Οι Τούρκοι προωθούν την Ντόρα!!!

Γράφει ο Γεώργιος Μιχαήλ

Αποκαλυπτικότατες δηλώσεις του Τούρκου υπουργού Επικρατείας Εγκεμέν Μπαγίς, ο οποίος απροκάλυπτα δήλωσε πως στις 5 Νοεμβρίου θα έρθει στην Αθήνα και θα συναντηθεί με τον Έλληνα πρωθυπουργό και με την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία αναμένεται να γίνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης!!!
Κι εδώ, φυσιολογικά, αναρωτιέται και ο πλέον αφελής και καλοπροαίρετος αναγνώστης της «είδησης»: Τι έγινε; Γιατί αυτό το ενδιαφέρον και η προτίμηση της Άγκυρας προς το πρόσωπο της κυρίας Μπακογιάννη;
Οι απαντήσεις, όμως, έρχονται τόσο αυθόρμητα όσο και οι ερωτήσεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως πριν από μερικές ημέρες, ο μουσουλμάνος πρώην βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Ροδόπη, κύριος Ιλχάν, δήλωνε απερίφραστα πως υποστηρίζει την Ντόρα Μπακογιάννη για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, επειδή έκανε όλα όσα του ζήτησε η «τουρκική» μειονότητα της Θράκης!!!
Φυσικό, είναι λοιπόν, η Άγκυρα να επαναλαμβάνει τις δηλώσεις του κυρίου Ιλχάν (να μην ξεχνάμε πως ποτέ μουσουλμάνος βουλευτής της Θράκης δεν δήλωσε κάτι που δεν εξέφραζε την Άγκυρα) και να επιβεβαιώσει με τις δηλώσεις του κυρίου Μπαγίς την προτίμησή της προς το πρόσωπο της κυρίας Μπακογιάννη. Κι επειδή, η Άγκυρα (και οποιοσδήποτε άλλος στη θέση της Τουρκίας) θα προτιμούσε τον ευκολότερο και όχι τον ικανότερο αντίπαλο, εύκολα μπορούμε να κατανοήσουμε πως η Άγκυρα εργάζεται για το μέλλον, ό,ποιες εξελίξεις και αν παρουσιαστούν αργότερα στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Εξάλλου, η κυρία Μπακογιάννη ποτέ δεν έκανε την Άγκυρα να νιώσει άβολα (πέρα από τις δηλώσεις της Ντόρας λίγες ημέρες πριν φύγει από το υπουργείο Εξωτερικών) και πάντοτε ακολούθησε την πολιτική του χαμόγελου, του βλέποντας και κάνοντας, της παρακολούθησης των εξελίξεων και των χαμηλών τόνων. Γιατί λοιπόν, η Άγκυρα να προτιμήσει τον Σαμαρά, που μάλλον θα της σπάσει αρκετό από τον «τσαμπουκά» της ή τον Αβραμόπουλο, ο οποίος είναι τελείως άγνωστος –άρα και μη εμπιστεύσιμος- για μελλοντικές του θέσεις; Την κυρία Μπακογιάννη γνωρίζει η τουρκική εξωτερική πολιτική και αυτήν προτιμά για «αντίπαλο» ο κύριος Νταβούτογλου ή ο κύριος Ερντογάν. Ο λόγος είναι απλός: δεν την φοβούνται, είναι προβλέψιμη και πιθανότατα υπάρχει σχέση μεταξύ τους που κρύβει πολλά (αλλιώς δεν εξηγείται η σιωπή της Ντόρας σε συνεχείς σοβαρές προκλήσεις της Τουρκίας κατά της Ελλάδας, ούτε φυσικά εξηγείται η απομάκρυνση του κυρίου Γράψα που δεν τον ήθελε τόσο η Άγκυρα όσο και το αμερικανικό Πεντάγωνο)…
Η Ντόρα, πήρε λοιπόν το «δαχτυλίδι» από τον κύριο Μπαγίς και όλοι πλέον περιμένουμε να διαπιστώσουμε πόσα γνωρίζουν οι Τούρκοι για τις εξελίξεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας ή πόσο μπορούν να επηρεάσουν οι δηλώσεις των τούρκων πολιτικών τις εξελίξεις μέσα στο «απόκομμα» που λέγεται Ν.Δ. Αν επιβεβαιωθεί ο κύριος Μπαγίς, τι άραγε θα σημαίνει αυτό για την σημερινή πολιτική πραγματικότητα της Νέας Δημοκρατίας; Μήπως ότι η Άγκυρα αποφασίζει πλέον για το ποιος θα είναι αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ αλλά και για τις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα; Λέτε να…;
Άντε, αυτό που μας μένει, είναι να δούμε να έρχονται και λεωφορεία από την Τουρκία, με ψηφοφόρους, για να ψηφίσουν την κυρία Μπακογιάννη για αρχηγό…!

Υ.Γ.: Η κυρία Μπακογιάννη, πάντως, απερίφραστα δήλωσε πως ήταν στο πλευρό του κυρίου Καραμανλή… Αυτά τα δήλωσε σήμερα, αλλά αύριο θα ισχυρίζεται τα ίδια; Ή μήπως ήταν ένα μήνυμα προς τον ακαταλληλότερο πρωθυπουργό, πως δεν πρόκειται η ίδια να ξεκινήσει διαδικασίες για να βρεθούν οι λόγοι της οικτρής αποτυχίας της κυβέρνησης Καραμανλή; Το άνοιγμα της Ντόρας προς το Καραμανλισμό, είναι απροκάλυπτο. Αλλά γνωστή είναι και η τάση για «αλλαγές πλεύσης» του Μητσοτακέϊκου… Είδομεν και σύμφωνα με τις εξελίξεις, θα τα ξαναπούμε, αν και μέσα στη Ν.Δ. το καζάνι άρχισε να βράζει και μάλιστα επικίνδυνα…

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Αχμέτ Ιλχάν.Στηρίζουμε Ντόρα .''Ακραίος'' ο Σαμαράς, φεύγω αν βγεί πρόεδρος

ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ, ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ?

Στηρίζω την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη γιατί μου το ζήτησε η ίδια.
Αλλωστε δεν θα ήθελα με τίποτε να αναλάβει πρόεδρος ο κ. Αντώνης Σαμαράς. Αν γίνει κάτι τέτοιο, θα αναστείλω οποιαδήποτε δραστηριότητά μου στο κόμμα.

Δεν ασπάζομαι τις ιδέες του στα μειονοτικά ζητήματα. Τον θεωρώ ακραίο. Πιστεύω πως κινείται προς τον ΛΑΟΣ και όχι προς την Κεντροδεξιά.
Εχει κακή μαρτυρία ο κ. Σαμαράς στη μειονότητα.
Μάλιστα το 1991, που ήταν υπουργός Εξωτερικών, είχε καταστρέψει θρησκευτικά μνημεία της μειονότητας.
Από την άλλη στηρίζω την κυρία Μπακογιάννη για την πολιτική ισοπολιτείας που υιοθέτησε,όπως είχε κάνει και ο πατέρας της ο κ. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Πιστεύω ότι θα υποστηρίξει περισσότερο τη μειονότητα.

Η κυρία Μπακογιάννη εισηγήθηκε στο υπουργείο Παιδείας την εισαγωγή της τουρκικής γλώσσας ως μάθημα επιλογής στα δημόσια ελληνικά σχολεία της Δυτικής Θράκης και όχι μόνο στα μειονοτικά। Καθιέρωσε ποσοστό 5%ο για να εισαχθούν στο Ελληνικό Δημόσιο τα παιδιά της μειονότητας μέσω ΑΣΕΠ,ενώ έφερε και νόμο περί διοίκησης και διαχείρισης των βακουφίων, ο οποίος εκκρεμούσε 20 χρόνια।
Στήριξε τη μειονοτική εκπαίδευση με υποδομές και εξοπλισμό.
Παρείχε οικονομική στήριξη ώστε να έρθουν σχολικά εγχειρίδια από την Τουρκία στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης। Τέλος,δρομολόγησε το θέμα του μουφτή και αν δεν την προλάβαιναν οι εκλογές, σύντομα θα είχαμε την εκλογή και όχι τον διορισμό του θρησκευτικού μας ηγέτη.
Ο κ Αχμέτ Ιλχάν είναι βουλευτης της Ν.Δ.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Τουρκο-ισραηλινή κρίση και Ελληνική διπλωματία

Του Χρήστου Ιακώβου Διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥ.ΚΕ.Μ.)

Ο Χένρυ Κίσσιγκερ είχε πει κάποτε ότι οι μοναδικοί χάρτες που δεν αλλάζουν χρώματα είναι οι γεωφυσικοί ενώ αντιθέτως οι γεωπολιτικοί αλλάζουν συχνά τα χρώματά τους. Πριν από δεκατρία χρόνια, όταν η Τουρκία και το Ισραήλ επισημοποιούσαν την από μακρού στρατηγική τους σχέση μέσω των δύο συμφωνιών που υπέγραψαν, αμφότερες οι χώρες προσδιόριζαν την συνεργασία τους σε γεωπολιτικά πλαίσια, αποδίδοντας της μάλιστα μακροχρόνια δυναμική στην συντεταγμένη του χρόνου και δομικό χαρακτήρα για την αρχιτεκτονική της ασφάλειας στην περιοχή, στην συντεταγμένη του χώρου. Με άλλα λόγια, Τουρκία και Ισραήλ, ενσωμάτωσαν την εξωτερική τους πολιτική στον αμερικανικό στρατηγικό σχεδιασμό για την Μέση Ανατολή. Σήμερα, τα δεδομένα αλλάζουν άρδην σε σημείο που ο μέχρι πρόσφατα ισχυρός Τουρκοισραηλινός άξονας να αναθεωρείται από τις νέες γεωστρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης Ερντογάν.

Ο στρατηγικός άξονας Τουρκίας-Ισραήλ ενισχύθηκε σημαντικά την περασμένη δεκαετία λόγω τριών συντελεστών: α) της ανάγκης του Ισραήλ να αντισταθμίσει την έλλειψη στρατηγικού βάθους σε σχέση με τα εχθρικά προς αυτό κράτη, όπως ήταν το Ιράκ στο παρελθόν, η Συρία και το Ιράν, β) του σταθερού προσανατολισμού της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής προς τους δυτικούς συνασπισμούς και συμμαχίες και γ) της μεταψυχροπολεμικής Αμερικανικής γεωστρατηγικής στην Μέση Ανατολή που μέρος της στηριζόταν στο δόγμα της διπλής ανάσχεσης (Ιράκ, Ιράν).

Η νέα διπλωματική κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών, λόγω της ακύρωσης εκ μέρους της Τουρκίας μέρους διεθνούς στρατιωτικής άσκησης που θα συμμετείχε και η Ισραηλινή αεροπορία, αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς την κατάρρευση του εν λόγω στρατηγικού άξονα. Οι στρατιωτικές ασκήσεις αποτελούν μέρος της κληρονομιάς που άφησαν οι δύο συμφωνίες της δεκαετίας του 1990.

Τρία δεδομένα προκάλεσαν αυτήν την αλλαγή εκ μέρους της Τουρκίας. Η άνοδος του Κόμματος Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη στην εξουσία το 2002, ο πόλεμος στο Ιράκ το 2003, με τον οποίο η Τουρκία διεφώνησε έντονα και την έθεσε ενώπιον σκληρών διλημμάτων ασφαλείας και τέλος, η πολλαπλή στρατηγική υποστήριξη που έδωσε, ευθύς εξαρχής, το Ισραήλ προς την κατεύθυνση δημιουργίας κουρδικής οντότητος στο Βόρειο Ιράκ.

Με την άνοδο του κόμματος του Ερντογάν στην εξουσία το 2002, η ισλαμική ατζέντα ήρθε στο επίκεντρο της πολιτικής. Μονοπώλησε όμως το ενδιαφέρον η πτυχή της ατζέντας που αφορούσε την εσωτερική αντιπαράθεση ισχύος μεταξύ στρατού και ισλαμιστών. Με τον διορισμό του Αχμέντ Νταβούντογλου εσχάτως ως πολιτικού προϊσταμένου της Τουρκικής διπλωματίας, η ισλαμική ατζέντα μέσω της προβολής ισλαμικής ταυτότητας βρίσκει έδαφος και πρακτική εφαρμογή στην Τουρκική εξωτερική πολιτική. Απαραίτητη προϋπόθεση για την προώθηση της ισλαμικής ατζέντας στον μουσουλμανικό γεωπολιτικό χώρο (μέρος του «στρατηγικού βάθους» κατά τον Νταβούντογλου) είναι η απαγκίστρωση της από τον στρατηγικό άξονα με το Ισραήλ. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο η Τουρκία αρχίζει να υπονομεύει τη διπλωματική στρατηγική του Ισραήλ (ιδιαίτερα στο Παλαιστινιακό) προκειμένου να αποκτήσει ψυχολογική δυναμική και ερείσματα στον μουσουλμανικό κόσμο. Σταδιακώς, όμως, η Τουρκία έχει αρχίσει να θέτει στρατηγικές προκλήσεις για το Ισραήλ δεδομένου ότι εισήλθε σε μία ανταγωνιστική τροχιά με το εβραϊκό κράτος. Αυτό θα αναγκάσει το Ισραήλ να βρει εναλλακτικές και αντισταθμιστικές λύσεις.

Καθοριστικής σημασίας για το στρατηγικό παίγνιο που άρχισε μεταξύ των δύο χωρών είναι η εξέλιξη του Κουρδικού ζητήματος. Με την Τουρκία να κάνει στρατηγική στροφή σε ένα πλαίσιο γεωπολιτικών συμφερόντων αντίθετα, ανταγωνιστικά και υπονομευτικά προς το Ισραήλ, εκ των πραγμάτων, σπρώχνει το Ισραήλ σε στρατηγική σύζευξη με τους Κούρδους, όχι μόνο του Ιράκ αλλά και της Τουρκίας. Σε αυτό το σημείο εγείρεται ένα καθοριστικό ερώτημα για τις επιλογές της Τουρκίας: εάν δηλαδή η στρατηγική υπερεξάπλωση που επιχειρεί σήμερα αποτύχει ποιο θα είναι το κόστος τόσο για τη διπλωματική της στρατηγική όσο και για την ασφάλειά της, ειδικά σε περίπτωση που το Ισραήλ επιλέξει να προχωρήσει σε γεωστρατηγική σύζευξη με τους Κούρδους της Τουρκίας.

Τα νέα αυτά δεδομένα θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά Ελλάδα και Κύπρο σε σχέση με μία νέα προσέγγιση με το Ισραήλ. Υπάρχει συγκεκριμένο Ελληνικό πλάνο να αξιοποιήσει τις νέες πραγματικότητες; Πολύ αμφιβάλλω. Υπομιμνήσκει, προσέτι, τις λανθασμένες επιλογές της Ελληνικής πλευράς να εγκαταλείψει το κουρδικό χαρτί από τα τέλη της περασμένης δεκαετίας. Είναι πλέον σίγουρο ότι, στην επόμενη δεκαετία, αυτός που θα μπορεί να επηρεάσει την πορεία του κουρδικού ζητήματος στην Μέση Ανατολή θα αυξήσει ταυτόχρονα και την επιρροή του στις εξελίξεις στην περιοχή.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Υπό άκρα μυστικότητα έρχεται ο ΤΖΩΡΤΖ ΣΟΡΟΣ στην ΑΘΗΝΑ

(Θα είμαστε σε επιφυλακή να δούμε με ποιούς θα συναντηθεί )

Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες ,Κάτω από άκρα μυστικότητα για τον φόβο των ιουδαίων έρχεται στις αρχές της άλλης εβδομάδας ο περιβόητος Τζωρτζ Σόρος στην Ελλάδα, (καλεσμένος σε ….βάπτιση),Είμαστε περίεργοι να δούμε ποιος θα είναι ο ανεπίσημος κύκλος επαφών του, και αν η επίσκεψη του έχει σχέση, και με τις «εξελίξεις» στην νου-δούλα .

Το «πρόσωπο κλειδί» ίσως να είναι εδώ:

(Το 2006, ένας Κύπριος επιχειρηματίας (Μίλτος Καμπουρίδης) που εργάζεται για τον κ. Σόρος, χρηματοδότη και σπόνσορα γενικώς των Σκοπίων, πάντρεψε την αδελφή του (Κάλλια Καμπουρίδου) με τον γιο της κας. ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ (!)
και εγγονό του Κ. Μητσοτάκη (Κώστα Μπακογιάννη).

Αργότερα, η πεθερά της αδελφής (Κάλλια Καμπουρίδου) του στενού συνεργάτη (Μίλτος Καμπουρίδης) του Σόρος, δηλαδή η
κα. Ντόρα Μπακογιάννη, έγινε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας.
Ενώ ο κουνιάδος του στενού συνεργάτη του κ. Σόρος , δηλαδή ο κ. Κωστής Μπακογιάννης,
έγινε ειδικός συνεργάτης της, αμειβόμενος από το ίδιο υπουργείο। ) (Βλέπε ΕΔΩ )

Βλέπε περισσότερα ΕΔΩ ΕΔΩ ΕΔΩ ΕΔΩ

Ο ουγγρικής καταγωγής Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Τζορτζ Σόρος

Το φαινόμενο «Σόρος» που έχει τις ρίζες του βαθειά σε ένα διεθνικό επίπεδο κοινωνικών παροχών, που λέγονται , «φιλανθρωπίες», αρχίζει να απασχολεί πολλούς σκεπτόμενους ανθρώπους. Σαν την Λερναία Ύδρα ο κύριος αυτός που θα μπορούσε να ονομασθεί κλειδοκράτορας των διεθνών θυρών, που όλο και πολλαπλασιάζονται στο όνομα της παγκοσμιοποίησης, μάς επιδεικνύει δύναμη φωτός, αγνώστου προελεύσεως, αλλά αναγνωρίσιμου χρώματος.

-Δραστηριοποιείται σε 40 χώρες περίπου

-Ξοδεύει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Γιατί άραγε; Τόσο πολύ μας αγαπάει;

-Ο Σεβαρνάτζε της Γεωργίας τον κατηγόρησε ότι βρίσκεται πίσω από την αποσταθεροποίηση της Γεωργίας(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 27/04/2004).

-Δραστηριοποιήθηκε στη Σερβία μετά την εισβολή των Αμερικάνων και πριν την εισβολή τους και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκλογή της Νέας Κυβέρνησης.

-Το ίδια έκανε και στην Ουκρανία.(http://gr.altermedia.info/?p=496).

- Για τις τέσσερις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, τη Μαλαισία, την Ινδονησία, την Ταϊλάνδη και τις Φιλιππίνες, ο Σόρος είναι ο «δαίμονας»: «Αυτός είναι που προκάλεσε την κρίση μας», φώναζαν οι εφημερίδες της Κουάλα Λουμπούρ.

-Προσπάθησε να κάνει το ίδιο και στη Λευκορωσία. Απέτυχε όμως και εκδιώχθηκε.

-Στη Ρωσία έκανε τα ίδια και εκδιώχθηκε σαν αποσταθεροποιητικός παράγοντας(Μακεδονικό πρακτορείο ειδήσεων16/8/1998).

-Το ίδιο και στο Αζερμπαϊτζάν(ΤΑ ΝΕΑ 4 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1999)

-Στην Ελλάδα προωθούν την αλλαγή των σχολικών βιβλίων και της Ιστορίας. Στα Σκόπια υποστηρίζουν θέσεις ανθελληνικές. Στην Αλβανία τα σχολικά βιβλία γράφουν ότι χρηματοδοτούνται από το Σόρος (σύμφωνα με μαρτυρίες μεταναστών).

-Γενικά σε κάθε χώρα προωθούν τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και οι οποίες χρηματοδοτούνται και από το Σόρος και από πολυεθνικές και από το Υπουργείο Εξωτερικών της κάθε χώρας.

Άνθρωποι όπως ο Τζόρτζ Σόρος έχουν χαρίσει πολλά εκατομμύρια δολάρια στα Σκόπια φτιάχνοντας Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και Πανεπιστήμια στα οποία οι Σκοπιανοί μαθαίνουν ότι πρόγονοί τους ήταν ο Φίλιππος, ο Αλέξανδρος, ο Αριστοτέλης.

Χωρίς την συνεχή και τεράστια οικονομική ενίσχυση από ιδρύματα και οργανώσεις όπως του κ. Σόρος, τα Σκόπια ίσως να μην υπήρχαν σαν κράτος σήμερα. Βέβαια όλα αυτά συμβαίνουν με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Για επεκτατισμό κατηγορεί τη FYROM και η Βουλγαρία (Εμείς τον ύπνο του δικαίου ; )

Σκληρή γλώσσα χρησιμοποίησε πριν λίγο ο πρόεδρος της Βουλγαρίας, Γκεόργκι Παρβάνοφ, για τις εθνικιστικές δηλώσεις Γκρούεσκι,(Ιδού τι δήλωσε στην Αυστραλία, χώρα όπου ζει περίπου ένα εκατομμύριο Ελλήνων, o πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ Ν. Γκρούεφσκι εχθές: «Εδώ στην Αυστραλία οι "Μακεδόνες" έχουν τη μοναδική ευκαιρία να ζουν όλοι μαζί. "Μακεδόνες του Αιγαίου" και "Μακεδόνες του Πιρίν", συμπατριώτες. Αυτό δεν συμβαίνει στη μητρική σας χώρα. Και θέλω να υπογραμμίσω πως δεν πρέπει να υπάρχει διαχωρισμός σε "Μακεδόνες" του Αιγαίου, της Βαρδαρίας και του Πιρίν. Είμαστε όλοι "Μακεδόνες". Η ενότητα των "Μακεδόνων της Διασποράς" είναι απαραίτητη για την επίτευξη των στρατηγικών εθνικών μας στόχων, παρά τις όποιες διαφορές») , περί ενοποίησης των "Μακεδόνων" της Βαλκανικής.

"Οι δηλώσεις Γκρούεσκι", είπε ο Βούλγαρος πρωθυπουργός, "δηλώνουν ξεκάθαρα εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Βουλγαρίας."

Και συνέχισε λέγοντας ότι, "η ΠΓΔΜ θα πρέπει να είναι..

πιό προσεκτική, εφόσον επιθυμεί την ένατξή της στην οικογένεια των χωρών της Ε.Ε.".

Ως απαράδεκτα και έκφραση εδαφικών αξιώσεων χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Γκεόργκι Παρβάνοφ, τα λόγια του πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Μακεδονίας, Νικόλα Γκρούεφσκι, ενώπιον εκπροσώπων της κοινότητάς τους στην Αυστραλία.

Ο Βούλγαρος πρόεδρος, ο οποίος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Αυστραλία, σχολίασε δηλώσεις του Νικόλα Γκρούεφσκι, που επίσης επισκέφθηκε τη χώρα αυτή πριν λίγες μέρες, Τότε ο Γκρούεφσκι είπε πως οι "Μακεδόνες" στην Αυστραλία έχουν τη μοναδική ευκαιρία, την οποία δεν έχουν στη χώρα τους, να ζουν με τους συμπατριώτες από το Αιγαίο (Ελλάδας) και το Πίριν (Βουλγαρίας). Σύμφωνα με τα λόγια του, δεν υπάρχουν Μακεδόνες του Βαρδάρη, του Αιγαίου και του Πίριν, αλλά μόνο "Μακεδόνες".

«Δέχομαι με απορία τα λόγια του πρωθυπουργού της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Τα θεωρώ απαράδεκτα και ως έκφραση εδαφικών αξιώσεων. Είναι απαράδεκτα εν όψει της φιλοδοξίας της χώρας αυτής για ένταξη στην ΕΕ», επεσήμανε ο κ. Παρβάνοφ. «Η βουλγαρική υποστήριξη προς τις προσπάθειες ένταξης της γειτονικής χώρας στην Ένωση δεν είναι άνευ όρων, αλλά εξαρτάται από την συμπεριφορά των γειτόνων μας και από το αν θα εγκαταλείψουν παρόμοιες αξιώσεις», είπε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο πρωθυπουργός της Βουλγαρίας, Μπόικο Μπορίσοφ, ο οποίος δήλωσε: "πάντα λέω στους γείτονές μας ότι στην πορεία της ΠΓΔΜ προς στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να σέβονται τις αξίες που διέπουν την Ε.Ε. Για να κερδίσουμε το στοίχημα της Ευρώπης χωρίς σύνορα, θα πρέπει να έχουμε σχέσεις καλής γειτονίας και να επιλύουμε τις διαφορές μας, μέσω διαπραγματεύσεων, κατανόησης και ανοχής".

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Μακεδονικό: πού οδηγούν οι συνεχείς ελληνικές υποχωρήσεις

Του Κωνσταντίνου Χολέβα

Αν τελικά υποστούμε μία εθνική ταπείνωση στη σύγχρονη φάση του μακεδονικού ζητήματος, τούτο θα οφείλεται στις συνεχείς και αδικαιολόγητες ελληνικές υποχωρήσεις.
Οι φοιτητές Διεθνών Σχέσεων σε Πανεπιστήμια του Εξωτερικού θα μελετούν τη λανθασμένη συμπεριφορά μας σαν «μελέτη περιπτώσεως-case study), όπου μία χώρα σαφώς ισχυρότερη πολιτικά, οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτιστικά διολισθαίνει σε θέσεις ενδοτικές επί σειρά ετών απέναντι σε ένα κράτος, το οποίο έχει εμφανή προβλήματα συνοχής και βιωσιμότητας.
Τον Δεκέμβριο του 1991, στην Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών των χωρών της Ευρ. Ένωσης στις Βρυξέλλες ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς κέρδισε με δυσκολία μία εθνική επιτυχία, για τη οποία τον συνεχάρησαν κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενοι. Στο επίσημο ανακοινωθέν υπήρχε η ομόφωνη δήλωση ότι δεν επιτρέπεται σε μία βαλκανική χώρα να χρησιμοποιεί όνομα , το οποίο υποκρύπτει εδαφικούς αλυτρωτισμούς. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η ανακοίνωση των ηγετών τής Ε.Ε. τον Ιούνιο του 1992 στη Λισσαβόνα. Αυτές τις δύο επιτυχίες όχι μόνο δεν τις αξιοποιήσαμε, αλλά τις υπονομεύσαμε και τις απεμπολήσαμε.
Πρώτα η λογική του ενδοτισμού ανακάλυψε το επιχείρημα Πινέϊρο. Ότι δήθεν τα Σκόπια είχαν αποδεχθεί την πρόταση του Πορτογάλου Υπουργού για όνομα «Σλαβομακεδονία», αλλά η δική μας αδιαλλαξία το απέρριψε. Διπλή αναλήθεια: Πρώτον, διότι η κυβέρνηση της ΠΓΔΜ ουδέποτε δέχθηκε να συζητήσει την πρόταση Πινέϊρο, όπως παραδέχεται ο τότε Πρόεδρος Κίρο Γκλιγκόροφ στα Απομνημονεύματά του. Δεύτερον, διότι δεν υπήρχε πιθανότητα να δεχθούν κάτι τέτοιο οι ηγέτες των Σκοπίων, αφού ο όρος Σλαβο-μακεδονία θα προκαλούσε την έντονη αντίδραση των Αλβανών, που δεν είναι Σλάβοι και αποτελούν το θορυβώδες 30% του πληθυσμού.
Στη συνέχεια η λογική των υποχωρήσεων ανακάλυψε πόσο κακό έκανα τα συλλαλητήρια στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη Κι όμως προσωπικά άκουσα με τα αυτιά μου σε ομιλία του στη Αθήνα τον υπεύθυνο της Ε.Ε. για τα Βαλκάνια , τον Βρετανό Ντέϊβιντ Όοουεν, να δηλώνει ότι μόνον όταν είδε μια τέτοια κοσμοπλημύρα να διαδηλώνει συνειδητοποίησε ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα, το οποίο ενοχλεί ένα κράτος-μέλος της Ένωσης.
Από τον Σεπτέμβριο του 1995 παρακολουθούμε τα Σκόπια να παραβιάζουν ποικιλοτρόπως την Ενδιάμεση Συμφωνία ενώ εμείς τους παρέχουμε καλόπιστα κάθε πολιτική και οικονομική υποστήριξη. Η περίφημη επιχειρηματική μας διείσδυση δεν απέδωσε πολιτικά οφέλη. Αντί να πιέσουμε τα Σκόπια σε υποχωρήσεις τα καταστήσαμε πιο αδιάλλακτα ... με τα δικά μας χρήματα. Και όταν έληξε η επταετής διάρκεια της Συμφωνίας το 2002, την αφήσαμε να παρατείνεται σιωπηρά με αποτέλεσμα να τη χρησιμοποιούν σήμερα οι κυβερνώντες της ΠΓΔΜ και να μας ενάγουν στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου. Η κατηγορία είναι ότι βάσει της Συμφωνίας δεν επιτρέπεται να θέτουμε βέτο για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε.
Το καλοκαίρι του 2001 οι Αλβανοί των Σκοπίων εξεγέρθησαν ενόπλως και παρά την συνθηκολόγηση της Αχρίδας έδωσαν το μήνυμα και για το μέλλον ότι θα επιδιώξουν σε πρώτη φάση μία μορφή Αυτονομίας και σε δεύτερη φάση ίσως και την απόσχιση. Το παράδειγμα του Κοσσόβου ενθαρρύνει μελλοντικές αλβανικές κινήσεις για διάλυση της ΠΓΔΜ, ενώ και η Βουλγαρία με κάθε τρόπο υπενθυμίζει τη βασική της θέση: Δεν υπάρχουν «μακεδόνες» παρά μόνο Βούλγαροι, των οποίων άλλαξε βιαίως η ταυτότητα. Αντί, λοιπόν, να αξιοποιήσουμε τα διαλυτικά και αποσχιστικά φαινόμενα και να πιέσουμε καταλυτικά τους ηγέτες των Σκοπίων, εμείς κατασκευάσαμε τη θεωρία ότι μάς είναι απαραίτητη η ύπαρξη και η βιωσιμότητα αυτού του τεχνητού κράτους. Δεν μπορώ να καταλάβω τί φοβούνται ορισμένοι συμπολίτες μας από την πιθανότατη διάλυση της ΠΓΔΜ. Ένας αλυτρωτισμός λιγότερος στην περιοχή! Ούτως ή άλλως τον αλβανικό εθνικισμό τον έχουμε παρόντα. Με τη στήριξη των ισχυρών στην δημιουργία ανεξαρτήτου Κοσσόβου η Μεγάλη Αλβανία -ή η Φυσική Αλβανία όπως ηπιότερα λέγεται- είναι γεγονός. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε ως Ελλάδα είναι να κόψουμε με αυστηρότητα κάθε συζήτηση για τους Τσάμηδες εγκληματίες πολέμου.
Και η διολίσθηση των θέσεών μας συνεχίζεται. Αποδεχόμαστε ακόμη ως μεσολαβητή τον Μάθιου Νίμιτς, ο οποίος προσπαθεί να πιέσει περισσότερο την Ελλάδα παρά τα Σκόπια. Και αποδεχόμαστε δυστυχώς να συζητούμε επί προτάσεων αρνητικών για τα εθνικά μας συμφέροντα, όπως η «Άνω Μακεδονία», η «Βόρεια Μακεδονία» κ.λπ. Το 2007 διέρρευσε στον αθηναϊκό Τύπο μία πρωτοφανής πρόταση του Νίμιτς, ότι δηλαδή πρέπει να περιορίσει και η Ελλάδα τη χρήση του όρου Μακεδονία. Πόσο μεγάλη απόσταση από την απόφαση της Ευρ. Ένωσης του 1991! Από εκεί που όλοι πίεζαν τους πλαστογράφους της ιστορίας, τώρα πιέζουν τους νομίμους κατόχους! Και δυστυχώς η κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης από τη νέα Κυβέρνηση (Οκτώβριος 2009) στέλνει νέα μηνύματα υποχωρητικότητας σε κάθε κατεύθυνση.
Η λογική των συνεχών υποχωρήσεων ενισχύεται δυστυχώς και από αστοχίες Ελλήνων αρθρογράφων. Στις 18-10-2009 διαβάσαμε στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ μία ανάλυση του Φίλιου Στάγκου περί Μακεδονικού, η οποία μάλλον θα έκανε τα Σκόπια να πανηγυρίζουν. Ο αρθρογράφος προτείνει στους Έλληνες Μακεδόνες –δηλαδή και στον υπογράφοντα- να ονομαζόμαστε «Παλαιομακεδόνες» για να διευκολύνουμε την ΠΓΔΜ να αποδεχθεί το όνομα Νέα Μακεδονία! Καλεί επίσης την Ελλάδα να αναγνωρίσει «σλαβομακεδονική ταυτότητα» σε πολλούς κατοίκους της Δυτικής Μακεδονίας. Την ώρα που η Ευρώπη εορτάζει τα 20 χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου και του κομμουνισμού, κάποιοι συμπατριώτες μας προτείνουν να νομιμοποιήσουμε ένα κατασκεύασμα του κομμουνιστικού καθεστώτος του Τίτο!
ΠΗΓΗ

div>

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Το αύριο των Εθνών

του Αντώνη Σαμαρά

"Πόσο «ξεπερασμένη» είναι η έννοια του Έθνους στον σύγχρονο κόσμο;
Πόσο «αναχρονιστικός» είναι σήμερα ο πατριωτισμός;
Tα ερωτήματα αυτά ακούγονται παράδοξα.
Πουθενά στον κόσμο δεν τίθενται σοβαρά, τουλάχιστον από πολιτικούς...
Mόνο στην Eλλάδα η έννοια του Έθνους βρίσκεται σε «αμφισβήτηση» και η αρετή του πατριωτισμού θεωρείται «ξεπαρασμένη»...
Kι αυτό συνιστά υπανάπτυξη, όχι «νεωτερισμό».
Συνιστά ακόμα, υστέρηση, όχι «προοδευτικότητα».
Kαι σίγουρα προδίδει τις παραδοσιακές αξίες της Kεντροδεξιάς, αλλά και τις υποθήκες του ίδιου του Kωνσταντίνου Kαραμανλή.
O οποίος ήδη από το 1977 είχε ρητά «εντοιχίσει» στις αρχές της Nέας Δημοκρατίας την εξής υποθήκη:
«H Nέα Δημοκρατία είναι η Πολιτική Παράταξη που ταυτίζει το Έθνος με το Λαό, την Πατρίδα με τους Aνθρώπους της, την Πολιτεία με τους Πολίτες της, την Eθνική Aνεξαρτησία με τη Λαϊκή Kυριαρχία, την Πρόδοο με το Kοινό Aγαθό, την Πολιτική Eλευθερία με την Έννομη Tάξη και την Kοινωνική Δικαιοσύνη...».
(Iδρυτική Διακήρυξη της Nέας Δημοκρατίας 4 Oκτωβρίου 1974)

Mήπως αυτές οι αντιλήψεις ανήκουν στο παρελθόν;
Όχι, βέβαια!
Aκόμα και σήμερα -ή μάλλον ιδιαίτερα σήμερα, στην καρδιά της διεθνούς κρίσης- όλες οι κυβερνήσεις των σύγχρονων κρατών, ιδιαίτερα των δημοκρατικών χωρών, δίνουν άμεση προτεραιότητα στο εθνικό τους συμφέρον και δεν το κρύβουν:
O Γάλλος Πρόεδρος Nικολά Σαρκοζί, όταν ξέσπασε η κρίση έδωσε άμεσες επιδοτήσεις στη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία, αλλά εξαίρεσε θυγατρικές των γαλλικών εταιρειών σε άλλες κοινοτικές χώρες. Όταν του παρατηρήθηκε ότι αυτό παραβιάζει το κοινοτικό δίκαιο, απάντησε ότι σε περιόδους που κινδυνεύει η χώρα του, όλα τα άλλα είναι «λεπτομέρειες»...
H Γερμανίδα Kαγκελάριος Aγκελα Mέρκελ, όταν ξέσπασε η κρίση, έσπευσε κι αυτή να δώσει έκτακτη βοήθεια στη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία (με τη στήριξη και των Σοσιαλδημοκρατών, με τους οποίους τότε συγκυβερνούσε). Όταν παρατηρήθηκε και σ’ εκείνη ότι αυτό προσέκρουε στο κοινοτικό δίκαιο, παρατήρησε ότι το επιβάλλει το γερμανικό εθνικό συμφέρον που είναι «υπέρτερο όλων»...
Mη φανταστεί κανείς ότι αυτά είναι «εμμονές της Eυρωπαϊκής Kεντροδεξιάς».
Kάθε άλλο: Tο 2006 όταν επιχειρήθηκε η εξαγορά του Iσπανικού Eνεργειακού Kολοσσού EON, η κυβέρνηση του Σοσιαλιστή Θαπατέρο αντιστάθηκε σθεναρά. Διότι το εθνικό συμφέρον της επέβαλλε να μη χαθεί ο εθνικός έλεγχος του «εθνικού τους πρωταθλητή», όπως χαρακτηριστικά αναφέρθηκε.
Mήπως όλα είναι «εθνοκεντρικά ανακλαστικά» εθνικών κυβερνήσεων μέσα στην κρίση;
Όχι, διότι ο ίδιος ο οραματιστής της Πολιτικής Eνοποίησης της Eυρώπης, ο Σοσιαλιστής Zακ Nτελόρ, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρανόησης:
Όπως ανέφερε από το 2005 ακόμα σε διάλεξη προς το Eυρωπαϊκό Kολλέγιο της Πάρμας:
«H λύση που βρήκαμε της ‘Oμοσπονδίας Eθνικών Kρατών’, για να προσδιορίσουμε το χαρακτήρα της Eυρωπαϊκής Ένωσης, έχει λάβει πλέον ευρύτερη αναγνώριση. Kαλύπτει... το σεβασμό για την ταυτότητα των [εθνικών] κρατών που την αποτελούν... Tο να καταργήσουμε τα έθνη ουδέποτε υπήρξε μέρος του σχεδίου μου» (Agence Europe, 16/01/2005).
Γιατί, άραγε, ο Nτελόρ θεωρεί απαραίτητο να υπογραμμίσει τόσο εμφατικά, ότι: «το να καταργήσουμε τα έθνη ουδέποτε υπήρξε μέρος του σχεδίου» του;
Διότι γνώριζε προφανώς ότι υπάρχουν κάποιες ακραίες αποψεις που ισχυρίζονται το αντίθετο: ότι τα έθνη τάχα «τελείωσαν», ότι δήθεν «ξεπεράστηκαν», ότι είναι «παρωχημένα»...
Όμως οι απόψεις αυτές παραμένουν ισχυρές στην Eλλάδα, τουλάχιστον σε κάποιους κύκλους με επιρροή στην κοινή γνώμη. Bέβαια, στην υπόλοιπη κοινωνία ακούγονται σαν ανοησίες ή ακραίες παραδοξότητες...
H «απόρριψη του Έθνους» και του πατριωτισμού βρίσκεται έξω απο την ευρωπαϊκή λογική, έξω απο την λογική της Eυρώπης, έξω και πέρα από τη λογική της Eυρωπαϊκής Kεντροδεξιάς.
Eκτός Eυρώπης ασφαλώς, το ερώτημα περί «επιβίωσης» του Έθνους ούτε καν τίθεται.
Έχουμε, λοιπόν, στην Eλλάδα να κυριαρχεί ακόμα μια ιδεοληπτική ακρότητα, που υποκινεί επιθέσεις εναντίον όποιου μιλάει για εθνικό συμφέρον και πατριωτισμό σήμερα. Mε την κατηγορία του... «εθνοκεντρισμού»!
Aσφαλώς πρέπει να ανανεώσουμε την έννοια του Έθνους. Aσφαλώς πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του πατριωτισμού. Nα τα ανανεώσουμε, όχι να τα καταργήσουμε.
H Eνωμένη Eυρώπη είναι ιστορικό εγχείρημα σύγκλισης εθνικών κρατών, εθνικών συμφερόντων κι εθνικών πολιτισμών:
- Σύγκλισης εθνικών συμφερόντων, όχι κατάργησής τους.
- Σύγκλισης εθνικών πολιτισμών, όχι ισοπέδωσής τους.
Tο έθνος είναι συλλογική ταυτότητα, είναι υπερηφάνεια και Πολιτισμός.
H εθνική συλλογικότητα μετατρέπει τον «πληθυσμό» σε «Λαό». Kαι το Λαό σε συλλογικό υποκείμενο της Πολιτικής...
Kαλό είναι να λέμε «πρώτα ο Πολίτης». Aλλά να θυμόμαστε ότι ο Πολίτης πρoυποθέτει την «Πόλη». Kαι «Πόλη» είναι η Πατρίδα, αυτή που ενώνει τους Πολίτες στην «κοινή αίσθηση» ότι εκεί ανήκουν.
Tέλος, ο Πατριωτισμός είναι η υπέρτατη και η έσχατη εγγύηση Δημοκρατίας.
Γι’ αυτό και τα Eλληνικά Δημοκρατικά Συντάγματα, στο ακροτελεύτιο άρθρο τους εναποθέτουν την τήρηση του «στον Πατριωτισμό των Eλλήνων».
Δεν υπάρχει «πατριωτισμός» χωρίς Πατρίδα. Kαι δεν υπάρχει Δημοκρατία, χωρίς πατριωτισμό.
Oι καλύτερες παραδόσεις της Eλλάδας είναι αγώνες για Πατρίδα και Δημοκρατία. Tίποτε απ’ αυτά δεν είναι «παρωχημένο». Tίποτε απ’ αυτά δεν είναι «ξεπερασμένο». Για μάς αυτά τα δύο είναι αξεχώριστα. Kαι αδιαπραγμάτευτα...
Δεν χαρίζουμε την Πατρίδα στην Άκρα Δεξιά.
Δεν χαρίζουμε την Kοινωνική Δικαιοσύνη στην Άκρα Aριστερά.
Δεν απεμπολούμε τα ιδανικά μας και την ταυτότητά μας, τα συνθέτουμε, τους δίνουμε νέο περιεχόμενο και τα μετατρέπουμε σε θεμέλιο για την ανασυγκρότησή μας.
Για την ανασυγκρότηση της Nέας Δημοκρατίας σήμερα.
Για την ανασυγκρότηση της Eλλάδας αύριο..."
Το άρθρο του Α Σαμαρά που δημοσιεύτηκε στην Ημερησία της 24/10/2009

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Ας τιμήσουμε τους Ηρωές μας με την ανάρτηση της Σημαία μας σε κάθε σπίτι. Αντίσταση στον αφελληνισμό της Ελλάδας.

Αδέρφια μου Ελληνες, φίλοι αναγνώστες του ιστολογίου μας ο πιο απλός τρόπος για να τιμήσουμε αυτούς που έχυσαν το αίμα τους, για την Ελευθερία μας, στα βουνά της Βορείου Ηπείρου είναι η ανάρτηση της Ελληνικής Σημαίας στο μπαλκόνι.

Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής σε εκείνους που οφείλουμε σχεδόν τα πάντα σήμερα.
Φυσικά ο αγώνας τους από κάποιους τείνει να υποβαθμιστεί. Κάποιοι που με δυσκολία θεωρώ συμπολίτες μας ζητούν την κατάργηση της εθνικής εορτής. Ζητούν την κατάργηση της τιμητικής παρελάσεως. Ζητούν την απάλειψη των γεγονότων από τα σχολικά βιβλία των παιδιών μας. Ζητούν τα βιβλία να ξαναγραφούν με τρόπο που να μην θίγουν κανέναν!!!!!

Μπορεί η Γερμανία και η Ιταλία σήμερα να είναι σύμμαχοι και εταίροι στην Ε.Ε. όμως αυτό δεν μας δίνει κανένα δικαίωμα στην λήθη και στην απάλειψη των αγώνων του πρόσφατου παρελθόντος μας από την συλλογική εθνική μνήμη του λαού μας.

Οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης ως οδοστρωτήρας λαών, εθνών, ιδεολογιών, ιδανικών και ηθών, προσπαθούν με ανίερους και εθνοκτόνους τρόπους να μας αναγκάσουν σε αφελληνισμό και αλλοτρίωση.

Επαφίεται στον καθένα από εμάς να αντισταθούμε. Μέσα στον οικογενειακό μας χώρο, στον κοινωνικό και επαγγελματικό μας περίγυρο, σε κάθε περίσταση της ζωής μας, συνεχώς πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και με πείσμα να υπερασπιζόμαστε τα εθνικά δίκαια, την εθνική μας ιστορία και σε τελευταία ανάλυση την εθνική μας υπόσταση.

Ερχονται δύσκολες μέρες, εβδομάδες, μήνες και (αν και το απεύχομαι) χρόνια. Η προδοσία καλυμμένη σε όμορφο περιτύλιγμα και πλασαριζόμενη στον ελληνικό λαό ως μοναδική λύση και μονόδρομος δείχνει να επικρατεί σε κάθε έμφαση της ζωής μας.

Η Κύπρος πάει να γίνει ένα αλλοπρόσαλλο πολυεθνικό κράτος, Η Μακεδονία πιέζεται να εγκαταλείψει την ιστορία της και το ίδιο της το όνομα. Το Αιγαίο τείνει σε διχοτόμηση και οι κάτοικοι του Ανατολικού αρχιπελάγους βλέπουν τα εχθρικά μαχητικά πάνω από τα κεφάλια τους καθημερινά, ενώ αμφισβητείται η κυριαρχία μας σε εκατοντάδες νησιά. Στην ελεύθερη δυτική Θράκη μας μεθοδεύεται το νέο Κόσοβο. Η πολύπαθη Βόρεια Ηπειρος, παρόλο που 2 φορές απελευθερώθηκε από τον Ελληνικό στρατό εντούτοις στενάζει ακόμα κάτω από την κατάχρηση εξουσίας των Αλβανών.

Η ίδια η Ελλάδα οδηγείται με βήματα αργά αλλά σταθερά σε μια χώρα υποτελή δορυφόρου της Τουρκίας. Μια χώρα με 3.000.000 αλλοδαπούς μετανάστες με δικαιώματα εθνικών μειοψηφιών!! Μια κοινωνία πολυπολιτισμικού συνοθυλεύματος όπου ο αντικειμενικός σκοπός είναι η εξαφάνιση κάθε ελληνικού στοιχείου και η αντικατάσταση του με κάτι "άλλο" χωρίς σαφή ιδεολογία και σκοπό.

Αδέρφια μου πρέπει να αντισταθούμε. Αρκετά αφήσαμε την πατρίδα έρμαιο των ορέξεων κάθε ανθελληνικού, παγκοσμιοποιημένου και ξενοκίνητου κινήματος, οργανώσεως και κόμματος. Θα κρατήσουμε ψηλά την Σημαία της Πατρίδος. Αλλά όχι την σημαία που θέλουν να φέρουν αυτοί που προείπαμε αλλά την Σημαία που μας παρέδωσαν, ως Ιερή παρακαταθήκη, αυτοί που την πότισαν με το αίμα τους. Οι υπόλοιποι καλά θα κάνουν να την σεβαστούν ειδάλλως μπορούν ελεύθερα να αποχωρήσουν από την χώρα.

ΟΛΟΙ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

ΣΗΚΩ ΑΝΤΡΕΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙΣ!

Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος

Τον Ερντογάν κατά παράβαση κάθε κανόνα ηθικού δικαίου τον είδε! Πρώτο, πρώτο.. Άμα τη αναλήψει της πρωθυπουργίας.. Τον συστασιώτη της επικείμενης παράδοσης ολόκληρης της Κύπρου Χριστόφια, επίσης. Πέντε ημέρες μετά. Τους εκπροσώπους όμως του Σωματείου η Αδούλωτη Κερύνεια όχι. Παρά το ότι χιλιάδες είναι οι Κύπριοι που εκπροσωπεί τόσο στην Κύπρο και την Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Όμως γιατί; Επειδή το νωπό σχέδιο Ανάν για το οποίο το χαστούκι που εισέπραξε από την συντριπτική πλειοψηφία του Κυπριακού λαού ήταν τόσο ηχηρό, ώστε ακούστηκε μέχρι τον ΟΗΕ.. Και του τσαλακώθηκε η έτσι κι αλλιώς υπό αμφισβήτηση εθνική υπόληψή του. Για να μαζευτεί στην συνέχεια σαν δαρμένο κατοικίδιο. Να που όμως ο κ. «πάμε μαζί» προετοίμαζε κατά πως φαίνεται την εκδίκησή του «πηγαίνοντας μαζί» όχι με τον Κυπριακό λαό, αλλά με την διεθνώς ανθελληνική συμμορία, η οποία έχει ως σήμερα κατά τέτοιο τρόπο διαχειριστεί το ζήτημα της Μεγαλονήσου, «ώστε αυτό να περιπλέκεται και να εκφυλίζεται συνεχώς» όπως του υπέμνησαν γραπτά, δεδομένης της μετά βδελυγμίας άρνησής του να τους συναντήσει, οι κύριοι Ιωάννης Σολέας πρόεδρος και Ιωάννης Σιεκέρσαββας Γραμματέας του Σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια..

Η συνεχεια εδω

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

ΤΟ ΚΟΣΜΟΪΣΤΟΡΙΚΟ «ΟΧΙ» ΤΟΥ 1940

Του Υποστρατήγου ε. α. K. Χ. Κωνσταντινίδη

Φρ. Νίτσε για τους Έλληνες: «Δεν υπάρχει λαός εις τον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα εις την ανθρωπότητα όσα ο ελληνικός και έχη καταπολεμηθεί τόσο πολύ απο τόσο πολλούς λαούς, οι οποιοι δεν προσέφεραν τίποτα εις αυτήν» - F. Nizsche

Εμείς τα παιδιά του 1940 κάθε τέτοια εποχή θυμόμαστε την συγκλονιστική Εποποιεία της 28ης Οκτωβρίου 1940 και της Εθνικής μας Αντίστασης . Τότε που σύσσωμο το Ελληνικό Έθνος είπε το Κοσμοϊστορικό ΟΧΙ στην φασιστική Ιταλία και στην Ναζιστική Γερμανία. Από τότε πέρασαν 66 χρόνια και τα παιδιά εκείνης της εποχής μπήκαμε στην Τρίτη ηλικία , αλλά ποτέ δεν ξεχάσαμε εκείνη την Μεγάλη Ημέρα.
Η συνεχεια εδω

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Αοσμοι τεχνοκράτες και πολιτική...

.

Γράφει ο δημοσιογράφος Κώστας Στεφανίδης


Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι τα στελέχη ενός κόμματος θεωρούνται ότι είναι το πιο αρνητικό κομμάτι της κοινωνίας. Αν δεχτούμε τη λογική αυτή, τότε η προσπάθεια του κάθε ενεργού πολίτη να συμμετέχει σε πολιτικές διαδικασίες, μέσα από συντεταγμένες μορφές δημοκρατίας όπως είναι τα κόμματα, ακυρώνεται.
Δεν μπορεί να επικρατεί η άποψη ότι χρειαζόμαστε τα κομματικά στελέχη μέχρι την επιτυχία της εκλογικής διαδικασίας, όπου αναλώνουν πολύτιμο χρόνο εθελοντικής εργασίας και πολλές φορές με προσωπικό κόστος προσπαθώντας να διαμορφώσουν με την ίδια την κοινωνία προτάσεις και...

λύσεις, για ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο. Να συμμετέχουν σε προσπάθειες ανατροπής αναχρονιστικών ιδεών και αντιλήψεων μέσα στην ελληνική κοινωνία, να στηρίζουν πολιτικές επιλογές με γνώμονα το κοινό συμφέρον, να μπαίνουν μπροστάρηδες για την πολιτική διαπαιδαγώγηση κοινωνικών ομάδων μέσα από απόλυτες δημοκρατικές διαδικασίες, να έχουν αφουγκραστεί τα αιτήματα και τις ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας και στο τέλος όταν θα έπρεπε να κλιθούν να πράξουν και να υλοποιήσουν τις πολιτικά κωδικοποιημένες προτάσεις, να μπαίνει η ταμπέλα του κομματικού λες και είναι χολέρα.
Στη συνέχεια έρχονται την κρίσιμη στιγμή, η οποία είναι η υλοποίηση του κοινωνικού προγράμματος, να αναλαμβάνουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνία, δεν μπήκαν ποτέ στη διαδικασία διαμόρφωσης πολιτικού στόχου και πολιτικής διαπαιδαγώγησης, αλλά με μόνο προσόν τις τεχνοκρατικές γνώσεις να αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν ένα πολιτικό σχέδιο.
Η υλοποίηση ενός νέου κοινωνικού πολιτικού μοντέλου με ανθρώπους που αντιλαμβάνονται την κοινωνία μόνο μέσα από αριθμούς χωρίς να αγγίζουν την ίδια την ψυχή των πολιτών, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει.
Είναι σίγουρο ότι οι άοσμοι τεχνοκράτες με τη συμπεριφορά τους θα είναι πρώτοι αυτοί που θα προκαλέσουν κοινωνικές εκρήξεις και οι πρώτοι που θα παραιτηθούν γιατί δεν είναι μυημένοι στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και ούτε ποτέ μπήκανε στον κόπο της πολιτικής δημοκρατικής διαβούλευσης.
Έτσι λοιπόν στο τέλος λόγω πολιτικής ανεπάρκειας των τεχνοκρατών θα επέλθει και η ακύρωση του πολιτικού σχεδίου.
Στο τέλος θα αναρωτιόμαστε, άραγε τι έφταιξε!!!

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Η Αγία Οικογένεια, οι συμπέθεροι από την Κύπρο και οι… τρύπες στις Νηές

Όσοι έχουν την τύχη να επισκεφθούν την παραλία στις Νηές Αλμυρού Μαγνησίας το πρώτο πράγμα που βλέπουν είναι μια πευκόφυτη χερσόνησος, παρθένα από οικοδομικές παρεμβάσεις με μόνο… μελανό σημείο μια βίλα κοντά στην παραλία η οποία αποτελεί το εξοχικό του Μητροπολίτη Δημητριάδος. Όσοι έχουν αυτή την τύχη καλό είναι να βγάλουν και καμιά φωτογραφία αφού κάποιοι προσπαθούν λυσσαλέα να μετατρέψουν το δάσος σε μια απέραντη τουριστική μονάδα με ξενοδοχείο 1.000 κλινών, παραθεριστικό χωριό, γήπεδο γκολφ 18 οπών και άλλα πολλά.

Νηές σημαίνει πλοία και η ονομασία ταιριάζει απόλυτα στις… καραβιές από ψέματα, συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, πολιτική ίντριγκα και ολίγον εκκλησιαστική …αφιλοκέρδεια.

Γιατί τα θυμόμαστε όλα αυτά τώρα; Μα γιατί εν μέσω προεκλογικής περιόδου στη Νέα Δημοκρατία θα πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι ο καθένας και ποια η ιστορία του.

Η περιοχή δεν είχε απασχολήσει κάποιους επενδυτές πριν από το 2003 όταν ο μητροπολίτης Ιγνάτιος αποφασίζει να κάνει διαγωνισμό για την αξιοποίηση της έκτασης 3.000 στρεμμάτων. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλές ενστάσεις για το ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιοχή αφού φαίνεται να ανήκει σε μοναστήρι με τουρκικά φιρμάνια και χρυσόβουλα, ο διαγωνισμός γίνεται και μισθώνει την έκταση η Golfing Developments Μελετητική Κατασκευαστική A.E. ιδιοκτησίας Μάρκου Ποτηριάδη. Ως εδώ ας πούμε καλά αφού τα επίσημα έγγραφα επιμένουν ότι μεγάλο μέρος της έκτασης δεν ανήκει στην Εκκλησία ενώ άλλο μέρος είναι δασικό.

Η μισθώτρια εταιρεία θέλει να κάνει μόνο γήπεδο γκολφ και υποστηρικτικές υπηρεσίες αλλά για περίπου 3 χρόνια μένει ανενεργή.

Το 2006, κι ενώ όλοι είναι πεπεισμένοι ότι τους Μεσογειακούς Αγώνες θα διεκδικήσει η Πάτρα, ξαφνικά η Επιτροπή Διεκδίκησης αποφασίζει να «πουλήσει» την αχαϊκή πρωτεύουσα και να βάλει στο παιχνίδι τη Λάρισα και τον Βόλο.

Εκείνη τη χρονιά εξαγοράζεται η Golfing Developments Μελετητική Κατασκευαστική A.E. από την παντελώς άγνωστη μέχρι τότε Dolphin Capital Investors ιδιοκτησίας των Κύπριων επιχειρηματιών Μίλτου Καµπουρίδη και Πιέρ Χαραλαµπίδη. Το πρώτο όνομα μπορεί να μη σας λέει κάτι αλλά είναι ο αδερφός της Κάλιας Καμπουρίδου, κόρης πλούσιου επιχειρηματία από την Κύπρο η οποία παντρεύεται τον Ιούλιο του 2006 τον Κώστα Μπακογιάννη, γιο της Ντόρας και του μακαρίτη Παύλου Μπακογιάννη. Όπως κάποιοι θα θυμάστε λαμπρός προσκεκλημένος του γάμου εκείνου ήταν ο «τουρίστας» πλέον στη Γερμανία, Μιχάλης Χριστοφοράκος, πρώην επικεφαλής της Siemens.

Πέντε μήνες αργότερα πρόεδρος της Επιτροπής Διεκδίκησης των Αγώνων αναλαμβάνει ο Ισίδωρος Κούβελος, σύζυγος της Ντόρας. Στο φάκελο που κατατίθεται μπαίνουν οι Νηές ως αναπληρωματικό γήπεδο γκολφ για τους Μεσογειακούς. Όμως, λίγους μήνες μετά όταν Βόλος και Λάρισα είναι οι νικητές το γήπεδο γκολφ στις Νηές γίνεται απαραίτητο για τους Αγώνες. Ποιος θα έφτιαχνε το γήπεδο; Μα φυσικά η εταιρεία του κ. Καμπουρίδη, κουνιάδου του Κώστα Μπακογιάννη της Ντόρας.

Κάποιοι μίλησαν για απίστευτη σύμπτωση. Πως δηλαδή η Πάτρα έμεινε στην απέξω, ποιος πίεσε για να μπει ο Βόλος στο παιχνίδι, ποιος ενημέρωσε τους επενδυτές να μπουν στις Νηές, ποιος άλλαξε το φάκελο διεκδίκησης. Κάποιοι λένε ότι ο κ. Κούβελος είχε από το 2006 κάνει αγώνα για να αναλάβει ο Βόλος της διεκδίκηση των Αγώνων, λίγο μόνο καιρό προτού η εταιρεία του κ. Καμπουρίδη, φωτισμένη από το.. Άγιο Πνεύμα αγοράσει την εταιρεία που είχε μισθώσει τις Νηές. Εσωτερική πληροφόρηση; Αφήνουμε τα συμπεράσματα σε εσάς.

Όμως, όπως όλα δείχνουν στήθηκε μια ολόκληρη πλεκτάνη προκειμένου να μπει ο Βόλος στη διεκδίκηση και οι Νηές του κ. Καμπουρίδη να γίνουν τελικά απαραίτητο Μεσογειακό έργο (όπως με τα Ολυμπιακά έργα που έγιναν σε χρόνο ρεκόρ αφού παρακάμφθηκε κάθε νομιμότητα, π.χ. το γήπεδο Καραϊσκάκη).

Η μπίζνα φαινόταν καλή αλλά προσέκρουσε στο πείσμα ορισμένων κατοίκων της περιοχής οι οποίοι αφενός θεωρούν μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή την επένδυση και αφετέρου επιμένουν ότι κακώς η Εκκλησία θεωρεί δική της την έκταση και επομένως μπορεί να την μισθώσει για 99 χρόνια.

Τρία χρόνια τώρα η Dolphin κάνει τα αδύνατα δυνατά να πάρει τις άδειες, όμως προς το παρόν τίποτε δεν έχει γίνει αφού πολλοί φοβούνται ότι αν πέσουν οι υπογραφές θα έχουμε νέο Βατοπέδι. Ακόμη και σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φέρεται να μη συναινεί στην επένδυση έστω κι αν έχουν μείνει μόλις 3 χρόνια από τους Μεσογειακούς Αγώνες. Άλλωστε ως αξιωματική αντιπολίτευση είχε κατακεραυνώσει τη ΝΔ και προσωπικά την κ. Μπακογιάννη για απίστευτο σκάνδαλο.

Το ποιος θα πέσει μέσα στις 18 τρύπες του γηπέδου γκολφ θα φανεί στην συνέχεια.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Με τη Ντόρα των μηχανισμών και των γκάλοπ;

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας ισοπεδωτικής υποστήριξης της Ντόρας Μπακογιάννη-Μητσοτάκη από τους πάσης φύσεως μηχανισμούς. Παράδειγμα τα γκάλοπ που δημοσιεύουν εφημερίδες όπου έχουν ποσοστά κουμπάροι και πολιτικοί υποστηρικτές της Ντόρας Μπακογιάννη.

Με δεδομένο όμως ότι εμείς τελικά είμαστε αυτοί που θα αποφασίσουμε για το αν θα γίνει αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και, σχεδόν νομοτελειακά, αύριο πρωθυπουργός (όσοι τουλάχιστον από εμάς αποφασίσουμε τελικά να πάμε να ψηφίσουμε δηλώνοντας Νεοδημοκράτες), αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν τελικά να «μασήσουμε» για μια ακόμη φορά ως λαός και να μας επιβάλουν οι κάθε είδους εχθροί μας (από νταβατζήδες μέχρι εθνικούς εχθρούς) αυτόν που χρειάζονται αυτοί και όχι αυτόν που χρειαζόμαστε εμείς.

Αυτό που βλέπουμε είναι στην πραγματικότητα μια επανάληψη της ιστορίας του ελληνικού κράτους από τότε που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα. Πρώτα οι Φαναριώτες, μετά η δολοφονία Καποδίστρια, ο δοτός μονάρχης, οι γαλλικές λόγχες, ο υποκινημένος από τους Άγγλους εμφύλιος, η επιβολή Καραμανλή από το παλάτι, η προδοσία της Κύπρου από τους ξεπουλημένους πολιτικούς μας, η επιβολή Παπανδρέου του Α από το παλάτι, η αποπομπή του Παπανδρέου του Α από το παλάτι και τους Αμερικανούς, η αμερικανοκίνητη χούντα που ανέλαβε να “καθαρίσει” το Κυπριακό, ο Καραμανλής που θα ήταν “πιο λογικός” στο Κυπριακό, κατά τον Κίσινγκερ, ο Ανδρέας που εκφύλισε ένα ολόκληρο κίνημα εθνικής ανεξαρτησίας, ο Μητσοτάκης που έφτιαξε και εκμεταλλεύτηκε μηχανισμούς όσο κανένας άλλος, ο Σημίτης της διαπλοκής, ο Γιώργος και τώρα η Ντόρα. Και εμείς από κάτω να τους στηρίζουμε, να τους ψηφίζουμε, να τους χειροκροτούμε. Για να συνεχίσουν να εργάζονται εις βάρος μας, εις βάρος του συνόλου, για να συνεχίσουν να μας πίνουν το αίμα οι νταβατζήδες και τα τρωκτικά του κρατικού πλούτου, για να συνεχίσουμε να μην μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι ως έθνος.

Βλέπουμε σήμερα έναν Σαμαρά μακριά από μηχανισμούς. Έναν Σαμαρά που το νιώθεις ότι εννοεί αυτά που λέει, που δεν είναι ο βαριεστημένος Κωστάκης, δεν είναι ο υπονομευτής Μητσοτάκης. Θα τον ψηφίσουμε άραγε; Αναπτύσσεται αυτή τη στιγμή μια κρίσιμη μάζα σκεπτόμενων ανθρώπων που απεξαρτώνται σταδιακά από τους μηχανισμούς. Αυτή είναι η μεγάλη προσφορά του Ίντερνετ. Όμως ίσως ακόμη να είναι ένα-δυο χρόνια πίσω από αυτό που πρέπει. Ακόμη έχουν δύναμη ο Χατζηνικολάου και ο Πρετεντέρης.

Αν όμως ο Ομπάμα νίκησε χάρη στο Ίντερνετ, και νίκησε όχι όποιον κι όποιον αλλά την Κλίντον των μηχανισμών, κι ο Σαμαράς θα μπορούσε να νικήσει μέσω Ίντερνετ. Το Ίντερνετ είμαστε όλοι εμείς, όλοι εμείς που καταλάβαμε τι γίνεται και δεν θέλουμε τη Ντόρα Μητσοτάκη, την εκφυλιστική συνέχεια των μηχανισμών εις βάρος του ελληνικού κράτους.

Νομίζω ότι είναι καλό που πήγαν οι εσωκομματικές το Δεκέμβριο και είναι καλό που θα υπάρξουν δύο γύροι. Η Ντόρα έχει “πιστούς” που μπορεί να της δώσουν σχετική πλειοψηφία, αλλά πόσο εύκολο θα μπορέσει να κερδίσει απόλυτη πλειοψηφία, 50% συν ένα; Πόσο κάφροι πια θα φανούμε ώστε να της δώσουμε την εξουσία;

Δύο μήνες, ενάμιση μήνας, είναι πολύ, είναι μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι εξελίξεις είναι αναπάντεχα συμφέρουσες.

Σκεφθείτε μόνο: Θα μπορέσει ο οποιοσδήποτε να ξεπουλήσει το Σκοπιανό, το Κυπριακό, το Αιγαίο με το Σαμαρά αντιπολίτευση; Όχι μόνον δεν θα το κάνει, αλλά θα σπεύδει πρώτος να υιοθετεί πατριωτικότερες θέσεις και δράσεις για να μην μπορεί να του κάνει αντιπολίτευση ο Σαμαράς.

Δεν υπάρχει δίλημμα, υπάρχει μόνον η μάχη που πρέπει να δοθεί. Ο Σαμαράς ξεκινάει αναμφίβολα ως αουτσάιντερ, χρειαζόταν ακόμη ένα-δύο χρόνια για να καθιερωθεί στη συνείδηση του Νεοδημοκράτη ως διάδοχος Καραμανλή, αλλά η περίπτωση Ομπάμα δείχνει το δρόμο. Οι μηχανισμοί μπορούν να νικηθούν, αυτό που πραγματικά θέλει ο λαός μπορεί να υπερισχύσει. Αρκεί να το πιστέψουμε και να πολεμήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις γι’ αυτό. Αξίζει τον κόπο.

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Οι Γερμανοί θέλουν … τη Ντόρα τους

Του Ρεπόρτερ

Τον Φεβρουάριο του 2006 η τότε νέα υπουργός εξωτερικών της ΝΔ Ντόρα Μπακογιάννη πραγματοποιούσε επίσημη πρεμιέρα ως πολιτική προϊσταμένη της ελληνικής διπλωματίας, συνοδεύοντας τον πρωθυπουργό στο Βερολίνο, όπου θα συναντούσε την Γερμανίδα Καγκελάριο Ά. Μέρκελ. Η παρουσία της κας Μπακογιάννη σε εκείνη τη συνάντηση είχε πραγματοποιηθεί εκτός πρωτοκόλλου και είχε εκληφθεί από σοβαρούς κύκλους εντός και εκτός της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και από τα ΜΜΕ ως προσπάθεια της κας Μπακογιάννη να καταστήσει, τότε, δηλωτική την παρουσία της ως Νο 2 στο εσωτερικό του κόμματος. Εξ’ άλλου η σημερινή διεκδικήτρια της αρχηγίας στη ΝΔ, μόλις τότε είχε εγκαταλείψει την θέση της Δημάρχου Αθηναίων για να συμμετάσχει στην πρώτη μετασχηματισμένη κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή τον Φεβρουάριο του 2006.

Τα αβανταδόρικα προς το πρόσωπό της συστήματα της διαπλοκής και τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου, είχαν αντιμετωπίσει με τρόπο «ρηχό» την παρουσία της πρώην υπουργού Εξωτερικών σε γερμανικό έδαφος, στην επίσημη πρεμιέρα της ως υπουργού εξωτερικών. Ιδιαίτερη έμφαση είχε δοθεί, βέβαια, στις γερμανικές σπουδές της κας Μπακογιάννη, αλλά και στους δεσμούς της με το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας. Ως αιτιολογικό πλαίσιο της συνάντησης είχε αναδειχτεί, δήθεν, η πολιτική βούληση για ανάληψη πρωτοβουλιών τόσο στο Κυπριακό, όσο και στα ελληνοτουρκικά, μόνο που η ελληνική διπλωματία δεν παρουσίασε στη συνέχεια, δηλαδή μέσα στα επόμενα χρόνια, κάτι αξιόλογο. Ωστόσο το 2006 ήταν «ζεστό» το ζήτημα των εξοπλιστικών προγραμμάτων Eurofighter σχετικά με τα οποία τότε η κα Μπακογιάννη δήλωνε: «Το θέμα των εξοπλισμών και των Eurofighter θα εξεταστεί και θα αντιμετωπιστεί μέχρι το καλοκαίρι, υπό το πρίσμα ότι η ευρωπαϊκή αμυντική πολιτική αποτελεί βασικό πυλώνα της προοπτικής της ΕΕ»

Φυσικά δεν είχαν ακόμη έρθει στο φως της δημοσιότητας τα στοιχεία που επιτάχυναν τις εξελίξεις στο σκάνδαλο με τα μαύρα ταμεία της SIEMENS (στο οποίο για αγορές από την γερμανική εταιρεία ενεπλάκησαν και τα μέλη της «Αγίας Οικογένειας»), η κα Μπακογιάννη και ο αδερφός της Κυριάκος Μητσοτάκης συνέχιζαν της κοινωνικές σχέσεις με τον βασικό κατηγορούμενο για την υπόθεση του γερμανικού κολοσσού, Μιχάλη Χριστοφοράκου και το υπουργείο Εξωτερικών δεν είχε ακόμη καθυστερήσει προκλητικά να πράξει τα δέοντα στην περίπτωση της διαφυγής των κ. Χριστοφοράκου και Καράβελα. Εξάλλου η κα Μπακογιάννη ήταν εκείνη η οποία πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 και όταν ο κ. Μιχάλης Χριστοφοράκος εμφανιζόταν πανίσχυρος, εξυμνούσε την γερμανική εταιρεία. Η σχέση με την Γερμανία έχει πάντοτε δύο όψεις και στο μέλλον μπορεί να προσλάβει άλλη διάσταση αν τελικά η κα Μπακογιάννη εκλεγεί πρόεδρος της ΝΔ και διεκδικήσει στο μέλλον την πρωθυπουργία. Θα έχουν ή δεν θα έχουν άραγε κάποια συμφέροντα με έδρα την Γερμανία οφέλη από τη περεταίρω πολιτική ανέλιξη της κας Μπακογιάννη;

Αλά γερμανικά

Μεγάλα γερμανικά συμφέροντα έχουν εφορμήσει στην ελληνική πραγματικότητα σε μια σειρά από τομείς: στα media, στις τηλεπικοινωνίες, στα αεροδρόμια, στα ναυπηγεία, στην πολιτική και στην οικονομία γενικότερα και σχεδιάζουν να επενδύσουν και στους σιδηροδρόμους.

Η κα Ντόρα Μπακογιάννη φαίνεται ότι είναι το κατάλληλο πολιτικό πρόσωπο, στο οποίο ποντάρουν κάποιοι γερμανικοί κύκλοι προκειμένου να παγιώσουν στο μέλλον τα συμφέροντά τους στην ελληνική επικράτεια, ιδιαίτερα δε σήμερα που ο Κώστας Καραμανλής αποδείχθηκε «αφερέγγυος» για τους Γερμανούς στη βάση της προϋπάρχουσας συμφωνίας με την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ στο πεδίο της αγοράς εξοπλιστικών προγραμμάτων. Η κα Μπακογιάννη τηρεί όλες τις προδιαγραφές: Έχει αποφοιτήσει από την γερμανική σχολή Αθηνών, σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο του Μονάχου και το περασμένο καλοκαίρι εν μέσω σφοδρής πολιτικής και οικονομικής κρίσης ανακοίνωσε μέσω δημόσιας τοποθέτησής της στην εφημερίδα «Η Καθημερινή» ότι είναι υπέρμαχος του γερμανικού εκλογικού μοντέλου, το οποίο προκρίνει σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η δε σχέση της οικογένειας Μητσοτάκη με τον γερμανικό κολοσσό SIEMENS υπήρξε γνωστή αρκετά πριν από τις τελευταίες εξελίξεις στο σκάνδαλο με τα μαύρα ταμεία της εταιρείας. Ποιος αλήθεια γνωρίζει ποιες είναι άλλες διασυνδέσεις της «Αγίας Οικογένειας» … με άλλα συμφέροντα του Βερολίνου ή του Μονάχου; Το βέβαιο είναι ότι κάποιοι Γερμανοί θέλουν την Ντόρα τους ως ηγέτιδα στον έναν από τους δύο, εν Ελλάδι, πόλους εξουσίας.

Πριν η βάση της Νέας Δημοκρατίας αποφασίσει για τη νέα ηγεσία, ας σκεφτούν οι ψηφοφόροι, τα μέλη και οι φίλοι του κόμματος σε ποιον ή σε ποιους θα εκχωρήσουν «κυριαρχικά» δικαιώματα παρεμβάσεων στην πολιτική ζωή της χώρας. Από την εποχή του Κώστα Σημίτη μέχρι σήμερα τα γερμανικά συμφέροντα ενίσχυσαν τη θέση του στην Ελλάδα και τα τελευταία χρόνια την ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο. Η «Νέα Μεταπολίτευση» θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τις κατευθυντήριες γραμμές που θα τεθούν από το ίδιο το πολιτικό σύστημα και από τους ηγήτορες, προκειμένου να αποδεσμευτεί η πολιτική ζωή από εγχώριους και ξένους πάτρωνες και τους αντιπροσώπους των ξένων συμφερόντων στη χώρα. Αν εκλεγεί η κα Μπακογιάννη ως πρόεδρος της ΝΔ είναι γνωστό εκ των προτέρων με ποιον τρόπο κάποια υπερεθνικά συμφέροντα θα επιταχύνουν τις διαδικασίες για επαναπροσδιορισμό του status στην πολιτική και στην οικονομία. Εξ’ άλλου έχουν δοθεί διαβεβαιώσεις και εγγυήσεις, αλλά θα τα πούμε εν καιρώ.

πηγη

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Πτήση Αθήνας-Κατεχομένων(!) με τις ευλογίες της Ντόρας

Αναταραχή έχει προκαλέσει στην Κύπρο η πληροφορία για τις πτήσεις από την Αθήνα προς το παράνομο αεροδρόμιο «Ερτζάν» στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, με ενδιάμεσο σταθμό την Σμύρνη, της τουρκικής αεροπορικής εταιρείας «Pegasus».

Σε αποψινή δήλωση του στο τηλεοπτικό δελτίο του MEGA Κύπρου ο Ανδρέας Βγενόπουλος δήλωσε ότι «εμείς πρώτοι είχαμε καταγγείλει ότι με την υπογραφή (πριν μήνες) ενός μνημονίου από τις κυβερνήσεις Ελλάδος -Τουρκίας ξεκίνησαν οι πτήσεις» και κάλεσε τις κυβερνήσεις Ελλάδος και Κύπρου να επιληφθούν του θέματος, Ο ίδιος πρόσθεσε ότι το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό, όταν μάλιστα η Τουρκία αρνείται να ανοίξει τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της στην Κυπριακή Δημοκρατία.

Σύμφωνα με το Πρώτο Θέμα που αποκάλυψε την υπόθεση, πρόκειται για το αντάλλαγμα που αξίωσαν και έλαβαν Τούρκοι προκειμένου να επιτρέψουν στην «Aegean» να ξεκινήσει πτήσεις προς την Κωνσταντινούπολη.

Για το πώς η «Aegean» απέκτησε την άδεια αυτή και τις κατηγορίες της MIG προς την Ντόρα Μπακογιάννη για εμπλοκή της στην υπόθεση έχει αναφερθεί το antinews σε παιλαιότερη ανάρτηση : Νέες ρουκέτες της MIG κατά της Ντόρας

Από τα νέα στοιχεία που τώρα έρχονται στο φως μέσα από τα επίσημα ντοκουμέντα που δημοσιεύει το «ΘΕΜΑ»γίνεται η ανασύνθεση του άγνωστου παρασκηνίου που προκάλεσε αερομαχίες μεταξύ της «Aegean Airlines» και της «Olympic Air». Ένα στοιχείο που έχει περάσει απαρατήρητο είναι ότι στον «πόλεμο» αυτό, μέχρι τώρα, δεν έχει αναμιχθεί η τουρκική πλευρά. Η εκκωφαντική σιωπή της Άγκυρας ερμηνεύεται εύκολα: η τουρκική πλευρά αν όχι με τη συναίνεση (πάντως με την ανοχή) της τέως υπουργού Εξωτερικών κατάφερε να εξασφαλίσει την αεροπορική σύνδεση του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου (Ercan στην τουρκική γλώσσα) στην κατεχόμενη Κύπρο με τον διεθνή αερολιμένα Αθηνών!

Η τουρκική αεροπορική εταιρεία «Pegasus» διαφημίζει ήδη στην ελληνική αγορά ότι οι επιβάτες που επιλέγουν τα αεροσκάφη της, τα οποία συνδέουν την Αθήνα με τη Σμύρνη, μπορούν να συνεχίσουν την πτήση τους με ανταποκρίσεις στο «εσωτερικό» δίκτυο της Τουρκίας. Οι πόλεις στις οποίες μπορούν να ταξιδέψουν οι Έλληνες (αλλά και όσοι επισκέπτες επιλέγουν την «Pegasus») περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τα Αδάνα, την Άγκυρα, αλλά και τη Λευκωσία! Και επειδή ως γνωστόν στην κυπριακή πρωτεύουσα δεν λειτουργεί αεροδρόμιο, είναι προφανές ότι οι Τούρκοι αναφέρονται στο κατεχόμενο αεροδρόμιο της Τύμπου (Ercan), κρύβοντας εντέχνως ότι με τη συναίνεση της προηγούμενης ελληνικής κυβέρνησης η Αθήνα έχει συνδεθεί αεροπορικώς με το ψευδοκράτος!

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Πόλεμος» Bουλγάρων με τα Σκόπια

H υπουργοποίηση του Bούλγαρου ιστορικού Nτιμιτρόφ, που δηλώνει ότι είναι ψέματα τα περί «μακεδονικής εθνότητας

«Κόκκινο πανί» έγινε για τα Σκόπια ο νέος υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου και υπεύθυνος για τους Βούλγαρους της Διασποράς Μπόζινταρ Ντιμιτρόφ, ο οποίος θεωρείται από τους μεγαλύτερους πολέμιους του «μακεδονισμού» της ΠΓΔΜ. Ο Ντιμιτρόφ υπήρξε μέχρι πρόσφατα διευθυντής του Εθνικού Μουσείου Ιστορίας της Βουλγαρίας στη Σόφια και είναι ο συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο «Τα Δέκα Ψέματα του Μακεδονισμού», το οποίο αναφέρεται στις ιστορικές αναλήθειες που προβάλλει η ΠΓΔΜ.

Η συνέχεια εδώ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........

Η Ε.Ε. εξωθεί την Αθήνα σε βέτο

Του Σταυρου Λυγερου

Η έκθεση της Κομισιόν για τη FYROM εισηγείται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων αυτής της χώρας, ανοίγοντας κατ’ αυτό τον τρόπο ένα δεύτερο μέτωπο για την ελληνική διπλωματία εν όψει της συνόδου κορυφής του Δεκεμβρίου. Κυβερνητικές πηγές υποστηρίζουν ότι η Ντόρα Μπακογιάννη δεν έκανε τίποτα για να εμποδίσει αυτή την εξέλιξη.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου βρήκε την έκθεση ολοκληρωμένη. Με την παρέμβασή της άλλαξε ορισμένες διατυπώσεις, αλλά όχι τη βασική εισήγηση. Ετσι, η έκθεση ζητάει την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, αλλά δεν αναφέρει ημερομηνία ή κάποια διατύπωση του τύπου «το συντομότερο δυνατόν». Η επίλυση της εκκρεμότητας του ονόματος θεωρείται βασική, αλλά όχι και προϋπόθεση.

Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ώθησε τον επίτροπο Ολι Ρεν, που ετοίμασε την έκθεση, να κατεβάσει το θέμα από το ράφι. Και οι δύο έχουν επίγνωση ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δεν μπορεί να αποδεχθεί μία τέτοια απόφαση. Πιθανότατα θα ζητήσει την παραπομπή του θέματος σε επόμενη σύνοδο κορυφής, με το επιχείρημα ότι είναι νέα κυβέρνηση. Εάν δεν γίνει δεκτό το αίτημά του δεν έχει άλλη επιλογή από το να εμποδίσει με βέτο μία απόφαση για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της FYROM. Ο Δημήτρης Δρούτσας δεν ανέφερε ρητά το βέτο, αλλά άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι εάν χρειασθεί η Αθήνα θα το
ασκήσει.

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Ολι Ρεν άνοιξε δεύτερο μέτωπο στην ελληνική διπλωματία για να της ασκήσει πίεση στο ζήτημα της τουρκικής υποψηφιότητας, η οποία κρίνεται τον Δεκέμβριο. Υπενθυμίζουμε ότι η Ε.Ε. είχε δώσει τον Δεκέμβριο 2006 τρίχρονη παράταση στην Αγκυρα για να εφαρμόσει το πρωτόκολλο τελωνειακής σύνδεσης με την Κυπριακή Δημοκρατία. Η Αγκυρα, όμως, συνεχίζει να αρνείται, παρ’ ότι το έχει υπογράψει.

Για να αποτρέψουν το ενδεχόμενο παγώματος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας, οι Αμερικανοβρετανοί δεν πιέζουν μόνο τη Λευκωσία να αποδεχθεί πρόσθετη εξάμηνη παράταση. Πιέζουν και την Αθήνα να πιέσει με τη σειρά της τον πρόεδρο Χριστόφια. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η εισήγηση Ρεν για τη FYROM. Δεν αποκλείεται, μάλιστα, εμμέσως να διασυνδεθεί αυτό το ζήτημα και με τη διαπραγμάτευση που κάνει η ελληνική πλευρά με την Κομισιόν για τα δημοσιονομικά.

Η διαφορά για το όνομα

Η Κομισιόν αντλεί πολιτικό έρεισμα από το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου τον περασμένο Μάρτιο, σύμφωνα με το οποίο η διαφορά για το όνομα είναι διμερής δεν πρέπει να εμποδίσει την ενταξιακή πορεία της FYROM. Το ίδιο ψήφισμα ζητούσε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ορίσει ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μέχρι το τέλος του 2009. Από την πλευρά της, η Αθήνα θεωρεί ότι η διαφορά για το όνομα δεν είναι διμερής, αλλά ζήτημα που παραβιάζει το κριτήριο των σχέσεων καλής γειτονίας.

Ο Νίκολα Γκρούεφσκι θριαμβολόγησε για την έκθεση της Κομισιόν. Η αξιωματική αντιπολίτευση του Μπράνκο Τσερβένκοφσκι, όμως, του επεσήμανε σωστά ότι η έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων εξαρτάται από τη λύση του προβλήματος της ονομασίας.

Οπως είναι φυσικό, ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θέλει να αρχίσει στην Ε.Ε. με βέτο. Από την άλλη πλευρά, όμως, εάν του βάλουν το μαχαίρι στον λαιμό, δεν έχει άλλη επιλογή. Θα ήταν πολιτική αυτοκτονία εάν δεν το ασκούσε. Το πολιτικό κόστος, άλλωστε, θα είναι περιορισμένο, γιατί όλοι έχουν προεξοφλήσει την ελληνική αντίδραση. Αυτό φάνηκε και από σχετικά δημοσιεύματα μεγάλων ευρωπαϊκών εφημερίδων.

Τα Δυτικά Βαλκάνια

Για να υπογραμμίσει την εποικοδομητική πρόθεσή του, ο νέος πρωθυπουργός ανακοίνωσε την πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση οδικού χάρτη, με σκοπό την ενσωμάτωση των χωρών της δυτικής Βαλκανικής στην Ε.Ε. μέχρι το 2014 κι αφού έχουν προηγουμένως επιλυθεί τα προβλήματα, που ταλαιπωρούν την περιοχή (Κοσσυφοπέδιο, Βοσνία και Μακεδονικό). Και βεβαίως έσπευσε στο περιθώριο της Διαβαλκανικής στην Κωνσταντινούπολη να συναντήσει τον υπουργό Εξωτερικών της FYROM Αντόνιο Μιλόσοσκι.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ο Γιώργος Παπανδρέου δείχνει να κατανοεί ότι η άσκηση βέτο είναι ασύμβατη με την παραμονή της Ελλάδας στην Ενδιάμεση Συμφωνία. Οπως είναι γνωστό, τα Σκόπια έχουν από το καλοκαίρι 2008 προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, κατηγορώντας την ελληνική πλευρά ότι στο Βουκουρέστι παραβίασε την Ενδιάμεση Συμφωνία, επειδή εμπόδισε την ένταξη της FYROM στο ΝΑΤΟ.

Ο Κώστας Καραμανλής δεν χρειάσθηκε τότε να ασκήσει βέτο, αλλά πολύ πιθανόν να χρειασθεί να το ασκήσει ο Γιώργος Παπανδρέου. Η Ελλάδα δεν έχει συμφέρον η πολιτική επιλογή της να μετατραπεί σε νομική διαμάχη. Η Ενδιάμεση Συμφωνία έχει λήξει από το 2002 και αρκεί μία δήλωση της Αθήνας ότι αποσύρεται για να πάψει να ισχύει (μετά από ένα χρόνο) και ως εκ τούτου να μείνει χωρίς αντικείμενο η προσφυγή των Σκοπίων στη Χάγη. Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν το έπραξε, με αποτέλεσμα η πολιτική της να έχει αντίφαση. Μένει να αποδειχθεί εάν θα το πράξει η νέα κυβέρνηση.
ΠΗΓΗ

Συνεχίστε το διάβασμα ΕΔΩ........