφλι της Ρηγίλλης, εγώ θα εγκαταλείπω οριστικά τη Ν.Δ. και η ευθύνη της αποχώρησής μου δεν θα βαρύνει εμένα».

Το ξεκάθαρο αυτό μήνυμα έστειλε στον κ. Κ. Καραμανλή η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, και αυτή η απόφασή της δεν πρόκειται να αλλάξει όπως λένε συνομιλητές της.

Το τελευταίο διάστημα, οι φήμες για ενδεχόμενη επιστροφή του προέδρου της Πολιτικής Άνοιξης στη Ν.Δ. δίνουν και παίρνουν στη Ρηγίλλης.

Οι συνεργάτες τού κ. Κ. Καραμανλή λένε ότι όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά, ενώ οι φίλοι τού κ. Α. Σαμαρά την επομένη της δεξίωσης για τη Γιορτή της Δημοκρατίας επεσήμαιναν με έμφαση ότι οι κ.κ. Κ. Καραμανλής και Α. Σαμαράς είχαν εγκάρδια συνομιλία, ενώ αντίθετα ο πρόεδρος της Ν.Δ. δεν συνομίλησε με τον κ. Κ. Μητσοτάκη.

Ο πρώην πρωθυπουργός, πάντως, έχει πάρει από καιρό την απόφαση να καταγγείλει τον κ. Κ. Καραμανλή και να αποχωρήσει από τη Ν.Δ. αν επιστρέψει στο κόμμα ο κ. Α. Σαμαράς.

Και αυτό τα τελευταία δύο χρόνια το λέει όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Το σημαντικό είναι ότι τώρα λέει πως θα φύγει από το κόμμα και η κ. Ντόρα Μπακογιάννη.

Κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. επισημαίνουν ότι η αποχώρηση του επίτιμου προέδρου και της πρώην υπουργού από τη Ν.Δ. δεν είναι εύκολη υπόθεση, διότι είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν βουλευτές και στελέχη, αλλά και οπαδοί, που δεν είναι λίγοι διότι στους ακραιφνείς μητσοτακικούς θα προστεθούν και εκείνοι που εξακολουθούν να αντιπαθούν τον πρόεδρο της «Άνοιξης». Τα ίδια στελέχη προσθέτουν ότι επειδή ο κ. Κ. Καραμανλής τα γνωρίζει καλά όλα αυτά, αν πάρει την απόφαση να καλέσει τον κ. Αν. Σαμαρά να επιστρέψει, θα σημαίνει ότι έχει πάρει την απόφαση να συγκροτήσει ένα «καινούργιο κόμμα», που να είναι στα μέτρα του ώστε να μην αμφισβητείται απο κανέναν ο ηγετικός ρόλος του.

Στο ερώτημα, τι θα κάνει η κ. Ντ. Μπακογιάννη, αν φύγει από τη Ν.Δ., φίλοι και συνεργάτες λένε ότι ακόμη δεν έχουν ληφθεί τέτοιες αποφάσεις.

Δεν αποκλείουν όμως τίποτα. Αφήνουν ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο της συνεργασίας με τον κ. Δ. Αβραμόπουλο αν και, όπως εξηγούν, δεν έχει υπάρξει καμία επαφή τού δημάρχου με την κ. Ντ. Μπακογιάννη. Υπάρχουν όμως συνομιλητές της πλατείας Κοτζιά και της οδού Αραβαντινού που λένε ότι μια τέτοια συνεργασία θα μπορούσε να είναι άκρως επιτυχής αν γίνει συμφωνία για μοίρασμα των ρόλων.

Κανείς όμως από αυτούς δεν είναι έτοιμος να απαντήσει στο ερώτημα ποιος από τους δύο θα είναι αρχηγός αν συγκροτήσουν μαζί πολιτικό φορέα.

Σε κάθε περίπτωση, λένε στη Ρηγίλλης, αν συμβεί αυτό θα είναι μετά το τακτικό συνέδριο, το οποίο όπως όλα δείχνουν μετατίθεται για τον Μάρτιο, ενώ αρχικά επρόκειτο να διεξαχθεί τον Ιανουάριο.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

ΥπουργείοΕξω(φρεν)ικών

• Είδαμε και ακούσαμε τον υφυπουργό Ενέργειας Γιάννη Μανιάτη να τοποθετείται σε ημερίδα για την «Ενέργεια και Εξωτερική Πολιτική», που οργάνωσε το Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Αφού έθεσε ως πρώτο στόχο τη «διαφοροποίηση ενεργειακών πηγών και ενεργειακών διόδων μεταφοράς» (πώς μας θύμισε εκείνο τον αμερικανό υφυπουργό Μπράιζα και την προϊσταμένη του Κοντολίζα Ράις), ο κ. Μανιάτης είπε και το εξής ωραίο: Με την κατασκευή του South Stream η Ελλάδα θα εξασφαλίζει από τη Ρωσία τα 3 από τα 7,5 δισ. κυβικά μέτρα αέριο που χρειάζεται, και τα υπόλοιπα 4,5 θα καλύπτονται είτε από τον αγωγό TGI, που περνά από την Τουρκία και μεταφέρει αζερικό αέριο, είτε από τα αποθέματα του Αζερμπαϊτζάν και της Τουρκίας. Πραγματικά σπουδαία διαφοροποίηση…
Με τη διάφορα ότι αντί για εξάρτηση από τη Ρωσία, περνάμε στην απόλυτη ενεργειακή εξάρτηση από τη... φίλη Τουρκία.

• Με την επιστολή Ερντογάν επιβεβαιώθηκαν με τον πιο δυσάρεστο τρόπο όσοι έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου όταν ο κ. Καραμανλής και η κ. Μπακογιάννη αποδέχονταν στις συνομιλίες τους με τους τούρκους ομολόγους τους να συζητούν και τα δικαιώματα ελλήνων πολιτών, των μελών της μουσουλμανικής μειονότητας, και μάλιστα να δέχονται και τις υποδείξεις του κ. Ερντογάν ή του κ. Μπαμπατζάν.Πλέον οι Τούρκοι θεωρούν δεδομένο ότι το «μειονοτικό» είναι μέρος της διμερούς ατζέντας…

• Για να μην πούμε το επόμενο... ανέκδοτο, που ακούσαμε να λέει η κ. Μπακογιάννη, ότι αυτή ήταν που άλλαξε την πολιτική στο Σκοπιανό και οδήγησε στο βέτο. Θα πέσει το ταβάνι στο κεφάλι της Κοντολίζα Ράις και του κ. Νεγκρεπόντε αν το διαβάσουν, καθώς θα θυμούνται τις συνομιλίες που είχαν με την ελληνίδα τέως υπουργό... Όταν έναν χρόνο πριν από το Βουκουρέστι μεθοδευόταν η λύση τις παραμονές της Συνόδου του ΝΑΤΟ με πρόταση που έκανε δώρο την εθνικότητα, τη γλώσσα και επομένως τη «μακεδονική ταυτότητα» στους Σκοπιανούς… Σε τέτοιες υποσχέσεις και δεσμεύσεις στηρίχθηκαν οι Αμερικανοί και έφεραν το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής. Αλλιώς θα είχαν αποτρέψει την επισημοποίηση του αδιεξόδου.

• Διαβάζουμε και ακούμε ότι οι σχέσεις με την Τουρκία είναι η άμεση προτεραιότητα του κ. Παπανδρέου. Χωρίς να αμφισβητούμε τις προθέσεις του, έχουμε αρχίσει να αμφιβάλλουμε για την εγκυρότητα του εγχειρήματος. Όσο κι αν ο κ. Παπανδρέου θεωρεί ότι έχει το μαγικό «γκελ» στη διπλωματία, θα πρέπει να στηριχθεί σε μια αξιόπιστη γραφειοκρατία για να πετύχει. Εάν όμως η διεύθυνση παραμένει ακόμη στα χέρια τού μόλις μέχρι πριν από μερικούς μήνες δεύτερου στην Άγκυρα, ο οποίος έφθασε στην Αθήνα και εκλήθη να καλύψει την τρύπα που άφησε η μετάθεση του κ. Κακλίκη, και από την άλλη μεριά στην Τουρκία έχεις τον Φ. Ξύδα, μάλλον η προσπάθεια σε ό,τι αφορά την τεχνική υποστήριξη έχει προδιαγεγραμμένο τέλος.

• Θα μας τρελάνουν οι Σκοπιανοί. Ο πρόεδρος της χώρας, κ. Ιβάνοφ, απεφάνθη ότι ο Ψυχρός Πόλεμος ξεκίνησε από την... Ελλάδα και τον ελληνικό Εμφύλιο Πόλεμο, και επομένως εκεί (δηλαδή στην Ελλάδα) πρέπει να τελειώσει. Είπε μάλιστα ο κ. Ιβάνοφ ότι η «ρητορική» της Ελλάδας σήμερα αποτελεί κληρονομιά εκείνης της εποχής, όταν τα «πρώτα θύματα ήταν οι έλληνες κομμουνιστές και οι Μακεδόνες από την Αιγαιατική Μακεδονία...». Μάλλον έχουν πάρει απόφαση ότι δεν προχωρά η ευρωπαϊκή πορεία τους και άρχισαν τα γνωστά «τρελά» τους στα Σκόπια...

• Εντύπωση προκαλεί η εμμονή του κ. Παπανδρέου με τον Γκόρντον Μπράουν, τον πιο αποτυχημένο ηγέτη των Εργατικών την τελευταία εικοσαετία. Πήγε στο Λονδίνο, τον συνάντησε, τον ξαναείδε και τώρα διαβάζουμε ότι σκέφτεται να μαζέψουν από κοινού τους εναπομείναντες σοσιαλδημοκράτες ηγέτες της Ευρώπης.Εκεί που και ο τελευταίος Άγγλος περιμένει την ημέρα που θα ξεφορτωθεί τον κ. Μπράουν, τον χρεωθήκαμε με «Ν. 108» εμείς.
Αν πάντως ελπίζει η ελληνική πλευρά ότι ο κ. Μπράουν θα τους βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο στο Κυπριακό, είναι άξιοι της μοίρας τους. Το έχουμε ξαναπεί: Το Κυπριακό το δημιούργησαν οι Βρετανοί, το συντήρησαν οι ίδιοι και φιλοδοξούν να το δρομολογήσουν με τέτοιο τρόπο ώστε, πρώτον, να ωφεληθεί η Τουρκία και, δεύτερον, να διαιωνιστεί, νομιμοποιημένα μάλιστα, η παρουσία των στρατιωτικών βάσεων στο νησί.
8Ακούσαμε την αστεία πρόταση, που μάλιστα εμφανίστηκε με βαρύγδουπο τρόπο, περί απόφασης των Βρετανών να κάνουν δώρο το μισό έδαφος των βάσεών τους στην περίπτωση που καταλήξουν σε λύση οι δύο ηγέτες.

• Πρόκειται για τα γνωστά, φθηνά βρετανικά κόλπα: Έτσι διαιωνίζεται η παρουσία των βάσεων στο νησί, σε έδαφος περιορισμένο μεν, αλλά υπεραρκετό για τη χρήση που θέλει το Λονδίνο. Και συγχρόνως εξασφαλίζεται έτσι, με βάση τα ποσοστά, ότι θα μειωθεί το έδαφος που θα επιστρέψει η κατοχική διοίκηση στους Ελληνοκύπριους.
Και σχεδόν ζητούν να τους πούμε και «ευχαριστώ»…
-Αλλά εδώ έφθασε η βρετανική κυβέρνηση να στήσει στην κατεχόμενη Κερύνεια μνημείο για τους πεσόντες Βρετανούς από την ΕΟΚΑ στη διάρκεια του αντιαποικιοκρατικού αγώνα. Είναι θλιβερό ότι η Βρετανία θέλησε να υπενθυμίσει με τον τρόπο αυτόν ότι υπήρξε μια στυγνή αποικιοκρατική δύναμη, αλλά ακόμη πιο γελοίο είναι ότι επέλεξε να φτιάξει το μνημείο αυτό όχι στο έδαφος των βάσεων, όπου θα είχε και κάποιο νόημα, αλλά στην Κερύνεια, ενώ στα αποκαλυπτήρια έτρεξε να παραστεί ο ύπατος αρμοστής της Βρετανίας, κ. Μίλετ.

Αν λοιπόν περιμένει από αυτούς βοήθεια ο κ. Παπανδρέου, μάλλον υπολογίζει χωρίς τον ξενοδόχο.Εκτός αν κάτι άλλο κρύβεται πίσω από το τριγωνικό μπέρδεμα, με τον κ. Παπανδρέου να πηγαίνει στο Λονδίνο, τον βρετανό υπουργό Εξωτερικών Μίλιμπαντ να πηγαίνει στην Άγκυρα και τον κ. Χριστόφια να μεταβαίνει στο Λονδίνο, και ενδιαμέσως να ανακοινώνεται και η προσφορά του ημίσεος των βάσεων…


• Δαγκωτό υπέρ του Αντώνη Σαμαρά ακούγεται ότι θα ψηφίσει η συντριπτική πλειοψηφία των διπλωματικών υπαλλήλων στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας... Λογικό επακόλουθο ύστερα από αυτά τα απαξιωτικά που δήλωσε για τους διπλωματικούς η πρώην προϊσταμένη τους Ντόρα Μπακογιάννη, μετά την περίεργη υπόθεση της διαφυγής του Καραβέλα στην Ουρουγουάη...

• Υποστηρικτές, και πολλούς μάλιστα, έχει και ο πρώην υπουργός Δημήτρης Αβραμόπουλος στο υπουργείο Εξωτερικών, ως παλιός διπλωμάτης και ο ίδιος, με πολλούς από τους οποίους διατηρούσε συνεχή επικοινωνία, χωρίς βεβαίως να το μαθαίνει η Ντόρα και οι τσιλιαδόροι της... Δίνουν και αυτοί τώρα τη μάχη, εντός και εκτός υπουργείου, για το αντι-Ντορικό γαλάζιο δίδυμο, που απεχθάνεται τους μηχανισμούς και τα σημαδεμένα χαρτιά σε εκλογικές διαδικασίες...

• Με την κυβερνητική αλλαγή, εκπαραθυρώθηκε από τους πρώτους και ο συνταξιούχος πρέσβης Δημοσθένης Κωνσταντίνου, που τον είχε τοποθετήσει η Ντόρα ως επιθεωρητή στο υπουργείο και έκανε πολυέξοδα ταξιδάκια σε διάφορες χώρες...
Σημειωτέον ότι ο Κωνσταντίνου δεν θεωρήθηκε κατάλληλος για προαγωγή στον ανώτατο πρεσβευτικό βαθμό από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Θ. Πάγκαλο και σημερινό αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και συνταξιοδοτήθηκε χολωμένος... Από όλους τους πρέσβεις πάνω από σαράντα, εν ενεργεία και αφυπηρετήσαντες, που προήχθησαν στον ανώτατο βαθμό, με ποια «αξιοκρατικά», υποτίθεται, κριτήρια επέλεξε η Ντόρα για επιθεωρητή στο υπουργείο τον Δ. Κωνσταντίνου δεν χρειάζεται βεβαίως να σας πούμε, αφού ήταν πασίγνωστο ότι ήταν ο έμπιστος της οικογένειας Μητσοτάκη και ως προσωπάρχης επί εποχής πρωθυπουργίας του πατερούλη της Ντόρας ήταν ο φόβος και ο τρόμος των υπαλλήλων, των μη δεξιών προπαντός...

• Όταν λοιπόν γνωρίζεις πώς κάνει η Ντόρα τις επιλογές «των δικών μας παιδιών» στο υπουργείο, με κραυγαλέες ευνοιοκρατικές μεταθέσεις, προαγωγές κ.λπ., άντε μετά να πιστέψεις αυτές τις χονδροειδείς «αλήθειες» από τα γήπεδα και τα μπαλκόνια. Αυτά που λέει αυτές τις μέρες ότι «θα τα αλλάξω όλα» και τα περί αξιοκρατίας και διαφάνειας... αυτά ίσως γίνουν πιστευτά στην επαρχία, αλλά στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας, μεταξύ κατεργαρέων, ηχούν μάλλον σαν κακόγουστο ανέκδοτο...

•Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά όσα αναφέρει σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα ο εκπρόσωπος της Ένωσης Διπλωματικών Υπαλλήλων Γ. Αϋφαντής για τον τρόπο που έγινε η διαβόητη ΕΔΕ σε βάρος του πρέσβη Α. Κογεβίνα, για να βρεθεί κάποιος υπηρεσιακός παράγων «ένοχος» στην υπόθεση Καραβέλα και έτσι να γλιτώσει η προϊσταμένη του υπουργός Ντόρα Μπακογιάννη από βαρύτατες προσωπικές ευθύνες για την ουσιαστική συγκάλυψη της υπόθεσης Ζήμενς, διότι ο Καραβέλας ήταν σημαντικότατος μάρτυρας και, εάν μιλούσε, εάν λαλούσε, όπως λένε στην αστυνομική διάλεκτο, ίσως κάποιοι άλλοι να έτρεχαν να κρυφθούν στην Ουρουγουάη.
Το παρασκήνιο της σημαδεμένης ΕΔΕ για την υπόθεση Καραβέλα αποκαλύπτει όμως πολλά και για άλλες, προηγούμενες ΕΔΕ που εξέτασαν διοικητικούς και διπλωματικούς υπαλλήλους, ιδίως σε προξενικής φύσεως θέματα, και έβγαλαν κάποιους ένοχους για να γλιτώσουν κάποιοι άλλοι...

• Έχει κάνει άραγε υπολογισμό ο κ. Δρούτσας πόσο στοίχιζαν οι καθημερινές πολυτελείς ανθοκομικές συνθέσεις που στόλιζαν τον πρώτο όροφο του ΥΠΕΞ; Τα άνθη ήταν μια από τις αδυναμίες της κ। Μπακογιάννη, η οποία όμως ήταν μάλλον ακριβή για περίοδο λιτότητας…Αν υπολογίσουμε τις ανθοκομικές συνθέσεις και τους μισθούς της στρατιάς που υπηρετούσε στο πολιτικό γραφείο της πρώην υπουργού Εξωτερικών, είναι προφανές ότι ο κ. Δρούτσας θα είναι ο μοναδικός ίσως ευτυχής υπουργός που θα ενημερώσει τον κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ότι πέτυχε την πρώτη περιστολή των εξόδων…

ΠΗΓΗ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Θέλω μία χρονιά να φωνάξουν «Κάτω η Δημοκρατία»

Πάλι σημαίες, πάλι συνθήματα. Το «Κάτω ο Φασισμός» να γράφεται σε τοίχους, σε τραγούδια, σε κομματικούς λόγους. Ακόμα και σε ερωτικά ραβασάκια μέρα που’ ναι. Μια φωτογραφία με το τανκ να μπαίνει, μια φωτογραφία με το τανκ να βγαίνει. Γι’ αυτό το τανκ που μπαινοβγαίνει στις ζωές μας ούτε κουβέντα. Οι νεκροί δικαιώθηκαν αλλά οι ζωντανοί βλέπουν καθημερινώς την μπούκα του κανονιού ανάμεσα στα μάτια τους.

Θέλω μία χρονιά να φωνάξουν «Κάτω η Δημοκρατία». Να γραφτεί σε τοίχους και τραγούδια , σε κείμενο διαμαρτυρίας. Βαρέθηκα αυτή την χλιαρή δημοκρατία που μου έχει σβερκωθεί 35 χρόνια. Αν γι’ αυτή είχαμε νεκρούς, να τους ενημερώσω στον Παράδεισο που είναι, ότι τσάμπα πήγαν. Αν είχαν τη ευκαιρία πριν σηκώσουν την γροθιά να δουν σε ταινία τι εστί Δημοκρατία στην Ελλάδα, τότε ίσως σήμερα να είχαν παιδιά κι εγγόνια. Ίσως αν αυτοί ζούσαν η δημοκρατία να έπαιρνε την σωστή της μορφή. Ο φασισμός έφτιαξε ήρωες, η δημοκρατία δούλους. Τόσο άπληστη που δεν σταμάτησε να πατά μόνο στους νεκρούς για να επιβιώσει, συνέχισε να ανεβαίνει στα ανθρώπινα ζωντανά σκαλοπάτια μέρα με τη μέρα. Η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια κατά την ύπαρξή της δεν έχουν καμία ισχύ.

Τα θύματα της Δημοκρατίας πεθαίνουν ήσυχα. Τρομακτικά ήσυχα. Σε θαλάμους με 20 αρρώστους, σε δυάρια που η κούνια του παιδιού χωράει μόνο δίπλα απ’ το ψυγείο, σε σχολεία Αλκατράζ, σε Πανεπιστήμια φυτώρια βουλευτών και ανέργων, ακόμη και στις θλιβερές καφετέριες που σκοτώνουμε τον χρόνο μας πριν μας προλάβει αυτός. Η ανατροπή του φασισμού θέλει κότσια, η διατήρηση της δημοκρατίας θέλει ρουσφέτι. Και το ρουσφέτι είναι εύκολη υπόθεση. Δεν θέλει ανδρεία, ούτε αίμα. Μόνο υπογραφή. Μία εξευτελισμένη υπογραφή που η δύναμή της σε μεταλλάσσει αυτόματα σε δούλο του κάθε χλεμπονιάρη, του κάθε μέτριου που δημοκρατικά σε κυβερνά.

Για να έχουν δικαίωμα ύπαρξης κόμματα και πολιτικάντηδες έγινε αυτή η Δημοκρατία। Για να μπορεί ο κάθε μέτριος να έχει δικαίωμα κατάχρησης. Οι χούντες και οι βασιλείες μας στέρησαν τους άριστους και μείναμε με τους μέτριους, τους ηλίθιους, τους τεμπέληδες. Μείναμε με αυτούς που το φίλτρο της ιστορίας κράτησε για πέταγμα και εμείς το βάλαμε στην καλύτερα βιτρίνα της ζωής μας. Στην Δημοκρατία μας.
ΠΗΓΗ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Οι αγωγοί «τούρκεψαν»

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Πυκνώνουν οι ανησυχίες που υπήρχαν ήδη πριν από τις εκλογές, αναφορικά με το αν η κυβέρνηση Παπανδρέου προτίθεται να συνεχίσει την ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσία σε στρατηγικό επίπεδο ή όχι. Το ενδιαφέρον και οι φόβοι για το ζήτημα αυτό πηγάζουν από το γεγονός ότι ενδεχόμενη στροφή προς τον σχεδιασμό των ΗΠΑ καθιστά την Ελλάδα αυτομάτως «ενεργειακή όμηρο» της Τουρκίας, αφού μέσω αυτής περνούν όλοι οι αγωγοί που προωθούν οι Αμερικανοί. Την Πέμπτη ο πρωθυπουργός συνάντησε τον Ρώσο υφυπουργό Εξωτερικών Βλαντίμιρ Τιτόφ και κατά το ρεπορτάζ που δόθηκε, Αθήνα και Μόσχα παραμένουν προσηλωμένες στην κατασκευή των αγωγών πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης και φυσικού αερίου Σάουθ Στριμ.
Τα κακά μαντάτα είχαν έρθει από τη Δευτέρα. Μέσω των θέσεων που εξέφρασε ο υφ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιάννης Μανιάτης μιλώντας σε ημερίδα του Ινστιτούτου Ενέργειας ΝΑ Ευρώπης που έγινε στο ΥΠΕΞ. Εκεί παρουσίασε άλλη στρατηγική της κυβέρνησης στον ενεργειακό τομέα:......... την «εξομάλυνση των εξαρτήσεων της χώρας από οπουδήποτε και αν προέρχονται». Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θέλει να μειώσει τις εισαγωγές φυσικού αερίου στην Ελλάδα από τη Ρωσία.
Επικίνδυνη γραμμή παρά τα ωραία λόγια. Μείωση εξάρτησης στο φυσικό αέριο από τη Ρωσία σημαίνει αύξηση της εξάρτησης από την... Τουρκία! Κατά κανέναν τρόπο όμως οι δύο χώρες δεν είναι πολιτικά και εθνικά ισοδύναμες για την Ελλάδα. Η Ρωσία είναι φίλη, η Τουρκία είναι εχθρός. Βάσει ποιων κριτηρίων προτιμά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ την αύξηση της ενεργειακής εξάρτησης από την Αγκυρα προκειμένου να μειώσει τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου; Αυτό μπορεί να το απαιτούν οι Αμερικανοί, αλλά είναι καταστροφικό για την Ελλάδα.
Μόνο 3 από τα 7,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου που θα χρειαστεί η Ελλάδα το 2013 θα εισαγάγουμε από τη Ρωσία, όλα τα υπόλοιπα από την Τουρκία (!), με ένα κάποιο τμήμα από την Αλγερία. Αυτός είναι ο στόχος της κυβέρνησης, όπως τον παρουσίασε ο υφυπουργός Ενέργειας. Ξαφνικά μάθαμε επίσης ότι «άμεση ελληνική προτεραιότητα» είναι η κατασκευή του... ελληνοϊταλικού αγωγού που θα μεταφέρει μέσω Τουρκίας αζερινό φυσικό αέριο αμερικανικών συμφερόντων! Είναι εξόφθαλμο ότι επιχειρείται αναπροσανατο?λισμός της ενεργειακής πολιτικής της χώρας, με κύριο στοιχείο την προσαρμογή της στις απαιτήσεις της ενεργειακής πολιτικής των ΗΠΑ στην περιοχή μας.
Η ματαίωση της κατασκευής του «στοιχειωμένου» πετρελαιαγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης θα είναι πιθανότατα μία από τις συνέπειες της στροφής προς την Ουάσιγκτον της ελληνικής ενεργειακής πολιτικής που επιχειρεί η κυβέρνηση Παπανδρέου. «Χρειάζεται να διασφαλίσουμε τους περιβαλλοντικούς όρους» του έργου αυτού, δήλωσε την Πέμπτη ο υφ. Εξωτερικών Σπύρος Κουβέλης. «Η διακρατική συμφωνία κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της μίας πλευράς», είχε πει προεκλογικά στην Αλεξανδρούπολη ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου, αναφερόμενος φυσικά στη Ρωσία.
Με τη Βουλγαρία ταυτίζονται οι απόψεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στο θέμα αυτού του αγωγού, δήλωσε ο Σπ. Κουβέλης. Εννοεί φυσικά τις απόψεις της νέας βουλγαρικής κυβέρνησης του δεξιού Μπόικο Μπορίσοφ. Δεν γνωρίζουμε αν ο Ελληνας υφ. Εξωτερικών το είπε αυτό με πνεύμα αγαθότητας, καθώς και η Σόφια θέτει προβλήματα περιβαλλοντικής φύσης για την κατασκευή του Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης. Είναι δυνατόν όμως να μην έχει πει κανείς στον Σπ. Κουβέλη ότι ο Βούλγαρος πρωθυπουργός Μπορίσοφ δρα ως άνθρωπος των Αμερικανών στον ενεργειακό τομέα και επιδιώκει να υπονομεύσει όλους τους ρωσικού ενδιαφέροντος αγωγούς που περνούν από τη Βουλγαρία; Δυσκολευόμαστε να το πιστέψουμε.
«Δεν έχει ταφεί ακόμη» ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης, ήταν προ μηνός η γνωμάτευση της ρωσικής εφημερίδας «Κομερσάντ». Δεν θα αργήσει, όμως. Ούτως ή άλλως αυτός ο αγωγός είναι ασήμαντος για τη Ρωσία. Ο Πούτιν τον έδινε στη Βουλγαρία και στην Ελλάδα ως αντισταθμιστικό «δώρο» για τη συμμετοχή τους στον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου Σάουθ Στριμ που ενδιαφέρει εξαιρετικά τους Ρώσους. Από τη στιγμή που Αθήνα και Σόφια στρέφονται προς τις ΗΠΑ και δεν τον θέλουν ούτε οι ίδιες, η Μόσχα δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει να ασχολείται με αυτήν την υπόθεση, ανεξαρτήτως αν το δηλώνει δημοσίως ή όχι.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Βρέθηκε ο Τούρκος συνωμότης στην κρίση στα Ίμια

Χιονοστιβάδα αποκαλύψεων, που αφορούν στα «έργα και ημέρες» ενός πολιτικού προσώπου και που αγγίζουν ευαίσθητα σημεία, όπως η ολομέτωπη ελληνοτουρκική κρίση στα Ίμια.

Ενός πολιτικού προσώπου, που οδήγησε με ψέματα και απόκρυψη στοιχείων την Τουρκία στην κρίση των Ιμίων, βάζοντας «φωτιά» στη Μεσόγειο και προκαλώντας παρολίγον αιματοκύλισμα.

Η αφορμή για μια σειρά αποκαλύψεων, που αποδεικνύουν ότι η κρίση στα Ίμια βασίστηκε στα ψέματα ενός «κήρυκα πολέμου» -του αντιπροέδρου του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, Ονούρ Οιμέν- δόθηκε από την εσωτερική κρίση που υποβόσκει στην Τουρκία εξαιτίας του ανοιχτού μετώπου με τους Κούρδους.

Συγκεκριμένα, η αντιπολίτευση στην Τουρκία -το Ρεπουμπλικανικό κόμμα του Ντενίζ Μπαικάλ, κύριου πολιτικού εκφραστή του βαθέως στρατιωτικού κράτους της γείτονος- κατηγορεί την κυβέρνηση Ερντογάν για εσχάτη προδοσία, με αφορμή το πολιτικό άνοιγμα του Τούρκου πρωθυπουργού προς τους Κούρδους.

Ο αντιπρόεδρος του κόμματος, Ονούρ Οιμέν, πρωτοστατεί σε αυτή την ολομέτωπη επίθεση κατά του Ερντογάν, καθώς είναι εμφανές ότι επιζητεί την κλιμάκωση της κρίσης με τους Κούρδους.

Εξάλλου, με αλλεπάλληλες δηλώσεις του, έχει κηρύξει τον πόλεμο στους Κούρδους προκαλώντας εσωτερική πολιτική τρικυμία και πλήρη αντιπαράθεση προς αυτούς που επιθυμούν την διευθέτηση του Κουρδικού και την ειρηνική συμβίωση.

Σε αυτό το σκηνικό πολιτικής αντιπαράθεσης, μεταξύ της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης στην Τουρκία, «πέφτει η βόμβα» για την κρίση των Ιμίων.

Αποκαλύπτεται ότι ο Ονούρ Οιμέν «έστησε» την κρίση των Ιμίων για να οδηγήσει την Τουρκία σε πόλεμο με την Ελλάδα. Ό,τι ακριβώς προσπαθεί να κάνει τώρα και με τους Κούρδους.

Ο Οιμέν, διπλωμάτης καριέρας, την περίοδο των Ιμίων ήταν μόνιμος υφυπουργός εξωτερικών της Τουρκίας, στον οποίο η τότε πρωθυπουργός, Τανσού Τσιλέρ, απευθύνθηκε, καθώς ήταν ο καθ' ύλην αρμόδιος για να διερευνήσει σε ποιον ανήκουν τα Ίμια.

Ο Οιμέν απάντησε ότι αυτά ανήκουν στην Τουρκία, δίνοντας έτσι το έναυσμα στην κεντρική εξουσία της Άγκυρας και κυρίως στο βαθύ κράτος των στρατηγών να κλιμακώσει την κρίση με την Ελλάδα.

Όμως τώρα, μετά από 14 χρόνια, αποκαλύπτεται από τους πολιτικούς αντιπάλους του Οιμέν ότι ο σημερινός αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος σχεδίασε την κρίση, καθώς απέκρυψε κρυπτογραφημένο μήνυμα του πρέσβη της Τουρκίας στην Ιταλία, στο οποίο περιλαμβανόταν ένα ντοκουμέντο που είχαν οι Ιταλοί.

Με αυτό οι Ιταλοί αποδείκνυαν ότι η Τουρκία είχε εγκαταλείψει τα Ίμια, και έτσι οι βραχονησίδες ήταν εκτός τουρκικών χωρικών υδάτων.

Αυτό το ντοκουμέντο ήταν αρκετό για να αποτρέψει οποιαδήποτε κλιμάκωση της κρίσης, αλλά ο Οιμέν το απέκρυψε, με αποκλειστικό σκοπό να οδηγήσει τη χώρα σε πόλεμο με την Ελλάδα.

Το θέμα έχει λάβει σοβαρές πολιτικές διαστάσεις στην Τουρκία, καθώς η κυβέρνηση Ερντογάν βλέπει επανάληψη του σκηνικού των Ιμίων και στο κουρδικό μέτωπο.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ METRON ANALYSIS

ΣΤΡΑΤΟΣ ΦΑΝΑΡΑΣ ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ METRON ANALYSIS

Η μετεκλογική συγκυρία βρίσκει τη ΝΔ σε μία από τις κρισιμότερες στιγμές της διαδρομής της και...αυτό γιατί η εκλογική ήττα της δεν ήταν απλώς το αποτέλεσμα που υφίσταται ένα κόμμα λόγω της Κυβερνητικής φθοράς αλλά κάτι πολύ περισσότερο: πήρε τις διαστάσεις της πολιτικής αποδοκιμασίας.

Η επόμενη ημέρα αναδεικνύει για τη Νέα Δημοκρατία τρία μείζονα προβλήματα.Το πρόβλημα της ηγεσίας, το πρόβλημα της φυσιογνωμίας και το πρόβλημα της ανάκτησης της κοινωνικής εμπιστοσύνης.

Μέχρι τώρα έχει τεθεί το ενάμισυ πρόβλημα από τα τρία. Δηλαδή αυτό της ηγεσίας και ολίγον της φυσιογνωμίας. Καθόλου το θέμα της ανάκτησης της κοινωνικής εμπιστοσύνης.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, το να αντικαταστήσει η ΝΔ με επιτυχία τον απερχόμενο ηγέτης της είναι μία εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση. Και γι αυτό είναι και εξαιρετικά ρευστή και απρόβλεπτη.

Επομένως τα στοιχεία της έρευνας της Metron Analysis αποτυπώνουν περισσότερο μία κοινωνική διάθεση και μία προτίμηση για τη διαδοχή παρά μία πρόβλεψη και σε καμία περίπτωση εκτίμηση του αποτελέσματος.

Ο κ. Σαμαράς, ξεκινώντας από αρκετά χαμηλά, δείχνει σε μία συγκυρία που εισπράττει και την υποστήριξη του κ. Αβραμόπουλου, να έχει πάρει πλέον το προβάδισμα στην κούρσα αυτή. Ενα προβάδισμα που όμως δεν είναι καταλυτικό, ιδίως μεταξύ των ψηφοφόρων της ΝΔ.

Η κα Μπακογιάννη, αν και ξεκίνησε ως φαβορί στη κούρσα της διαδοχής έχει να αντιμετωπίσει αφενός τη συμμαχία των βασικών ανθυποψηφίων της, αφετέρου τα κοινωνικά στερεότυπα (οικογένεια, γυναίκα).

Ωστόσο και παρά τις νωπές εντυπώσεις της συμφωνίας Σαμαρά-Αβραμόπουλου, καταφέρνει να είναι μέσα «στη κούρσα».

Οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικές για την έκβαση της διαδοχής.

'Ενα είναι το σίγουρο. Οτι κανείς από τους υποψήφιους δεν θα καταφέρει να κερδίσει στην κάλπη, αν πρώτα δεν κερδίσει στη μάχη των ιδεών και στη μάχη της αντιλαμβανόμενης προοπτικής της Νέας Δημοκρατίας στην επόμενη μέρα.

ΣΤΡΑΤΟΣ ΦΑΝΑΡΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ METRON ANALYSIS

ΑΝΤΙΝΤΟΡΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Τελικά τα στοιχεία της δημοσκόπησης επιβεβαιώνουν την αίσθηση που εδώ και μια εβδομάδα έχει αρχίσει να σχηματίζεται.

Οι δυο τάσεις που πάνω από 30 χρόνια υπάρχουν στη Ν.Δ. εξακολουθούν να ξεχωρίζουν σαν το λάδι με το νερό. Κανένα ανακάτεμα, καμιά κουμπαριά. Φιλελεύθεροι κεντρώοι όπως αυτοαποκαλούνται οι σημερινοί οπαδοί της Ντόρας Μπακογιάννη έχουν απέναντι τους όλους τους υπόλοιπους., αυτούς που δεν έχουν όνομα , γιατί δεν μπορούν να συμφωνήσουν στο τι είναι. Συμφωνούν όμως στο τι δεν θέλουν. Τη Ντόρα Μπακογιάννη στην ηγεσία του κόμματος τους. 30 χρόνια μετά την ένταξή της οικογένειας Μητσοτάκη στη Ν.Δ. ,εξακολουθεί να θεωρείται από πολλούς ξένο σώμα σε αναγκαστική συνύπαρξη.

Είναι χαρακτηριστικές δυο απαντήσεις που δόθηκαν σε άλλες έρευνες. Ποιο είναι το μεγαλύτερο μειονέκτημα της Ντόρας Μπακογιάννη? Απάντηση :Το όνομα του μπαμπά της

Πως χαρακτηρίζετε την απόφαση του Αντώνη Σαμαρά το 1993 να αφήσει τη Ν.Δ. και να φτιάξει δικό του κόμμα? Απάντηση: Δεν άφησε τη Ν.Δ. Άφησε τον Μητσοτάκη

Αυτό το ανεκδοτολογικό επίπεδο πολιτικής ατάκας μαρτυρά την πολιτική αδυναμία της κας Μπακογιάννη να δημιουργήσει συμμαχίες στο εσωτερικό του κόμματος της που θα υπερβαίνουν τα θέματα καταγωγής. Η αιτία , κι αυτό μας θυμίζει την περίπτωση Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ, είναι κάτι που μοιάζει λιγότερο πολιτικό αλλά είναι βαθειά ανθρώπινο, όταν ζυγίζεις αρχηγούς, δηλαδή αυτούς με τους οποίους ταυτίζεσαι στο κοινωνικό πεδίο. Δεν κατάφερε λοιπόν να πείσει πως το ενδιαφέρον της για την παράταξη είναι εξίσου σημαντικό με τις προσωπικές και οικογενειακές φιλοδοξίες. Στην πραγματικότητα δεν κατανόησε πως εκλογή από τη βάση σημαίνει πολύ περισσότερο ευχέρεια ταύτισης σε προσωπικό επίπεδο παρά προγραμματικός λόγος.

Στον αντίποδα ο Αντώνης Σαμαράς κατάφερε με αξιοσημείωτη ευχέρεια να μοιάζει ο πολιτικός εγγυητής και ηγέτης που συνενώνει την οριακή δεξιά του Π.Ψωμιάδη, με τη λαική και πατριωτική δεξιά που ο ίδιος εκφράζει, αλλά και τη σύγχρονη, μετριοπαθή συντηρητική και κοσμοπολίτικη στάση που θα ήθελε να είναι ο Δ. Αβραμόπουλος. Έχοντας αυτό το πολιτικό στίγμα στην ουσία εξουδετερώνει αν δεν υπερβαίνει την υπεροχή της κας Μπακογιάννη στο μετριοπαθή συντηρητικό χώρο. Τι απομένει. Η προσωπικότητα, οι προθέσεις, το στίγμα. Κι εδώ ο Α. Σαμαράς υπερέχει αναμφισβήτητα. Δεν είναι η παλιά δεξιά. Είναι Η ΔΕΞΙΑ.. Που συνδυάζει καθεστωτική συμπεριφορά αλλά και κινηματικά στοιχεία, που μιλά για αξίες, σύμβολα και ιδεολογία της παράταξης, που σίγουρα μοιάζει αντι_Παπανδρέου στην διεκδίκηση της εξουσίας, γιατί θάναι ριζικά αντίθετος, θα μοιάζει καινοτόμος ως περίεργος, επικίνδυνος ίσως αλλά γιατί όχι μόνο ριψοκίνδυνος. Τέλος πάντων γιατί με όλα αυτά βάζει βάλσαμο και περηφάνεια στην ψυχή του όχι απλά ηττημένου με 10 μονάδες, αλλά ξεφτιλισμένου μπροστά στην κατάρρευση , ψηφοφόρου της Ν.Δ. Τι περισσότερο χρειάζεται για να τον ψηφίσει όταν μάλιστα απέναντί του υπάρχει ένα αυθεντικό πολιτικό ον, με παγωμένο χαμόγελο.

Τάσος Γιαλίδης

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Καλός ο λαϊκισμός, αλλά 123 χιλιάδες ευρώ το μήνα για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Και τώρα ένα θέμα άσχετο με την επικαιρότητα, αλλά σχετικό με την οικονομική κρίση που περνάμε. Επειδή το κυριότερο επιχείρημα των διάφορων "προοδευτικών" υπέρ της Δημοκρατίας και κυρίως κατά της Μοναρχίας, είναι ότι "οι βασιλιάδες μας κοστίζουν κι έφαγαν ήδη αρκετά", ας δούμε λίγο πόσο μας κοστίζει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και οι συν αυτώ, σεμια εποχή που ούτε το ίδιο το Αξίωμα του Προέδρου ούτε η χρησιμότητά του είναι ίδια με το παρελθόν.

Δείτε λοιπόν εδώ(κλικ) αναλυτικά

Σύμφωνα λοιπόν με τον προϋπολογισμό του 2009, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας λαμβάνει:
-288.000 ευρώ ως "χορηγία Προέδρου της Δημοκρατίας"
-97.000 ευρώ ως "έξοδα παραστάσεως"
-1.772.000 ευρώ ως "βασικό μισθό"
-3.000 ευρώ ως "επίδομα χρόνου υπηρεσίας"
-30.000 ευρώ ως "οικογενειακή παροχή"
-14.000 ευρώ ως "επίδομα θέσης ευθύνης"
-288.000 είναι τα "έξοδα παραστάσεως όσων διετέλεσαν Πρόεδροι της Δημοκρατίας"
Τα παραπάνω είναι μερικές μόνο από τις δαπάνες της Προεδρίας. Από επιδόματα στην Ελλάδα, άλλο τίποτα. Είναι ενδεικτικό άλλωστε το επίδομα..."θέσης ευθύνης" και "οικογενιακής παροχής" που βλέπουμε.
Αν κάνουμε λοιπόν την πρόσθεση, μας βγαίνει το ποσό του 1.604.000 ευρώ. Διαιρούμενο διά του 13, όσοι και οι μισθοί ενός εργαζομένου, μας βγαίνει 123.384 ευρώ το μήνα, τα χρήματα που λαμβάνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Να σημειωθεί ότι σε αυτά τα χρήματα, δεν συμπεριλαμβάνονται τα λειτουργικά έξοδα ττου Προεδρικού Μεγάρου, μισθοί υπαλλήλων, κλπ. τα οποία περιέχονται στον συνημένο πίνακα.
Επειδή η Βασιλεία στην Ελλάδα μας άφησε χρόνια κι επειδή μια σύγκριση με τα ποσά του τότε προσαρμοσμένα στο σήμερα θα ήταν εντελώς άτοπη, ας δούμε το κόστος μιας από τις πιο ακριβές και ποιο "φανταχτερές" Μοναρχίες της Ευρώπης, αυτή της Ολλανδίας. Εκεί που, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Βασίλισσα Βεατρίκη, παίρνει τον χρόνο ως μισθό από τον κρατικό προϋπολογισμό, το ποσό των 834.000 ευρώ! Δηλαδή, 770.000 ευρώ λιγότερα το χρόνο από τον Έλληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενός θεσμού που δεν έχει ούτε στο 1% τις "φανταχτερές" εκδηλώσεις της Ολλανδίας. Ο δε διάδοχος του Θρόνου, πρίγκιπας Βίλλεμ Αλεξάντερ, παίρνει 248.000 ευρώ.
Σε σχέση δηλαδή με την λαμπερή και..."μουράτη" βασίλισσα Βεατρίκη της Ολλανδίας, ο "ανύπαρκτος" τελετουργικά Έλληνας Πρόεδρος της Δημοκρατίας, παίρνει σχεδόν τα διπλάσια!!! Σε σχέση δε με την περίοδο της βασιλείας της Ελληνικής Βασιλικής Οικογένειας, υπάρχει η θεμελιώδης διαφορά ότι η βασιλική χορηγία τότε, κάλυπτε και τους μισθούς των υπαλλήλων των Ανακτόρων Αθηνών και Τατοϊου, και μόνο επί Χούντας οι μισθοί αυτοί απορροφήθηκαν από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Καλός λοιπόν ο λαϊκισμός διαφόρων "δημοκρατών", αλλά μόνο σε όσους τρώνε κουτόχορτο...

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

«Το πρώτο αστικό κόμμα αρχών»

Στην υπογραφή μιας κοινής διακήρυξης αρχών και αμοιβαίων δεσμεύσεων για το μέλλον και τη διακυβέρνηση της ΝΔ προχώρησαν οι κ. Σαμαράς και Αβραμόπουλος. Το κείμενο αυτό αποτελεί ουσιαστικά το επιστέγασμα της πολιτικής συμφωνίας των δύο ανδρών, εν όψει της εκλογής νέου προέδρου της ΝΔ.

Τα βασικά σημεία της κοινής διακήρυξης έχουν ως εξής:

ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΣΤΕ: Για την εξασφάλιση της ενότητας της παράταξης και της εσωτερικής συνοχής της, προκειμένου όχι μόνο να αντιμετωπιστεί άμεσα και αποτελεσματικά η αρνητική συγκυρία, όπως διαμορφώθηκε από το εκλογικό αποτέλεσμα της 4ης Οκτωβρίου 2009, αλλά και να δημιουργηθεί στους πολίτες που μας στηρίζουν και στον κόσμο γενικότερα αίσθημα αισιοδοξίας, προοπτικής, ταχύτατης και δυναμικής ανάκαμψης.

ΕΓΓΥΟΜΑΣΤΕ: Την ανάδειξη ενδυναμωμένης της ιδεολογίας της παράταξης και της λειτουργίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος, με βάση την ιδρυτική πράξη του κόμματός μας το 1974, όπως αυτές διαμορφώνονται στα νέα κοινωνικοπολιτικά και διεθνή δεδομένα, με γνώμονα τον άνθρωπο και την κοινωνική συνοχή, με στόχο τη δημιουργία της μεγάλης δημοκρατικής και σύγχρονης Κεντροδεξιάς.

ΠΡΟΩΘΟΥΜΕ: Τη δημιουργία του πρώτου ουσιαστικά στην Ελλάδα αστικού κόμματος αρχών, που διεκδικεί τη διακυβέρνηση της χώρας χωρίς νεποτισμό, πολιτικά κληρονομικά δικαιώματα, αδιαφανείς διαδικασίες, προσωπικούς μηχανισμούς και αποφάσεις ερήμην της βάσης. Με άλλα λόγια, ανοιχτό κόμμα.

Την κοινή πεποίθησή μας ότι ο πρόεδρος πρέπει να εκλέγεται από τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που πρόσκεινται στην ιδεολογία και στις αρχές της παράταξης. Για τον λόγο αυτό θα αποκαταστήσουμε από την επομένη της εκλογής πλήρη συμμετοχή των πολιτών στις μεγάλες αποφάσεις της παράταξης, που θα οδηγήσουν και πάλι τη Νέα Δημοκρατία στην κυβέρνηση της χώρας.

ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ: Αμέσως μετά την εκλογή προέδρου και μέχρι το Πάσχα 2010 θα συγκληθεί Τακτικό Συνέδριο το οποίο:

α. Θα εγκρίνει τις καταστατικές αλλαγές

β. Θα διαμορφώσει τις θέσεις του κόμματος: για τον νέο εκλογικό νόμο, τη διαφάνεια στην πολιτική και στο πολιτικό χρήμα, τη διεύρυνση της παράταξης ώστε να επαναπατριστούν όλοι οι πολίτες, οι οποίοι στις πρόσφατες εκλογές στράφηκαν είτε προς την ακροδεξιά είτε προς την Κεντροαριστερά.

γ. Θα διαμορφώσει επίσης τις θέσεις που αφορούν: τη σχέση της εκτελεστικής εξουσίας με τα ΜΜΕ, τα μεγάλα εθνικά θέματα, τα θέματα περιβάλλοντος και χωροταξίας, τα θέματα ασφάλειας και καθημερινότητας, τα κοινωνικά θέματα και την κοινωνική συνοχή.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Αν χάσουμε την Μακεδονία θα χαθούμε όλοι

Λίγο καιρό πριν ξεκινήσει ο Παύλος Μελάς το θυσιαστικό του ταξίδι στη γη της Μακεδονίας, δράση που οδήγησε στην τελική απελευθέρωσή της, ένας άλλος μεγάλος Έλληνας, έδινε τον δικό του αγώνα για να πείσει τους συμπατριώτες του να πάρουν τα όπλα, για να απελευθερώσουμε την Μακεδονία.
Και φώναζε ο Ίων Δραγούμης:
«Αν σώσουμε την Μακεδονία, θα σωθούμε και εμείς».
Φαίνεται ότι 100 σχεδόν χρόνια μετά, ένας ιστορικός κύκλος έχει ολοκληρωθεί. Και πρέπει αυτή την στιγμή να βρεθεί κάποιος να φωνάξει στους Έλληνες ότι «Αν χάσουμε την Μακεδονία, θα χαθούμε όλοι».
Θα μπορούσε κάποιος να το είχε φωνάξει ήδη από το 1992, όταν η τότε οργή του ελληνικού λαού, δημιούργησε ένα κίνημα διαμαρτυρίας, το οποίο θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε κίνημα αντίστασης και ανατροπής. Το πολιτικό κατεστημένο όμως, κατάφερε να «ξεφουσκώσει» το αναπτυσσόμενο τότε κίνημα, με διάφορα μέσα.
Σήμερα, δεν μπορούμε να πούμε να «σώσουμε την Μακεδονία».
Πρέπει να κοιτάξουμε να μην χάσουμε την Μακεδονία.
Οι διαδοχικές κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, έχουν θέσει τις πλέον σαθρές βάσεις, καλλιεργώντας τις χειρότερες πλευρές του χαρακτήρα του Έλληνα.
Η νέα κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, με την... αναμενόμενη (!!!!!!!!;;;;;;;;;) αντιπολίτευση της Ντόρας Μπακογιάννη, αναμένεται να κλείσουν το ζήτημα.
Αν ο ελληνικός λαός το δεχθεί, αυτό θα σημαίνει πολλά. Θα σημαίνει ότι έχει χάσει την ζωτικότητα και τις αντιστάσεις του. Σημαίνει ότι πολύ ευκολότερα θα μπορέσουν να προχωρήσουν οι «μεταρρυθμίσεις» της νεοταξίτικης λογικής, που θα μας αφελληνίσουν πλήρως, και θα ακολουθήσει ο εποικισμός της χώρας από μετανάστες, κάτι που μάλλον θα οδηγήσει στο πνίξιμο της «ελληνικής ιδιαιτερότητας» ως αυθύπαρκτης, μέσα σε μια γκρίζα μάζα πολυπολιτισμού.
Αν χάσουμε, έτσι απλά την Μακεδονία, ποιος θα αντισταθεί στα υπόλοιπα;
Ποιος θα υψώσει την φωνή του για κάτι άλλο;
Αν από την άλλη πλευρά, υπάρξει ένα ουσιώδες και δυναμικό κίνημα αντίδρασης, θα σημαίνει ότι υπάρχουν περιθώρια ανάνηψης από το ιστορικό κώμα στο οποίο βρίσκεται ο λαός μας;
Θα σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη κεντρόφυγες από το πολιτικό τέλμα δυνάμεις, που θα μπορέσουν να σημάνουν τον απαραίτητο συναγερμό.
Τα τελευταία χρόνια η πατρίδα μας βρίσκεται μόνιμα σε άμυνα.
Και όταν είσαι επ' άπειρον σε άμυνα, κάποια στιγμή τα τείχη θα καταρρεύσουν. Ιδιαίτερα όταν πια κανείς δεν τα φυλάει και αντ' αυτού όλοι ασχολούνται με τις ... σοδειές τους.
Είναι απλό: αν χάσουμε την Μακεδονία, θα χαθούμε ως έθνος, ως φυλή, ως πολιτισμός.
Κάτι που μάλλον καθόλου δεν θα δυσαρεστήσει όλους αυτούς που θεωρούν τα έθνη ως εμπόδια στα σχέδια τους.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........