Αοσμοι τεχνοκράτες και πολιτική...

.

Γράφει ο δημοσιογράφος Κώστας Στεφανίδης


Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι τα στελέχη ενός κόμματος θεωρούνται ότι είναι το πιο αρνητικό κομμάτι της κοινωνίας. Αν δεχτούμε τη λογική αυτή, τότε η προσπάθεια του κάθε ενεργού πολίτη να συμμετέχει σε πολιτικές διαδικασίες, μέσα από συντεταγμένες μορφές δημοκρατίας όπως είναι τα κόμματα, ακυρώνεται.
Δεν μπορεί να επικρατεί η άποψη ότι χρειαζόμαστε τα κομματικά στελέχη μέχρι την επιτυχία της εκλογικής διαδικασίας, όπου αναλώνουν πολύτιμο χρόνο εθελοντικής εργασίας και πολλές φορές με προσωπικό κόστος προσπαθώντας να διαμορφώσουν με την ίδια την κοινωνία προτάσεις και...

λύσεις, για ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο. Να συμμετέχουν σε προσπάθειες ανατροπής αναχρονιστικών ιδεών και αντιλήψεων μέσα στην ελληνική κοινωνία, να στηρίζουν πολιτικές επιλογές με γνώμονα το κοινό συμφέρον, να μπαίνουν μπροστάρηδες για την πολιτική διαπαιδαγώγηση κοινωνικών ομάδων μέσα από απόλυτες δημοκρατικές διαδικασίες, να έχουν αφουγκραστεί τα αιτήματα και τις ανάγκες της ίδιας της κοινωνίας και στο τέλος όταν θα έπρεπε να κλιθούν να πράξουν και να υλοποιήσουν τις πολιτικά κωδικοποιημένες προτάσεις, να μπαίνει η ταμπέλα του κομματικού λες και είναι χολέρα.
Στη συνέχεια έρχονται την κρίσιμη στιγμή, η οποία είναι η υλοποίηση του κοινωνικού προγράμματος, να αναλαμβάνουν άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με την κοινωνία, δεν μπήκαν ποτέ στη διαδικασία διαμόρφωσης πολιτικού στόχου και πολιτικής διαπαιδαγώγησης, αλλά με μόνο προσόν τις τεχνοκρατικές γνώσεις να αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν ένα πολιτικό σχέδιο.
Η υλοποίηση ενός νέου κοινωνικού πολιτικού μοντέλου με ανθρώπους που αντιλαμβάνονται την κοινωνία μόνο μέσα από αριθμούς χωρίς να αγγίζουν την ίδια την ψυχή των πολιτών, είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει.
Είναι σίγουρο ότι οι άοσμοι τεχνοκράτες με τη συμπεριφορά τους θα είναι πρώτοι αυτοί που θα προκαλέσουν κοινωνικές εκρήξεις και οι πρώτοι που θα παραιτηθούν γιατί δεν είναι μυημένοι στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης και ούτε ποτέ μπήκανε στον κόπο της πολιτικής δημοκρατικής διαβούλευσης.
Έτσι λοιπόν στο τέλος λόγω πολιτικής ανεπάρκειας των τεχνοκρατών θα επέλθει και η ακύρωση του πολιτικού σχεδίου.
Στο τέλος θα αναρωτιόμαστε, άραγε τι έφταιξε!!!