Ομιλία της Έλλης Παππά στη βουλή των εφήβων το 2008

Η Ελλη Παππά είναι μαθήτρια από τη Β.Ήπειρο

ΣΥΝΟΔΟΣ Θ'
ΕΙΔΙΚΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ: "ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΕΦΗΒΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ"
EΠITPOΠH EΘNIKHΣ AMYNAΣ KAI EΞΩTEPIKΩN YΠOΘEΣEΩN
Σελίδα:322
ΕΛΛΗ ΠΑΠΠΑ (Επικρατείας-Εισηγήτρια): Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι. Είμαι Βόρειο-Ηπειρώτισσα και καμαρώνω γι’ αυτό. Καμαρώνω, γιατί ο τόπος μου είναι προαιώνια Ελληνικός. Το δείχνουν τα μνημεία, που σώθηκαν πάνω απ’ τη γη. Αυτά που τα σεβάστηκε ο χρόνος. Το δείχνουν και τα θαμμένα μνημεία. Γιατί, όποια γωνιά της γης μας κι’ αν σκαλίσεις, θα βρεις πειστήρια της ιστορικής μας διαδρομής και της ελληνικής μας ταυτότητας.
Καμαρώνω πιο πολύ, γιατί κρατηθήκαμε και παραμένουμε Έλληνες, πληρώνοντας μεγάλο κόστος. Η ιστορία το θέλησε να μείνουμε έξω απ’ το νέο Ελληνικό Κράτος. Αυτό σημαίνει για να το πω απλά, πως εμείς οι Βόρειο-Ηπειρώτες, όπως έλεγε και ο παππούς μου, δεν είμαστε «δωρεάν Έλληνες». Πληρώνουμε ακριβά, για να κρατήσουμε τη γλώσσα μας, την Oρθοδοξία μας, τα ήθη και τα έθιμά μας. Πληρώνουμε ακριβά, για να παραμένουμε Έλληνες. Κι’ αυτό όλοι εσείς που σταθήκατε τυχεροί, γιατί γεννηθήκατε στην ελεύθερη ελληνική επικράτεια, δεν πρέπει να το ξεχνάτε. Δεν επιδίωξα, όμως, την συμμετοχή μου στη «Βουλή των Εφήβων» για να σας πω, πώς καμαρώνω που είμαι Βόρειο-Ηπειρώτισσα και πώς θα πληρώσω, όποιο κόστος χρειάζεται, για να συνεχιστεί η ιστορία των προγόνων μου. Επιδίωξα τη συμμετοχή μου, για να βγάλω μία κραυγή αγωνίας: Αδειάζει η Βόρεια Ήπειρος, ερημώνουν τα χωριά μας. Ερημώνει ο τόπος μου, μία απ’ τις αρχέγονες κοιτίδες του Ελληνισμού. Ξέρετε, τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει, πως ό,τι δεν πέτυχαν παλαιότεροι και νεότεροι βάρβαροι, που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας αφανίσουν, γίνεται σχεδόν από μόνο του. Πάει να σβήσει ένας Ελληνισμός με τρισχιλιετή Iστορία. Και πάει να σβήσει με έναν παράδοξο τρόπο και χωρίς καθόλου να συνειδητοποιούνται από την ηγεσία του Ελληνισμού οι συνέπειες.
Γιατί βγάζω την κραυγή μου; Όχι απλώς για να το μάθετε, αλλά για να σας απασχολήσει έστω και για λίγο. Για να γίνει και δικό σας πρόβλημα. Γιατί είναι και δικό σας πρόβλημα ο διαφαινόμενος κίνδυνος να σβήσει ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, εάν συνεχιστεί το ρεύμα φυγής των Ελλήνων και αν δεν υπάρξει μακρόπνοη πολιτική για την μοίρα και την προοπτική του.
Αναρωτιέμαι, είναι δύσκολο, είναι ακατόρθωτο να υπάρξει μια μακρόπνοη πολιτική για τη στήριξη του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, με δεδομένο μάλιστα πως η Αλβανία επείγεται να ενσωματωθεί στην ευρύτερη ευρωπαϊκή οικογένεια;
Και για να μη βγάλει κανείς λαθεμένα συμπεράσματα, η κραυγή της αγωνίας μου, καθόλου δεν συναντιέται με ξεπερασμένες και άγονες αντιλήψεις, με εθνικισμούς και μεγαλοϊδεατισμούς. Αντίθετα, συναντιέται με τις σύγχρονες αντιλήψεις με το διεθνές δίκαιο και τις αξίες της Ευρώπης. Όταν μιλώ για πολιτική στρατηγική του Ελληνισμού για την Βόρειο Ήπειρο, την εννοώ μέσα σε αυτό το πλαίσιο.
Τον θέλουμε, λοιπόν, τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου στις πατρογονικές εστίες του; Ναι ή όχι;
Αν ναι, κάτι πρέπει να κάνουμε, πριν να είναι πολύ αργά. Και ερωτώ: Δεν μπορεί η Ελλάδα, που ανήκει στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να κάνει σημαία της τα ανθρώπινα δικαιώματα των Ελλήνων της Αλβανίας με βάση τα διεθνώς ισχύοντα; Δεν μπορεί η Ελλάδα, να κάνει σημαία της τα δικαιώματα Παιδείας και Πολιτισμού των Βορείων-Ηπειρωτών; Δεν μπορεί η Ελλάδα να κάνει σημαία της τα θρησκευτικά μας δικαιώματα; Δεν μπορεί να ενθαρρύνει και να ενισχύσει τις επενδυτικές της πρωτοβουλίες, που θα ανακόψουν το ρεύμα φυγής απ’ τις πατρογονικές μας εστίες;
Θα κλείσω με μια τελευταία ερώτηση, μέσα στην οποία κρύβω και ένα βαθύ βορειοηπειρωτικό παράπονο: Τι ξέρετε, αγαπητοί μου συνάδελφοι, για τη Βόρειο Ήπειρο; Τι ξέρετε για την ιστορία μας και τις θυσίες μας; Γράφουν κάτι για μας τα βιβλία της ιστορίας του ελληνικού σχολείου; Εσείς οι τυχεροί, μας σκέφτεστε, έστω και για λίγο; Ευχαριστώ.