Για τον κ. Strauss Kahn, το τι πράγματι έγινε θα μας το πει το Αμερικανικό Δικαστήριο. Η Αμερική είναι αυστηρή χώρα. Το εάν είναι αλήθεια όλα όσα κατήγγειλε η καμαριέρα, ή όχι, το αφήνω προς στιγμή εκτός. Δεν παύει να έχω ισχυρή προσωπική άποψη επί του θέματος. Το ερώτημα που θέτω εδώ είναι το τι υπήρχε, και, τι πιθανώς αλλάζει, μετά από την τεχνητή, ή όχι, «πτώση» του «τέως κ. ΔΝΤ». Με άλλα λόγια, εδώ ψάχνω να βρω εν συντομία το γιατί κάποιοι δεν ήθελαν στη τότε θέση του τον κ. Kahn. Κατ’ αρχήν, θεωρώ ως τον πιο πιθανό «ένοχο» της βιαίας «αποκαθήλωσής» του το διεθνές τραπεζικό κατεστημένο.
Η υπόθεση θυμίζει τον Eliot Spitzer (πρώην κυβερνήτη της Ν. Υόρκης) και το παρόμοιο σκάνδαλο στο ξενοδοχείο Mayflower, αφού η πιθανολογούμενη τότε αναρρίχηση του στο τιμόνι της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (SEC) των ΗΠΑ, θα έστελνε πιθανόν πολλούς τραπεζίτες τότε στην φυλακή.
Λακωνικά, πέρα από την καμαριέρα, το «στήσιμο» ή τέλος του κ. Kahn ήρθε, θεωρώ, ως αποτέλεσμα μιας σειράς από σοβαρούς λόγους, πολιτικών θέσεων, ή στρατηγικών του. Κατ’ αρχήν, πρώτο «πέναλτι»: μέρες πριν το «συμβάν», είδε το φως της δημοσιότητας η ενοχλητική έκθεση του ΔΝΤ, που έγραφε ότι, λήγει ηεποχή της Αμερικής και η Κίνα παίρνει την σκυτάλη της παγκόσμιας ηγεμονίας, το 2016. Επιπροσθέτως, δεύτερο «λάθος»: με δική του έκθεση που δημοσίευσε, το ΔΝΤ κάλεσε σε συζητήσεις, έχοντας ως στόχο την δημιουργία ενός εναλλακτικού.......................... νομίσματος, έναντι του δολαρίου, ένα «θανατηφόρο» ζήτημα για τις ΗΠΑ. Μετά την κρίση των «subprimes» στις ΗΠΑ, για την σταθεροποίηση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, η ομάδα του κ. Kahn έκανε μια ακόμη τραγική διατύπωση: πρότεινε την αύξηση των SDRs (Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα), που είναι, από το 1969, μια μορφή χρήματος του ίδιου του ΔΝΤ, κάτι που θα έπληττε καίρια το αμερικανικό δολάριο.Επίσης, έγινε και μια άλλη επικίνδυνη παράγωγη «πρόταση-αποτέλεσμα»: φαντασθείτε τον κίνδυνο των ΗΠΑ, εάν εφεξής το πετρέλαιο και ο χρυσός θα τιμολογούνταν πλέον σε SDRs (και όχι σε δολάρια). Ο τότε κ. ΔΝΤ το «καλοέβλεπε», και μάλιστα αναγνώρισε δημοσίως ότι, όντως, υπάρχουν κάποια «τεχνικά εμπόδια» για να γίνει κάτι τέτοιο. Πέραν τούτων, το «ΔΝΤ του Ντομινίκ» έκανε και το εξής: οι 5 χώρες, γνωστές ως BRICS (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική), λίγες εβδομάδες πριν, σε συνάντησή τους στην Κίνα, με «αρωγό» και τον κ. ΔΝΤ, αποφάσισαν την αυτόνομη αναβάθμιση του ρόλου τους μέσα στο διεθνές νομισματικό σύστημα. Δεν είναι τυχαίο που αυτές οι 5 χώρες σχημάτισαν δικό τους ενιαίο μέτωπο εναντίον της υποψηφιότητας της κας Lagarde, για την προεδρία του ΔΝΤ. Ακόμη, ανέλπιστη «ζημιά» είχε ο κ. Kahn και από έναν νομπελίστα. Το άρθρο-σταθμός του «αριστερού» κ. Stiglitz, ότι «υπό την ηγεσία του κ. Kahn, ένα νέο ΔΝΤ αρχίζει να αναδύεται», ήρθε να βάλει φωτιές στο τραπεζικό κατεστημένο, αφού, κατά τον επίσης «αριστερό» κ. Kahn, η κρίση του 2008 ήταν «αμερικανογενής». Πέρα από τις όποιες ισοτιμίες, τις «τιμές-φούσκες» των ακινήτων στις ΗΠΑ, η κρίση έδειξε ότι οι ελεύθερες αγορές, κατά τον «κακό» και σοσιαλιστή κ. Kahn, ούτε αποδίδουν, ούτε είναι σταθερές.
Επιπλέον, έλαβε χώρα και κάτι άλλο: κόντρα στους ισχυρούς, ο τότε κ. ΔΝΤ, σε ομιλία του στο πανεπιστήμιο George Washington, είχε πει ότι «το εκκρεμές πρέπει να κινηθεί από την αγορά στο κράτος», και ότι, επίσης, «χρειαζόμαστε μια νέα παγκοσμιοποίηση, που θα εμποδίζει το αόρατο χέρι των αγορών να μετατρέπεται σε αόρατη γροθιά». Αυτά είναι ή ακούγονται μόνο ως λόγια «υπόδικου», για το σκληρό κατεστημένο των τραπεζών. Προσέτι, κατά τον κ. Stiglitz, δεν άρεσε καθόλου στον ίδιο τον κ. Kahn το γεγονός ότι το ΔΝΤ ήταν κάτι σαν «νομιμοποιητικός ιμάντας», στα σχέδια των κεφαλαιοκρατών για την λεηλασία του πλανήτη. Το ΔΝΤ, με τον κ. Kahn επικεφαλής, άρχισε να δίνει περισσότερη έμφαση στα θέματα της ισότητας, μακριά από τον φιλελευθερισμό, με τάσεις για έλεγχο των ροών των κεφαλαίων και των αγορών. Τέλος, ο κ. Kahn έκανε ένα ακόμη λάθος με την απαράδεκτα πολυτελή «ζωή-στόχο»: η «τυχαία» φωτογραφία του Γαλλοεβραίου πολιτικού (και μέλος, κάποτε, της Ένωσης Κομμουνιστών Φοιτητών στη Γαλλία) κ. Kahn, δίπλα σε μια Porsche, ήρθε να «δέσει» με τα «ανατρεπτικά» (για τα Golden Boys), λόγια του ίδιου, ή ότι, όπως είπε, «στο φινάλε, η ισότητα και η απασχόληση είναι οι βασικοί πυλώνες της οικονομικής σταθερότητας, της πολιτικής σταθερότητας». Δηλαδή, όπως τόνισε, «πυροβολώντας» πολιτικά τα πόδια του, αυτή η στρατηγική πλατφόρμα «θα αποτελέσει το επίκεντρο της αποστολής του ΔΝΤ». Όλα «καλά» κ. Kahn, αλλά; Ρωτήσατε πράγματι τις αγορές, ή, τελικώς, απλά ήσασταν τόσο πολύ απρόσεκτος;
πηγη olympia
ο Ηλίας Καλλιώρας είναι βουλευτής Φθιώτιδας Νέας Δημοκρατίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου