Να γίνει τώρα ή όχι η ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ;

Τελική ημερομηνία για την ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι η 11.06.2018. Μένουν μόνο 2109 μέρες. Μετά την ημερομηνία αυτή ανακήρυξη ΑΟΖ δεν μπορεί να γίνει.

Σημαντικοί παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι ότι:

• η Eλλάδα, η Τουρκία και η Κύπρος δέν έχουν τη τεχνολογία να ερευνήσουν και να αντλήσουν το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο. Μόνο Αμερικανοί, Αγγλοι, Καναδοί, Ρώσοι, Ισραηλινοί και Ιάπωνες την έχουν ενώ οι Τούρκοι προσπαθούν να την αποκτήσουν.
• όπως και να ορισθεί η ΑΟΖ ανάμεσα στην Ελλάδα, τη Τουρκία και τη Κύπρο τελικά μόνο τα ποσοστά επι των κερδών της κάθε χώρας έχουν σημασία και αυτό σχετίζεται με την ανάπτυξή τους. Σε μια χώρα χωρίς δημοκρατία μέ ένα μόνο εισαγγελέα να ερευνά οικονομικά εγκλήματα αυτά τα ποσοστά θα εξαρτηθούν απο τις μίζες ή τα ανταλλάγματα που μπορούν να πάρουν οι κυβερνώντες, τα ΜΜΕ και όλοι οι διαπλεκόμενοι.

• δεν θα πρέπει να στηρίζεται κανείς στη Ρωσία δεδομένου ότι η χώρα αυτή πουλώντας το δικό της φυσικό αέριο στην Ευρώπη, που είναι πάρα πολύ απεμπώλησε την ανάπτυξη της χάριν της επιθυμίας συμμετοχής της στην Παγκόσμια διακυβέρνηση.

Η Ελλάδα απέναντι σε αυτούς τους παράγοντες δεν έχει την πολιτική, στρατιωτική και οικονομική ευμάρεια για να υπερασπίσει τα εθνικά της συμφέροντα. Οι συμμετέχοντες στην πολιτική ζωή της χώρας ακολουθούμενοι απο ομάδες διαπλεκομένων είναι κατά το πλείστον δορυφόροι ξένων και εντοπίων συμφερόντων.

Η γεωστρατηγική θέση της χώρας την επηρέαζε και πάντα θα την επηρεάζει. Παλαιότερα υπήρξαν τα μεταναστευτικά ρεύματα που δοκίμασαν να της επιβληθούν. Η πολυπολιτισμικότητα έχει ήδη αφήσει τα χνάρια της στην Ελλάδα π.χ. ο Ελληνας πολίτης μετά τετρακόσια χρόνια Τουρκοκρατίας συνεχίζει να βλέπει την Εφορία σαν εχθρό και έχει μάθει να μη πληρώνει τους φόρους του. Τώρα η Ελλάδα αντιμετωπίζει την παγκοσμιοποίηση, που όμως προχωράει και στήνεται με λάθος τρόπο. Οτι όμως κερδίζεις σε χρόνο το χάνεις σε ενέργεια λέει η Κβαντομηχανική. Οσο περισσότερη ενέργεια χρειάζεται να γίνει κάτι τόσο θα αυξάνεται η δράση αλλά και το ...κέρδος.

Η παγκοσμιοποίηση φαίνεται ότι προχωράει με άλματα λογικής και χωρίς την απαραίτητη προπαρασκευή, διότι συνεχώς βρίσκει απέναντί της τα εθνικά συμφέροντα πολλών χωρών σε όλο το πλανήτη και μεταξύ αυτών και της Ελλάδας. Ας δούμε μερικά παραδείγματα που δείχνουν τις αντιδράσεις, την κρυφή αλήθεια απέναντι στην παγκοσμιοποίηση που κινείται μέσα σε ένα πέπλο δήθεν δημιουργίας και υψηλού ανθρωπισμού, παραδείγματα όπου ιδέες καίγονται κάτω απο εθνικιστικά και ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.................................. 1

• Η πολιτική της Γερμανίας και των ανεπτυγμένων χωρών του Βορρά απέναντι στις μικρής ανταγωνιστηκότητας χώρες του Νότου και τη συμμετοχική διαδικασία ενοποίησης της ΕΕ είναι ένα παράδειγμα.
  Η στρατιωτική ισχύς των ΗΠΑ απέναντι σε άλλες χώρες σε παγκόμσιο επίπεδο είναι ένα άλλο. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι πρός χάρη της παγκοσμιοποίησης δεν αμβλύνονται οι διαφορές με έργα εξομάλυνσης αλλά επιβάλλονται λύσεις με τη βία.
  Το μεταναστευτικό στην ΕΕ δεν αντιμετωπίζεται όπως στις ΗΠΑ. Οι χώρες της ΕΕ δεν διαμοιράζονται το πρόβλημα όπως οι πολιτείες των ΗΠΑ. Αντί όμως να αλλάξει η νομοθεσία στην ΕΕ η Ελλάδα και οι άλλες νότιες χώρες επωμίζονται το βάρος του προβλήματος.

Αυτές οι διαφοροποιήσεις, οι ανάρμοστες συμπεριφορές, η διαφορά μεταξύ του “τί πρέπει να γίνει” και του “τί έπρεπε να γίνει” ή του “τι έπρεπε να προηγηθεί” είναι αυτό που δημιουργεί το κέρδος, που ναί μεν δεν είναι κακό να υπάρχχει αλλά δεν θα πρέπει να αλλοιώνει τον στόχο. Και αυτό έχει συμβεί.

Η συμμετοχή της θρησκευτικών ομάδων, ο επηρεασμός του κόσμου μέσω των θρησκευτικών αντιλήψεων, η δράση των ΜΚΟ, η αλλοίωση των ιστορικών, κοινωνικών και οικονομικών μεγεθών, η άνιση πληροφόρηση, η έλλειψη αναδρομής στο παρελθόν, οι στημένες κριτικές, η διάδοση ιδεών περιορισμένου χώρου και χρόνου απαλύνουν μεν όσα γίνονται με στόχο τη δήθεν παγκοσμιοποίηση μέχρι να βρεθεί μια άλλη ιδέα για να καεί και αυτή στα ποσοστά του κέρδους.

Η Ελλάδα υφίσταται τις δράσεις όλων αυτών των παραγόντων και μέσα σε αυτό το περιβάλλον η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι μια πρόκληση.

Στην Ελλάδα της ΑΟΖ και των ΑΕΖ, στη χώρα που η δημοκρατία δεν λειτουργεί γίνεται μεγάλο τσιμπούσι. Η χρεοκοπία μείωσε τις όσες και όποιες αντιστάσεις υπήρχαν σε όλες τις δημοκρατικές λειτουργίες του πολιτεύματος, κάτι που υποβοηθήθηκε απο την δημιουργία χαμηλών προτύπων και αξιών, από το χαμηλό επίπεδο των ΑΕΙ που σαν κομμάτι του δημοσιουπαλληλικού κατεστημένου συνεχίζει να μη προσφέρει στην οικονομία της χώρας και φυσικά απο την Παιδεία που προσφέρεται στον Ελληνα, που συνεχώς διαφοροποιεί τις προοπτικές, τον τρόπο σκέψης και τις ελπίδες του για το μέλλον στα πρότυπα του ενός ή του άλλου παράγοντα της παγκοσμιοποίησης.

Ενας τεράστιος αριθμός ιθυνόντων σε θέματα υδρογονανθράκων περνάνε καθημερινά απο τα Ελληνικά ΜΜΕ, πολλοί εξ αυτών είναι φορείς συμφερόντων, οι περισσότεροι με δύο διαβατήρια και μέλη ακόμη και την ώρα που ομιλούν πετρελαικών ετειρειών αλλά και εθνικών οργανισμών άλλων χωρών. Να τους ακούμε; Nαί, να τους ακούμε αλλά όχι να τους υπακούομε. Ο κ.Σαμαράς έφτειαξε μια επιτροπή της μιας ημέρας όπως αποδείχτηκε που θα τον πληροφορούσε για θέματα ανακήρυξης της ΑΟΖ. Το όλο θέμα όταν το πρωτοάκουσα μου φάνηκε αστείο, αφού οι συζητήσεις με την Τουρκία συνεχίζονται επι της υφαλοκρηπίδας ενώ τα μνημόνια Παπούλια-Γιλμάζ και Παπανδρέου-Οζάλ που άλλαζαν τα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας με τη Τουρκία στο Αιγαίο είναι ακόμη σε ισχύ. Τελευταία διαφαίνεται και η ανάμειξη του Κατάρ στα θέματα του Ελληνικού πετρελαίου και φαίνεται ότι τα ΜΜΕ θα αποκτήσουν έναν ακόμη εκφωνητή απόψεων.

Η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων – ΕΔΕΥ Α.Ε. δεν φαίνεται να έχει το κατάλληλο προσωπικό ενώ το πρόβλημα για όλους φαίνεται ότι είναι ο εταιρικός της χαρακτήρας (ιδιωτική εταιρεία μιας μετοχής που ανήκει όμως στο κράτος) σε συνάρτηση με το Αγγλικό Δίκαιο, το οποίο σε περίπτωση μη αποπληρωμής των χρεών μπορεί να κατάσχει ότι βρεί μπροστά του, ακόμη και απο ιδιώτες... Οι έρευνες για πετρέλαιο και φυσικό άεριο στην Ελλάδα προχωρούν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο., σωστά ή λάθος κλπ, το ερώτημα είναι γιατί δεν ανακηρύσσεται η ΑΟΖ. Μια απάντηση είναι διότι αν ανακηρυχτεί τότε η Ελλάδα θα είναι περισσότερο ευπαθής στην εφαρμογή του Αγγλικού Δικαίου απο τους πιστωτές της χώρας, σε περίπτωση που υποστεί ανεξέλεγκτη χρεοκοπία. Είναι ένα λογικό επιχείρημα. Αλλά υπάρχουν και τα μνημόνια που καταστούν το επιχείρημα αυτό άνευ σημασίας, αφού και χωρίς την ανακήρυξη της ΑΟΖ η ΕΔΕΥ μπορεί να “κατασχεθεί” απο τους ιδιώτες.

Ενα άλλο ερώτημα είναι αν ανακηρυχτεί ΑΟΖ είναι σωστό να επισυνφαθεί ο χάρτης; Δεδομένων των δυσκολιών με τη Τουρκία, των Αμερικανικών ενδιαφερόντων, τνω πιθανών εξελίξεων στη περιοχή, της παροχής αδειών για έρευνα σε εταιρείες, η Ελλάδα θα πρέπει μετά έξι συνολικά γύρους προκηρύξεων να προχωρήσει στην ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ Με χάρτη (αυτόν που έχω εγώ στο Zcode.info χωρίς το δόντι στο Καστελόριζο και στον οποίο δεν λαμβάνονται υπόψη τα μνημόνια Παπούλια-Γιλμάζ και Παπανδρέου-Οζάλ. Αλλωστε οι Τούρκοι με τόσες πράξεις που έχουν κάνει στο Αιγαίο, τα έχουν καταστήσει ανενεργά. Aν γίνει πρώτα ανακήρυξη της ΑΟΖ και μετά σταλεί ο χάρτης της στον ΟΗΕ (αφού ληγφθούν υπόψη οι επιμέρους συμφωνίες για την ΑΟΖ με κάθε κράτος ξεχωριστά), λόγω της κακής λειτουργίας της Ελληνικής δημοκρατίας θα υπάρξουν πολλές παραχωρήσεις απο τους “Ελληνες” πολιτικούς που θα υπογράψουν νέα μνημόνια με παραχωρήσεις κυριαρχίας εις βάρος της χώρας. Το πρόβλημα της εμπλοκής του όλου επιχειρήματος στο Αγγλικό Δίκαιο αντιμετωπίζεται με νέο νόμο. Οταν οι νονμικοί της χώρας πρόκειται να συγκαλύψουν καταστάσεις είναι παρόντες, ενώ όταν πρέπει να επιλύσουν προβλήματα είναι απόντες και στις ιδέες και στις πράξεις. “Αξιος” ο μισθός των δημοσίων υπαλλήλων που έχουν κατακάτσει σαν χαρτιά προστασίας των πολιτικών στις καρέκλες-κλειδιά των ΑΕΙ. Το Αγγλικό Δίκαιο αντιμετωπίζεται με νέο νόμο και αλλαγή του καταστατικού της ΕΔΕΥ. Και αυτό όμως θα γίνει στραβά γιατί είναι ολίγιστοι, πνευματικά ανύπαρκτοι και πλειοδοτούν στις μειοδοσίες χάριν των προσωπικών τους συμφερόντων. Ολα αυτά χάριν δήθεν μιας “παγκοσμιοποίησης” που είναι στημένη σε ένα γιαπί χωρίς θεμέλια και αξίες.

Το κλειδί της λύσης για την μεγιστοποίηση του κέρδους υπέρ των Ελλήνων πολιτών είναι η παρουσία πολλών εταιρειών για έρευνα σε όλες τις περιοχές της Ελληνικής ΑΟΖ σε όσο το δυνατό μικρότερο χρονικό διάστημα. Τη κατάλληλη χρονική στιγμή μπορεί να γίνει η ανακήρυξη της ΑΟΖ.

Είναι καταστροφή ότι μέχρι τώρα η Ελλάδα δεν προχώρησε σε πολλές προκηρύξεις διαγωνισμών για να γίνει έρευνα σε οικόπεδα της ΑΟΖ της. Είναι καταστροφή συτή τη στιγμή που η χώρα είναι στη χειρότερη μέχρι στιγμής καμπή της ιστορίας της να εκπροσωπείται στη Βουλή απο τους πλέον πολιτικά και ηθικά ανύπαρκτους επίγονους φατριών. Η ανικανότητα υπήρξε πάντα το προκάλυμα στις μειοδοσίες που έχουν γίνει. Η σιωπή – η καμόρα- ήταν το άλλο και κατα σύμπτωση γινόταν την ώρα που έπρεπε. Στις ΗΠΑ  πάντως ακόμη και εγκληματίες που αποδείχτηκαν κρετίνοι έκατσαν στην ηλεκτρική καρέκλα. Μου κάνει εντύπωση ότι δεν έχει απαγορευτεί η έξοδος απο τη χώρα καταρχήν στους κκ.Σημίτη και Παπανδρέου. Μέ ένα Πεπόνη μόνο η διαδικασία απόδοσης της δικαιοσύνης είναι και ύποπτη και χρονικά ασύμφορη. Η Ελλάδα θέλει δράση και τη θέλει τώρα.2